กว่าจะมาเป็นเพลงรัก ...ที่คุณประทับใจ คุณเคยรู้ไหมว่าคนที่เขียนเพลงรักเขาคิดและรู้สึกอย่างไรกับเพลงที่เขาเขียน "สัมผัสของหัวใจ : กับความรักที่ต้องเป็นความลับ" โดย อารียา พีรพงศ์เดชา
บ่อยครั้งที่ "ความรัก" กลายเป็น"ความลับ" ที่ต้องเก็บไว้ในมุมลึกสุดของหัวใจบ่อยครั้งที่ ่สถานการณ์แวดล้อมทำให้เราไม่กล้าพอที่จะมอบความรู้สึกดี ๆ ให้ใครได้อย่างเปิดเผยบ่อย ครั้งที่เหตุผลร้อยแปดพันประการที่ทำให้เรารู้ว่า...รักนั้นไม่อาจเป็นจริงได้ทำ ให้เราต้องสั่งหัวใจตัวเอง ให้ยอมรับความเป็นจริงและเก็บรักนั้นไว้เพียงลำพังเพราะไม่ต้องการที่จะเสี่ยงกั บการสูญเสียความรู้สึกดี ๆ นั้นไป เมื่อฉันพลิกอ่านแต่ละหน้าของหนังสือ "เจ้ากรรมนายเวร" เพื่อเขียนเพลงประกอบละครเรื่องนี้ ฉันเกิดคำถามขึ้นในใจว่าในสถานภาพของหญิงรับใช้ที่หลงรักเจ้านาย ซึ่งมีคู่หมั้นเป็นสาวสวย ร่ำรวยสมกัน ถ้า "จุติพร"ที่แสดงโดยคุณลลิตา ปัญญาภาส นางเอกของเรื่องไม่ได้ เจอะเจอเหตุการณ์ร้าย ๆ จนต้องกลายเป็นใบ้อย่างที่เป็นในเรื่อง... ถ้าเธอสามารถ "พูด"เพื่อบอกความรู้สึกแท้จริงที่เก็บไว้ในส่วนลึกของหัวใจจุติพรหญิงรับใช้คนน ั้นจะกล้าพอที่จะบอกความรู้สึกลึกซึ้งที่เธอมีกับเจ้านายหนุ่มคนนั้น หรือยังคงเลือกที่จะเก็บมันไว้เป็นความลับและคอยดูแลคนที่เธอรักต่อไปเงียบ ๆ ?
การ "แอบรัก" กับการ "บอกรัก"นั้นดูเหมือนจะเป็นทางเลือกที่อยู่คู่กันเสมอ คนบางคนมีความสุขแค่เพียงได้แอบรักมีความสุขกับการเฝ้ามองคนที่ตัวเองชื่นชมอยู่ เพียงห่าง ๆ มีความสุขที่ได้คิดถึง และดูเหมือนแค่ได้มีความรักให้เก็บไว้ในความคิดคำนึง ก็ทำให้ชีวิตอ่อนหวาน อ่อนโยนมากพอแล้ว ในวันคืนที่หัวใจโดดเดี่ยวและเต็มไปด้วยความเหงา บางทีฉันก็นึกสงสัยว่าความรู้สึกชนิดนั้น เรียกว่า "รัก" ได้จริง ๆน่ะหรือ ? เพื่อนบางคนของฉันเก็บความรักไว้ด้วยความทุกข์ ลังเล สับสน อยากบอกให้เขารับรู้ อยากเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่จริงจัง แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะเสี่ยง บางวันทั้งที่ตัดสินใจไว้แล้วว่าจะเดินเข้าไปเผชิญหน้าและบอกกับเขาว่า"รัก" แต่พอถึงเวลาเข้าจริง ๆ ก็กลับต้องยิ้มเฉย และหลบเลี่ยงไปซะเฉย ๆ เพื่อจะกลับมานอนร้องไห้ด้วยความคิดถึงคนที่ตัวรักให้ฉันต้องเป็นห่วงอาจเพราะกา รก้าวเขาไป "บอกรัก" กับใครบางคนที่เราไม่แน่ใจ มันทำใ้ห้เกิดความรู้สึกคล้ายการเดินเข้าไปในศาล เพื่อ"สารภาพ" แล้วรอรับคำพิพากษาก็เป็นได้ เมื่อเริ่มเขียนเพลง ๆนี้ ความรู้สึกของ "จุติพร"จึงเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ฉันตั้งใจแทนไว้ในบทเพลง หากส่วนใหญ่ของความเศร้าที่ถ่ายทอดไว้ในทุกบรรทัดของบทเพลง ๆ นี้กลับมาจากหลาย ๆเรื่องราวความรู้สึกของใครหลายคน...ที่ไม่ได้เป็นใบ้เหมือนจุติพร แต่กลับไม่มีโอกาส ไม่กล้าหาโอกาส และไม่ยอมที่จะเสี่ยงบอกรัก...กับคนที่ตัวเองรัก หากสัมผัสของหัวใจ...สามารถทำให้คนที่เรารักเข้าใจในทุกอย่างที่เราคิดและรู้สึก สามารถทำให้เขาซึมซับความรัก ความห่วงใยที่เรามีให้เขาเสมอมา สามารถทำให้เขามีแรงใจในการก้าวเดินไปเผชิญกับสิ่งต่าง ๆ ในชีวิต ขอเพียงแค่ให้เขายิ้มรับความรู้สึกดี ๆ ที่เราส่งไปให้เท่านั้นก็คงพอแล้วใช่ไหม กับหัวใจอ่อนไหวดวงหนึ่งที่เต็มใจจะเป็น"ผู้ให้" โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แค่เขารับรู้ความรู้สึกของคุณเท่านั้นก็พอแล้วจริง ๆ หรือ ? ฉันเข้าใจความเศร้าของคนที่เก็บความรักไว้โดยไม่มีโอกาสบอก แต่ฉันก็อยากบอกเหลือเกินว่า...หากคุณมีโอกาส...จงอย่ากลัวที่จะบอกคำว่า"รัก" กับคนที่คุณรัก เพราะไม่ว่าคำตอบที่ได้รับกลับมาจะเป็นอย่างไร...จะทำให้คุณยิ้มหรือร้องไห้ คำว่า "รัก"ที่คุณบอกไป ก็จะทำให้ความรักของคุณเติบโตและมีความหมายมากยิ่งขึ้น เชื่อเถอะว่าสิ่งดี ๆ ที่คุณมอบให้ใครบางคนด้วยหัวใจดี ๆ ็ย่อมทำให้เขารู้สึกดีอยู่ลึก ๆ อย่างแน่นอน ไม่ว่าเขาจะสามารถรักคุณตอบได้หรือไม่ก็ตาม
ความรัก...คือสิ่งที่คุณจะต้องเดิมพันด้วยหัวใจทั้งดวงของคุณและหากคุณไม่กล้าพอ ที่จะเสี่ยง...คุณก็ไม่มีวันที่จะได้ความรักตอบกลับมา วันนี้เมื่อคุณก้าวเข้าไปบอกเขา คุณอาจจะต้องเสียใจ หากคำตอบไม่เป็นอย่างที่คุณหวัง แต่วันข้างหน้าคุณอาจจะต้องเสียใจมากกว่า ถ้าคุณไม่ตัดสินใจทำในสิ่งที่คุณอยากจะทำในวันนี้ เมื่อคุณรักใครซักคน...อย่ามัวแต่เก็บคำว่า "รัก"ไว้เป็นความลับทั้งที่มีโอกาสที่จะเปิดใจอย่าปล่อยให้เวลาผ่านไป...อย่าปล่ อยให้คนที่คุณรักมองข้ามความรู้สึกดีๆ ของคุณ โดยไม่มีโอกาสรับรู้ไม่มีโอกาสได้ตอบรับความรู้สึกมีค่าที่คุณมีให้เขา คุณไม่ใช่ "จุติพร"นะ ลองเปล่งเสียงคำว่า "รัก"ออกมาดัง ๆ สิ แล้วคุณจะรู้ว่าการบอก "รัก" กับคนที่คุณรัก มันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรนักหนาหรอก เชื่อสิ !

sources: forwarded mail

อยากบอกเขาอยู่เหมือนกัน แต่กลัวว่าเขาจะฆ่าตัวตายไปเสียก่อน(นี่ซีเรียสนะ) ไม่รู้สิสักวันอาจจะลองดู ขอบคุณมากที่ส่งอะไรดีมาให้อ่านทำให้คนที่ไม่เคยแม้จะคิด....คิดที่จะบอก oh bless me!

ขอบคุณค่ะ
บอกไปแล้วค่ะ รู้สึกดีมาก ๆ เลยที่ได้บอกให้ใครหนึ่งคนรู้ว่า เรามีความรู้สึกดี ๆ ให้ ... เพราะไม่แน่ใจว่า วันหน้าจะกล้าบอกเขาหรือเปล่า ... ตอนนี้รู้สึกดี ดี มาก มาก ดีจริงจริง ...
... ความรู้สึกเป็นสุขที่ได้รักคนคนหนึ่ง นี่ดีจริง ๆ ค่ะ ^_^
แต่ไม่ได้สนับสนุนให้ทุกคนบอกรักคนที่ชอบนะคะ ต้องดูโอกาส และความเหมาะสมด้วยค่ะ
บอกไปโดยอาศัยพื้นฐานจากสิ่งต่าง ๆ ที่เรารู้จักเค้า ... และไม่จำเป็นต้องบอกว่า "รัก" ก็ได้นี่นา ..
วันยี่เป็ง สู้ตาย ^_^Y <--- ชูสองนิ้วนะเนี่ย ^_^

อยากบอกเหมือนกันแต่ยังไม่รู้จะบอกกับใครดี

เคยบอกไปแล้วล่ะ แต่ไม่กล้าบอกเองนะ ให้เพื่อนบอกให้ เค้าก็พูดกลับมาดี คือปฏิเสธแบบดีดีน่ะ เราก็เข้าใจนะ แต่แรกๆทำใจไม่ค่อยได้ เลยหายแว่บออกไปจากชีวิตเค้า หลังๆ คิดถึงหนักก็เลยโทรกลับไปหาเค้า ทุกวันนี้ก็คุยกัน เป็นพี่-น้องกันได้ (แต่ท่าทางเค้าก็คงไม่ค่อยแน่ใจว่าเรายังรู้สึกอย่างงั้นกะเค้ารึป่าว)
สรุปว่า ดีค่ะดี รักใครชอบใครก็อย่าเก็บไว้เลย บอกไปเหอะ แล้วทำใจยอมรับกับคำตอบให้ได้ เอาง่ายๆ ลองคิดเหมือนเพลงเต็มใจให้ของพี่จุ้ยสิ ถ้าคิดได้อย่างงั้นนะ เราเองก็จะไม่เศร้าด้วยล่ะ ขอบอก

การที่เค้ายอมรับฟัง รับรู้ความรู้สึกของเราโดยไม่รังเกียจ ก็ทำให้เรารู้สึกดีมากพอแล้วล่ะ..ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่สามารถตอบรับความรู้สึกของเราก็ตาม...จริง ๆ นะ

บอกไปเถอะครับ ความรักม่ใช่สิ่งผิด ตัวผมเองก็ได้ทำสิ่งที่หัวใจต้องการไปแล้ว ความรักไม่ใช่สิ่งน่ากลัว และไม่มีพรมแดน ผมแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งซึ่งมีเพศเดียวกันกับผมแต่ผมก็บอกว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเค้า มันเป็นความรู้สึกที่ดีมาก ถึงแม้ความสัมพันธ์ของเราวันนี้อาจจะดูห่างเหินออกไปอีก แต่ผมก็ดีใจที่อย่างน้อย ผมกล้าพูดคำว่า "รัก"