เมื่อคืนได้ไปดูคอนเสิร์ตวงเฉลียงที่กาดเธียเตอร์ เชียงใหม่ รู้สึกประทับใจมาก วงเฉลียงพิเศษกว่าวงอื่น ๆ มีเอกลักษณ์ของตัวเองที่ใคร ๆ ก็ชอบ สังเกตจากจำนวนคนดู ตามธรรมดากาดเธียเตอร์ไม่เคยเต็ม อยากให้สมาชิกวงเฉลียงหาทางพบปะแฟน ๆ อีก โดยไม่จำเป็นต้องซุ่มซ้อมให้หนักหนาอะไร ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติผิด ๆ ถูก ๆ ก็สนุกดี มันเป็นกันเอง ดูแล้วผ่อนคลายอารมณ์ รู้สึกว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน
ด้วยรักและผูกพัน
แฟนเฉลียง(พันธุ์แท้)

เห็นด้วยกับ อ.ค่ะ ไม่จำเป็นต้องเล่น / ร้อง ให้ถูก ขอแค่ได้มาเจอกัน ผิดบ้าง พลาดบ้าง คือชีวิตค่ะ อีซัก 4 -5 ปี เรามาเจอกันอีก เอา เฉลียงรุ่น เล็ก มา โชว์ ด้วย นะค่ะ

ผมไม่ได้รอคอยที่จะซื้อเทปใหม่ๆของเฉลียง แต่รอคอยที่จะมานั่งยิ้มอย่างเต็มใจกับคอนเสริต์ที่นับครั้งในการจัดได้ ถ้าเราพูดและPost Messageหาทุกสันทุกปี จะรอรอดูคนใจดำว่าจไม่ใส่ใจในคนที่ชื่นชมตนเองหรือไม่ เรายังมีความหวังและความฝันที่จะรอครับ

อยากให้มีการแสดงที่เชียงใหม่อีกซัก 4-5 ปี ตอนนั้น พี่เจี๊ยบอาจจะยังเต้นเพลงตะลึงของอนันต์ อันวาได้อยู่

เมื่อคืนได้ไปดูคอนเสิร์ตมาเหมือนกันค่ะ ประทับใจจริงๆ อยากให้สักวันนึงมีคอนเสิร์ตดีๆและเป็นกันเองแบบนี้อีก จะคอยชมนะคะ

คงเหมือนอีกหลายคนที่ประทับใจ ในชีวิตไม่เคยไปดูคอนเสิรต์ไหนเลย เพราะเบื่อเสียงกรี๊ดแต่เมื่อคืนประทับใจมากคะ พี่ๆแต่ละคนน่ารักมากคะ

ดีใจค่ะ ที่เป็น1ในผู้ชมหลายคนในคืนเมื่อวานนี้
ขอบคุณพี่เฉลียงทุกคน ที่นำภาพความทรงจำในอดีตกลับมาได้อย่างไม่ตกหล่น ไม่ว่าจะกี่10ปีผ่านไป พี่ยังน่ารักเหมือนเดิม
ไม่ต้องวางมาด ไม่ต้องห่วงว่าจะร้องถูกหรือผิด
นี่แหละค่ะ ตอนเสริตทีรอดูมาตั้งนาน และไม่อยากให้มันเป็นเพียงวันวานที่ผ่านไป
ขอบคุณพี่เกี๊ยงสำหรับเพลง"เข้าใจ" เพราะมาก มากที่สุดเท่าที่เคยฟังมา จบเพลงน้ำตาไหลไม่รู้ตัวเลยค่ะ
ขอบคุณที่มีวงเฉลียง สัญญาค่ะว่าจะดูแลสิ่งที่พี่ ๆ ฝากไว้