ฟังเพลงเฉลียงมาตั้งแต่ ป. 6
ชุดแรกๆ ของพวกเขาเลย
ฟังครั้งแรกรู้สึกแปลกมาก ขนาดอยู่ ป. 6 ยังสะดุด แล้วอยากจะซื้อมาก ฟังเนื้อหาก็พอเข้าใจว่าเขาพูดอะไร
ชอบเพลง ‘ยังมี’ ที่สุด ชอบตรงที่เป็นเพลงช้าที่อบอุ่นมาก แล้วเสียงร้องของพี่เกี๊ยงนี่ซึ้งมาก
   
 



ฟังมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก
‘ปรากฏการณ์ฝน’ นั่นชุดแรกเลย
ตอนได้ฟังครั้งแรกรู้สึกอยากมีหมอนเลย ชอบเพลง ‘เที่ยวละไม’ ชอบเนื้อร้อง ทำไมหัวใจหงายคว่ำล่ะ แสดงว่าบางครั้งก็มันนะ
ไปเที่ยว บางครั้งก็ตื่นเต้น เหมือนขึ้นรถไฟเหาะ ใครจะไปคิดได้วะ เอาตูดแช่น้ำอีกต่างหาก
ชื่นชมเฉลียงทุกคน ไม่มีพิเศษ ทุกคนมีความสามารถ
   
 
  เพลงของเฉลียงฟังแล้วรู้สึกถึงชีวิตนี้เป็นชีวิตที่มีความสุข
สามารถที่จะอยู่บนโลกที่วุ่นวายได้เป็นอย่างดี อย่างมีความคิด ฉลาด แล้วก็ยังมีความสุขด้วย
   



ชอบความเป็นเฉลียง
ชื่นชมอารมณ์ดนตรี ย้อนกลับไปกลับมายังได้ตลอด
ชอบการใช้สัญลักษณ์ ไม่พูดตรงๆ เพลงที่ชอบที่สุดก็ ‘นายไข่เจียว’ เพราะว่าทำอะไรก็ได้ เป็นคนกวาดถนนก็ กวาดให้ดี เป็นรัฐบาลก็เป็นให้ดี เป็นนักดนตรีก็เป็นให้ดี
   
 



รู้สึกทึ่ง
แล้วก็ชอบที่เขามีมุมมองในการเขียนเนื้อร้อง และเขียนได้ดี แฝงแง่มุมแง่คิดแล้วเสนอผ่านทางดนตรีซึ่งออกทางแจ๊ซหรือดิกซี่ เป็นดนตรีรื่นเริง สนุกสนาน เพลงที่ชอบมากคือเพลงในยุคหลังๆ และ ‘ต้นชบากับคนตาบอด’ ฟังแล้วได้ความรู้สึกถึงคนที่ตาบอดว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร ฟังแล้วเห็นใจ พอมองตัวเองกลับรู้สึกว่าโชคดี และมีแรงที่จะทำงานต่อไป
   
 



ฟังแล้วก็ชอบเลย
สมัยนั้นเพลง ‘กล้วยไข่’ ฮิตที่สุด
ชอบกลุ่มซูโม่อยู่แล้ว เฉลียงเป็นความสดใส ไร้กังวล เจ้าบทเจ้ากลอน ที่เอาคำบ้าๆ มาใส่ เนื้อเพลงของเฉลียงเรียบง่าย แต่น่าฟังพิลึก
   



เพลงเฉลียงนี่ถึงจะเอากลับมาฟังใหม่ตั้งแต่ชุดแรก เพลงแรก ก็ไม่เชยนะ
เพราะเพลงเขาไม่แฟชั่นจัด ไม่ได้ตามกระแสวัฒนธรรมแห่งเพลง
เขาทำจากสมอง จากความคิด จากสิ่งที่เขาพูด มันเป็นความจริงของโลกซะมากกว่า เหมือนเรารู้สึกดีกับบีเทิลส์ จนวันนี้เราก็ยังอยากหยิบมาฟังอีก
   
 



เพลงเขาฟังทีไรจะรู้สึกเปลี่ยนไป
อย่างเมื่อสิบปีที่แล้ว อุ้ยเริ่มเข้าวงการใหม่ๆ ก็เข้าใจในระดับหนึ่ง แล้ววันนี้เรามีประสบการณ์เข้ามา เพลงจะสะท้อนได้ลึกซึ้งขึ้น เราก็จะเข้าใจได้อีกระดับหนึ่ง   บางครั้งจะค้นอัลบั้มเก่าๆ ของเฉลียงมาฟัง แล้วก็จะชอบเพลงนั้นเพลงนี้มากขึ้น ฟังแล้วมีความสุข มีคุณค่า ประทับใจ
   
 



อยากอ่านหน้าที่แล้ว | อยากเพิ่มความรู้สึกบ้าง