ช่วงนี้มีเรื่องไม่สบายใจหลายอย่าง มีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบเยอะด้วยค่ะ บางทีทำให้ความสดใสหายไป รู้สึกเหนื่อย ไม่อยากจะทำอะไรไปดื้อๆเลยค่ะ คนรอบข้างอาจจะพลอยเซ็งไปด้วย จะทำยังไงดีคะ

เคยทำหลายอย่างนะ
+ หลบไปพัก ตั้งสติ
+ ระบายออก กับคนที่ไว้ใจ คุยแล้วสบายใจ

.....


คิดได้อีกแล้วจะมาบอกจ้ะ

เหนื่อยใจ คือไง คือทำใจครับ
พรุ่งนี้ต้องกินข้าวไหม ถ้ายังต้องกินอยู่ ก้อต้องทำใจให้อยู่กับมันให้ได้ หรือไม่ก้อไปฟังเพลงรู้สึกสบายดี หรือไปอ่านหนังสือเรื่องราวบนแผ่นไม้ หรือไม่ก้อไปดูเดี่ยวไมค์โครโฟนว่าไป

- หันหน้าเข้าหากระจกเงา นึกถึงเรื่องสนุกๆที่เคยผ่านๆมา
- ออกไปเดินนอกบ้าน ไม่ก็ที่ที่คนไม่ค่อยพลุกพล่าน
- มาที่เวบเฉลียงบ่อยๆ
ไว้นึกออกจะมาบอกอีกนะจ้ะ

ถอยหลังสักก้าว เราจะเห็นภูเขาชัดขึ้น

ใจเย็นๆครับ
นั่งพักนิ่งๆไม่ต้องทำอะไร

ลองเอาตูดแช่น้ำนะจ๊ะ *^_^

ก็พักครับ นอนกินเล่นให้รางวัลกับตัวองบ้างนิดหนึ่งแล้วก็กลับมาทำงานต่อครับ ตอนนี้ก็เหนื่อยใจเรื่อง project อยู่นะครับกลัวเสร็จไม่ทันนะครับ

ออกมาห่างๆก็ดีมั้งคะ จะได้ไม่ต้องเจออะไรที่ทำให้รู้สึกแย่ๆ

เคยต้องกัดฟันทำเพื่อให้มันเสร็จไป งานออกมาก็ดีพอสมควร แต่ไม่ได้ยินดีที่งานออกมาดีเลย กลับดีใจ(มากกกก) เพราะรู้สึกว่า..เฮ้อ..จบซะที

ไม่ก็เอาเฉลียงมาเปิด โลกสดใสขึ้นเป็นกองเลยค่ะ ^U^

ทำสิ่งที่เราชอบมากๆ แล้วก็พยายามเลี่ยงๆ เหตุการณ์ที่มันทำให้เราเหนื่อยใจไปพักหนึ่ง แล้วก็ทำใจไปด้วยนิดนึง คือบางทีอารมณ์แบบนี้มันก็ต้องเกิดขึ้นบ้าง แต่ต้องพยายามให้มันอยู่กับเราน้อยที่สุด ค่อยๆ ทำไปทีละจุด แก้ไปทีละอย่าง มันก็คงจะดีขึ้นบ้างค่ะ

เหนื่อยใจ ก็ต้องพักใจจ๊ะ
ทำใจให้สบาย ทำสมองให้ว่างๆ ไม่ต้องคิดอะไร
เปิดเพลงเฉลียงฟังเบาๆ นั่งมองวิว มองฟ้า มองต้นไม้ไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวอะไรดีๆ คงแว่บเข้ามาในความคิดเองเนาะ ..

หลายคนแนะนำให้อยู่เฉยๆ
แต่เป็นผม ผมว่า ถ้าเหนื่อยใจต้องทำอะไรที่มันเหนื่อยกายครับ
เช่น ออกกำลังกาย แล้วจะดีขึ้นอย่างไม่ต้องหาเหตุผล

คนส่วนใหญ่ทุกวันนี้ ไม่ค่อยปลดปล่อยด้วยการออกกำลัง ซึ่งที่จริง การออกกำลัง เป็นการพักผ่อนสุขจิตที่ดีที่สุดวิธีนึงครับ...

ไม่เชื่อ ลองดูแล้วจะรู้ ....... ไม่ได้ผลยินดีคืนเงินด้วย เอ้า !!

จากประสบการณ์ตรงของตัวเองเลยค่ะ...
ก็ยังไม่ได้เจอทางออกที่ดีที่สุด..
แต่หลังจากไปดูหนังมาเรื่องหนึ่ง...
ทำให้รู้สึกดีขึ้นได้อย่างประหลาด....
เรื่องนั้นคือ Lord of the Rings ค่ะ....
ไม่มีใครล่วงรู้ได้ก่อนเลยว่า ปัญหา...
ความเหนื่อยยาก... ความน่ากลัว....
หรืออะไรก็ตามที่เราไม่อยากพบเจอ...
มันก็มาหาเราได้ในที่สุด.....
จะทิ้งก็ไม่ได้...จะยอมแพ้ก็ไม่ดี...
สู้ต่อไปค่ะ.... ในปัญหา น่าจะมีอะไรดี ๆ อยู่บ้าง
อืม....บางทีในหนังก็มีอะไรดี ๆ บอกเรานะคะ
ตั๋วหนังก็แพงเอาการอยู่ แต่ก็รู้สึกว่าได้อะไรกลับมาบ้าง....ก็ดีค่ะ.......
ดูละคร แล้วย้อนดูตัว..... อีกวิธีค่ะ....
ถ้าเหนื่อยมาก ๆ นอนค่ะ นอนแบบนอนจริง ๆ นะ อาบน้ำให้สดชื่น นอนบนที่นอนนุ่ม ๆ หลับให้สบายเชียว สัก 8 ชม.น่าจะดี
เอาใจช่วยค่ะ.... ^_^

"เพลียก็ตรงไปเก็บโลกสดใสไว้บนเตียง"

พักใจค่ะ ไม่นานก็จะหายเหนื่อยใจ

ลองนั่งนิ่ง แล้วหลับตาลงสักพัก ถ้ารู้สึกไม่ดีขึ้น ก็ลองหาหนังสือหรือเพลงที่ชอบมาอ่านหรือฟังดูสิ หรืออาจจะเล่นwebboard ก็ดีนะ

เหนื่อยใจก็เลิกคิดสักพัก ถอยออกมาก่อน ทำอย่างอื่น เช่น นอน อ่านหนังสือ เล่นกีฬา ดูหนัง ฟังเพลง ฯลฯ พักสมองเพื่อเพิ่มพลังใจแล้วค่อยกลับมาลุยงานต่อไป

ขอบคุณทุกๆคนเลยจ้ะ น่ารักจริงๆเลย

"เพลียก็ตรงไปเก็บโลกสดใสไว้บนเตียง"
โดยคุณ : ปลายฟ้า - [ 10 ม.ค. 2545 , 12:10:56 น.]
เห็นด้วยมากๆกับคุณปลายฟ้าคะ
เคยเหนื่อยใจมากๆ ก็นอนเลย มันช่วยให้ไม่คิดมาก ทำให้หายเหนื่อยทั้งกายทั้งใจเลย
เวลาตื่นขึ้นมาก็ทำอะไรที่เราชอบ/ทำแล้วเพลิน ช่วยได้เยอะเลยนะคะ

เวลาไม่สบายใจต้องคุยกับคนที่เข้าใจเท่านั้นค่ะ
ถึงจะหาย
ไปนั่งพักผ่อนหย่อนใจในสวน หรือริมทะเลก็ช่วยได้นะ

เหนื่อยใจก็หลับตาดิสักแป๊ปหนึ่งก็ช่วยได้ไม่มากก็น้อย

โดยคุณ :

เล่นโยคะ ไปฟิตเนสหาออกกำลัง  หากินไอติม  หรือ(คุณผูหญิง)ก็ไปช็อปปิ้ง น่าจะช่วยได้นะ

คนเราทุกคนต้องเกิดมาและต้องพบเจอเรื่องราวมากมายและสิ่งที่เรียกว่าเรื่องราวนั่นแหละที่มันปะปนด้วยปัญหาถ้าเราคิดว่ามันคือปัญหามันก็เครียดแต่ถ้าเราคิดว่ามันเข้ามาแล้วผ่านไป เดี่ยวก็ดีเอง ชีวิตเรามีสองด้านด้านดีดีมีเยอะเอารูปเก่าๆๆๆที่เราไปเจอมาเราประทับใจมาดู แล้วเราจะมองเห็นว่าสิ่งดีดีที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรามีตั้งเยอะแยะและเราก็จะเจอมันอีกในวันนี้และทุกๆๆๆวันยิ้มไว้น้า...

โดยคุณ :

ทำไมเวลาเรารู้สึกแย่ เรามักจะมองคนรอบข้างว่าเค้ามีความสุข แต่กลับตัวเองทำไมรู้สึกทุกข์ ไม่มีความสุขเหมือนคนรอบข้างนะ เหนื่อยใจ ทำไมชีวิตมันมีแต่เรื่อง รู้สึกหนักๆ ทำยังไงให้ปล่อยวางได้ อยู่ได้ด้วยตัวเอง การอยู่คนเดียวโดยปราศจากเพื่อนมันเหงาขนาดนั้นเลยหรอ
     
(งง ตั้งคำถามอะไรมากมายกับชีวิต ขอระบายหน่อยนะคะ ไม่รู้จะไประบายที่ไหนดี)

โดยคุณ :

ผมก็เหนื่อยอยู่ นี่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ search ข้อมูลจาก google ว่า เหนื่อยใจ ทำไงดี
ผมรู้สึกว่าผมสำเร็จในการงานที่ทำอยู่ แต่คำถามกลับเป็นว่า "เราชอบอะไรกันแน่" ทำนองนั้น เห็นคนอื่นเค้าได้ทำอะไรแปลกๆใหม่ๆ ล้มเหลว เจอปัญหากัน สำหรับผมมันเหมือนเวลาเราทำอะไรสำเร็จติดต่อกันมาเรื่อยๆมันทำให้รู้สึกเบื่อ ผมบ้าป่าวเนี่ย อยากลองล้มบ้าง เฮ้อ ติดอย่างเดียว ดันมีชีวิตที่เราต้องรับผิดชอบอีกมากอยู่ เสี่ยงมากก็ไม่ได้
วนในอ่างครับ ใครก็ได้แนะนำผมหน่อยครับ ทำไงดี

โดยคุณ :

ทำไม่เป็นคนคิดมากอย่างนี้

โดยคุณ :

หาที่สงบนังพักสิไจคับ

โดยคุณ :

ก็เป็นแบบเดิมและคับไม่ควรรักหมดรักครึ่งใจพอจะไก้ไม่มากคับผม

โดยคุณ :

ผมก็เป็นครับ เเต่ผมอ่านตามเว็บเขาบอกว่าถ้าเหนื่อยใจ เวลาออกกำลังจะเหนื่อยง่าย
ผมก็หาวิธีเเก้ โรคเหนื่อยใจเหมือนกันครับ

โดยคุณ :

ผมกำลังเป็นอยู่เลยคับ แต่ก่อนผมจนมากคิดว่าวันนึงร่ำรวยขึ้นมาแล้วผมจะต้องมีความสุขมากๆ อยากได้อะไรก็ได้ พอวันนี้ผมขึ้นมาถึงจุดที่ผมเคยหวังไว้แล้ว มีบ้านให้แม่ที่ต่างจังหวัด มีคอนโดสวยๆที่กรุงเทพ มีธุรกิจเป็นของตัวเองอย่างที่เคยอยากได้มาตลอด มีคนบอกว่าผมเก่งที่ประสบความสำเร็จมีทุกอย่างได้ตั้งแต่อายุ 20 ต้นๆ  แต่ผมกลับรู้สึกว่าผมหนัก ผมต้องรับผิดชอบชีวิตคนมากมาย เหมือนกับว่าวัยเด็กผมหายไป ผมไม่มีเพื่อนมหาลัย ผมไม่ค่อยมีเพื่อน ผมรู้สึกว่าผมเป็นผู้ให้มาโดยตลอด แต่วันนี้ผมอยากจะเป็นผู้รับบ้างจัง (อยากโดนเอาใจ อยากโดนตามใจ ประมาณนี้อ่ะคับ ไม่รู้เป็นโรคจิตรึเปล่าอาการแบบนี้)  ใครอยากมีเพื่อนลองเมล์มาคุยกันได้นะคับ แล้วแลกเบอร์คุยปรึกษากัน ยินดีนะคับ

ตอนนี้เหนื่อยที่สุดที่ต้องแบกรับภาระเกือบจะทุกอย่างของคนรอบๆตัวโดยที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แล้วปัญหาก็ดันเข้ามาพร้อมๆกัน อยากจะพักงานไปพักผ่อนก็ทำไม่ได้

โดยคุณ :

เหนื่ยใจจัง.....รู้สึกว่าอยากนั่งเงียบๆคนเดียวยิ่งคิดก็ยิ่งปวดใจเราจะตายไหมแล้วจะมีใครเสียใจมั่งสามีเราลุกๆที่น่ารักยังเด็กเค้าจะรุ้ไหมว่าเรารู้สึกเหนื่มากจนยไม่อะากจยก

สามีไม่ดีติดยาติดตู้ม้างอมแงมแปดเดืออนมานี่เราเครียดมากแต่สงสารลุกที่มีพ่อแบบนี้เอาเงินเราไปเล่นยาเป้นแสนๆเค้าไม่เคยสงสารเราเลยไม่เคยรักเกรารักลุกไม่ทำงานมาหลายปีแล้วอยู่กันมาเก้าปีไม่เคยรู้สึกว่าอยากจะเลิกอยากอยุ่เพื่อลุก.....พ่อจะรู้บ้างไหมว่าเค้าจะขาดใจอยู่แล้วที่พ่อเป็นแบบนี้

นอนให้นอนหลับเสีย อ่อนเพลียทั้งวันแล้วหนา ให้หลับฝันเห็นเทวดา ท่านมาร่ายมารำ นอนหลับเสียอ่อนเพลียทุวัน นอนหลับฝันให้เห็นเทวดา มาร่ายมารำคนเขาโสภา พอตื่นขึ้นมาเทวดาก็ไม่มี

อ่านไปอ่านมาแล้ว เหมือนตัวเองก็อยู่ในอาการนี้เหมือนกัน บางทีถามตัวเองว่ามาทำอะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย เหมือนมีความสุขดี แต่ความจริงมันไม่ใช่เลย
ทำงานก็ทำไปแบบรับผิดชอบให้ดีที่สุด ไม่กะจิตกะใจจะพัฒนา สร้างสรรค์อะไรใหม่ๆเลย ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เป็น มันล้า มันท้อ บางครั้งเครียดจนปวดหัวไปหมด คิดอะไรก็ไม่ออก ตื่นเช้าจะไปทำงานมีอาการท้อแท้ ไม่อยากไปเอาดื้อๆซะงั้น......ขอบคุณทุกความคิดเห็นของทุกท่านนะคะ ไม่ใช่เจ้าของกระทู้แต่ว่าได้ประโยชน์อย่างยิ่ง กำลังตัดสินใจอยู่ว่า จะอยู่ต่อไปแบบไม่สุข หรือจะกล้าหาญพอที่จะหาทางเดินใหม่แบบเสี่ยงๆแต่มีความสุขดี

โดยคุณ :

อ่านแล้วซึ้งกินใจดีครับ
บางครั้งยังไม่รู้ว่า ผมมีจุดยืนอะไรแน่นอน ไม่มีเป้าหมายไร้ความฝัน
อยากนอนไปตลอดไม่ต้องตื่นขึ้นมา เคยนอนทั้งวันทั้งคืนก็ไม่หาย ยิ่งง่วงกว่าเดิมอีก ทำไงดี

โดยคุณ :

ส่วนตัว...จะละออกจากสิ่งที่ทำอยู่...เช่น ออกไปเดินไกลๆ
ไปออกกำลังกาย...หรือไม่ก็ไปทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้
กับคนที่ทำให้เราไม่สบายใจ  เพื่อ..อโหสิกรรมต่อกัน

แต่ถ้าเหนื่อยใจอะไรมากๆ ...จิตใจจะสร้างภูมิคุ้มกัน
และเมื่อเจอมันอีก....จะรู้สึกว่ามันไม่ใหญ่เกินกว่าที่เราจะผ่านไปได้

โดยคุณ :

ฉันแค่รู้เหนื่อยกับชีวิตรักที่ไม่มีความเข้าใจกัน ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตที่เราเปนคนเลือกเองเพราะไม่สามารถบอกกับใครได้ว่ามันเปนเช่นไรเพราะเราเปนคนเลือกเองมาตั้งแต่แรก

โดยคุณ :

ถ้าเรามองปัญหาเป็นเพียงแค่ฝุ่นละอองเราจะผ่านมันไปได้ตอนลมมา

เปรียบฉันเป็น "ปัญหา"
คุณลองยกนิ้วชี้มือข้างขวาขึ้นมาระดับสายตา
แล้วคุณเพ่งมาที่ฉัน คุณจะเห็นฉันชัด
เปลี่ยนใหม่คะ
ให้คุณเพ่งที่นิ้วชี้ของคุณ คุณก็จะเห็นนิ้วชี้คุณชัด ถูกต้องไหม
นั่นหมายถึง หากคุณโฟกัสแค่ปัญหา คุณจะเห็นแค่ปัญหา
แต่หากคุณโฟกัสที่เป้าหมายคุณ คุณก็จะเห็นเพียงเป้าหมายคุณ