ว่ากันทีละเพลงประภาส
ขออนุญาตพรั่งพรู
คอนเสิร์ตเพลงแบบประภาส มี 3 เพลงที่อินสุด
รุ้งอ้วน................................ทำซึมทุกรอบ วันอาทิตย์เล่นเอาน้ำตาอาบ ยิ่งโตยิ่งหารุ้งอ้วนไม่เจอ หลังเวทีเจอแต่"ลุง-อ้วน" (...)
นั่งลงตรงที่เดิม................... อยากกอดคนเลือกเพลงและเลือกพี่แต๋ง ถึงที่นั่งมันไม่ใช่ที่เดิม แต่เวลาเห็นพี่แต๋งบนเวที เห็นพี่จิกอยู่เก้าอี้ข้างหลัง ทั้งบรรยากาศรอบตัวทำให้รู้สึกตลอดว่าขั้นบันไดที่ตูนั่งอยู่นี่มัน.. ใช่! "ที่เดิม"ชัดๆ! ["ที่เดิม"ของทีฯ="ที่ชอบที่ชอบ"]
เธอหมุนรอบฉันฯ.................สัจธรรมของดาราศาสตร์ เฉลียงศาสตร์ ไอ้ทีฯศาสตร์ หมุนกันไปมา จริงยิ่งกว่าจริง
เฮ่ย นี่มันเพลงโหยหาอดีตทั้งนั้น!!
เอาไม่โหยมั่ง แต่อิน
อิฐก้อนหนึ่ง......................รอบเสาร์บ่าย กับรอบสุดท้าย มานั่งดูไกลๆ แสงสี ดนตรี ทั้งบีก็ทรงพลังเหลือล้น "อิฐก้อนไหนจะถูกวางไว้สร้างเมือง" อยากออกไปเปลี่ยนโลกซะเดี๋ยวนั้น
เขียนให้เธอ....................."เขียนดวงดาวให้สุกสกาวบนฟากฟ้า เขียนต้นหญ้า..." นึกถึงคำพี่จิกที่พูดถึงอาชีพนี้ว่า"ผมมีกระดาษแผ่นนึง ผมให้ใครทำอะไรบนกระดาษของผมก็ได้"
ชอบอีกอัน "มหานครใดๆหาใช่แรงผลักดันฉัน" คำเท่มาก "มหานคร" เหมือนมีสำเนียงเหน็บเล็กน้อย นักประพันธ์ยิ่งใหญ่เค้าได้แรงบันดาลใจจากเมืองหลวงนั่นนี่ แต่ประภาสเปล่า ใครจะทำไม
พาร์ทหนุกหนานนี่ก็อึ้กเหมือนกัน
ควายไทย..........................คงมีไม่กี่เพลงที่ฟังครั้งแรกแล้วเฮ แถมนี่ฟังครั้งแรกแล้วเฮพร้อมๆกันเป็นพันคน เป็นโอกาสเฮที่หาได้ไม่ง่าย และก็ทำไม่ง่าย
โป๊ง โป๊ง ชึ่ง-สวัสดีปีใหม่.....ตอนดูรอบแรก(รอบสื่อ) เสียจริตมาก ยืนดูอยู่ข้างเวที สามโทนวิ่งออกมา ภาพเก่าๆมันผุดขึ้นมาพาให้ออกอาการ ทั้งไอ้ท่าสวัสดีตีเข่าที่สามโทนทำ หรือแม้แต่ท่าฟ้อนเล็บโป๊งๆชึ่งที่สามโทนลืมฟ้อนกันแล้ว แต่ทีฯยังตีเข่าและฟ้อนได้ และก็ฟ้อนมันอยู่ข้างเวทีนั่นแหละ เอาเด้!!
อยากจะปรบมือให้ดนตรีทุกเพลง
ไม้ขีดไฟฯ-พี่ชายที่แสนดี...ออเคสตร้า-ไวโอลินบีบหัวใจเหลือกิน ความดันแทบขึ้น
นิทานหิ่งห้อย....................โชว์จังหวะปึ้กมาก จริตลีลาอ.โปตะเหมาะจะเล่นกับเฉลียงเป็นที่สุด
แต่มีเพลงที่ไม่ชอบ 2 เพลงคือยังมี กับ ง่ายๆ รู้สึกว่าถ่ายทอดไม่ตรงใจ
คือ.. ยังมี-ไม่ใส ง่ายๆ-ไม่น่ารัก ไม่รู้มีใครคิดเหมือนกันมั้ย...
ดีอีกอย่างที่มีคอนเสิร์ตที เหมือนเป็นวันพบญาตินักโทษเรือนจำ เจอญาติเยอะมาก
ได้เจอคนเคยตบหัวเตะตูด ทั้งที่เพิ่งเจอเมื่อวาน และไม่เจอกันหลายย..ย..ยปี
ได้กระทบกายวาจาใจกับเหล่าเทพที่อยากคลุกวงในด้วยมานาน (เยส!!)
และคอนเสิร์ตก็ทำให้คนแปลกหน้าเปลี่ยนสถานภาพไปอีกหลายคน
ที่เหลือก็ภาวนาให้มีเวทีที่เฉลียงเล่นสักปีละหน
หนูเชื่อ..ปีหน้าพี่แต๋งยังเป่าไหว (ดิชั้นมั่นใจ)
มีใครอยากพรั่งพรูมั่งไหม?? โดยคุณ :
ทีฯ - [0:25:01 9 ก.ค. 2551] |