===นิทานเรื่องหนึ่งของชาวเดนมาร์ก===
มีคนคนหนึ่งนอนอยู่ในเวลากลางคืน มีนางฟ้าลงมาที่ห้องนอนของเขา
ชวนให้ไปเที่ยวสวรรค์กับนรก เขาก็ไป นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่งบอกว่า "ถึงนรกแล้ว"
ที่นั้นเป็นห้องใหญ่ ๆ มีโต๊ะยาว ๆ บนโต๊ะมีอาหารที่ประณีต อร่อยทุกประเภท
มีคนนั่งอยู่หลายคน
นางฟ้าก็บอกว่า "นี่สัตว์นรก" คนเหล่านั้นนั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลก
แต่ตัวเขาผอมเหลืองน่าสงสาร นางฟ้าบอกว่าที่นี่ อนุญาตให้กินอาหารดี ๆได้
แต่มีเงื่อนไขว่าต้องใช้ช้อนที่ยาวหนึ่งเมตร เวลาตักอาหารเข้าปาก มันก็ไม่ถึงสักที
มันหกลงพื้น
เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมาก พยายามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก
เลยผอมเพราะอดอาหาร
อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อยแต่ไม่สามารถเอามาถึงปากของตน

นางฟ้าพาไปอีกห้อง บอกว่า "นี่สวรรค์"
ห้องที่สองนี้มีลักษณะเช่นเดียวกับห้องแรกทุกประการ
เรามักจะคิดว่าสวรรค์กับนรกต่างกัน แต่ความจริงสวรรค์กับนรกนี้คล้าย ๆ กัน
มีโต๊ะอาหารยาว ๆ อาหารประณีตหลาย ๆ อย่างเหมือนกันหมด มีเก้าอี้รอบมีคนนั่ง
แต่แปลกที่คนที่สวรรค์ยิ้มแย้มแจ่มใส อ้วนท้วนสมบูรณ์สบาย
ดูว่าเขากินอย่างไร เขาก็ต้องใช้ช้อนยาวหนึ่งเมตรเหมือนกัน
"เอ...ทำไมมันไม่เหมือนที่นรก?"
พอดูดี ๆ อ้อ! เห็นวิธีของชาวสวรรค์คือ
คนข้างหนึ่งของโต๊ะเขาตักอาหารด้วยช้อนยาว ๆ เอาไปป้อนใส่ปากของคนตรงข้าม
คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้ ก็เลยได้กินกันทุกคน อยู่อย่างสุขสบาย

สรุปว่า ที่นรก คนคิดแต่จะได้อย่างเดียว คิดแต่เรื่องความสุขของตัวเอง
คิดแต่ว่าเราจะได้อาหารที่เราชอบ แต่ที่สวรรค์นั้น มีการช่วยเหลือกัน
มีความรักสามัคคีกัน คำนึงถึงความสุขของคนอื่นด้วย ก็ได้รับความสุขกันทุกคน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า....แอ่น...แอ๊น.....(คิดเอาเอง )
source: forwarded mail

ซึ้งค่ะซึ้ง

เพิ่งเข้าใจนะ เพิ่งเข้าใจ วันนี้เพิ่งเข้าใจ.......

ขอบคุณค่ะ : )

ดีจัง