กระดานความรู้สึก


ครั้งแรกกับเฉลียง...?
อยากรู้จัง ว่าคุณๆพบ "เฉลียง" ครั้งแรกได้ยังไง

ฟังจากที่ไหน ใครเปิดให้ฟัง  หรือตามใครมา

แล้วสะดุดมุมไหนของ "เฉลียง" ถึงได้ติดหนึบ

ขนาดนี้ แล้วก่อนฟังเพลงเฉลียง คุณๆฟังเพลง

แบบไหนกันน่ะ  ก็แค่สงสัยแบบไม่มีเหตุผล

แล้วก็ไม่ได้คิดจะเอาไปทำวิทยานิพนธ์ด้วย

สำหรับเราตอนแรกก็โน่นเลยน้าหงา น้าหมู

แล้วไปเห็นพี่จุ้ยแว๊บๆแถวคอนเสิร์ตเพื่อชีวิต

ไม่รู้หรอกว่าเป็นใครแต่ติดใจเสียงแหบชวนฝัน

ของพี่เขา เลยแอบตามดูว่าบ้านเก่าแกอยู่ไหน

ก็นี่เลย..มาเจ๊อะเฉลียง...เพลงเฉลียงทำให้รู้สึกว่า

โลกนี้ยังมีมุมงามๆอีกเยอะ ที่เราไม่เคยซึมซับรับรู้

แล้วคุณๆล่ะ ... อยากรู้จัง




โดยคุณ : อยากรู้เพื่อความอิ่มใจเล็กๆ - [22:16:43  14 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 1
ครั้งแรกที่ได้ยินเพลงเฉลียง...คือ

"เที่ยวไปตามตะวัน บุกบั่นไปตามลม สนุกสุขสมหัวใจหงายคว่ำ
 ชีพที่ยาวนาน หรือสั้นแค่เพียงคำ เอาตูดแช่น้ำแล้วเดินต่อไป ..."

 เป็นเสียงเล่นกีต้าร์ของพี่ชายสองคน...ในคืนหนึ่งรอบกองไฟบนภูกระดึง
 ความสนุกสนานในวันนั้น...ทำให้รู้จักเฉลียงเพิ่มมากขึ้น...จนทำให้
 ใครบางคนถึงกับเป็นแรงบันดาลใจ...ให้เดินตามรอย...ตั้งแต่หนองคาย
 มาถึงขอนแก่นและก็เข้ากรุงมาด้วย...แต่เสียดาย...ไม่ได้ไปหยุดที่รั้วสีชมพู
 แต่กลับเป็นรั้วสีเขียวๆแทน...
โดยคุณ :green - [14:18:24  15 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 2
ด้วยไม่รู้จากเด็กป.5ในอดีตคนหนึ่ง
จนมาวันนี้ก็รู้สึกว่า บางช่วงชีวิตเราก็เอาแนวความคิดในเพลงเฉลียงมาใช้เหมือนกัน
โดยคุณ :pingtaewut - [15:21:58  15 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 3
ไม่รู้เหมือนกันว่ามาพบเจอได้อย่างไร
เหมือนเพลงเฉลียง ลอยไปลอยมาอยู่แถวนี้แหละ

เดี๋ยวก็ เที่ยวไปตามตะวัน เดี๋ยวก็ไม่รักแต่คิดถึง
ตอนแรกไม่รู้หรอกจ้าว่าเพลงของใคร
มาสะดุด ตอน รายการแฟนพันธุ์แท้ ปีที่แล้ว
เรื่อยมา...จนถึงเดี๋ยวนี้ก็ยังสะดุดอยู่ =w=

เมื่อก่อนนี่ฟัง ไปเรื่อยๆ เพลง สบายๆ เบาๆ
      ตามใจอยากจ๊ะ

อยากบอกว่า อีก 7 ปี จัดคอนเสิร์ตอีกนะ
อยากไปดูบ้าง * -*//
โดยคุณ :แชงคูสฯ - [17:50:30  15 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 4
เริ่มจากประทับใจในตัวหนังสือของพี่จิกก่อน ในชุด "คุยกับประภาส"    แล้วพอรู้ว่าพี่จิกเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังวงเฉลียง  ก็เลยอยากรู้จักเฉลียง  แล้วพอดีมีคอนเสิร์ต "เหตุเกิดที่เฉลียง" ในช่วงนั้นพอดีเลย  ก็เลยได้รู้จัก และได้รักเฉลียงตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาเอย
โดยคุณ :เมล็ดฝัน - [18:44:33  15 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 5
ไม่รู้ว่าเจอกันครั้งแรกที่ไหน รู้แต่ว่า...

เพลงของเฉลียงเหมือนคนที่เรามักจะเดินสวนกันในซอยเดียวกันน่ะค่ะ
เรามักจะได้ยินดีเจเปิดเพลงของเฉลียงเช่น นายไข่เจียว ดอกชบาคนตาบอด
ไม่รักแต่คิดถึง หลังจากนั้นก็เจอหนังสือ ข้อคิดข้อเขียนจากสมาชิกในวงเช่น
พี่จิก พี่จุ้ย พี่เจี๊ยบ ค่อยๆ เก็บความประทับทีละน้อยๆ เรียกว่าถ้าเป็นความรัก
มันก็เป็นความรักที่ค่อยๆ เรียนรู้และซึมซับกันไป - -ฟังดูเน่าๆ พิกล- -
รู้ตัวอีกทีก็ นี่แหละเพลงแบบที่เราชอบ  จากนั้นก็เริ่มหาซีดีมาฟัง ประจวบเหมาะ
กับที่ทางเฉลียงจัดงานคอนเสิร์ต นอกชาน พอดี  
แหมอยากเล่ามากกว่านี้ แต่กลัวจะเล่ายาวนะ 55

ปล.อิ่มใจที่ได้อ่านกระทู้คุณเหมือนกันค่ะ
โดยคุณ :ที่บ้านกำลังจะมีเฉลียง - [20:53:16  15 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 6
ครั้งแรกสุดที่ได้ฟังเพลงของเฉลียง เป็นตอนเด็กมาก ประมาณ ๔-๕ ขวบ จำได้ว่าแม่จะเปิดเพลงนิทานหิ่งห้อย ให้ฟังก่อนนอนทุกคืน ซึ่งก่อนหน้านี้เข้าใจมาตลอดว่าแม่เปิดให้รอฟังจากวิทยุ แต่เมื่อไม่นานมานี้คุยเรื่องความหลังกันถึงได้รู้ว่า "แม่ซื้อเทปเฉลียงมาเปิดให้ฟังต่างหากเล่า"
พอโตขึ้นมาเฉลียงห่างหายไปจากใจอยู่ช่วงหนึ่ง จนตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปี ๓ นั่งคุยกับเพื่อนๆ ถึงเพลงที่ชอบ ก็เลยเล่าให้เพื่อนฟังถึงเรื่องเพลงที่ฟังก่อนนอนเมื่อตอนเป็นเด็กน้อย เพื่อนที่น่ารักก็ให้แผ่นซีดี พร้อมปกภาพนามธรรมที่ทำเอง  หลังจากนั้นมาก็หาซื้อแผ่นซีดีเฉลียงมาฟัง และฟังเพลงของเฉลียงมาตลอด
จนทุกวันนี้ "เพลงโปรด" ไม่ได้มีเพียงแค่ เพลงนิทานหิ่งห้อย เท่านั้น
โดยคุณ :แตงแต้ว - [21:53:32  15 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 7
อิจฉาคุณคนข้างบนจังเลย ได้ฟังเพลงโปรดจากวิทยุด้วย
อย่างเราอยู่ในหุบเขา วิทยุรับได้คลื่นเดียว ไม่มีสิทธิ์เลือก
แล้วเพลงเฉลียง เพลงพี่จุ้ยน่ะหาซื้อได้ง่ายๆซะที่ไหน
กว่าจะได้แต่ละแผ่น ... คุณเอ้ยยย ... ยากกกกก

ก็ฟังเพลงไม่เหมือนชาวเขา บางครั้งก็เหงาเหมือนกันนะ                             หาคนคอเดียวกันคุยเรื่องเพลงไม่ได้เลย

ก็เลยต้องมาตั้งกระทู้ เป็นยาแก้เหงา เอาแถวๆ"เฉลียง"นี่แหละ
ไม่มีที่ไปว่างั้นเหอะ  วันนี้หายเหงาเป็นปลิดทิ้ง ขอบคุณจริงๆ
เป็นหนี้"เฉลียง"และ"คนรักเฉลียง" อีกแล้วซิเรา
โดยคุณ :จันมนคนโฉดในหุบฯ - [22:05:46  15 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 8
ขนาดรีบจนพิมพ์ผิดพิมพ์ถูก ยังไม่ทันคุณ คห 6 เลยเรา
เอาเป็นว่าอ่าน คห 5 มา คห7 แล้วค่อยกลับไป คห 6 ก็แล้วกัน.. แฮะ..แฮะ
โดยคุณ :คนในหุบมาแก้ตัวกันงง - [22:18:56  15 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 9
ได้ฟังเพลงเฉลียงครั้งแรกและเริ่มชอบ   ก็น่าจะตอนอยู่ประถม   เฉลียงออกอัลบั้ม  ชุดตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้า  พี่สาวซื้อเทปมา  แต่ก่อนไม่มีซีดี   ก็ร้องเพลงในชุดนั้นได้เกือบหมด   และได้ฟังในอัลบั้มรวมฮิต   ก็เริ่มรู้จักหลายเพลง    แต่ด้วยความที่อยู่  ตจว.  ก็จะไม่เคยรู้เกี่ยวกับคอนเสิร์ตอะไรกับเค้าเลย    ยังโชคดีที่พอทำงานมีเงินเก็บแล้ว   ได้ดูคอนเสิร์ตเฉลียง  ปีที่แล้ว  และในดีวีดีอีก 2 คอนเสิร์ต   และ chaliang mini group  ในลำดับต่อไป
โดยคุณ :cherry - [0:32:49  16 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 10
ได้ฟังเพลงเฉลียงเป็นระยะๆ ลอยเข้ามาติดหูอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่ยังไม่แก่มาก  แต่ไม่รู้หรอก ว่าเป็นเพลงของใคร...

นักร้องคนแรกของเฉลียงที่รู้จัก น่าจะเป็นคุณจุ้ย เพราะมีเทปของจุ้ยอยู่หลายชุดเหมือนกัน  เริ่มฟังจุ้ยครั้งแรก ก็เพลง หวังดี..(ชื่อนี้หรือเปล่า) แม้สองตาเธอมองหาดาว แต่สองเท้ายังก้าวติดดิน..

พอเข้ากรุงเทพ green wave ตั้งแต่ยังอยู่คลื่นเก่า เปิดเพลง เข้าใจ ยังมี ไม่คิดถาม อะไรพวกนี้บ่อยๆ แล้วก็ชอบมากๆ (แต่ก็เหมือนเดิม ก็ยังไม่ไขว่คว้าหาว่าใครร้อง)

จนกระทั่งสัก 6 ปีที่แล้ว อาจารย์สมัยมัธยม ให้ยืม VCD เรื่องราวบนแผ่นไม้มาดู  โอ้ววว ..พระเจ้า ดูกี่รอบๆ ก้อร้องไห้ (มานจะร้องทำไมเนี่ย)  แล้วก็รู้สึกว่า ทั้งวงเป็น entertainer ที่เก่งมากๆๆๆ...แล้วก็พุ่งฉิวกลายเป็นวงดนตรีวงโปรดในดวงใจตั้งแต่วันนั้น...

อ้อ..นอกจาก ทั้งวงจะเก่งแล้ว  ชอบเนื้อหาของเพลงหลายๆเพลง อย่าง แบกบาล  อื่นๆอีกมากมาย อยู่ที่ใคร กล้วยไข่..และอีกมากมายหลายเพลง...นั่นหมายความว่า คนเขียนเพลง..สุดยอดมากกกก
โดยคุณ :เฉลียงสีชมพู - [13:27:01  16 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 11
สมัยเด็กตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ก็รู้ว่าน้าชอบเปิดเพลงให้ฟัง เพลงของใครต่อใครเยอะแยะไปหมด แล้วก็มีเพลงของวงๆนึงที่ชื่อแปลกๆว่า เฉลียง รวมอยู่ด้วย ก็ฟังมาจนติดหู ร้องได้ก็หลายเพลงอยู่

จนพอโตขึ้นมาอีกระดับนึง ก็เริ่มรู้ว่าวงนี้จะมีคอนเสิร์ต แก้คิดถึง แต่ไม่ได้ไปดูกะเค้าหรอกนะ ยังเด็กเกินไป ไม่มีตังค์ ก็แค่ไปซื้อ"เทป"คอนเสิร์ตมาฟังเอาน่ะ

หลังจากนั้นก็เลยตามมาเรื่อยๆ ตามติดบ้าง ทิ้งห่างบ้างเป็นระยะ แต่ก็ไม่คิดจะเลิกตามนะคะ
โดยคุณ :bud - [21:35:05  16 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 12
เคยเขียนทู้ประมาณนี้ไปแว้ววว ..แต่มะเป็นไรตั้งอีกเขียนอีกจ้า

..ม่ายรุว่ากี่ขวบเหมียนกัลลล จำได้ว่ามีเพลงดูโอดูเป็นคน'รมณ์ดี..จำเพลง"เธอกับฉันกับคนอื่นๆ"..มานฟังดูแปลกแต่หนุก ก็เลยจำได้
..จากนั้นก็เห็นคน'รมณ์ดี 1 ใน2 คนนั่น ปรากดโฉมตามรายการทีวี(มะก่อนน่าจะของ jslรึป่าวไม่แน่ใจค่ะ)..น่านคือ พี่เจ๊ยบน่านเอง ก็ชอบติดตามมาตลอด

..จากนั้นพอเริ่มตั้งเป็นคณะ คราวนี้ชุดหญ่ายยย ก็ติดตามเรื่อยมา รุสึกเป็นแนวเพลงที่ไม่เหมือนใครๆ สมัยนั้นค่ะ เพลงมีคติสอนใจท้างน้านนน

อืมมนะ รู่เลยว่ารุ่นดึก

โดยคุณ :คนตาบอดกับต้นชบา - [22:29:07  16 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 13
คุณคนตาบอดฯ ทู้ที่คุณว่าอยู่ประมาณเดือนไหน ปีไหน
พอจะแว๊บๆจำได้ไหม เราจะกลับไปอ่านน่ะ

บอกตรงๆ ฟังเฉลียงมาหลายฤดูกาลก็จริง แต่เพิ่งเข้ามา
เยี่ยมชมแถวนี้ได้ซักสองเดือนเอง เมื่อก่อนทำงานหัวปั่น
ไม่มีเวลามานั่งหน้าจอ

ตอนนี้ก็นั่งไล่อ่านทู้ไปเรื่อยๆ เหมือนอ่านหนังสือเล่มโตๆเลย
เพลินดี ได้รับรู้เรื่องราวของคนที่เราชื่นชมนี่มันเอมอิ่มชื่นใจ
แล้วคนแถวนี้ก็น่ารักจังเลยเนอะ
โดยคุณ :ในหุบ - [23:18:15  16 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 14
อื้อหือ  .. งานระดับชาติ เรย เมื่อกี้ลองย้อนไปหน้า 6-8 แล้ว ยังไม่เจอค่ะ
เดี๋ยวมีเวลา ค่อยมาหาให้ใหม่นะ  น่าจะเก่าก่านั่น
โดยคุณ :คนตาบอดกับต้นชบา - [23:45:21  16 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 15
ขอนอกเรื่องหัวข้อเรื่องนิดนึง   ลองกลับไปอ่านกระทู้เก่าอันนึง  เจอเกมส์นี้   ลองเข้าไปอ่านดูสิ   เด็กในหุบ   ตลกดี  http://www.chaliang.com/Board-Detail.asp?ID=08903
โดยคุณ :r - [1:48:22  17 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 16
ขอบคุณมากกก...ในความมีน้ำใจของชาวแฟนเฉลียง เราไม่รบกวนแล้วล่ะ
ตอนนี้เราว่าง นั่งอ่านไปเรื่อยๆดีกว่า .... เพลิ้นนนน.....เพลินจริงเชียวเรา
หายเหงาแม้เปล่าดายในหุบเขาอยู่คนเดียว

และขอโทษษษษ ... หากทู้นี้จะทำให้บางคนรู้สึกว่าไร้สาระ น่ารำคาญ
ลาล่ะนะ ..........ขอบคุณจากใจอีกที
โดยคุณ :ในหุบ - [9:53:26  17 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 17
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..มันนานมากจิง..จิง..ประมาณยี่สิบกว่าปีมาแล้ว..ที่ชื่นชอบบทเพลงของเฉลียง ฟังทีไรก้อรู้สึกสบายดี..ทู้กที..ชอบมากขนาดคนที่บ้านพ่อแม่พี่น้อง..รู้กัน ถ้าไม่อยู่บ้านก้อจะมีคนโทรไปบอกว่า..เฉลียงจะออกรายการโน่นนี้.. จามีคอนเสริท์ที่ไหนก้อต้องตามดู(ในทีวีเพราะอยู่ ตจว.) บางทีมีอัดวีดีโอไว้ให้อีกตะหาก..จนเวลาผ่านมาจนวันนี้ก้อยังตามดูคอนเสริท์..ตามมาอ่านเว็ปนี้ ยังนั่งดูดีวีดีคอนเสริท์..ฟังเพลงเฉลียง..จนมันกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแล้วมั๊ง..555 เพราะฉะนั้นวันที่ 5 ก.ค.นี้เจอกันค่ะ บทเพลงเฉลียง..ในคอนเสริท์เพลงแบบประภาส..จาพลาดได้งัย..อยากบอกแค่เนี๊ยะค่า...อิ อิ
โดยคุณ :แฟนเก่า..แก่ - [20:47:53  17 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 18
รู้จักเฉลียงตั้งแต่อยู่บริษัทครีเอเทีย แล้วก็จัดคอนเสริ์ตโดยบริษัทนินจา (ถ้าจำไม่ผิด) เพราะเมื่อน้าเคยทำงานกับคุณชนินทร์ เลยทำให้ได้ไปวิ่งเล่นที่บริษัท แล้วก็ได้ถ่ายมิวสิควีดีโอของพี่อุ้ย รวิวรรณ จินดา ในระหว่างการถ่ายทำ ก็ได้เจอพี่จุ้ย ช่วงนั้นเป็นช่วงสงกรานต์ เลยได้ประแป้งกับพี่จุ้ยด้วยค่ะ แต่คิดว่าพี่จุ้ยจะจำไม่ได้แล้ว เพราะผ่านมานานนับ 10 ปี ค่ะ หลังจากนั้น ก็ติดตามเฉลียงมาโดยตลอด แต่พอช่วงที่เรียนหนักๆ กับทำงาน ก็มีหายๆ ไปบ้างค่ะ
โดยคุณ :พู่ไหม - [23:03:31  17 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 19
รู้จักพี่ๆ เพราะไปดูคอนเสิร์ตตอนอายุ 3 ขวบ
เพลงไทยที่ร้องได้เพลงแรก ที่ไม่ใช่เพลงเด็กๆ อื่นๆ นะคะ
ก็คือเพลงกล้วยไข่
คิดอยู่เหมือนกันว่าจะเอาระเบิดไปโรงเรียน

ดูคอนเสิร์ตที่ครั้งก็น้ำตาซึม คิดถึงค่ะ
โดยคุณ :kratib - [23:13:08  18 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 20
อืมม์...ตั้งแต่สมัยมี Penfriend นู่นเลยนะ(รุ่นนี้เค้าเรียกว่าป้าแล้วนะจ๊ะนู๋..นู๋)
:) บอกกับป้าว่าชอบเพลงคนตาบอดกับต้นชบา  ก็มันใครกันเล่าหวา ...แว่วเพลงนี้มาจากวิทยุ พอได้รู้จักก็ตั้งใจฟัง (แต่ก่อนไม่รู้จักก็เลยเหมือนลมพัดผ่านไป)มาเจอคอนเสิร์ตสมัย 7 สีคอนเสิร์ตที่ลานเพลิน(ดูจากทีวีนะจ๊ะ)ป้าก็ปลี้มตั้งแต่นั้นมา   จนต่อยอดมาถึงหนังสือไปยาลใหญ่ของจุ้ยและพวกพ้อง จนมาถึง ขอชื่อสุธี สามสี่ชาติ  ว้าวุ่น  บานไม่รู้โรย และ ฯลฯ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่ลูก ๆ โตพอให้ป้ามามีเวลาส่วนตัว เล่นอินเตอร์เน็ตกับเค้าบ้าง  ได้เจอพรรคพวกหัวใจเดียวกัน วันแรกที่ได้อ่านกระทู้ทั้งหลาย ถึงกับเอาไปนอนฝันเห็นเฉลียงอีกหนและกว้านซื้อสินค้าทุกอย่างที่หาได้อันเกี่ยวกับเฉลียงทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง
ดูคอนเสิร์ตในCD ที่เด็กบ้านนอกในตอนนั้นไม่มีโอกาสได้ดู ร้องไห้เพราะ
ประทับใจ  ปลื้มใจ  โหยหา  ดีใจที่ได้พบเพื่อนเก่าอีกครั้งก่อนตายนะ  ขอบคุณอินเตอร์เน็ต  ที่ทำให้มีโอกาสดี ๆ อย่างที่คนบ้านนอกอย่างป้าไม่คิดว่าจะได้พบอีกในชีวิตนี้ ขอบคุณหลาน ๆ ทุกคนที่เข้ามา Post กระทู้ให้ได้อ่านสิ่งดีดีและเป็นความทรงจำอันงดงามของป้าตลอดไป ขอบคุณจากใจจริง จริง
โดยคุณ :แม่นิ๋ง - [22:27:28  19 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 21
พยายามนึกไป อ่านคำตอบไปครับ เพลินดีจริงๆ ^_^
ปี 2525 เฉลียงออกเทปชุดแรก "ปรากฏการณ์ฝน"
ผมเรียนอยู่ปี 2 ที่ศิลปากร สมัยนั้นเวลาจะซื้อเทปเพลง
โดยเฉพาะเพลงที่หาซื้อยากตามร้านขายเทปทั่วไป
เราจะเดินไปซื้อที่ "ร้านน้อง" ท่าพระจันทร์
(อยู่ติดกับร้านขายอาหารที่บุญชูกับเพื่อนๆ ชอบไปนั่งทานนั่นแหละครับ)
ผมฟังเฉลียงมาตั้งแต่ยุคนั้น โดยไม่เคยรู้จักนักร้องในวงสักคนเดียว
ไม่รู้จักหน้า ไม่รู้จักชื่อ ไม่รู้ว่าใครแต่งเพลง
สรุป ไม่เคยอ่านปกเทป ^_^ ฟังลูกเดียว ฟังจนเทปยืด........

ฟังเพราะชอบเนื้อเพลง ชอบทำนอง ชอบดนตรี
เพลงอยากมีหมอน ใยแมงมุม แม้แต่เพลง ปรากฏการณ์ฝน ที่มีเนื้อเพลงน้อยกว่าดนตรี ก็ชอบฟัง
เฉลียงมักจะอยู่เป็นเพื่อนผมและเพื่อนๆ ในยามดึก จนถึงเช้า ในยามที่เราต้องนั่งวาดรูปส่งอาจารย์จนไม่ได้หลับไม่ได้นอน

หลายปีถัดมา เฉลียงออกเทปชุด "อื่นๆ อีกมากมาย"
ผมก็ซื้อเทปมาฟัง ทั้งๆ ที่หน้าปกก็มีรูปสมาชิกวงเฉลียงอยู่ครบ
ผมก็ยังไม่รู้จักสมาชิกในวงเฉลียงอยู่ดี
จำได้คนเดียวคือ คุณวัชระ ปานเอี่ยม^_^

หลังจากนั้นหลายปีผมถึงรู้จักผู้คนในวงเฉลียงครบ
โดยเฉพาะคุณภูษิต ไล้ทอง ผมตามมาเป็นแฟนเพลงในชุด "ลูกลิงในหัวใจ" ด้วย
พี่ดี้ ผมเป็นแฟนเพลงผ่านทางแกรมมี่
คุณจุ้ย เป็นแฟนเพลงผ่านอัลบั้มของเขาเอง
คุณนก ฉัตรชัย เพลงของคุณนก สุดๆ ไปเลยครับ

ท่านอื่นๆ ผมก็ฟังด้วยความเพลิดเพลิน

คนสำคัญ คุณประภาส ชลศรานนท์
ไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยครับ เพราะไม่ชอบอ่านปกเทป ^_^
เคยอ่านเรื่องของพี่จิกใน ฯลฯ และนิยาย สุธี , ห้องครูวิไล
แต่ก็ไม่รู้ว่า พี่จิกคือคนตั้งเฉลียง (แฟนพันธุ์ไหนเนี่ย)
ผมมาติดผลงานของพี่จิกตอนพี่จิกเขียนหนังสือลงอย่างต่อเนื่องในมติชน
และเมื่อมีโอกาสได้เรียนแต่งเพลงกับพี่จิก ก็ยิ่งได้รู้จักเรื่องของเฉลียงมากขึ้น ผ่านทางพี่จิก
เคยเรียนแต่งเพลงกับพี่ดี้ครั้งหนึ่งประมาณ 1-2 เดือน แต่พี่ดี้ไม่เคยเล่าเรื่องเฉลียงให้ฟัง ^_^


ฟังเฉลียงแล้วเป็นไง...อื้ม เท่ สนุก สบาย มีความสุข ครับ

เล่าไปเล่ามา ยาว.....เชียว
โดยคุณ :ศิษย์คนหนึ่ง - [18:34:11  20 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 22
ใจบานนนน...เลย ที่เห็นคุณคนข้างบน
กระโดดมายักคิ้ว นอนมุงที่ทู้นี้
กำลังอ่านหนังสือของคุณอยู่พอดี
ชื่นใจ๊...ชื่นใจ ใครๆก็รักเฉลียง


โดยคุณ :คนขี้เหงาในหุบเขาเดียวดาย - [23:51:37  20 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 23
คุณ "คนในหุบเขาเดียวดาย" ช่วยบอกทางไปหุบเขาที่คุณอยู่ที...ช่วงนี้เครียดๆเรื่องงาน
อยากเบิกบานใจ ต้องไปพักผ่อน...นอนเล่นซักสามสี่วัน แล้วจะแบกเอาพลังงานกลับมา...
ลุยทำงานต่อ  อยากถามว่า..."หุบเขาคนโฉดไปทางไหน"
โดยคุณ :green - [5:15:10  21 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 24
เอาจริงง่ะ..?   แน่ใจเหรอ..?  ทางไปมีหลายทางอยู่
ทางหนึ่งก็แผ่นผึงขึ้นเรือบิน  เหยียบก้อนหินดินภูเก็ตก่อน
แล้วค่อยย้อนกลับด้วยรถยนต์  ทนๆชั่วโมงครึ่งก็ถึงถิ่นเรา

หรือจะเอาแบบลงเรือบินที่สุราษฎร์ธานี  แล้วก็รี่ไปต่อรถ
ผ่านอุทยานเขาสก สัปหงกซักสามชั่วโมง...ก็ถึง

หรือจะบึ่งด้วยเก๋งส่วนตัว ท่องทัวร์สู่แดนใต้ บ่ายหน้าไปทางระนอง
ล่องไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เลื้อยไปถึง "ตะกั่วป่า" เองแหละ

หรือจะเอาเท่ห์หน่อย ก็ถอยเป้ไปโบกรถ ทดสอบสมรรถนะของตัวเอง
อันนี้"พี่จุ้ย"แกบรรเลงไว้คร่าวๆใน "หนุ่มนักโบกฯ" น่าลองนะ

อ้อ...มีอีกทาง  คุณ"ใหญ่"แค่ไหน ถ้าใหญ่จริงก็นี่เลย ให้ ฮ. ไปส่ง
ปื๊ดดดด....เดียวก็ถึง

แต่เราว่าอยู่บ้านแหละดีสุด พี่คนข้างบนที่นอนยักคิ้วแผลบๆนั่นน่ะ
แกบอก "ความสุขเริ่มที่บ้าน" เชื่อพี่แกเหอะ...ที่แน่ๆ..ไม่เปลืองตังค์

เอกเขนกที่เฉลียง เอียงหัวใจไปทางสงบ
แล้วจะพบความสุขอยู่ที่ลมหายใจของเราเอง
โดยคุณ :ในหุบ - [13:10:22  21 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 25
อ่านไปอ่านมาชักสงสัยว่า
จขกท.เป็นคนคุ้นเคยหรือเปล่าหนอ
ใช่สองคนที่คุระบุรีหรือเปล่าน้า
ผมมาตอบกระทู้นี้โดยไม่รู้เลยนะว่า
เป็นคนคุ้นเคย ^_^

เอ่อ....ถามนิดจิครับ
หนังสือที่กำลังอ่านอยู่พอดีน่ะ
เรื่องอะไร ?
^_^
โดยคุณ :ศิษย์คนนั้น - [9:08:17  23 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 26
ไม่ใช่คุระบุรี แต่เป็นตะกั่วป่าค่ะ อยู่ในหุบเขาจริงๆ
หันไปหันมาก็จ๊ะกับภูเขาทั้งแปดทิศ

หนูต่างหากเป็นฝ่ายคุ้นเคยพี่ฝ่ายเดียว
เท่าที่พี่อนุญาตให้คุ้นเคยผ่านตัวอักษร

ตอนเด็กๆพี่เคยคุยกับ นักเขียนที่พี่ชอบตัวหนังสือของเขามั๊ย
ตอนนี้หนูกำลังรู้สึกดีๆแบบนั้นน่ะพี่

เพราะ "เฉลียง"...อีกแล้ว...ใช่มั๊ยคะ
ที่เป็นสื่อให้พี่ยอมปล่อยตัวหนังสือมาคุยกับหนู

<<<<<  ยินดีและเบิกบานจังเลยค่ะ  >>>>>

อ้อ...เกือบลืม กำลังอ่าน "จิตรกรรมสีอะครีลิค" ของคุณอนันต์ ประภาโส  ค่ะ
โดยคุณ :ในหุบฯคนนี้ - [19:52:08  23 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 27
เพราะ "เฉลียง"...อีกแล้ว...ใช่มั๊ยคะ
ที่เป็นสื่อให้พี่ยอมปล่อยตัวหนังสือมาคุยกับหนู

ครับ ^_^

......................................................

ผมเคยไปนอนที่แถวๆ เขาหลัก หลังสึนามิ
ไปสอนเด็กๆ สึนามิ ที่พรุเตียว และ บางม่วง
ใกล้ๆ กับที่คุณคนในหุบอยู่รึเปล่าครับ
เอ...แล้วคนในหุบเขานี่....เขาทำงานทำการอะไรกันครับเนี่ย
แหม...อยากรู้ไปหมด ^_^
โดยคุณ :ศิษย์คนนั้น - [21:29:19  23 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 28
เลยเขาหลัก ห่างสึนามิ ประมาณ 70 กิโล ค่อนไปทางเขาสก
เป็นกรรมกรตัวเลขค่ะ รับจ้างทำบัญชีให้คนมีตังค์ แต่ไม่มีเวลานับตังค์เอง
ได้ค่าตอบแทนนิดเดียว แต่ยังอุตส่าห์รู้สึกว่า ตัวเองรวยจังเลย
พี่ว่าไหม ... ถ้าความต้องการน้อย ก็จะรวยโดยปริยาย...

รู้สึกว่า กำลังคุยเรื่องส่วนตัวด้วยเสียงดังๆ ในบ้านเขาอยู่นะนี่
พี่ว่า เจ้าบ้านเขาจะว่าเอาไหม ... ชักเขินแล้วซิ  

เอ่อ..ตอนนี้แถวนั้น ไม่มีบรรยากาศเหมือนรูปที่พี่แปะมาแล้วนะ
มันกลับไปอึกทึก เหมือนครั้งก่อนเกิดสึนามิ ริมหาดเต็มไปด้วย
หลังคา หลังคา หลังคา แล้วก็ ฝรั่งเกศาแดงที่คนไทยต้อง
ยกมือไหว้รับเงินเดือนจากเขา...???

พอดีกว่า ถามมานิดเดียว ร่ายตอบซะยาว และก็ขอโทษที่ถือวิสาสะ
เรียก "พี่" ก่อนได้รับอนุญาต

สวัสดีมาด้วยความนับถือ และขอบคุณสำหรับความรู้ที่แนบมากับตัวอักษร
                                                     สวัสดีค่ะ
โดยคุณ :ในหุบ - [0:52:42  24 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 29
คุณหุบ ครับ
ภาพนี้เป็นภาพเรือที่เกาะสีชังครับ
ที่นั่นก็เปลี่ยนไปมากเหมือนกัน
จากเกาะเล็กๆ ที่ชาวบ้านมีอาชีพประมง
กำลังจะคล้ายพัทยา บางแสน เข้าไปทุกที

พรุ่งนี้จะมาตอบกระทู้ต่อนะครับ
ต่อข้อถามที่ว่า....
" แล้วก่อนฟังเพลงเฉลียง คุณๆฟังเพลงแบบไหนกันนะ"
โดยคุณ :ศิษย์คนนั้น - [10:25:34  24 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 30
ครูคะ
พรุ่งนี้หนูจะออกจากหุบไปลงเกาะ
ตัดขาดโลกภายนอก รวมทั้งเว็บนี้ ซักสองสามเดือน
ตัวหนังสือของครู และของคนบนบอร์ดเฉลียง
ทำให้หนูรู้สึกว่า ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
ที่ผ่านมา ไม่เคยเที่ยวไล่คุยกับใครบนเว็บ
เพิ่งครั้งแรกที่นี่ ก็เจอแต่ความรู้สึกดีๆ
ชักจะผูกพันกับ ตัวหนังสืออบอุ่นบนบอร์ดนี้ เหมือนกัน

ที่บอกมา ใช่ว่าสำคัญตัวเองนะคะ
แค่อยากฉวยโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิต
ได้กล่าวลาผู้ใหญ่ เผื่อเป็นมงคลกับชีวิตบ้าง...แค่นั้น
เพราะก่อนนี้ จะอยู่หรือไป ก็ไม่มีใครให้บอกลา

ขอบคุณอย่างสูงยิ่ง ที่เสียเวลาส่งตัวหนังสือไปคุยด้วย
ความรู้สึกตอนนี้ นับถือครู เกินกว่าจะลามปามเรียก พี่
แต่ว่า ครูเรียกหนูซะ... แค่อ่าน..ใจยังสะดุ้งเลย
ไม่เป็นไร...หุบก็หุบ
                                 ด้วยความเคารพ
                                       หุบ..คะ
โดยคุณ :หุบ - [11:37:19  25 มิ.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 31
1 เดือนผ่านไป...
โดยคุณ :ศิษย์คนเดิม - [20:44:16  26 ก.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 32
ไปแล้วไปลับ มิอาจกลับหวนคืนภพ
ขอบคุณที่ส่งตัวหนังสือมาเยี่ยมเพื่อนหนู
ในภพโน้น หุบคงรู้ว่าครูอุ๋ยแวะมาดู

ก่อนไป..เห็นเขาสนุกกับการป้ายสีเล่นบนผ้าบ้าง บนกระดาษบ้าง
เห็นเขากางหนังสือของครู แต่ดูเหมือนไม่ค่อยตรงตามทฤษฎีเอาซะเลย
พอเหนื่อยนัก แกก็พักนอนดูดาวเคล้าเพลงเฉลียง โดยเฉพาะเสียงคุณศุ
เห็นแกฟังได้ฟังดี ฟังอยู่นั่นแหละ

เคยเห็นแกมีความสุขกับบอร์ดนี้ ก็เลยแวะมาดู และแวะมาลาแทนเพื่อน
ขอบคุณเฉลียง ขอบคุณเสียงคุณจุ้ย ขอบคุณทุกตัวหนังสือบนบอร์ดนี้
เหล่านี้ที่ทำให้ชีวิตเหงาๆของเขายิ้มชื่นขึ้นมาได้
และขอบคุณครูอุ๋ยอีกทีที่อุตส่าห์แวะมาดู
โดยคุณ :เพื่อนหุบ - [9:25:38  20 ก.ย. 2551]

ความคิดเห็นที่ 33
ตั้งแต่เกิดมาเป็นตัวเป็นตน จนถึงอายุสิบสองขวบ ไม่เคยได้ยินเพลงของเฉลียง หรือแม้แต่ชื่อวง แต่เมื่ออายุดังกล่าวจึงได้รู้จักชื่อเสียงจากการติดต่อให้ไปร้องเพลงกับพี่เจี๊ยบวัชระ แห่งวงเฉลียง ตอนนั้นไปร้องเพลงต้นชบากับคนตาบอด ตอนนั้นปี 45 เดือนตุลาคม ที่ธรรมศาสตร์ และการกล่าวขวัญของคุณป้าจึงทำให้ได้รู้จักและได้ฟังเพลงของเขาอยู่ตลอด อยากบอกว่ามีความสุขทุกทีที่ได้ฟัง ทุกเพลงเลย ยิ่งเพลงของพี่จิกยิ่งเพราะ ชอบเพลงไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวันมากๆๆๆๆ จำได้ว่าในคอนเสิร์ตนั้นที่ผมไปเป็นแขกรับเชินพี่เจี๊ยบยังเอ่ยชมผมว่า มากันหกคนแต่ช่วยร้องเพียงคนเดียว อู้ยยยยยยปลื่มจัง ฮุ่หุ
โดยคุณ :ถามวัต สุทธิพงศ์ - [18:42:35  12 ต.ค. 2552]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....