วันนี้ขนของกลับบ้านแล้ว รู้สึกใจหายอยู่เชียงใหม่มาตั้งหลายปี ตอนนี้คงมาไม่ได้บ่อย คิดถึงเพื่อนมากเลยไม่รู้จะได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาเมื่อไหร่ แต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไปนะคะ การทำงานคือการที่เราต้องเป็นผู้ใหญ่และรับผิดชอบชีวิต ขอเงินพ่อแม่เหมือนแต่ก่อนก็ไม่ได้แล้ว กลัวเหมือนกันนะนี่

ลาแล้วด้วยคนค่ะ
ตอนนี้ก็ขนข้าวของย้ายจากเชียงใหม่เข้ามาทำงานในกรุงเทพฯเมือนกัน วันแรกเล่นเอาน้ำตาซึมๆเหมือนกัน ก็อยู่มาตั้ง 20 ปี
เฮ้อ.......เศร้า

อย่าเศร้าไปเลยค่ะ ยังมีเฉลียงแห่งนี้ไว้พักใจนะคะ ^_^

น้องอุ๋ยอยู่กรุงเทพแล้ว หากว่างก็มาเจอกันวัน meeting นะคะ
ขอให้หมอพลอย เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพค่ะ (ไม่เอาแบบเป็ดขาวนะคะ )
^_^

เศร้า คิดถึงผลไม้จากพี่พลอย :~(

ยินดีต้อนรับเข้ากรุงฯ ครับ

@^o^@

ยินดีในการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆค่ะ....
ยังไงเฉลียงนี้ก็ยังมีความอบอุ่น มีกำลังใจคอยเติมให้ตลอด อย่ากลัวไปเลยนะ

... แฮ่มๆ พี่เฌอมีพาดพิงแฮะ
เป็ดขาวก็เดินทางโดยสวัสดิภาพนะ อย่าแช่งกันสิ...

^o^