:+: ความรัก (^__^) :+:

ถ้าใครคนหนึ่งผ่านเข้ามาในชีวิตและได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแต่ด้วยเหตุผล
ใดก็ตาม ที่ทำให้เขาไม่สามารถอยู่กับคุณได้...
อย่าได้เสียน้ำตา
แต่จงดีใจที่เราได้พบกัน และเขาทำ ให้เรามีความสุข
แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาอันสั้นมากก็ตาม
เพราะ...เวลาจะเป็นเครื่องชี้บ่ง...ถ้าเขาเป็นของคุณจริง
ๆ
เขาจะต้องกลับมา

คุณจะรู้ตัวว่าคิดถึงใครคนหนึ่งมาก ๆ
ก็ตอนที่คุณคิดถึงเขาแล้วหัวใจคุณเต้นรัวถี่ขึ้น
เพียงแค่เขาเอ่ยวจีทักทายคุณด้วยความอบอุ่นในน้ำเสียง
ก็จะทำให้ประสาทของคุณซาบซ่านผ่อนคลายลงอย่างมีความสุขถึง
กระนั้นก็ตาม
บางทีคุณก็ยังไม่รู้สึกตัวและยังชอบปฏิเสธว่า
คุณไม่ได้ชอบเขา และ
คุณไม่ได้รักเขา

ปรอทที่จะวัดความรักในหัวใจของคุณได้
เมื่อคุณคิดถึงใครคนหนึ่งแทบทุกขณะจิตและเมื่อคิดถึงแล้ว
ทำให้คุณมีความสุขอย่างประหลาดอยากสละความสุขส่วนตัวให้แก่คน
ๆ นั้น
แม้ว่าคุณจะเจ็บปวดก็จะทนขอเพียงแต่ว่าอยากให้เขาคนนั้นมีใจรักคุณสักนิด

อย่าหันหลังให้กับความรัก
ในขณะที่ความรักยืนจังก้าอยู่ต่อหน้าคุณอย่าได้ไล่มันออกไปจากคุณ
เพราะถ้าคุณทำอย่างนั้นสักวันหนึ่งคุณจะหวนคิดขึ้นมาได้ว่า
สิ่งที่คุณไล่เปิดไปนั้นแท้จริงแล้วครั้งหนึ่งเคยอยู่ใกล้ชิด
ตัวคุณนี้เอง
...

จงให้คุณค่าแก่คนที่รักคุณมันไม่ใช่เป็นสิ่งที่ง่ายเลยในการที่จะได้พบคนที่
รักคุณจริง ๆ
เพราะหัวใจที่จริงจังซื่อตรงหาไม่ได้ง่ายนัก
และมีคุณค่าสูงเหลือเกิน

บางครั้งสิ่งที่ทำให้เราเสียใจมากที่สุดในชีวิตไม่ใช่สิ่งที่เราสูญเสียหรือ
ผิดหวัง แต่กลายเป็นความเสี่ยงที่เรา
ไม่กล้าเสี่ยงถ้าคุณคิดว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่จะทำให้คุณมีความสุขมาก
จงมุ่งไปหามันเพราะในจังหวะของ ชีวิตคนเรา
เรามักจะไม่ผ่านมาบนถนนสายเดิมนี้ซ้ำอีก

เวลาไม่เฝ้าคอยใคร
ถ้าคุณคิดว่าคุณได้พบกับสิ่งที่ถูกต้องและถูกใจจงถนอมมันไว้อย่าง
มีคุณค่า
อย่าปล่อย
ให้เขาหลุดลอยไปอย่าปล่อยให้ความกลัวเข้าครอบงำและดึงเหนี่ยวคุณไว้ไม่มีใคร
นอ กจากคุณเท่านั้นที่จะ
รู้ว่าอะไรจะทำให้คุณมีความสุขอย่างแท้จริง

น้ำตาสองหยดร่วงลงไปในแม่น้ำ และลอยไปตามกระแสน้ำ
น้ำตาหยดแรกเอ่ยขึ้นมาว่า"ฉันคือหยดน้ำตา
ของหญิงที่รักผู้ชายคนหนึ่ง
แล้วกลับต้องสูญเสียเขาไป"
น้ำตาหยดที่สองตอบกลับอย่างสวนควันว่า
"คุณเป็นใคร?
ฉันคือหยดน้ำตาแห่งความเสียใจของผู้ชายที่ปล่อยให้ผู้หญิงที่เขารักหลุดลอยไป
จากเขา.."
เมื่อถึงเวลานั้นไม่มีใครจะมาเห็นใจคนที่ปล่อยโอกาสให้หลุดผ่านไปอย่างไม่แยแส


คนเรามักจะไม่เห็นคุณค่า
ความสำคัญของคนที่เรารักและใกล้ชิดกับเรา
จนกระทั่งพวกเขาได้จากเราไป แล้วถึงมารู้สึกเจ็บปวด
รวดร้าวภายหลังเมื่อรำลึกถึงสิ่งที่เราเคยมี

ความรักเหมือนกับการเล่นเปียโน
คุณต้องขึ้นต้นด้วยการเรียนรู้กฏหลังจากนั้นคุณต้องลืมกฏเหล่านั้น
เล่นดีดดิ้นกรีดกรายจากเสียงเร่าร้องของหัวใจคุณเอง

จงมีความกล้าหาญที่จะรัก
แม้ว่าคุณรู้อยู่เต็มอกว่าจะต้องสูญมันไปในที่สุดก็ตามดีกว่าที่คุณจะไม่พบ
ควา มรัก เพราะคุณขี้ขลาดเกินกว่าที่จะกล้าเผชิญกับมัน

สิ่งที่ท้าทายมากที่สุดในชีวิตคนเราคือการเสาะหาใครสักคนหนึ่งที่รู้จักความบก


พร่องด่าง พร้อยของเราความไม่ดีของเรา ความแตกต่างของเรา
แต่เขาก็ยังรักเราอยู่อย่างสุดจิต
สุดใจ...ถ้าคุณพบคนอย่างนี้
จงรักเขาให้หมดหัวใจคุณเพราะคุณจะหาคนอย่างนี้ได้ไม่ง่ายนัก
หรือ
อาจจะไม่พบอีกเลยในชีวิตของคุณ


ความรัก ที่ประทับใจขอเก็บไว้ในใจแล้วอมยิ้มนะ
ความรัก ที่ไม่ประทับใจขอเก็บไว้เป็นประสบการณ์
ความรัก ที่ทำเพื่อผู้อื่นเป็นความภูมิใจแบบเก็บไว้เอง
ความรัก ที่ทำเพื่อตัวเองนั่นไม่เรียกว่ารัก
ความรัก ที่คุณเจอในอดีตขอให้เป็นความทรงจำที่แสนดี
ความรัก ที่คุณเจอในปัจจุบันขอให้สมหวังกันทุกคน
ความรัก
ที่คุณจะเจอในอนาคตขอให้.............................
อธิษฐานกันเอาเองนะ

"ถ้าอ๊อกซิเจนทำชีวิตนี้ดำรงอยู่ได้
ความรักก็ทำให้การมีชีวิตนั้นมีความหมายมากยิ่งขึ้น

เพื่อนส่งมาให้อีกที เลย copy มาให้อ่านอีกทีหนะจ้า .. ยังไม่ได้จัดวรรคตอนให้ดีเลย โทษทีอะจ้า .. ^^!

ความรัก กับ เฉลียงค่ะ

ซึ้ง ๆ...

หัวใจ 4 ห้อง เต็มหมดแล้ว
ให้ญาติพี่น้องหนึ่ง
ให้เพื่อนๆและตัวเองหนึ่ง
ให้ประเทศไทยหนึ่ง
และสุดท้ายก็เฉลียงน่ะซิ

เพิ่งบอกเลิกกะแฟนมาเมื่อคืน อยากจะบอกเค้าว่า
บางเรื่องราวของความรัก
ไม่ได้ลงเอยที่ความสุข
แต่ความรักได้ทิ้งทุกอย่างไว้
ให้เก็บเป็นความทรงจำ
นานเท่านาน

สำหรับคนที่กำลังมีความรัก
หรือคนที่คิดว่ากำลังจะมี หรือทุกคนที่สนใจ
ขอแนะนำ หนังสือ 1 เล่ม ทีให้แง่มุมอย่างเป็นกลาง
ทั้งหญิงและชาย โดย John Gray
"ผู้ชายจากดาวอังคาร และผู้หญิงจากดาวศุกร์"
"Men are from Mars, Women are from Venus"

ซึ้งจัง
:~)

มาเห็นใจ สมส่วน..

เพื่อนส่งมาให้อีกเหมือนกันค่ะ เลยส่งต่อ ^_^
...
ไม่รู้ว่าบทความนี้จะน่าสนใจหรือไม่
เพียงแต่อยากถ่ายทอดเรื่องราวในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ให้กับใครอีกหลาย ๆ
คนได้รับรู้และลองใช้เป็นแนวทางในการใช้ชีวิตคู่


เมื่อประมาณ 8 ปีที่แล้วเราได้รู้จักผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
และในการพบกันครั้งแรกบอกได้เลยว่าผู้ชายคนนี้แหล่ะใช่เลยคนที่ฉันอยาก ฝากผีฝากไข้
คนที่ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงสวยอย่างที่ผู้หญิงหลาย ๆ คนเป็น

แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันเป็นและยึดถือมาตลอด
ฉันรักผู้ชายทีละคนและทุ่มเทความรู้สึกให้กับเขาอย่างเต็มที่
เพราะฉันเชื่อว่าความรักสวยงามด้วยตัวมันเอง ไม่มีใครอยากเป็นตัวเลือกของใคร
นับจากวันที่เราได้รู้จักกันมานั้นเรารดน้ำพรวนดิน
และเอาใจใส่ในความรักของเราตลอด
เราไม่เคยอายที่จะบอกว่า
ฉันรักเธอแล้วเธอล่ะรักฉันไหม
ทุกครั้งคำตอบที่ฉันได้รับ คือเขารักฉันมิเสื่อมคลาย
และเมื่อเราสองคนเฝ้าทะนุถนอมในความรักเป็นอย่างดี

ดังนั้นจึงนับครั้งได้ว่า เราเคยทะเลาะกันบ้างหรือเปล่า
ใช่เราเคยทะเลาะกันบ้างหรือเปล่าล่ะ เปล่าเลย
เขามักจะสอนฉันเสมอว่าชีวิตคนเราสั้นนัก
วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ แต่ในเมื่อวันนี้เรารักกัน
ทำไมเราต้องมองแต่สิ่งที่ไม่ดีของกันล่ะ สิ่งดี ดี
ที่เคยเกิดขึ้นหายไปไหน
สร้างกันมาเป็นแรมปีจะหายไปในพริบตาเลยหรือ

เขาให้เรามองแต่ข้อดีของกันและกันเสมอ
เค้ามารับเราทุกครั้งหลังเลิกงาน
เค้ามาช่วยเดินสายไฟที่บ้านยามไฟดับ
เราหิวเค้าซื้อแต่สิ่งที่เราชอบมาให้ทาน
เราเหงาเค้าคุยโทรศัพท์กับเราตั้งแต่ค่ำยันดึก
เราร้องไห้ เค้าหากระดาษมาซับน้ำตาให้ทุกครั้ง และ ฯลฯ

และนั่นแหล่ะคือเหตุผลของการที่ทำให้เรารักกันมาถึงกว่า 8 ปี
บ่อยครั้งไม่ว่าจะเห็นหน้าเทศกาลหรือไม่
เค้ามักมีกลอนมาให้อ่านเสมอ
แม้ว่ากลอนของเค้าจะไม่ได้ถูกฉันทลักษณ์ซะทีเดียว
แต่ฉันก็รู้ว่าเขาพยายามที่จะถ่ายทอดความรู้สึกผ่านตัวหนังสือ
ซึ่งมันคงยากนะสำหรับคนที่เป็นวิศวกรเนี่ย
บทกลอนของเค้าฉันมักท่องให้เค้าฟังด้วย
เพื่อที่เค้าจะได้รับรู้ว่าฉันอ่านมันแล้วนะ
อ่านบ่อยจนท่องจำได้เลยเห็นมั้ยล่ะ

เราสานสัมพันธ์ที่ดีกันมาตลอด
การสร้างสัมพนธ์อันดีนี้ฉันรวมไปถึงการเข้ากันได้กับครอบครัว ของเค้าด้วยนะ
เพราะรักเค้าก็ต้องรักครอบครัวเค้าด้วยสิ
อย่าล้มว่าเค้าไม่ใช่คนรักของคุณคนเดียวหรอก
ตลอดระยะเวลาแห่งการเดินทางแห่งความรักของฉันนี้

มันราบรื่นมาโดยตลอด
เราไม่เคยมีความลับต่อกันเลยซักเรื่องเดียว
เราไม่เคยโกหกกัน
เราให้ความรู้สึกต่อกันในแบบพี่น้อง
แบบเพื่อน แบบคนรักที่เราอยากร่วมชีวิตด้วย
เรื่องราวของเราน่าจะลงเอยด้วยดีใช่มั้ย
ใช่มันน่าที่จะลงเอยด้วยดี…

แต่เปล่า…
จุดจบแห่งความรักของเราคือการพลัดพรากจากลาอย่างไม่มีวันกลับของเค้า
เค้าจากเราไปแล้วด้วยอุบัติเหตุเมื่อเร็ว ๆ นี้เอง…
มันช่างเป็นสิ่งโหดร้ายที่สุดที่ฉับพบเจอในช่วงก่อนปีใหม่นี้
เค้าจากฉันไปแล้วอย่างไม่มีวันกลับมา..

แต่ฉันไม่เคยเสียใจนะ
เพราะตลอดเวลาเราคุยกันเสมอว่าการตายเกิดขึ้นไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว
อีกลมหายใจที่เหลืออยู่ต้องอยู่ให้ได้
และฉันต้องอยู่ให้ได้
คนเราต่างก็เกิดมาต่างวาระเช่นกัน
การตายก็ต่างกันเช่นนั้น

แต่สิ่งที่ฉันภูมิใจที่สุดคือ
ตลอดเวลาเราได้ปรนนิบัติกันอย่างดีที่สุด
ได้ให้ความรู้สึกดี ดี ตลอดมา
และฉันก็ขอบคุณเค้าที่เค้ารักฉันเป็นคนสุดท้าย
ตราบเท่าที่ลมหายใจเค้าไม่มีอีกแล้ว

เรื่องราวที่ฉันได้บอกกล่าวนี้เพื่อที่จะบอกว่า
สายน้ำไม่เคยไหลกลับ วันเวลาไม่สามารถย้อนมาได้
วันนี้ คุณได้ทำสิ่งดี ดี กับคนที่คุณรักแล้วหรือยัง คนเรามักนึกถึงคุณค่าของทุกสิ่ง เมื่อสายไปเสมอ อย่าให้เป็นเช่นนั้นเลยนะ
มันไม่สามารถทำให้นาฬิกาเดินถอยหลังได้หรอก
...
อ่านแล้ว อึ้ง...ปายเลย ..

น่าจะซึ้งนะเพราะมันพอดูได้

โดยคุณ :

ความรักก็เป็นสิ่งที่ดีนะน..............................................................................................................................................เฮ้อ.............................................................................................................................................ไม่มีแฟ........นกับเค้า     .............................................    

ความรักอาคม

โดยคุณ :

ความรัก ไม่เคยหยุดนิ่ง

ความรัก มักเดินไปพร้อมกับเวลา..

โดยคุณ :

ในชีวิตฉันมีพร้อมทุกอย่าง มีบ้าน มีรถ มีอาหารดีๆดูเหมือนไม่มีอะไรขาดหายเลยแต่พอเวลาเดินผ่านไปเราไม่ได้อยู่กับ บ้าน กับรถ กับอาหารตลอดเวลา กลับคิดว่าสิ่งที่มีอยู่เป็นเพียงสิ่งนอกกายสิ่งที่ฉันขาดหายไปและไม่เคยมีเลยคือความรัก คนที่ฉันรักเขาจากฉันไปหมด

โดยคุณ :

T^T

โดยคุณ :