เฮ้อ!จะหมดวันอีกละ
5โมงครึ่งก่อนถึงจะได้กิน(หมาที่บ้าน) ภูมใจในการทํากับข้าวของเราเหมือนกันนะ อย่างน้อยก็มีหมานอนคอยรอกินอยู่ แลบลิ้นแฮะๆเชียว มื้อเย็นนี้ต้องบังคับตัวเองให้กินแกงเห็ด ไม่รู้ซิเมื่อก่อนก็อร่อยดีนะ แต่พอกินไปนานๆก็เริ่มเบื่อบ้างแหละ มันเป็นเรื่องปกติของคน ตอนนี้ปลงได้ว่าชีวิตคนเราจะเอาอะไรมาก ไหนๆก็ไม่ตายทํายังไงก็ไม่ตาย ก็สู้อยู่อย่างมีความสุข(ก็ได้แต่สํานวนอะนะ)...พวกพี่เป็นอย่างไรบ้างคงมีอารมณ์เบื่อเหมือนกันพี่สาวบอกว่าให้ฟังธรรมมะบ้าง ฟังแต่เฉลียงไม่เบื่อเหรอ...ไม่รู้สินะป้อว่าฟังเพลงเฉลียงก็เหมือนกันนะ เพราะถ้าฟังให้ดีมีแง่คิดมากมายเชียว ทําให้คิดถึงตอนเด็กๆ...เด็กๆเปรียบเสมือนผ้าขาว....แต่ผ้าผืนนี้ผ่านอะไรมา...มากเหลือเกิน โดยคุณ :
ป้อ - [17:10:04 1 มิ.ย. 2555] |