วันนี้ร้องไห้เพราะเฉลียงอีกแล้วค่ะ
วันนี้กลับบ้านมาเสียงดังสนั่น...
รีบเดินไปดูว่าแม่ดูอะไรอยู่ ในทีวีเห็นพี่เจี๊ยบวัชระ กำลังถือไมค์พูดอะไรอยู่ ทำไมพี่เจี๊ยบหนุ่มจังฟะ อ๋อ..แม่เค้ารื้อเอาวีซีดีเก่าๆ ของเรามาดูนี่เอง แม่เรากำลังดูคอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้ของเฉลียงอยู่ เราเลยไม่ก้าวขาไปไหนอีกเลย นั่งมันตรงหน้าทีวีนั่นแหล่ะ และแล้วเฉลียงก็ทำเราต้องไห้อีกตามเคย รอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย ดูกี่ทีทำไมต้องร้องไห้ด้วยนะ
อดไม่ได้เลยต้องแวะเข้ามาดูเวปเฉลียงต่อ ทั้งที่ไม่ได้เข้ามานานเป็นปีแล้วนะ
คิดถึงเฉลียงมากๆๆ ค่ะ
กล้วยไข่..เป็นเพลงแรกๆ ที่เราเริ่มหัดฟังเพลง
เที่ยวละไม..เวลาไปเที่ยวที่ไหนก็ต้องเปิดในรถทุกที
นายไข่เจียว..ตอนนี้เราชอบเอาไปพูดกับน้องๆ เสมอว่าทำอะไรก็ทำให้ดีเหมือนแค่ทำไข่เจียวให้อร่อยนั่นแหล่ะ
ดอกชบากับคนตาบอด..ตอนนี้ถูกเราแปลงเป็นเอ็มพีสามใส่ไว้ในมือถือ เพราะฟังแล้วทำให้เรามองโลกดีขึ้นแยะ
นิทานหิงห้อย..กลายเป็นทรูโทนเสียงเรียกเข้าที่เราภาคภูมิใจ
แค่มี..เพลงที่คิดว่าอยากให้แฟนร้องให้ในวันแต่งงาน
อยากให้พี่ๆ กลับมารวมตัวกันอีกสักครั้ง
อยากได้ดีวีดีของพี่ๆ พร้อมลายเซนต์
อยากเก็บความรู้สึกดีๆ กับเฉลียงแบบนี้ตลอดไป..และตลอดไป โดยคุณ :
ดอกไม้อบ - [20:52:26 4 พ.ค. 2549] |