ถ้าหากฉันเกิดเป็นนกที่โผบิน
ติดปีกบิน ไปให้ไกล ไกลแสนไกล
จะขอเป็นนกพิราบขาว
เพื่อชี้นำชาวประชา สู่เสรี

ถ้าหากฉันเกิดเป็นเมฆบนนภา
จะนำพาความร่มเย็นเพื่อท้องนา

หากฉันเกิดเป็นเม็ดทราย
จะถมกายเป็นทางเพื่อมวลชน

ชีวา ยอมพลีให้
มวลชน ที่ทุกข์ทน
ขอพลีตน ไม่ว่าจะตายกี่ครั้ง

ดูทีจะเจอผู้เสียสละเข้าให้แล้ว
ขอสักอย่างนะ
ขอให้ยึดมั่นในสิ่งที่ทํา
แต่อย่ายึดติด คิดถึงคนข้างหลังให้มากๆๆๆ
รักดอกจึงบอกเจ้า

เห็นเนื้อเพลง หรือแม้แต่ได้ยินเพลงนี้ทีไร
อดนึกถึงตอนเรียนมหาวิทยาลัยไม่ได้ซักที..
เพลงนี้เป็นอีกเพลงหนึ่งที่ได้ยินอยู่บ่อยๆ
เวลามีโฟลค์ซองหรือค่ายอาสาฯ
ช่วงนั้นเป็นเวลาแห่งการแสวงหา..เรียนรู้ชีวิต
เมื่อเวลาจะเพิ่งผ่านไปไม่นาน...แต่ก็คิดถึงจริงๆ
\( ^^ )/

ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ
pitsie~~ เวลาเพิ่งผ่านไปไม่นาน ....... จริงง่ะ แน่ใจนะ

นานๆได้ฟังที แต่ฟังทีไรก็รู้สึกดี ^_^

 เพลงดี เนื้อหาดี ทำนองดี เสียที่ว่านำไปใช้ทางการเมืองมากไปหน่อย น่าจะใช้ปลุกอุดมการณ์ของคน ของนักศึกษา ประชาชนทั้งหลาย เพื่อนร่วมโลกจะได้อยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข และภราดรภาพ มากกว่าพิฆาตเข่นฆ่าให้อาสัญกันร่ำไป