ความ..คิดถึง เป็นอย่างไร
ปฐมลิขิต
หลับตา..ในใจนึกถึงเธอ
และคิดว่าเธอนั้นยืนอยู่ข้างฉัน
สบตากุมมือกันและกัน
ให้เหมือนในวันที่เคยอยู่เคียงข้างกาย
ปล่อยให้ใจมันลอยไปหาเธอ
อยากจะเจอแววตาที่สดใส
ได้มองเห็นรอยยิ้ม ได้อยู่ใกล้ ๆ เธออีกครั้งหนึ่ง
จะไกลเพียงใด..ไม่สำคัญ
ได้คิดถึงคืนและวันที่มีเธอ
จะนานเพียงใดไม่พบเจอ
ก็เหมือนว่าเธอนั้นยังอยู่เคียงข้างกาย
ปล่อยให้ใจมันลอยไปหาเธอ
อยากจะเจอแววตาที่สดใส
ได้มองเห็นรอยยิ้ม ได้อยู่ใกล้ ๆ เธออย่างที่เคย
ได้คิดว่าอยู่..ใกล้กัน แค่เท่านั้นก็สุขใจ..พอแล้ว
ปล่อยให้ใจมันลอยไปหาเธอ อยากจะเจอแววตาที่สดใส.....
คืนนี้นั่งฟังเพลงนี้เป็นสามสิบสี่สิบเที่ยวได้ แล้วก็ได้อ่านบทความใน ฯลฯ ให้ระลึกถึงเรื่องราวต่าง ๆ พาลเลยไปถึง ข้อความสั้น ๆ ที่เคยเขียนเอาไว้ในไดอารี่ ซึ่งยังคงจำได้จนถึงทุกวันนี้ เพราะมันเป็นความรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ ..คิดถึง..
"คิดถึงจับใจ ขูดเท่าไร ขูดไม่ออก"
คุณ ๆ หละฮับ เคยคิดถึงใครขนาดนั้นกันบ้างไหม
ปัจฉิมลิขิต
โชคชะตาคล้ายโซ่ตรวน
บางครั้ง..จะพันธนาการคนที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
...
เข้าด้วยกัน
 โดยคุณ :
ยาม..คิดถึง - [4:46:26 4 ก.พ. 2546] |
โดยคุณ
:เอ่เอ๋ - [0:15:14 5 ก.พ. 2546]