ฉลองสิบกว่าปี ทริบิวท์เฉลียง และ Music History


      ห่างหายกันไปหลายปี เฉลียงเริ่มคิดถึงเวที จึงชวนเพื่อนๆ น้องๆ มาคุย มากินข้าว แล้วก็ชวนกันเล่นคอนเสิร์ต เป็น ‘คอนเสิร์ตแก้คิดถึง...ฉลองสิบกว่าปีเฉลียง’
      อั๋น-วัชระ แวววุฒินันท์ ที่ทำคอนเสิร์ตใหญ่ให้เฉลียงมาตลอด ตั้งแต่คอนเสิร์ตปิดอัลบั้ม ‘อื่นๆ อีกมากมาย’ ตกปากรับคำ เป็นผู้ดำเนินการให้อย่างเคย
      ขณะเดียวกัน องุ่น-นันท์ วิทยดำรง ซึ่งผันตัวเองไปทำงานด้านการตลาดก็เข้ามาเพื่อช่วยหาสปอนเซอร์และขายตั๋ว
      แถมยังมีพี่ๆ น้องๆ ที่เคยคุ้นอีกหลายคน มาช่วยงานกันอย่างเต็มอกเต็มใจ อย่าง บุ๋มบิ๋ม ธงชัย และถนอม สามโทน ที่อาสามาทำเสื้อผ้า!?!

    เมื่อได้เล่นคอนเสิร์ตกันสมใจแน่แล้ว
     ก็ถึงคราวจะต้องคิดว่า ถ้ามีเงินเหลือ จะทำอะไร

      แบ่งกันดีไหม...คงจะได้คนละไม่กี่บาท จึงมาถึงข้อสรุปว่า ทำการกุศลกันดีกว่า
      และหน่วยงานที่เฉลียงเลือกก็คือ ‘องค์การยูนิเซฟ’
      ศุ เขียนไว้ในสูจิบัตรของคอนเสิร์ตฯ ว่า
      ผมได้ยินคำว่า ‘คอนเสิร์ตฟอร์ยูนิเซฟ’ เมื่อปี 2525 ถ้าจำไม่ผิด ตอนนั้นมีตำแหน่งเป็นกรรมการนิสิตของคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ รู้สึกดีใจเป็นบ้า ที่ได้มีโอกาสเป็นหนึ่งในทีมงานคอนเสิร์ตหนนั้น
      ดีใจที่ได้เอาตำแหน่งกรรมการคณะเข้าไปร่วมงานที่เห็นว่าเป็นประโยชน์
      ส่วนที่ว่าเป็นบ้านั้น ก็ตอนที่ไปนั่งลูบคลำกีตาร์ของ พี่หงา คาราวาน ที่เขาขนมาเก็บในห้องพัก พอดึกๆ ได้ที่ เราก็แอบเอาออกมาลูบคลำ ตีคอร์ดเบาๆ ตอนนั้นคลั่งไคล้ชื่อเสียงของพี่หงา แต่หน้าตาไม่เคยรู้จัก พอเล่นกีตาร์ร้องเพลงได้ไม่กี่คอร์ด ความฝันที่อยากจะเป็นหนึ่งในคอนเสิร์ตฟอร์ยูนิเซฟก็ก่อตัวขึ้นมาดื้อๆ ฝันว่าวันข้างหน้าถ้ามีชื่อเสียงกับเขาบ้าง คนจัดงานคงเชิญขึ้นเวทีเข้าสักวัน
      แล้วคอนเสิร์ตฟอร์ยูนิเซฟครั้งที่สองก็ผ่านไป โดยมีศุ บุญ-เลี้ยงเป็นผู้แอบดูเวลาซ้อม ยังจำลีลา น้ำเสียงเหน่อๆ แต่มีพลังของพี่แอ๊ด คาราบาว ตอนร้องเพลง ดิน น้ำ ลม ไฟ ให้หลงใหลได้อีกคน ไม่ได้ยินข่าวว่ามีคอนเสิร์ตฟอร์ยูนิเซฟที่ไหนอีก
      ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ เฉลียงที่อุตส่าห์คิดถึงกันและรวมกัน โดยแบ่งปันรายได้ให้ส่วนรวม โดยเฉพาะองค์การยูนิเซฟ ซึ่งทำให้ความฝันลมๆ แล้งๆ ของไอ้หนุ่มบ้านนาเปล่งปลั่งเป็นจริงขึ้นมา ถ้าตายก็คงจะตายตาหลับแล้วครับคุณผู้ชม

      การกลับมารวมตัวกันของเฉลียงคราวนี้ มีแฟนเพลงเก่าๆ มาร่วมรำลึกความหลังกันแน่นขนัด บัตรเต็มทั้ง 2 รอบที่ตั้งใจไว้ จนต้องเปิดรอบซ้อมใหญ่ให้เข้าชมกัน
      ศูนย์วัฒนธรรมฯ คึกคัก เมื่อพี่ๆ น้องๆ อีกหลายคน เช่น โน้ต-อุดม แต้พานิช และโด๋ว-มรกต โกมลบุตร ที่ซื้อบัตรมาดูแท้ๆ แต่กระโดดเข้าร่วมขายเสื้อที่ระลึก และถือกล่องรับบริจาคเพื่อยูนิเซฟที่หน้าโรง
      ด้านบนเวที เฉลียงยังเรียกเสียงหัวเราะได้เหมือนเคย และเสียงเพลงของพวกเขาก็เรียกความทรงจำครั้งเก่ามาให้คนดูร่วมร้องเพลงไปด้วยได้ทุกเพลง

      พี่เล็ก-สมชาย ศักดิกุล เป็นแขกรับเชิญมาร่วมแสดงคอนเสิร์ตกับเฉลียง เป็นครั้งแรก และเป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่ฉัตรชัยได้ขึ้นเวทีแสดงคอนเสิร์ตร่วมกับนิติพงษ์และศุ
      แต่ทีเด็ดที่สุดน่าจะเป็นคิวของ เด็กชายต้นไม้-ฌานดนู ไล้ทอง ลูกชายวัย 3 ขวบครึ่งของภูษิต ที่ขึ้นมาร่วมร้องเพลง ‘พ่อกล่อมลูก’ และเรียกเสียงปรบมือได้ยาวนานกว่าใคร

      เฉลียงปิดท้ายคอนเสิร์ตด้วยเพลง ‘ฝากเอาไว้’ และ ‘ไม่รักแต่คิดถึง’ ที่แต่งขึ้นใหม่เพื่องานนี้โดยเฉพาะ ไม่ได้ตั้งใจจะให้ซาบซึ้งแต่อย่างใด ทว่าผู้ชมจำนวนหนึ่งถึงกับป้ายน้ำตาป้อยหลังคอนเสิร์ตจบลง

      แล้วพวกเขาก็แยกย้ายกันไปทำงานของตัวเองต่อตามทางของตน อย่างที่เคยเป็นมา...เสมอ

 

อ่านต่อ...