เมื่อวานนี้ลงรถไฟฟ้าสถานีกรุงธนฯ เป็นปกติที่กลับบ้าน
ทุกวันจะผ่านร้านรักษาสัตว์ติดฟิลม์มืด ๆ อยู่ร้านหนึ่งประจำ

เมื่อวานนี้....

มีนิตยสาร กองอยู่บนโต๊ะหน้าร้านหลายสิบเล่ม เขียนว่า "3 เล่ม 20 จ่ายเงินในร้าน"

โอ้ว ถูกใจคนงก เอ้ย ไม่ใช่ คอหนังสือมือสองอย่างดิฉันมากมาย เลือกสักหน่อย

หนังสือที่วาง ค่อนข้างเป็นแนวเดียวกับที่เราสนใจอยู่พอสมควร มี secreat, พลอยแกมฯ, ท่องเที่ยว, โยคะ, สุขภาพ, และนิตยสาร ครัว ที่ตั้งสูงที่สุด

เลือก ๆ มาสักสามเล่ม ที่คิดว่าพอจะหาเวลาอ่านได้

หยิบเงิน 20 บาท เดินเข้าไปเพื่อจะจ่ายเงินในร้านรักษาสัตว์

ช่วงความคิดนี้เกิดขึ้นภายใน 2-3 วินาที เมื่อเห็นหน้าเจ้าของร้าน


(ในความคิด....เอ๋ย.. พี่ชาย ป.ล. นี่หว่า...เออ น่าจะใช้ เห็นว่าที่เค้าเป็นหมอหมา...เอ๋ แต่ใช้หรือเปล่าน้า.... อืม ทักไงดีว่ะ....จะถามว่าพี่ป.ล. หรอ ถ้าเค้าไม่ใช่ เค้าคง งง.... ทักว่าอะไรดีอ่ะ)

ระหว่างกระบวนการคิดนี้ ดิฉันก็เดิน สามก้าว ถึงหน้าเคาท์เตอร์แล้ว และประโยคแรกที่ฉันทักคือ










"เออ.... โทษนะคะ.....นามสกุล อะไรคะ?"









หมอ ทำหน้า งง ทันที....ประมาณว่า....คนบ้าอะไรว่ะ เจอหน้าครั้งแรก   อยู่ดี ๆ มาถามว่า นามสกุลอะไร  แทนที่จะถามชื่อ



ดิฉันพึ่งนึกถึงความโง่ตัวเองออก....ตัดสินใจถามไปใหม่ทันทีว่า



เออ... พี่ชาย ป.ล. หรือเปล่า คะ?


อ่อ...ใช้ครับ


ค่ะ สวัสดีคะ (ไหว้สวย....รักษาภาพพจน์นางงามทันที)

เออ...อยู่....เออ...มาจาก.......(พี่ชาย ป.ล. คงพยายามถามประมาณว่า น้องพี่กิจกรรมเยอะ น้องมาจากโซนกิจกรรม โซนไหนของน้องพี่)


อ่อ....มาจาก เฉลียง ค่ะ


อืม...วันอาทิตย์นี้นะครับ

อ่อ ได้รับข้อความแล้วค่ะ

ครับ...ส่วนหนังสือนี้ ขายได้ก็เอาไปทำบุญหมดเลยเหมือนกันครับ

ดีจังค่ะ งั้นเอาไปเท่านี้เลยค่ะ .... เราเปลี่ยนจากแบงค์ เขียว ๆ เป็นแบงค์ สีแดงทันที

เอ้ย ไม่เป็นครับ.....(ขี้เกรงใจทั้งพี่ทั้งน้องเลยหรือยังไงนะ)

ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าฝากไปทำบุญกัน

งั้นอยากหยิบอะไรเพิ่มก็เอาไปเลยนะครับ (เอ้า ! เป็นคนดีเวอร์กันอีกแหละ)

ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ


หนังสือ ครัว ก็มีนะครับ


(หน้าอย่างหนูนี่นะพี่..จะทำกับข้าวแบบขั้นแอดวานส์ได้)

ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ เผอิญทำกับข้าวไม่เก่ง ลานะคะ สวัสดีคะ





จบ แหละ.....





ป.ล. โลกมันกลมเนอะ....เธอหมุนรอบฉัน......ฉันหมุนรอบเธอ....คลื่นความถี่เดียวกัน จะพยายามเดินทานไปรวมกันเสมอ....


ดีใจที่ได้เจอ พี่ชาย ของเพื่อนที่ดี อยากรู้จัง พ่อแม่เธอให้กินอะไรตอนเด็ก ๆ นะ

โดยคุณ :

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยอ่ะ
.
.
.
น้ำตาแห่งความดีใจที่เด็กน้อยฯเขียนหนังสือรู้เรื่องชนิดเขียนเรื่องสั้นได้แล้ว

โดยคุณ :

ทีฯ.....รับสารผิดวัตถุประสงค์....เดี๋ยวฟ้องอาจารย์ให้ยึดปริญญา วรสารฯ คืน ซะเลยนี่



ผู้ใดอยากนำไปโพสไว้ใน facebook เชิญตามสบาย เด็กน้อยฯ ยังมีปัญหากับการเข้าเฟซ หน้าเฉลียงไม่ได้จากมือถืออยู่ กลุ้มใจ...ที่ทำงานก็เข้าไม่ได้...ที่บ้านก็ไม่ว่างเข้า ได้แต่อาศัยอ่านจากอีเมล์บ้าง

เค้ามีระบบ โพส ทางอีเมล์ไหมนะ

โดยคุณ :

ตอนอ่านหน้าราวไม่ทันจำชื่อเจ้าของกระทู้
อ่านลงมาซัก 7-8 บรรทัดเริ่มคิดในใจ ต้องพี่เท็ดแหงๆ

แหม...ถ้าซื้อหวยแล้วมันถูกอย่างงี้ก็ดีสิ !

โดยคุณ :

เห็นชื่อเท็ด รีบเข้ามาอ่านเลยนะเนี่ย 5555 ดีใจค่ะ

โดยคุณ :

เด็กน้อยไม่ยอมเรียน จั่วหัวเรื่องได้น่าสนใจจังเลยครับ อย่างนี้มีแววเขียนเรื่องสั้นได้ดีแน่ๆ

ป.ล. เขียนเมื่อไรอย่าลืมกระซิบมานะ อยากเป็นพระเอกกะเขาบ้าง

โดยคุณ :

สงสัยแต่ว่า ไปถามนามสกุลเขาอ่ะ
แกจำนามสกุล ปล. ได้เหรอ

จำได้แค่ว่า "เลิศ" อะไรสักอย่าง ถ้าเค้าตอบมามีคำว่า "เลิศ" ก็จะถือว่าแซ่เดียวกับ ปล แน่ ๆ

เด็กน้อยฯ ใช้มือถือรุ่นไหนง่ะ เผื่อเราช่วยได้

เล่าเรื่องสนุกมาตั้งนานแล้ว เพียงแต่ตอนนี้เล่าได้รู้เรื่องละ 555++
เดินทางไปเรื่อย ๆ เก็บเรื่องราวมาปันกันอ่านเรื่อย ๆ นะ

โดยคุณ :