อาลัยไม้กลางกรุง
อาลัยไม้กลางกรุง
ร้อนเอยร้อนลำเรา
ฝุ่นควันรมเผาร้อนไอร้อนคน
รากเอยเจ้าคงสับสน
เลื้อยไหลหลบชนทุกทนผืนถิ่นอิฐหินดินแดง
ไม้เอยไม้กลางกรุง
แกร่งยืนขืนคุ้งแล้งรอนทอนแรง
ดอกเอยเพิ่งเคยอวดแสง
น้ำมือหักแรงภมรแมลงหลบร้างเลยไกล
นับวันดังไม้แกร็นเตี้ย
เปลือกใจเปลือกไม้หลุดไป
ขาดแคลนน้ำขาดแคลนน้ำใจ
กิ่งใบหมองไหม้หน้าคล้ำลำเค็ญ
คิดเอยคิดถึงไพร
เยือกลำธารใสเลี้ยงไหลรากเย็น
เมื่อเอยเมื่อไรจะเห็น
ที่ล้อมรอบเป็นคลับคลาคล้ายเช่นเพื่อนพฤกษ์พนา
ขอให้การเดินทางของพี่จรัลครั้งนี้เป็นการกลับไปหา
ญาติดินและมิตรไม้ของพี่อย่างสงบสุข
ความดีและความงามที่พี่ได้รังสรรค์ไว้บนโลกนี้จะอยู่สืบไป
โดยคุณ : ประภาส ชลศรานนท์ - [ 3 ก.ย. 2544 , 18:20:23 น. ] โดยคุณ :
PrapasBoard - [22:36:33 3 ก.ย. 2544] |