กระดานความรู้สึก


ก็คนมันจะดัง…
เพื่อนผมคนหนึ่งบอกว่ามีนักวิทยาศาสตร์
และแพทย์เป็นจำนวนมาก พยายามศึกษา
วิธีการรักษาด้วยการสะกดจิต ซึ่งหลายๆครั้ง
สามารถทำได้ผลสำเร็จอย่างงดงาม
มีวิธีทดลองง่ายๆที่ทุกคนสามารถทำได้
เพียงแค่เราบอกตัวเองว่าเราอยากเป็นอะไร
เราอยากทำอะไร บ่อยๆ เสมอๆ เท่านั้น
เราก็จะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ดังใจ….

ฮ้า…นี่เองความลับภายใต้จิตใจอันซับซ้อน

เพื่อความไม่ประมาท ผมเริ่มการทดลอง
กับสัตว์เลี้ยงภายในบ้านทันที ผมจับหูตูบ
กับนังแต้มมาอยู่ด้วยกัน ปฏิกิริยาของหูตูบ
ในระยะแรกๆ ค่อนข้างหงุดหงิด ทั้งร้อง
ทั้งเห่าเสียงดังน่ารำคาญ คงเป็นเพราะ
อยากวิ่งไล่นังแต้มแต่ทำไม่ได้ เพราะถูกผูกไว้
ส่วนนังแต้มก็ขู่ฟอดๆตัวฟู หัวหูลู่อยู่หลายวัน
จนในที่สุดทั้งคู่ก็เริ่มชิน เลิกเห่า เลิกขู่

อืมม์…หมา กับ แมว สองตัวนี้เริ่มอยู่ด้วยกันได้

เอาล่ะขั้นตอนต่อไป… เนื่องจากผมได้ทำการ
กำหนดเป้าหมายการทดลองไปที่นังแต้ม
ดังนั้นผมจึงเริ่มเปลี่ยนอาหารของนังแต้ม
ให้กลายเป็นอาหารหมา เริ่มแรก มันไม่ยอมกิน
แต่ในที่สุด ก็เริ่มปรับตัวได้ ใช้เวลาพอสมควร

อืมม์…ท่าทางจะเริ่มชอบอาหารหมา

ต่อมา…
ผมได้ทำการจัดหาปลอกคอหมาขนาดเล็ก
ให้นังแต้มใส่ เรียกสอนมันแบบหมาทุกครั้ง
ฝึกสอนให้วิ่งไปคาบลูกบอลขนาดเล็กกลับมา…
ใช้เวลาอยู่พอสมควร แต่ก็ได้ผลอย่างไม่น่าเชื่อ
จนทุกครั้งที่มันเห็นแมวในทีวีมันจะเริ่มร้อง
หงุดหงิด และอยากวิ่งไล่ ที่สำคัญสีขน
และท่าเดินเริ่มเปลี่ยน… เยี่ยม…สำเร็จ…!!!

นังแต้มมันนึกว่ามันเป็น…หมา…

การทดลองเป็นไปได้ด้วยดี
ทฤษฎีมีความเป็นไปได้สูง
จากผลที่ได้รับตามเป้าหมาย ต่อไป
ผมจะเริ่มทดลองกับตัวเอง ผมออกไป
หาอุปกรณ์ของใช้จำเป็นต่างๆทันที
โปสเตอร์รูปภาพ เสื้อ วีดีโอเทป
หนังสือแม็กกาซีน เหล้าโซดา ค่ำวันนั้น
ภายในห้องนั่งเล่น และโซฟาหนังสีดำตัวใหญ่
ผมเริ่มทำการสะกดจิตตัวเองทันที…

“ผมคือ… วิลลี่…. ผมคือวิลลี่…
ผมเป็นแฟนน้องเยลลี่… หุหุ”

ชั่วโมงผ่านไป… สองชั่วโมงผ่านไป…
สามชั่วโมงผ่านไป…. จนเหล้าหมด
ผมนอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟา ใส่เสื้อผ้าเหมือนวิลลี่ในทีวี
ในห้องมีแต่รูปถ่าย โปสเตอร์ต่างๆ ติดทั่วบ้านไปหมด
วีดีโอรายการทีวีที่วิลลี่แสดงถูกเปิดทิ้งไว้…

พอตอนเช้า… ตื่นขึ้นมาอย่างมึน งง
เดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ
พอเงยหน้าขึ้นมามองกระจก…
ผมก็ตกใจเป็นอย่างมาก…!!!

“โอ้…มายก๊อด หน้าผมเปลี่ยนเป็นวิลลี่…”

ถึงแม้จะดูยับยู่ยี่ไปสักหน่อย
ผมรีบทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำให้เสร็จ
ผมวิ่งออกไปหน้าบ้าน อย่างดีใจ… เย้…สำเร็จแล้วๆๆ…
แบบนี้ต้องทดลองกับแม่ค้าในแฟลตข้างหมู่บ้านซะแล้ว…

…………………………………..
………………………………………

ผมเหลือบไปเห็นนังแต้ม แมวที่นึกว่าตัวเองเป็นหมา
เดินตามออกมาด้วยท่าเดินของหมา
อืมม์… ขอบใจมากนังแต้ม ขอบใจจริงๆ
ได้เวลาที่เราจะออกไปประกาศให้โลกรู้…

ทันใดนั้นเองก็มีแมวหูแหว่งเดินโผล่ออกมา
จากถังขยะริมเสาไฟข้างบ้าน ผมบอกนังแต้มทันที…
“นังแต้มจัดการ…” พร้อมกระทืบเท้าปังใหญ่…
ด้วยความตกใจไอ้หูแหว่งวิ่งโกยแนบ…
นังแต้มไม่รอช้า วิ่งออกไปกวดไอ้หูแหว่งทันที
โดดข้ามรั้วตามไป… เยี่ยมมากนังแต้ม…

แมวที่นึกว่าตัวเองเป็นหมา…

ผมเดินด้วยมาดเท่ห์ๆ ออกไปที่แฟลตข้างหมู่บ้านทันที
ดูสิจะมี ปฏิกิริยาอย่างไรบ้างเมื่อคนในนั้น
ได้เห็นดาราดังอย่างวิลลี่ออกมาเดินตลาด…
คุณๆครับ…ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ… แม่ค้าสาวใหญ่ สาวน้อย
มองมาที่ผมด้วยรอยยิ้ม สะกิดชี้ให้ดูผมหัวเราะ คิกคักๆ
หนุ่มๆในวินมอเตอร์ไซค์ มองมาแล้วอมยิ้ม…

ฮึฮึ… คงอยากจะทักแต่ไม่กล้า…

ผมเดินตรงไปร้านประจำทันที
“ขอน้ำแดงขวดนึงใส่ถุงนะจ้ะ
ใส่น้ำแข็งเยอะๆ จะเอาไปทานที่บ้านจ้ะ…”
แม่ค้ายิ้มหวานหัวเราะกิ๊กกั๊ก ผมรู้สึกเหมือนตัวเอง
ลอยขึ้นไปอยู่คู่กับเมฆ และดาวบนฟ้า
เดินกลับมาบ้านด้วยสีหน้าอิ่มเอิบ ก่อนเข้าบ้าน
ไอ้เตี้ยเด็กซ่อมรถในอู่ข้างบ้านเดินผ่านมาพอดี
ผมมองหน้ามัน แล้วยักคิ้วให้ด้วยมาดเท่ห์ๆ…

แบบวิลลี่….

“หวัดดีพี่เฮฮา… ไปเมาไหนมาเหรอว่ะพี่…
ดูสิผมเผ้าก็ไม่หวี หน้าก็เยินซะ…
แล้วดูนั่น ซิบกางเกงก็ไม่รูดอีก วู้ยยยยย ฮาๆๆๆๆๆๆ”

………………………………..
………………………………..

ผมเก็บอุปกรณ์ที่ใช้ในการสะกดจิตทิ้งลงถัง
ไม่ลืมแกะรูปหน้าวิลลี่ขนาดเท่าของจริง
ที่แปะอยู่ที่กระจกในห้องน้ำออก…
คงต้องใช่เวลาสัก 2-3 เดือนผมถึงจะกล้า
ไปเดินในแฟลตอีก… ส่วนนังแต้มหน่ะเหรอครับ…
ท่าทางไม่ค่อยสบาย ดูเหมือนจะท้องกับไอ้หูแหว่ง…. เวงกำ…
โดยคุณ : พี่เฮฮา - [8:29:22  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
แปะมันทุกบอร์ดแบบนี้

คนมันจะไม่ดังได้ไง
โดยคุณ :picmee - [9:05:20  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
ขำ อีกรอบ ละกันค่ะ.........

โดยคุณ :ผู้หญิงสีน้ำทะเล - [10:24:32  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
: )
โดยคุณ :พุดซา - [10:29:25  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
เอิ๊ก เอิ๊ก
โดยคุณ :ปลายฟ้า - [11:53:57  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
ชอบ...ชอบ...
เอาอีก...เอาอีก...
โดยคุณ :แม่น้องเบ็ตตี้ - [13:41:59  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
^o^
เอาอีก... ด้วยคน
โดยคุณ :เป็ดขาว - [17:22:59  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 7
อิอิ ขำๆ ค่ะ พี่ เฮฮา ทำอีกสิ อาจจะเป็นจริง ก้อได้นะคะ เอ นู๋บีว่า ลองสะกดจิต ลูกค้าที่ร้านพี่ก้อดีนะคะ ให้เค้า มาที่ร้านทุกวันๆๆ รวยเละ เลย ก้ากๆๆๆๆๆๆๆ อ่ะ
โดยคุณ :นู๋บี "นางฟ้าใจร้าย" - [20:51:05  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 8
เฮฮา..สมชื่อจริงๆ
ฮา ฮา ฮา...
โดยคุณ :kookkai - [23:36:29  10 เม.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 9
สงสัยจังค่ะ...ว่าพี่ไปหาเรื่องสนุกสนุกต่างๆมาจากไหนได้มากมายขนาดนี้
ขอบคุณสำหรับเรื่องที่อ่านแล้วเกิดรอยยิ้มที่มอบให้นะค่ะ
โดยคุณ :news - [1:01:23  11 เม.ย. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....