กระดานความรู้สึก


ปาฏิหาริย์
เมื่อได้ยินคุณพ่อคุณแม่คุยกันเรื่องแอนดรูว์น้องชาย เทสส์ในวัย 8
ขวบที่ดูฉลาดเกินอายุ
ก็รับรู้ว่าแอนดรูว์กำลังป่วยมาก และทั้งพ่อแม่ก็
ไม่มีเงินเหลือติดตัวเลย แถมเดือนหน้ายังจะต ้องโดนย้ายไปอยู่ อพาร์ทเม้นท์
เพราะพ่อหมดปัญญาที่จะหาเงินมาจ่ายค่าหมอและค่าเช่าบ้านนี้
หนทางเดียวที่จะช่วยชีวิตแอนดรูว์ได้ก็คือ
การผ่าตัดซึ่งต้องใช้ค่าใช้จ่ายสูงมาก
และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครจะม าหยิบ ยื่นอะไรให้แก่ครอบครัวนี้เลย
แต่เทสส์ก็แอบได้ยินพ่อกระซิบกับแม่ที่มีน้ำตานองว่า
"ในตอนนี้...คงมีเพียง ปาฏิหาริย์เท่านั้นที่จะช่วยแอนดรูว์ได้"
เทสส์จึงตรงไปยังห้องนอนของเธอ
และหยิบขวดโหลเจลลี่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้
แล้วแม่หนูก็เทเศษสตางค์ทั้งหมดลง
บนพื้นห้อง ค่อยๆนับ...ถึง 3 ครั้ง
ก็ได้จำนวนเท่าเดิม
แล้วบรรจงเก็บใส่
ขวดโหลและปิดฝาตามเดิม
เธอผลุบผลันวิ่งไปไกลถึง 6บล็อกเพื่อไปยังร้าน ขายยาที่มีสัญลักษณ์
รูปหัวหน้าอินเดียนแดงติดอยู่บนประตูทางเข้า
เทสส์นั่งรอเภสัชกรอย่างอดทนแต่เขาช่างดูยุ่งเสียเหลือเกิน
เธอจึงขยี้เท้าไปมาแต่เสียงนั้นก็ไม่ช่วยอะไร
เธอเลย ลองกระแอมดูแต่ก็ไร้ผลเ ช่นเคย
ในที่สุดเธอก็เอาเหรียญ 25 เซนต์
ออกมาจากขวดโหลแล้วเคาะกับเคาน์เตอร์กระจก...
ได้การล่ะ..เภสัชกรหันมาถามด้วยเสียงรำคาญๆ ว่า
"หนูจะเอาอะไรเหรอ ฉันกำลังคุยกับน้องชายที่เพิ่งมาจากชิคาโก
เราไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว"
เขาพูดต่อโดยมิทันที่จะรอคำตอบจากหนูน้อย
"ค่ะ..หนูอยากจะคุยเรื่องน้องชายของหนู" เทสส์ตอบด้วยเสียงเนือยพอกัน
"เขาป่วยหนักมาก หนูเลยอยากจะมาขอซื้อปาฏิหาริย์"
"อะไรนะ" เภสัชกรถามขึ้น
"เขาชื่อแอนดรูว์ค่ะ หนูรู้แต่ว่าเขามีอะไรก็ไม่รู้อยู่ในหัวใจ
ได้ยินพ่อพูดว่ามีเพียงปฏิหาริย์เท่านั้นที่จะช่วยชีวิตเขาได้
เจ้าปาฏิหาริย์นี้ราคาเท่าไรค่ะ"
"หนู...เราไม่ได้ขายปาฏิหาริย์หรอก ขอโทษนะ ฉันช่วยเธอไม่ได้ หรอก"
เภสัชกรคนเดิมตอบเสียงนุ่มขึ้น
"แต่หนูมีเงินจ่ายนะคะ ถึงมันจะไม่พอ แต่หนูจะเอาที่เหลือมาให้อีก
เพียงแต่ช่วยบอกหนูหน่อยเถอะว่าราคาเท่าไร"
น้องชายของเภสัชกรผู้แต่งตัวภูมิฐานที่นั่งฟังมาโดยตลอดก้มลงถามแม่หนูว่า
"น้องชายของหนูอยากได้ปาฏิหาริย์แบบไหนเหรอ"
"หนูไม่ทราบค่ะ" ถึงตอนนี้น้ำตาเธอเริ่มเอ่อแล้ว
"หนูรู้แต่ว่า เขาป่วยหนักมาก แม่บอกว่าเขาต้องได้รับการผ่าตัด
แต่พ่อไม่มีเงินจ่ายค่าหมอ หนูก็เลย อยากใช้เงินของหนูเองค่ะ"
"แล้วหนูมีอยู่เท่าไรล่ะ"
ชายจากชิคาโกถามต่อ
"1 ดอลลาร์ กับ 11 เซนต์ค่ะ"
เทสส์ตอบอย่างไม่เต็มเสียง
"มันเป็น เงิน
เก็บทั้งหมดที่หนูมีอยู่..แต่หนูจะหามาอีกถ้าเกิดจะต้องใช้มากกว่านั้น"
"อืมม.. ช่างบังเอิญแท้ๆ" ชายผู้นั้นยิ้ม
"1 ดอลลาร์ 11 เซนต์ ช่างพอเหมาะ พอเจาะกับราคาของปาฏิหาริย์เสียจริง "
เขากำเงินจำนวนนั้นในมือหนึ่ง อีก
มือหนึ่งฉวยถุงมือของแม่หนูพร้อมกับบอกว่า
"เอาละ พาฉันไปที่บ้านหน่อย ฉันอยากพบพ่อแม่ของหนูเราจะมาดูกันว่า
ฉันจะมีปาฏิหาริย์อย่างที่หนู ต้องการห รือเปล่า"
ที่แท้ชายภูมิฐานผู้นั้นคือ คุณหมอคาร์ลตัน อาร์มสตรอง
ศัลยประสาทแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ
การผ่าตัดเสร็จสมบูรณ์โดยไม่ได้ใช้เงินเลย สักแดง
แอนดรูว์สามารถกลับบ้านได้ภายในเวลาไม่นานนักทั้งยั งมีสุขภาพแข็งแรงดี
พ่อกับแม่ดูมีความสุขมากที่ได้คุยถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้
"การผ่าตัดนี้..เป็นเหมือนดังปาฏิหาริย์ ฉันสงสัยจังว่ามันน่าจะต้องใช้เงิน
สักเท่าไรนะ"
แม่พูดกับตัวเอง เทสส์ยิ้ม เธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่า
ปาฏิหาริย์นี้มีมูลค่าเท่าไร.. 1 ดอลลาร์ 11 เซนต์.. บวกกับความศรัทธาของเด็ก
น้อยคนหนึ่ง
ปาฏิหาริย์มิใช่สิ่งที่เกิดขึ้นภายใต้กฎธรรมชาติ หากอยู่เหนือกฎธรรมชาติ

ผู้เขียน : เขียนจากเรื่องจริงโดยผู้เขียนนิรนาม
ผู้แปล : แบ่งปัน
โดยคุณ : บายดี - [0:45:36  7 ก.พ. 2545]

ความคิดเห็นที่ 1
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่เอาแบ่งปันค่ะ
โดยคุณ :mamarlade - [11:20:06  11 ก.พ. 2545]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....