เรื่องที่ 8
ผู้แต่ง : ถึงแม้จะเป็นคนที่ 8 แล้ว ก็ยังบอกไม่ได้อยู่น่ะสิ

ความฝันของเด็กน้อยสารภี

เรื่องราวบางเรื่องที่เห็นกันอยู่ บางครั้งง่ายแก่การเข้าใจ แต่บางครั้งบางเรื่องก็ไม่ใช่อย่างที่คิด อย่างที่เข้าใจ หลายๆ เรื่อง หลายๆ คนยังต้องการคำอธิบาย ดั่งเช่น เด็กน้อยสารภี เด็กหญิงใสๆ วัยห้าขวบเศษวัยที่กำลังคิด กำลังค้นหา และเรียนรู้ชีวิตรอบตัวในสิ่งที่ยังรู้ไม่หมด เพราะความที่เธอเพิ่งเกิดมาใช้ชีวิตได้เพียงแค่เศษเสี้ยวแห่งวงจรชีวิต เธอจึงรู้ไม่มาก เธอเข้าใจสิ่งต่างๆ ไปในทางของเธอ มีหลายอย่างที่เธอเข้าใจ และมีหลายสิ่งที่ยังไม่เข้าใจ วันเวลาและเรื่องราวอื่นๆ อีกมากมายกำลังรอให้เธอค้นหาคำตอบ ค้นหาคำอธิบาย

เช้านี้ที่อากาศสดใส องศาเย็นๆ เป็นใจให้ใครต่อใครนอนคลุมโปงโด่งก้นอยู่บนเตียง แต่กลับเป็นเช้าที่เด็กหญิงสารภีมีเรื่องที่ต้องเรียนรู้ เธอต้องมานั่งขบคิดหาคำตอบว่าทำไม…ทำไมคุณแม่ของเธอต้องอารมณ์เสียมากมาย ทำไมสารภีจึงถูกห้ามไม่ให้ดูการ์ตูนโทรทัศน์เช้านี้ เธอคิดว่าความอยากดูโทรทัศน์ที่เธอมีไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกแย่ไปกว่าการที่ตัวการ์ตูนมากมายต้องรอเธอเก้อ ถึงแม้สารภีจะยังเป็นเด็ก แต่เธอก็มีมโนสำนึกตามคำแม่สอนว่า เด็กดีต้องไม่ผิดสัญญา สารภีอยากเป็นเด็กดี สารภีจึงไม่อยากผิดสัญญา แต่ครั้งนี้ความเป็นเด็กดีของเธอต้องลดน้อยถอยลง เพราะเธอถูกแม่ลงโทษโดยการห้ามดูทีวีตลอดเช้า แม้ว่าเธอจะไม่ได้สัญญิง สัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะ แต่การที่น้าต๋อยพูดกับเธอผ่านทางจอโทรทัศน์แบนๆ ว่า
“วันเสาร์หน้าพบกันใหม่นะครับน้องๆ หนูๆ ตัวการ์ตูนมากมายรอน้องๆ อยู่ที่นี่เวลาเดิม"
สารภีไม่ได้รับคำ แต่การไม่ได้ตอบปฏิเสธ ก็เหมือนว่าเธอรับสัญญาของน้าต๋อยพิธีกร และตัวการ์ตูนโดยปริยาย

เมื่อไม่ได้นั่งอยู่หน้าจอโทรทัศน์ เช้านี้เด็กหญิงสารภีจึงมานั่งเอกเขนกกินนมมื้อเช้าอยู่บนพื้นไม้ที่ต่อยื่นออกมาเป็นเฉลียงหลังบ้าน สายตาทอดผ่านช่องลูกกรงไม้กลางเก่ากลางใหม่ มองเห็นแม่กำลังยืนตากผ้าอยู่ด้านล่าง ผ้าปูที่นอนลายการ์ตูนญี่ปุ่นตัวป้อมๆ สีเหลืองผืนใหญ่ซักสะอาด ถูกพาดตากอยู่บนราวเส้นลวดซึ่งขึงตึงอยู่กับต้นมะม่วงสองต้น ทำให้สารภีนึกถึงเหตุการณ์ในความฝันตอนค่ำคืนที่ผ่านมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมง ในความฝันมีเจ้าดอกมะลิ เด็กชายรุ่นราวคราวใกล้เคียงเธอ เด็กชายที่สารภีชอบล้อชื่ออยู่บ่อยๆ เพราะเธอรู้สึกว่า ชื่อดอกไม้ควรเป็นชื่อของเด็กผู้หญิงมากกว่า เหมือนดอกสารภีที่กลายมาเป็นชื่อของเธอ แต่ดอกมะลิจะคัดค้าน และอธิบายด้วยความภาคภูมิใจทุกครั้งที่ถูกล้อ
“ ชื่อเราไม่ใช่ชื่อผู้หญิงสักหน่อย ยายบอกว่าดอกมะลิเป็นชื่อดารา เรียกเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า โกโบริ ตะหาก”
และเมื่อฟังคำอธิบายครั้งใด สารภีก็จะงงทุกทีไป เพราะชื่อแปลเป็นภาษาญี่ปุ่นที่ดอกมะลิพูดมักจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ บางครั้งก็เป็น โกโนริ … โกโกริ… โกโดชิ…หรือโออิชิ ก็ยังเคย สารภีตั้งฐานะให้ดอกมะลิเป็นเพื่อนสนิทเพื่อนสนิทไม่ใช่เพื่อนรัก เธอชอบเล่นกับดอกมะลิ เมื่อถึงเวลาเล่นเธอจึงคิดถึงดอกมะลิอยู่บ่อยๆ สารภีให้นิยามความรู้สึกนี้ว่า ไม่รักแต่คิดถึง

ดอกมะลิเข้าไปอยู่ในความฝันของสารภี และชวนกันไปเล่นจับหิ่งห้อยในสวน ความเป็นจริงนานๆ ทีถึงจะมีหิ่งห้อยบินอยู่ให้ได้เห็นกันบ้าง แต่ในฝันของสารภีมีหิ่งห้อยมากมาย หิ่งห้อยที่เด็กชายดอกมะลิเรียกว่าแมลงตูดไฟ ดอกมะลิบอกสารภีว่าแมลงตูดไฟจะมีสมองอยู่ที่ตูด เวลาคิดอะไรออกไฟจะติด เหมือนคนในการ์ตูนเวลาคิดอะไรออกจะมีรูปหลอดไฟขึ้นบนหัว แต่ต้องแบกบาลคิด จึงจะมีรูปหลอดไฟขึ้น แบกบาลเป็นอย่างไร…สารภีงง ดอกมะลิก็อธิบายเพิ่มเติมไม่ได้ สารภีแบกบาลคิดไม่เป็น รูปหลอดไฟจึงไม่เคยขึ้นบนหัว เธอเคยคิดเล่นๆ ว่าจะหัดเอาตูดคิดดูบ้าง เผื่อว่าจะได้มีไฟ เหมือนแมลงตูดไฟของดอกมะลิ

หิ่งห้อย หรือแมลงตูดไฟในความฝัน บินเล่นไปมาอยู่รอบดงกล้วยไข่ สารภีแปลกใจเพราะเคยเห็นมันมักจะบินอยู่ใต้ต้นลำพู แต่คิดอีกทีไม่น่าแปลก เพราะเธอยังเคยไปเล่นที่บ้านของดอกมะลิ เวลาเล่นที่บ้านของตนจนเบื่อ แมลงตูดไฟก็คงเบื่อต้นลำพูเหมือนกัน

เด็กหญิงสารภี กับเด็กชายดอกมะลิเล่นไล่จับแมลงตูดไฟกันอยู่ในความฝันอย่างสนุกสนาน ไม่นานนักท้องฟ้าก็ฮัมเพลงออกมาเบาๆ พร้อมกับทิ้งปรอยน้ำใสที่ได้ชื่อว่าฝนลงมาหลากเม็ดจนนับไม่ถ้วน ทั้งคู่เปียกปอน น้ำฝนในฝันเม็ดอุ่น ไม่ใช่น้ำฝนเม็ดหนาวเหมือนในความจริง ความอุ่นทำให้เด็กสองคนรู้สึกสบายดี เมื่อมีฝนตะไคร่น้ำในบริเวณนั้นจึงเกิด ตะไคร่น้ำเขียวและลื่น ด้วยประสาเด็กจึงเห็นเป็นสิ่งสนุกสนาน การละเล่นตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้าดำเนินขึ้นแทนการเล่นจับแมลงตูดไฟ สารภีกับดอกมะลิเล่นลื่นไถลกับตะไคร่น้ำด้วยความตั้งใจจนเนื้อตัวมอมแมม ไม่นานเท่าไรฝนอุ่นในฝันก็หยุดปรอย ทำให้เกิดความหนาวขึ้นในร่างกายที่ชุ่มเปียก เมื่อรู้สึกหนาวน้ำในกระเพาะปัสสาวะน้อยๆ ก็อยากจะขับออกมาพูดกันง่ายๆ ว่าเด็กชายดอกมะลิปวดฉี่ จึงวิ่งอย่างเร็วจี๋ไปหลบหลังต้นไม้ และปลดปล่อยอย่างสุขใจ สารภีไม่เห็นดอกมะลิ เพราะต้นไม้ใหญ่บังตัวดอกมะลิจนมิด ดอกมะลิเสร็จสิ้นภาระกิจจึงกลับมาเล่นกับสารภี เมื่อสารภีถามถึงการหายไปช่วงหนึ่งนาที ก็ได้คำตอบยากๆ กลับมาว่าดอกมะลิไปทำปรากฏการณ์ฝน สารภีไม่เข้าใจว่า ฉี่หรือสิ่งที่คุณครูน้อยสอนให้พูดอย่างสุภาพว่าปัสสาวะนั้น จะเกี่ยวกับปรากฏการณ์ฝนของดอกมะลิที่ตรงไหน ดอกมะลิจึงตั้งต้นอธิบายว่า ฝนคือฉี่ของเทวดาที่ตกลงมา เช่นนี้แล้วการที่คนเราฉี่ก็เปรียบได้กับการทำให้เกิดปรากฏการณ์ฝนนั่นแหละ ยิ่งฟังคำอธิบายสารภียิ่งมึนตึ้บ เอาเถอะจะเป็นปรากฏการณ์ฝน หรือปรากฏการณ์ฉี่ของนางฟ้า เทวดาองค์ไหนก็ช่างก่อน เพราะตอนนี้สารภีปวดฉี่ขึ้นมาบ้าง เธอจึงวิ่งไปหลบหลังต้นไม้ แล้วปรากฏการณ์ฝนอุ่นๆ ของสารภีก็เกิดขึ้นในฝัน ทำให้เธอรู้สึกสบายดี เมื่อสารภีออกมาจากหลังต้นไม้ ได้ยินเสียงเรียกทำให้เกิดความสงสัยว่าทำไมเสียงที่เรียกชื่อเธอ จึงไม่ใช่เสียงของดอกมะลิเพื่อนสนิทแต่กลับเป็นเสียงแม่ เสียงแม่ปลุกให้เธอตื่น เมื่อลืมตาขึ้นสารภีเห็นแม่ยืนทำหน้าดุๆ ยับยู่อยู่ข้างเตียง และยังรู้สึกอีกว่าที่นอนเธออุ่น…เปียก ใช่แน่ สารภีมั่นใจ ฝันของเธอเป็นจริง ปรากฏการณ์ฝนในฝันมันเป็นปรากฏการณ์ฉี่บนที่นอนในความเป็นจริง และนี่ก็เป็นสาเหตุที่เธอต้องมานั่งอยู่ที่เฉลียงตอนนี้ แทนที่จะได้นั่งจดจ่ออยู่หน้าจอโทรทัศน์ แต่เด็กหญิงสารภีก็ยังไม่เข้าใจว่าสิ่งนี้เป็นความผิดที่ทำให้แม่อารมณ์เสีย ทำให้เธอต้องถูกลงโทษด้วยเหตุใด เพราะเธอเคยได้ยินผู้ใหญ่พูดบ่อยๆ ว่าให้ย้ำคิด ย้ำฝัน ให้ทำตามฝัน ทำให้ฝันเป็นจริง แล้วนี่เธอก็ทำตามนั้น ทำตามฝัน ฉี่จริงเหมือนฝัน ทำฝันเป็นจริง …โดยไม่ตั้งใจ สารภีมุ่งมาดว่าหากมีโอกาส เธอต้องขอคำอธิบายจากดอกมะลิเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะดอกมะลิมักจะมีคำอธิบายดีๆ ให้เธอได้เสมอ แม้ว่าฟังแล้วออกจะงงๆ สักหน่อยก็ยังดีกว่าไม่มีคำอธิบายใดๆ
แม่เดินลับหายเข้ามาในบ้าน สารภีจึงละสายตาจากผ้าที่ตากไว้ ละความคิดคำนึงถึงเรื่องราวบนผืนผ้าปูที่นอน เธอขยับตัวจากท่าเดิมที่เอกเขนกอยู่นาน ส้นเท้าเล็กๆ ของเธอพลั้งไปโดนแก้วนมทรงกระบอกที่ตั้งทำมุมฉากอยู่กับพื้นไม้ แก้วล้มลงเป็นระนาบเดียวกับพื้น ทำให้นมที่เหลืออยู่ครึ่งแก้วหกเลอะเปรอะเปื้อน กลายเป็นเรื่องราวของนมบนแผ่นไม้พื้นเฉลียง สารภีใจหาย แต่เธอคิดได้ว่าหากยังชักช้าไม่หาผ้ามาเช็ดก่อนที่แม่จะเข้ามาเห็นนมที่หกอยู่ แม่จะต้องอารมณ์เสีย เธอคงจะถูกดุอีก แล้วผลตามมาก็คือ อาจต้องมีเรื่องราวบนแผ่นไม้ ฝากเอาไว้ให้เธอต้องคิด ให้เธอต้องหาคำตอบอีกครั้ง ดั่งเรื่องราวเมื่อคืนนี้ที่เธอทำให้ฝันกลายเป็นจริงกับปรากฏการณ์ฉี่ ซึ่งเป็นเรื่องราวบนผืนผ้าปูที่นอน ที่เธอก็ยังไม่เข้าใจ

หลวงมะลิฯ
กำหนดคำบังคับเพิ่มหน่อย ...
จินตนาการนักเขียนคนนี้ บรรเจิดจริง ๆ
ชักอยากรู้เรื่องเด็กหญิงสารภีต่อแล้วละซี ^_^
...
ขำ แมลงตูดไฟ คิดได้ไงเนี่ย หรือว่าเค้าเรียกกันอย่างนี้หนา ... ^_^

ยาวดีจังค่ะ อ่านเพลินเลย ^_^

:o)

ฝันว่ากินไอติมก้อนโต

สงสัยว่า คงจะต้องไปทำฝันให้เป็นจริงบ้างซะแล้ว
@^v^@

ระวังตัวกลมขึ้นนะจ๊ะ...สีฟ้าฯ...:)
แต่เหมือนเคยได้ยินชื่อ"แมลงดูดไฟ"
จากที่ไหนซักที่นึง...คุ้นๆมากเลยค่ะ...( ^^ )

@^-^@

@^0^@

สนุกจังเยย

อยากรู้ว่าเด็กชายดอกมะลิ โตขึ้นมาจะกลายเป็นหลวงมะลิฯรึเปล่าน้า

ปลายฟ้า.....
อย่าพาดพิง อย่าพาดพิง
เดี๋ยวจินตนาการผู้เขียนจะกระเจิงหมด

ตอนจบของเรื่องอาจจะต้องเปลี่ยนเป็น
......
เด็กชายดอกมะลิเตรียมเอาเรื่องเด็กน้อยสารภี
ทำปรากฏการณ์ฝนเป็นเรื่องราวบนผ้าปูที่นอน
ไปโพนทะนา จนทั่วหมู่บ้าน แล้วขู่แบล็คเมล์
เรียกเงินใต้โต๊ะจากเด็กหญิงสารภี.....ทุกวัน
จากนั้น เด็กชายดอกมะลิก็ใช้เงินที่ได้จากการ
รีดไถเด็กน้อยสารภี มาส่งส่วยให้ข้าราชการ
ตอนสอบเข้ากระทรวง และใช้ไต่เต้าจนได้เป็น
คุณหลวงฯ มาจนทุกวันนี้ แต่คุณหลวงฯก็ไม่ลืม
ที่จะตอบแทนเด็กน้อยสารภี โดยทำเรื่องบรรจุ
เด็กน้อยสารภีให้กลายเป็นคุณครูสารภี
สอนหนังสืออยู่ชั้นประถม 4

จบแล้วเหรอ กำลังเพลินเลย
อยากรู้จังคืนนี้เธอจะฝันอะไรอีก

ป.ล. ขอยืนยันว่าเด็กชายมะลิ เป็นคนละคนกับหลวงมะลิ
"สารภีไม่เห็นดอกมะลิ เพราะต้นไม้ใหญ่บังตัวดอกมะลิจนมิด "

@^o^@

เฮ้อ...ถ้าไม่ใช่คุณหลวงฯ โกงไม่ได้ขนาดนี้หรอก

ตอบ
จบแล้วเหรอ กำลังเพลินเลย
อยากรู้จังคืนนี้เธอจะฝันอะไรอีก

ป.ล. ขอยืนยันว่าเด็กชายมะลิ เป็นคนละคนกับหลวงมะลิ
"สารภีไม่เห็นดอกมะลิ เพราะต้นไม้ใหญ่บังตัวดอกมะลิจนมิด "

@^o^@
โดยคุณ : นายละเมอ เพ้อพก - [ 15 มิ.ย. 2544 , 17


เป็นหลักฐานที่เชื่อถือได้ดีทีเดียว หุหุ(^-^)

ชอบจัง ตลกดีอ่ะ

คิดมา "เพลิด"
อ่านซะ "เพลิน"

:)

อ่านไป.. ยิ้มไป...

หลวงมะลิฯ อย่าพยายามดัดแปลงเรื่องเค้าเลยค่ะ
อย่างเดิมน่ะดีอยู่แล้ว
^o^

อ่านแล้วยิ้มครับ เป็นเรื่องที่ดีจังเด็กชายมะลิ และ เด็กหญิงสารภี

:) น่ารักดีค่ะ

สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

โดยคุณ :