......................

เขาบอก...ว่านุ่นจะเบา
สีขาวไม่ใช่สีประจำวัน
อยากให้คืนนี้นอนฝัน
ต้องหลับตาก่อนนั้น...แล้วจะเป็นจริง...

วันนี้..ไม่ใช่เมื่อวาน
ทำใจให้เบิกบาน..แล้วจะสุขนานนานกับทุกสิ่ง
ความรู้สึกดีดี...เก็บไว้อย่าทิ้ง
สักวันอาจอยากรู้สึกอ้างอิง...ถึงเรื่องราว

ถ้าไม่จำ...อาจลืมเลือน
ให้รอยยิ้มปนเปื้อนแม้จะรู้สึกเหงา
ทุกเพลงที่ได้ยิน...ขอให้โบยบินข้างข้างเรา
แล้วดวงดาวจะอยู่เป็นเพื่อนในใจ

แต่เขาไม่ได้บอก...อยู่เรื่องหนึ่ง...
ความคิดถึง...สัมผัสได้แค่ไหน
หากคืนนี้...จะมีใครส่งความรู้สึกนี้ให้ลอยมากับฟ้าไกล...
จะรับรู้สิ่งนั้นได้อย่างไร...ในอีกคน....

...........................

ฝากบอกฟ้า กลับไป ว่าได้รับ
ได้สัมผัส...ความคิดถึง ซึ้งความหมาย
อยากให้มี คน..คนหนึ่ง อยู่ข้างกาย
จะรับรู้บ้างไหม..ในอีกคน

เขาบอก หลายอย่าง ...จะเชื่อได้ไหม
เขาบอก ให้เชื่อใจ ระยะทางแสนไกล ...ไม่มีผล
เขาบอก คิดถึง...คิดถึงเรา ...ร้อนรน
เขาบอก ขอให้เราอดทน อีกไม่นาน...

ความคิดถึงสัมผัสได้ด้วยหัวใจ
ความห่วงใยที่มีให้สม่ำเสมอ
แม้ตัวไกลไม่ค่อยได้เจอะเจอ
นอนละเมอยังคิดถึงอยู่ร่ำไป
**พี่ชมพูฯ ขา พอใช้ได้บ้างมั๊ยคะ**

กลอนนี้อุ่นดีจัง :)

ต้องเปิดเพลงเบาๆ คลอไปด้วย ...
เคลิ้ม ค่ะ ... เคลิ้ม ....

ไกล ... เกินกว่าจะใกล้ตา
โหยหา .. เกินกว่าจะทนไหว
คิดถึง ... จนแทบจะขาดใจ
เหตุใด ... คนดีจึงลืมกัน

อยากเก็บดวงดาว
ร้อยเรื่องราวความคิดถึง
ส่งไปถึงใครคนนึง
เป็นที่พึ่งพักพิงใจ
มองเห็นความอ่อนล้า
ค่าราคาความเหงาใจ
อย่าลืมว่ายังมีใคร
คอยห่วงใยทุกเวลา

ใครคนนั้นคงรู้...ถ้าใจเค้าอยากรู้

อยากจะบอกเขาคนนั้นใจจะขาด
แต่ไม่อาจเอ่ยคำนั้นออกไป
อยากจะบอกแต่ไม่กล้าทำอย่างไร
ให้เขารู้ความในใจของเรา

ทุกๆสิ่งที่ทำในวันนี้
ก็เพื่อที่ให้เขารู้ฉันรักเขา
ทำทุกอย่างให้เขาเป็นเพื่อนเรา
ยามฉันเหงาทุกวันทุกเวลา

***พอได้ไหมครับคุณชมพู***

^_^

แหงนหน้ามองฟ้า...ยังไงก็ยังเป็นฟ้า
ในความห่วงหา...หลายคนอาจเข้าใจเป็นคิดถึง
หากในใจมีใครสักคนให้ส่งคำหวานอันลึกซึ้ง
จะรู้ถึง...แม้มองฟ้า...ก็ยังมีเรา

อ่านแล้ว.....หลับตาสักพัก (แหม...ถูกใจ)

โอ๊ย โดนใจไปหลายบท
ความรู้สึกท่วมไปหมดแล้วจ้า

แต่ก้อ...เอาอีก เอาอีก เอาอีก

แต่งกลอนเพราะจัง

เพราะจัง

แล้วตกลงชมพู ฯ OK กับพี่ดี้ไหมคะ เห็นบอกว่าจะส่งข่าว หรือว่า รู้กันแล้ว แบบสนใจใคร่รู้น่ะ

เขาบอก....ในวันแรก...ว่ารักมาก
เขาบอก.....ในวันห่าง...ใจคิดถึง
เขาบอกใกล้ไกลไม่คำนึง
เขาบอก....คำหนึ่ง...ว่ารักเรา...ทุกๆวัน

แล้วเราบอกอะไร...ใครรู้บ้าง
เราไม่บอกสักอย่าง....ไม่เฉลย
เก็บไว้ในใจ.....จนคุ้นเคย
ไม่ต้องเอ่ย...ไม่ต้องบอก...ก็เข้าใจ

เขาบอก...ความคิดถึงที่ส่งให้
ส่งด้วยใจ...รับด้วยใจ...มิใช่หรือ
แม้ว่าจะอยู่ไกลกัน...เกินเอื้อมมือ
ตัวหนังสือ...ที่ส่งมา...อบอุ่นใจ

แม้ว่าเขาคนนั้นเพียงแค่อ่าน
แต่ก็คงไม่ผ่านเลย..ไม่คิดถึง
คนส่งให้...ที่คอยมารำพึง
ว่าคิดถึงคิดถึงพี่เกี๊ยงจัง

ให้คุณชมพูอ่านบ้าง : )

To มุก จอมคร่ำครวญ, please take good care of your webboard

ฮัลโหล ใครอ่ะ บอกมาเดี๋ยวนี้นะ แน่จริงลงชื่อเด่ะ

แล้วตกลงชมพู ฯ OK กับพี่ดี้ไหมคะ เห็นบอกว่าจะส่งข่าว หรือว่า รู้กันแล้ว แบบสนใจใคร่รู้น่ะ
โดยคุณ : ศศิลักษณ์ - [ 16 ก.พ. 2544 , 19:50:50 น.]

โถ...คุณศศิลักษณ์ พูดจากำกวมยังงี้
เดี๋ยวมีฮานะ เดี๋ยวมีฮา....
อิ อิ อิ