กระดานความรู้สึก


เรื่องราวบนแผ่นท้อง(ยาวนิดนึงนะ..)
เรื่องราวบนแผ่นท้อง

เช้ามืดวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2544 เวลา 03.30น. ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลกๆ จะว่าพร้อมก็พร้อม จะว่าไม่พร้อมก็ได้ เพราะยังไม่ค่อยได้เตรียมตัวเท่าไหร่ อาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเสื้อผ้าหยิบกระเป๋าที่เตรียมไว้เปิดประตูออกจากห้อง ก็ได้เห็นความชุลมุนที่นอกเหนือจากตัวเรา เห็นว่าที่คุณยายวิ่งวุ่นเข้าห้องโน้น ออกห้องนี้ ปากก็ถามเด็กที่บ้านว่าขาดของอะไรหรือเปล่า ลืมอะไรบ้าง ส่วนว่าที่คุณตาก็ลงไปเล่นกับคุณหมาสุดที่รักรออยู่ที่รถ เมื่อได้เวลา 04.30น. ว่าที่คุณย่า ว่าที่คุณพ่อ พร้อมด้วยว่าที่อื่นๆที่กล่าวถึงแล้วข้างต้นก็ออกจากบ้านกันสักที
มีการบันทึกวีดีโอเทปและถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกว่า ขณะนี้นะ ท้องเธอเป็นแบบนี้นะ ยังมีเด็กอยู่ในท้องนะ
เอ๊ะ…ยังไม่ได้มีการพูดถึงสาเหตุของการที่ต้องตื่นตั้งกะเช้ามืดนี้ใช่ไหม ง่ายนิดเดียว ข้าพเจ้ามีนัดกับคุณหมอเพื่อที่จะผ่าท้องเอาน้องออกมาดูโลก That’s it!

โรงพยาบาลที่จะต้องไปทำการผ่าคือ โรงพยาบาลบางกอกเนอสซิ่งโฮม จากบ้าน(ที่รังสิต)ไปถึงโรงพยาบาล
(สถิตอยู่ถนนคอนแวนต์ สีลม) ใช้เวลาประมาณ 40 นาที นี่ถ้าคลอดแบบธรรมชาติลูกคงออกบนทางด่วน เพราะดันเลือกโรงพยาบาลไกล…แสนไกล สาเหตุก็เพียงว่า ว่าที่คุณแม่เกิดที่โรงพยาบาลนี้เท่านั้นเอง…บ้าไหมท่าน
มาถึงโรงพยาบาลตอน 05.10น. มาปลุกเจ้าหน้าที่ฝ่ายเวชระเบียนที่กำลังหลับอย่างมีความสุข ประวัติไม่ต้องกรอกเพราะได้มีการบอกกันไว้แล้วล่วงหน้า แค่เซ็นต์ชื่อยินยอมผ่าตัดก็ขึ้นห้องพักได้เลย แต่แปลกนะ เค้าไม่ยอมให้เดิน ต้องนั่งรถเข็นทั้งๆที่เราก็เดินได้ เขินชะมัด (มานั่งคิดทีหลังว่าจะเขินไปทำไม ตอนนั้นน่ะ ยังไม่มีคนไข้เลยซักคน มีแต่พวกว่าที่ทั้งหลายเท่านั้นเอง) มาถึงห้องพักก็มีคุณพยาบาลสาวสวยพร้อมผู้ช่วย บอกให้เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดคลุมของโรงพยาบาล และด้วยความรวดเร็วก็มีการตรวจวัดความดัน วัดอุณหภูมิ ฟังเสียงหัวใจเด็กในท้องเพื่อดูว่าปกติอยู่ไหม แม่กับลูกใครตื่นเต้นกว่ากัน แล้วซักพักก็มีการปิดม่านกั้นระหว่างเตียงกับส่วนคนเยี่ยมไข้ คุณพยาบาลคนสวยคนเดิมก็โกนขนหน้าท้องเราจนนวลเนียน แล้วโดยไม่ให้เสียเวลา ก็จัดการสวนอุจาระด้วยน้ำสะอาดประมาณลิตรกว่าๆ ไม่ต้องรอให้ถึงนาที ห้องน้ำในห้องพักก็ได้ถูกใช้เรียบร้อยอย่างเมามัน…

นั่งรอนอนรอคุยกันไปเรื่อยๆจนอีก 10 นาทีจะ 7 โมง ก็มีรถเข็นจากห้องผ่าตัดเข้ามารับถึงในห้อง (อย่างนี้จะเรียกว่า ราชรถมาเกยได้หรือเปล่านะ) ขึ้นนอนบนรถเข็นพร้อมกับอัตราการเต้นของหัวใจที่เร็วขึ้น รถเข็นก็แล่นไปเรื่อยๆตามแรงเข็นของพนักงาน ตามติดด้วยเหล่าว่าที่ทั้งหลายที่ตามมาส่งจนถึงหน้าห้องผ่าตัดซึ่งอยู่ถัดลงมาอีกชั้น เมื่อถึงเขตที่บุคคลภายนอกเข้าไม่ได้ ก็มีการอวยพรกันยกใหญ่ มีการรับช่วงรถเข็นโดยไปรออยู่ที่ห้องพักฟื้นหน้าห้องผ่าตัดย่อย แล้วท้องไส้ก็เริ่มปั่นป่วนอีกหนึ่งรอบ (เพราะความกลัว…มั้ง) ต้องขอคุณพยาบาลห้องผ่าตัดไปเข้าห้องน้ำก่อนพร้อมกับรอว่าที่คุณพ่อไปด้วย (ที่นี่เค้าอนุญาตให้พ่อเด็กเข้าไปรับรู้ด้วย) แต่คงเพราะว่าเค้าไม่อยากให้เสียเวลามากนักหรือเปล่าก็ไม่รู้ พอออกจากห้องน้ำจึงโดนเข็นเข้าห้องผ่าตัดทันที บรรยากาศในห้องผ่าตัดไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด เป็นห้องกว้างๆที่มีเตียงสูงๆเล็กๆตั้งอยู่กลางห้อง มีไฟดวงโตๆเหมือนจานบิน 3 ดวงห้อยอยู่บนเพดาน ในห้องขณะนั้นเปิดไฟสว่าง มองเห็นทุกอย่างได้หมด ไม่ได้มีอุปกรณ์ระโยงระยางมากมายเหมือนอย่างในหนัง มีพอแค่จำเป็นเท่านั้น ย้ายลงจากรถเข็นมาอยู่บนเตียงผ่าตัด อัตราการเต้นของหัวใจเร็วขึ้นอีกเท่าตัว แล้วก็มีหมอวิสัญญีมาแนะนำตัว (จำชื่อไม่ได้แล้ว ไม่ได้ฟังหรอกตอนนั้น ใครจะไปฟัง..ตื่นเต้นจะตายอยู่แล้ว) มาถามว่ากลัวไหม ถามด้ายยยยยย…. กลัวสิเธอ ไม่ได้ยินเสียงหัวใจชั้นเต้นเรอะ คุณหมอมาบอกว่า เดี๋ยวจะทำการบล๊อคหลัง เจ็บนี๊ดเดียว แล้วก็จัดการแทงเข็มน้ำเกลือที่หลังมือซ้ายพร้อมกับบอกว่า
บล๊อคหลังก็เจ็บแค่นี้แหละ….เจ็บนะ เจ็บจริงๆด้วย เราเถียงในใจ คุณสามีก็ยังไม่เข้ามาซักที พลางก็เหลียวไปทางประตูห้องอยู่เรื่อย มีคนอยู่ในห้องเยอะแยะ ซักพักคุณหมอก็บอกให้นอนตะแคงทำตัวงอเหมือนกุ้ง เอ๊ะ..เอาเลยเหรอ สามีชั้นยังไม่เข้ามาเลยนะ ไม่มีกำลังใจนะจะบอกให้ คุณหมอไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น อธิบายการทำงานทุกขั้นตอน เริ่มจากฉีดยาชาที่กลางหลัง รอซักพักก็แทงเข็มที่หนึ่ง เจ็บตึงๆนิดหน่อย อีกซักพักก็บอกว่าจะเดินยาแล้วนะ ห้ามดิ้น แล้วก็จัดการเสียบเข็มเดินยา โอ้…รู้แล้วว่าความรู้สึกของคนโดนตื้บหลังเป็นยังไง ปวดสุดๆ ปวดเหมือนโดนคนหนักสักร้อยกิโลมาเหยียบหลัง แล้วก็ค่อยๆลามไปที่สะโพก เรื่อยไป..เรื่อยไป แต่ปวดแป๊บเดียว แล้วก็กลับมานอนหงาย เสียบท่อปัสสาวะ แล้วก็ค่อยๆชาเหมือนเป็นเหน็บ หนึบๆหนับๆ คุณหมอที่จะทำการผ่าตัดคือคุณหมอวิบูลย์ ศศิวิมลกุล พร้อมคุณหมอผู้ช่วยคือคุณหมอทศพร นามสกุลอะไรไม่รู้ ก็เข้ามาจับมือ (ที่ถูกมัดขึงพืด) ทักทาย บอกว่าไม่ต้องกลัว แป๊บเดียวเท่านั้น ตอนนั้นร่างกายซีกล่างชาไปหมดแล้ว แล้วคุณหมอก็ไปทำอะไรไม่รู้อยู่ตรงท้อง รู้สึกแค่ว่าเหมือนมีใครเอาอะไรมากดๆ ขย่มๆ แล้วคุณสามีก็เข้ามาเสียที ไม่ถึง 10 นาที คุณหมอก็บอกให้คุณสามีเตรียมตัวถ่ายวีดีโอได้ ได้ยินเสียงติ๊ดของเครื่องเล่นวีดีโอ(หมายความว่าเทปของท่านกำลังเดิน) ต่อด้วยเสียงติ๊ดๆๆๆๆๆ(หมายความว่าแบตของท่านกำลังหมด) โอ๊ย..อะไรกัน..เดินกล้องไม่ถึง 5 วินาทีแบตหมดแล้วเหรอ แต่ตกใจได้ไม่นานก็มีความรู้สึกเหมือนตับไตไส้พุงในท้องถูกดึงออกไปหมด แล้วก็มีเสียงที่คิดว่าดังมาจากสวรรค์ ดังแว้ มาทีหนึ่ง (น้ำตาไหลมา 1 หยด) แล้วก็แว้ๆๆๆๆๆดังมาก (สะอึกสะอื้นแล้วตอนนี้) คุณหมอวิสัญญีบอกเวลาคลอด 7 โมง 18 นาที น้ำหนัก 3000 กรัม แล้วเค้าก็เอาลูกไปทำการดูดปากดูดจมูกตรงเตียงด้านข้างที่อยู่ห่างไปประมาณ 4 เมตร เรามองตามด้วยความอยากเห็น หูยังได้ยินเสียงลูกร้องแว้ๆไม่หยุดพร้อมเสียงคร่อกๆของเครื่องดูด มองเห็นลูกรางๆเพราะน้ำตากลบตาหมด อยากให้เค้าอุ้มมาให้ดูใกล้ๆ ปากจึงบอกแต่คำว่า อยากเห็นๆ แล้วก็วูบไป (มารู้ตอนหลังว่า เค้าอุ้มลูกมาให้ดูแล้ว แต่เราโวยวายว่ามองไม่เห็นๆ หมอวิสัญญีเลยฉีดยานอนหลับให้…ไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย) ตื่นมาอีกทีเค้ากำลังทำการขนย้ายเราจากเตียงผ่าตัดมาอยู่บนรถเข็น ทุกอย่างเงียบไปหมดแล้ว หมอไปหมดแล้วเหลือแต่พยาบาล ส่วนคุณพ่อคนใหม่ก็ไปอยู่กับลูกที่ห้องเด็กอ่อน นอนพักฟื้นอยู่ที่หน้าห้องผ่าตัดอีก 2 ชั่วโมงถึงได้ขึ้นห้อง แต่ 2 ชั่วโมงนั้นก็ไม่หลับเลย รอแต่ว่าเมื่อไหร่เค้าถึงจะให้เห็นลูก (ทั้งๆที่เห็นไปแล้วแต่ไม่รู้ตัว)

พอ 10 โมงครึ่งก็ได้ขึ้นห้อง 11 โมงก็มีคนเคาะประตูพร้อมกับมีเตียงล้อเลื่อนเล็กๆ ค่อยๆ โผล่เข้ามา มีอะไรซักอย่างที่เหมือนดักแด้ โผล่มาแต่หน้าจิ้มลิ้ม นอนอยู่บนเตียง แล้วคุณพยาบาลก็เข็นรถมาขนาบข้างเตียง ค่อยๆบรรจงอุ้มเด็กคนนั้นมาวางที่ข้างๆตัวเรา …. ได้เห็นเต็มตาซักที นี่นะเหรอลูกของเรา แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาอีกจนได้ ตลอดเวลา 9 เดือนที่รอคอย สิ่งนี้นี่เองที่ทำให้เรามีความรู้สึกเต็มจริงๆ …..

โดยคุณ : แม่น้องเบ็ตตี้ - [23:51:09  26 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
อิ่มใจมากค่ะ
โดยคุณ :ลูกสาวแสนดื้อ - [23:58:20  26 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
ขอบคุณ แม่น้องเบ็ตตี้ ที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังค่ะ
มันมีหลาายอารมณ์นะคะ หลากหลายดี อิอิ จะจำไว้เผื่อ อนาคตค่ะ เอิ๊กๆ
ขอให้ทั้งคุณแม่และคุณลูกแข็งแรง โตวันโตคืนนะคะ
โดยคุณ :ปลายฟ้า - [0:00:03  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
อ่านแล้วอยากกอดแม่.....
โดยคุณ :ชมพูพันธุ์ทิพย์ - [0:04:52  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
อึ้งครับ ประทับใจ
ขอให้แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะครับ
โดยคุณ :มะลิอ้วนอวดพระจันทร์ - [0:05:53  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
เล่าได้เห็นภาพและสัมผัสความรู้สึกได้เลย
นะคะ ^___^

ตกลงน้องชื่อเบ็ตตี้จริงๆหรือเปล่าคะคุณแม่
ร้องโยเยหรือเปล่า เลี้ยงยากไหม
เลี้ยงลูกนี่น่าจะเหนื่อยเนอะ แต่ความสุขคงมีมากกว่า
โดยคุณ :ช้างน้อย - [0:09:06  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
ขอบคุณค่ะ ที่มาบรรยายให้ฟัง เป็นความรู้มากค่ะ ^-^ อ่านแล้วนอกจากถูกตื็็้้็๊ีบหลังแล้วก็ไม่มีอะไรน่ากลัว โล่งใจไป 1 เปาะ เพราะผู้หญิงทุกคนต้องเจอกันเกือบทั้งนั้น เราก็ฝันว่าจะได้เจอ เออ...แต่ที่เขาว่าหลังผ่าตัดเนี่ยตอนรักษาตัวเจ็บแผลมากใช่ไหมคะ แถมต้องเดิน กัดฟันเจ็บ ไม่งั้นแผลหายช้า คิดๆ ก็ไม่แฟร์ฺเลย คุณพ่อน่าจะช่วยเจ็บไ้ด้เนอะ.......เราเคยได้เข้าไปดูตอนเขาทำซีเซชั่น ถูกไหมหวา ก็ไอ้ผ่าท้องคลอดเนี่ยแหละค่ะ อุๆ ไม่ได้เป็นญาติฝั่งไหนหรอกค่ะ อาศัยความเป็นเด็กนักเรียนมาฝึกงาน แต่ก็มองไม่ค่อยเห็น ก็หมอชุดเขียว ตัวใหญ่บังเกืิอบหมดจอ อันที่จริงเราก็ไม่กล้าดูสักเท่าไร แต่ตอนเด็กคลอดหันไปมองหน้าคุณแม่ เห็นน้ำตาไหลเหมือนกัน ตอนนั้นยังงงๆ ว่าสลบแล้วไหงร้องไห้ได้ด้วย รู้ได้ไงหวา ตอนนี้ชัดเลยค่ะ แต่เราเป็นโรคจิต กลัวเจ็บเป็นชีวิตจิตใจ แต่ก็อยากมีเจ้าตัวน้อยกับเขาจัง อืม...แต่อีกหลายปีจะถึงคราว มีโอกาสไหมหวา ก็..ต้องกลัวๆกล้าๆ ไปก่อนก็แล้วกัน อืม.......ว่าแต่ทำไมใช้ผ่าตัดล่ะคะ
โดยคุณ :s - [0:10:11  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 7
ลืมไป ขอให้คุณน้องแข็งแรง เฉลียวฉลาด มีความสุขทั้งครอบครัวเลยค่ะ
โดยคุณ :s - [0:11:57  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 8
เราเคยได้เข้าไปดูตอนเขาทำซีเซชั่น...

ซีซาร์เรี่ยน เสคชั่นจ๊ะ s
โดยคุณ :^__^ - [0:14:41  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 9
อบอุ่นจังเลยค่ะ อ่านแล้วนึกถึงแม่เรา
โดยคุณ :prang - [0:19:19  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 10
อ่านแล้วคิดถึงแม่จังค่ะ...
โดยคุณ :คุณลูก kookkai - [0:25:53  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 11
ยินดีด้วยค่ะ คุณแม่คนใหม่ : )
โดยคุณ :พุดซา - [0:35:21  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 12
ขอบคุณนะคะ คุณแม่คนใหม่ อ่านแล้วซึ้งมากๆเลยคะ ยิ่งทำให้คิดถึงคุณแม่ขึ้นมาจับใจ
ขอบคุณค่ะ ขอให้น้องเบ็ตตี้เลี้ยงง่าย โตเร็วแล้วก้อแข็งแรงด้วยนะคะ
^o^
โดยคุณ :MaaMod Noi - [0:47:35  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 13
น่ารักจัง
โดยคุณ :พี่เฮฮา - [1:00:18  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 14
ประทับใจจังค่ะ
โดยคุณ :ไอยเรศ - [1:22:04  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 15
ตอบคุณช้างน้อย
- น้องชื่อเบ็ตตี้จริงๆค่ะ
ตอบคุณ S
- แม่น้องฯเป็นความดันต่ำค่ะ กลัวไม่มีแรงเบ่งเลยเลือกผ่าตัดดีกว่า พร้อมกับมีแรงสนับสนุนจากหลายๆฝ่ายด้วยค่ะ
โดยคุณ :แม่น้องเบ็ตตี้ - [1:37:53  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 16
อ่านแล้ว
อยากมีลูก
โดยคุณ :p........ - [2:48:20  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 17
พี่เบ็ตตี้ คอยน้องตังเมด้วยนะ

ฟังที่คุณแม่น้องเบ็ตตี้เล่ามาให้ฟังแล้วอิจฉาผู้หญิง อยากได้เป็นแม่บ้าง รู้สึกว่าผู้ชายทำอะไรกับกรณีนี้ได้น้อยเหลือเกิน ในช่วงเวลาที่ลูกคลอดออกมา เป็นช่วงที่คุณพ่อมีค่าน้อยกว่าคุณแม่มาก ชนิดที่ว่าฟ้ากับเหว
นี่เป็นเรื่องหนึ่งที่ผู้ชายแบบพี่อิจฉาผู้หญิงเหลือเกิน
โดยคุณ :พี่ดี้ - [3:47:45  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 18
เล่าได้สนุก น่ารักจังครับ
อ่านแล้วอยากมีลูก

ไว้มาเล่าเรื่องน้องเบ็ตตี้ต่อนะครับ

@^o^@
โดยคุณ :นายละเมอ เพ้อพก - [5:34:43  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 19
ขอให้คุณแม่ คุณลูก แข็งแรงนะคะ
คุณแม่ฯ มาเล่าอีกนะคะ ชอบอ่านจังค่ะ ^_^
โดยคุณ :เฌอ - [7:40:07  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 20
อ่านแล้วคิดถึงแม่จริงๆค่ะ .. อบอุ่นจังเลย .. เช้าวันนี้

น้องเบตตี้ ตื่นรึยังคะ .. หรือยังนอนหลับอมยิ้มแก้มตุ่ย .. ขอให้แข็งแรงนะคะ
โดยคุณ :Andaman - [7:59:20  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 21
ยินดีด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ
โดยคุณ :โมเม - [8:09:32  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 22
แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะครับ
โดยคุณ :engineer man - [8:21:41  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 23
ขอให้น้องโตขึ้นเป็นเด็กดี สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมาก ๆนะคะ
โดยคุณ :pp - [8:36:36  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 24
เล่าได้เห็นภาพเลยน่ะนี่ ตอนนี้น้องก็เดือนกว่าแล้ว เลี้ยงง่ายหรือป่าว ขอให้แข็งแรง มีความสุขน่ะจ๊ะน้องเบ็ตตี้
โดยคุณ :similun - [10:37:49  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 25
Thank you very muh for very good real story. I wish you and your family are healthy krub
โดยคุณ :เขาว่าฯ - [11:06:22  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 26
ขอบคุณที่มาเล่าสู่กันฟังค่ะ .. ความเป็นคุณแม่นี่เป็นอะไรที่มหัศจรรย์จริง ๆ ค่ะ ตอนนี้มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งกำลังท้องได้ 6 เดือน .. ลองจับท้องเค้าดู ท้องโตและตึงมาก ทึ่งสุด ๆ ว่ามีอีกหนึ่งที่ชีวิตอยู่ในนั้น .. ตอนนี้กำลังรอให้เพื่อนคนนี้คลอดอยู่ค่ะ ... เห่อแทนพ่อกับแม่เค้าเหมือนกัน ^_^
...
ว่าง ๆ แวะเอาน้องเบตตี้มาทักทายบ้างนะคะ ..
โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [12:07:14  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 27
ขอให้คุณแม่กะน้องเบ็ตตี้แข็งแรงดีทั้งคู่นะคะ
โดยคุณ :pitsie~~ - [12:22:22  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 28
ตกลงน้องเบ็ตตี้นี่เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงครับ
จะได้อวยพรถูก

เอาเป็นว่าขอให้ฉลาด ๆ ละกันนะครับ
โดยคุณ :ชะแลง - ICQ: 77200428 [13:48:03  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 29
ดีจัง ดีจัง
ขอให้แข็งแรง ทั้งแม่และลูก นะคะ
โดยคุณ :กำแพง-กำปั่น-บันได - [14:49:15  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 30
น้ำตาซึม แบบว่าซึ้งง่ะ
โดยคุณ :puiman can do - [18:21:22  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 31
อุ้ยย........อยากรีบแต่งงานเร็วๆๆ จะได้อุ้มท้องบ้าง..........เหอๆๆๆๆ
โดยคุณ :.........T o T .......... - [18:57:05  27 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 32
คุ้มกับการรอฟังเลยค่ะ
สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่ และคุณลูกนะคะ :)
โดยคุณ :gem_ - [0:24:40  28 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 33
คุณแม่น้องเบ้ตตี้ขา...
หนูอ่านแล้วอิจฉา แต่ถ้าจะกรุณาช่วยเล่าตอนมีคุณพ่อน้องเบ้ตตี้ดีฝ่าฮ่ะ...เพราะอันนั้นน่าจะยากฝ่า สำหรับคนโฉด..เอ้ย! คนโสดอย่างหนูน่ะค่ะ
ฮ่าๆๆๆ
โดยคุณ :น้องหนู - [0:46:35  28 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 34
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่บนโลกใบนี้นะครับ
อ้อ....แล้วก็ขอให้คุณแม่,คุณลูก และครอบครัวสุขภาพแข็งแรงนะครับ
โดยคุณ :เชาเชา - [5:18:54  28 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 35
แต่เราอ่านแล้วกลัวอ่ะ แต่ก็อยากมีลูกนะ .... ตอนนี้มีแต่หลานอ้วน ยังไงก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่ คุณลูก นะคะ อ้อ .... คุณพ่ออีกคน
โดยคุณ :little angel - [8:15:38  28 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 36
ขอบอกค่ะขอบอก วันที่ 22 กุมภาเป็นวันที่ดีมากเด็กที่เกิดวันนี้จะเป็นเด็กดี เป็นอัจฉริยะ เป็นคน เข้มแข็ง หน้าตาดีเป็นพิเศษ สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์สุดๆ โตขึ้นก้อเป็นที่รักของทุกคนรอบตัว ทุกอย่าง perfect ดีเริ่ดประเสริญศรี ค่ะ


คือว่า เกิดวันที่ 22 กุมภาเหมือนกันอ่ะ
ขอให้แข็งแรง ทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ
แล้วน้องชื่อไรคะ
โดยคุณ :โอ๊ตจ้า - [16:20:22  28 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 37
ฮื้อ ฮือ...แบบว่า พูดไม่ออกเลยค่ะ
ขอให้น้องแข็งแรง เลี้ยงง่าย
โตวันโตคืนนะคะ
โดยคุณ :"คนหนึ่ง" ฯ - [17:15:30  28 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 38
สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ทั้งคุณแม่คนใหม่และน้องนู๋เบ็ตตี้ด้วยนะขอรับ .. @^-^@
โดยคุณ :akejung - [19:20:19  28 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 39
อ่านข้อความของแม่น้องเบ็ตตี้แล้ว อบอุ่นดีจริง ทำให้รู้สึกรักแม่มากมาย แม้ว่าตอนนี้จะง่วง ๆ แต่ก็ทำให้อยากกอดแม่ก่อนนอน ยิ่งมาได้อ่านข้อความที่ตอบกระทู้ของพี่ดี้ "ผู้ชายแบบพี่" ยิ่งอุ่น :)
โดยคุณ :หมูตุ้ม - [1:01:54  29 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 40
อ่านแล้ว ขนลุกทั้งตัว ไม่ได้กลัวนะคะ แต่ประทับใจ ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกเลยนะคะ
โดยคุณ :แพร์ - [12:32:11  29 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 41
ิคุณแม่น้องเบ็ตตี้ได้พบสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในชีวิตแล้วค่ะ
ยินดีด้วย....
ขอให้น้องเบ็ตตี้และคุณแม่แข็งแรงทั้งกายและใจนะคะ
โดยคุณ :นกกระจอก - [10:37:47  28 เม.ย. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....