เมื่อวาน เรากลับบ้านโดนรถ ปอ. ตามเคย ขึ้นจากต้นทางอนุสาวรีย์ชัยฯ ได้ที่นั่งด้านใน ติดหน้าต่าง
สักพัก มีคนมานั่งข้างๆ เป็นเด็กนักศึกษาหญิงคนนึง
เธอคงวิ่งมาขึ้นรถจนเหนื่อย เลยเอื้อมมือไปเปิดช่องแอร์ด้านบน (ฝั่งเธอนั่นล่ะ) จนสุด 90 องศา

มันควรจะเป็นช่องแอร์ที่เธอมีสิทธิปรับได้ ถูกไหม
เพียงแต่ว่าครั้งนี้ เราคิดต่างออกไป
เพราะเมื่อเธอเปิด 90 องศาแบบนั้น แอร์มันกลับพุ่งตรงลงหัวเราพอดี อย่างแรงจัดด้วย

เราก็เกรงใจ จะเอื้อมมือไปปรับหมุนหาเธอ เดี๋ยวก็จะว่าว่าเราไปหรี่แอร์เธอ
ก็เลยปล่อยแอร์มันพุ่งตรงลงกบาลต่อไปนานประมาณ 40 นาที จนเธอปิดมัน และลงจากรถไป ใน 2 ป้ายรถเมล์ถัดมา

แต่งานนี้ ผลของความเกรงใจของเราคือป่วย คงเป็นหวัดนั่นล่ะ
นอนซมอยู่กะบ้าน ลุกขึ้นทำงานไม่ได้
พอเหลือแรงเล่นอินเตอร์เนตเล็กน้อย.....

สงสัยนะ ว่าเราควรทำยังไงกัน กับสถานการณ์แบบนี้น่ะ



ปล. นางฟ้าปากกว้าง ไม่ต้องเป็นห่วงนะ
ป่วยยังไง เราก็ต้องลากสังขารไปกรี๊ดกับคอนเสิร์ตพรุ่งนี้แน่ๆ ไม่มีพลาด

โดยคุณ :

ไปดูป๋า bird หรือว่าไป concert การกุศลคนตาบอดเอ่ยพรุ่งนี้ศูนย์วัฒนธรรมมี 2 งาน

โดยคุณ :

ควรทำยังไงเหรอ ............  โพสกระทู้มั๊ง อิอิ :P

โดยคุณ :

ต้องดูสถานการณ์และผลลัพธ์เอาน่ะ อย่างกรณีนี้ดูจะคุยกับเขาได้รู้เรื่องนะ แล้วผลของมันก็แรงเกิน ถึงขนาดป่วยเลย  เป็นเราๆ เราจะบอกน้องเขาก่อน แล้วจึงปรับช่องแอร์ไปทางเขา

ไม่เห็นจะยากเลย
ก็เปลี่ยนที่นั่งกับเขา
เท่านี้เอง
ก็บอกเขาว่าขอเปลี่ยนเพราะทนโดนแอร์ไม่ได้
เท่านี้เอง
คนเราถ้าพูดอะไรซะบ้าง
ก็ทำให้คนรอบข้างเขาเข้าใจในตัวเรานะ

น่าเห็นใจ หายไวไว มาม่า ยำยำ นะคะ