ไม่ได้ไปในครั้งนั้น แต่ได้ฟังเทปบันทึก ทำให้รักเฉลียงหัวปักหัวปำเข้าไปใหญ่
ตั้งหน้ารอครั้งต่อไปมา 6 ปี 7 เดือน แล้วก็สมหวังในครั้งสุดท้าย มาวันนี้ผมชักคิดถึงมันอีกแล้วสิเนี่ย

เฮ้อ...ไม่ได้ไปเหมือนกันในครั้งนั้น
เพราะชะตาชีวิตช่วงนั้น
ยังเร่ร่อนอยู่ในต่างประเทศ
อาศัย VDO จากตลาดลาว และ
เทปคอนเสิร์ทแก้ขัดความอยากได้บ้าง
สุดท้าย .. เทปก็โดนคนยึดไป
คิดถึงเหมือนกันครับ

อยากดู อยากฟัง.....
คอนเสิร์ตล่าสุดก็ไม่ได้ดู.... >_<

มาช่วยถอนใจยาวๆ...เฮ้อ...
ไม่ได้ไปเหมือนกันค่ะ...
พยายามเก็บตังค์อยู่นานตามประสาคนเบี้ยน้อยอัฐน้อย..
พอเก็บได้..บัตรก็ขายหมดไปแล้ว...
เป็นความหลังที่เศร้าจังค่ะ..

คราวนั้นซื้อบัตรไม่ได้...
เพิ่งมีโอกาสได้ฟังเทปเมื่อคืนนี้เอง
ฟังแล้วตลกจริงๆเหมือนฟังเทปตลกเลย

นิทานแมงกุ๊ดจี่อ้วนๆ 5 ตัวกับชาวนา
พี่จุ้ย พี่เจี๊ยบตลกเหมือนเดิม
พี่จุ้ย..."ผมรู้สึกผิดที่หนุ่มอยู่คนเดียว อย่างผม
เต๋าก็เต๋าเหอะ"
พี่เจี๊ยบ..."เต๋า เชิญยิ้มที่ฟันหลอนะหรือ !!!"

พี่เกี๊ยงยังอ้อนไม่เป็นเลยแต่เพลงเข้าใจของพี่ร้องกี่ครั้งๆก็ยังเพราะ

พี่นกพูดถึงพี่จิกไว้ได้จับใจจัง พี่เขาเป็นคนฟังบนเวทีได้อย่างเหนียวแน่นจริงๆ

พี่แต๋งกะน้องต้นไม้ก็น่ารัก
พี่แต๋ง..."ต้นไม้วันนี้ลูกมาทำไมลูก"
น้องต้นไม้..."มาขึ้นเวทีครับพ่อแต๋ง"

พี่ดี้ก็อบอุ่นเหมือนเคย
เพลงฝากเอาไว้ที่ฟังครั้งนั้นเพราะดีจัง

อยากเห็นภาพจัง...เฮ้อ

ไม่อยากบอกเลย ว่า ได้ตั๋วฟรีจากพี่สาวไปดูครั้งนั้น ตอนแรกเฉยๆ เคยได้ยินชื่อเฉลียง แต่ไม่เคยสนใจ แต่ประทับใจกับคอนเสิร์ตครั้งนั้น จนกลับมาค้นหาเกี่ยวกับเฉลียง สูจิบัตรและรูปที่แจกในครั้งนั้นกลายเป็นของสะสม ตั้งแต่วันนั้นเริ่มรักเฉลียง คอนเสิร์ตสนุกมาก ประทับใจมาก รู้สึกขอบคุณพี่สาวที่มาลากไปในวันนั้้น คิดถึงเฉลียง.....ไม่รักแต่คิดถึง ค่ะ

เอาแล้วสิ กระตุ้นต่อมคิดถึงเราอีกแล้ว
ไม่ได้ไปดูเหมือนกัน ซื้อบัตรไม่ทัน พอรู้ข่าว บัตรก็หมดแล้ว
(ทีหัวไม่ยอมมารับฝากทางเน็ต ฮือ ฮือ)

ได้แต่ดูภาพครั้งเดียวจากทีวี แล้วก็ฟังเทปที่ซื้อเรื่อยมา รู้งี้ตอนนั้นน่าจะซื้อวิดีโอ น่าเสียดายจัง
คราวคอนเสิร์ต ปิดท้าย ก็เหมือนกัน เขามีขายเทปวิดีโอ 500 บาท ก็ไม่ได้สั่งซื้อไป ก็ตอนนั้นเงิน 500 บาท สำหรับเรามันเยอะมากหนิ ได้แต่ตามดูรายการสวัสดีไมโครโฟน

โดเรมอน! โดเรมอน! ขอไทม์แมชชีนหน่อยสิ
@^o^@

อ้าว พี่ละเมอฯ กั๊ตจังเขาไม่ขอไทม์แมชชีนกับด็อกเตอร์เซมเบ้หรอกเหรอ ^-^

ยังจำได้เลย ช่วงนั้นยังอยู่ในวัยเรียน ตอนขายบัตรคอนเสิร์ต เราติดฝึกงานอยู่ที่ชลบุรี อุตส่าห์สั่งเสียที่บ้านเป็นอย่างดีว่า ต้องซื้อบัตรให้ได้นะ ไม่มีคำว่าผิดพลาดเด็ดขาด!! แต่เนื่องจากผู้สนใจล้นหลาม ก็เลยซื้อบัตรไม่ได้ เสียดายที่สุด และจากวันนั้นก็นับวันรอมาจนถึงคอนเสิร์ตครั้งนี้ที่ได้ดูสมความตั้งใจ และสารภาพตามตรงนะคะ ถึงพี่ดี้จะบอกว่าเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ก็ยังจะนับวันรอเหมือนเดิม คิดถึงจริง ๆ ค่ะ

อยากดูๆๆ

จะเป็นครั้งไหนๆ จะสดหรือจะเทป
ก็เป็นความประทับใจ ที่ไม่ลืม

นึกว่าคนแถวนี้ ที่พลาดโอกาสนั้น
จะเราคนเดียว หรือมีก็ไม่กี่คน

ตอนนั้นเรายังไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัย
ไอ้การไปดูคอนเสิร์ตเนี่ย ยังเป็นเรื่องที่พ่อกับแม่ไม่เคยอนุญาต และเราก็ไม่เคยขอไปดูของใครมาก่อน

แถมเงิน 500 บาทเนี่ย ก็ไม่รู้จะไปเอามาจากไหน
ในเมื่อไม่เคยมีใครสอนวิธีการผลิดพันธบัตรให้เราเลย

จำได้แต่วันพอข่าวโทรทัศน์ออกมา เราวิ่งไปนั่งจ้องที่หน้าจอ
พอเขาบอกว่านี่เป็นคอนเสิร์ตครั้งสุดท้าย
....พูดไม่ออก
รู้แต่ว่า ตั้งแต่ตอนนั้น
ยังไม่เคยอยากไปดูคอนเสิร์ตของใคร ที่ไหนอีก
ไม่เคยอีกเลย

พลาดเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นอยู่ไกลปืนเที่ยงไปหน่อยค่ะ -_-'

เหตุผลเดียวกับคุณ Picmee แต่รู้จักเฉลียงนานแล้ว ได้ดูคอนเสริต์ของพวกพี่ ๆ ในรายการ
น้ำแข็งใสน้ำหวาน ช่วงวันหยุดราชการ
เสมอ และยังคิดถึงวันเก่า ๆ ตอนที่พวกพี่ ๆ วิ่งกันรอบเวทีได้

ฮือๆ
อยากดูๆ

อ้าว พิมพ์ผิด คอนเสิร์ต ปิดท้าย ต้องเป็น ปิดท้ายทอยสิ

ไก่น้อย ไทม์แมชชีนของ ดร. เซนเบ้ โดนกินไปแล้ว แหะ แหะ ตอนนี้ ดร.เขาถังแตกอยู่ ไม่มีเงินมาสร้างใหม่


@^o^@

ไม่ได้ดูทั้งตอนนี้และตอนนั้น...
ได้ดูแต่จาก วิดีโอ...

นัดเจอกันดิ..แล้วเอาวีดีโอมาดูกันดีมะ
เรามี วีดีโอ แก้คิดถึง...ในสภาพพร้อมใช้

ขอโทษจริงๆค่ะ ที่ตอนนั้นไม่ได้มารับฝากทางเนต..
(ก็ไม่ได้ดูเหมือนกันแหละ จะให้รับฝากไงเล่า เอ๊ ^ ^)

.........

"..เผลอไปรักใคร เขาไม่รักไม่ยักมัน"
..เสียงพี่เจี๊ยบยังแว่วอยู่
เพียงแค่เห็นท้ายทอยพี่เจี๊ยบในโฆษณาคอนเสิร์ตชิ้นนั้น ก็ดีใจกระโดดรอบบ้าน
..อยากดู.....อยากดู.......
แต่เด็กน้อยยังทำใจเย็น
ค่อยๆชักชวน หลอกล่อ..ให้พี่ป้าน้าอาพาไปดู..

มาเห็นโฆษณาอีกที..
"ขอขอบคุณทุกท่าน ขณะนี้บัตรขายหมดแล้ว....หมดจริงๆด้วยเอ้า"

:~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความฝันกว่า 10ปีของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆดับวูบ
วูบจริงๆด้วยเอ้า
.........

7 ปีให้หลัง
เด็กคนนั้นแอบเอาวิดิโอบันทึกการแสดงสด ใส่ลงในกระเป๋าหน้าพุงของลุงโดเรมอน..
แล้วลุงเขาจะก็อปให้ไหมนะ ^ ^

ตอนนั้นทำอะไรอยู่จำไม่ได้ ... แต่รู้สึกว่าจะไม่มีเพื่อนไปดู เลยไม่กล้าไป ... เสียดายจัง แต่ยังดีที่ไม่พลาดคอนเสิร์ตที่ผ่านมา .... หวังว่าจะได้ดูและฟังพี่ๆ ร้องเพลงอีก .......

ปล. ไว้จัดตอนน้องตังเมครบ 1 ขวบแล้วกัน ดีมั๊ยคะ พี่เห่อนาค

ลุงโดเรมอนจ๋า...อัดเหอะนะ อัดเหอะ
หนูอยากดู

ปล.อัดวีดีโอนะคะ ไม่ใช่อัดเจ้าทีหัว :P

มาเชียร์ลุงโดเรมอนด้วยคน

@^o^@

..อั๊ง อัง อัง
๑^๐^๑

เย้...เย้....ถึงจะพลาดคอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้ แต่เราได้ดูคอนเสิร์ตแก้คิดถึง ไม่น่าเชื่อเลยว่าผ่านมาตั้ง 7 ปีแล้ว...

เพิ่งดูไปเมื่อวานนี้เองค่ะ
ดูแล้วซึ้งพี่แต๋งกะน้องต้นไม้ที่สุดเลย :~)

ยังไง ๆ เราก็ยังหาดูไม่ได้เลย ทำไงดีเนี่ย

จำได้ตอนนั้นเรียนอยู่ประมาณปีสาม ไม่ได้ไปดูเพราะไม่มีตังค์ พอเทปคอนเสิร์ตออกมาก็เลยรีบซื้อมาฟัง สนุกมากๆเลย เสียดายที่ไม่ได้ไปดู พอครั้งนี้ทำงานมีเงินแล้วก็เลยไม่พลาด แต่ตอนนี้เอาเทปคอนเสิร์ตครั้งนั้นมาฟังเทปม้วนแรกมันยืดฟังไม่ได้เสียแล้ว เสียดายจัง ตอนนี้กำลังหา VDO คอนเสิร์ตแก้คิดถึงอยู่ อยากได้มากๆเลย (หายากมาก ๆ เลย )

7ปีแล้วเหรอเนี่ย...ตอนนั้นไม่ได้ไปดูเพราะยังเด่ะ เด่ะอยู่ อิอิ เลยไม่มีตังค์ แต่เคยดูเทปบันทึกตอนที่เอามาฉายในทีวี จนถึงวันนี้ยังเสียดายอยู่เลยที่ไม่ได้อัดเอาไว้