ม.เอ๋ย ม.รังสิต
ใครคิดจะ มาเรียน ต้องเพียรหา
อย่างน้อย ๆ ก็ต้อง มีรถรา
คิดจะเดิน เข้ามา เป็นขาบวม
ไกลก็ไกล ลึกก็ลึก แถมรถติด
ถึงหน้าฝน สนุกนิด มีน้ำท่วม
บรรดาดาว สาวแนวหน้า ล้วนมารวม
ลุยน้ำท่วม โดยพร้อมเพรียง เคียงข้างกัน
อันว่าหญิง ม.รังสิต สวยมาหนึ่ง
ใครพบเห็น ต้องตะลึง และหวั่นไหว
บ้างสวยน้อย ก็ยังพอ ถูไถไป
เดินเชิดใส่ เพราะมั่นใจ ในแบรนด์เนม
หลุยส์วิตตอง พราด้า และกุชชี่
ใครไม่มี รัศมี ไม่ฉายแสง
ถ้าใครมี รัศมี เปล่งรุนแรง
ท้องจะแห้ง ไส้จะกิ่ว ทนหิวเอา
ไหนจะเด่น ที่ค่าเทอม อันแสนถูก
เหมาะกับลูก สุลต่าน เป็นหนักหนา
ราคาเดิม ไม่กี่เดือน ก็ขึ้นมา
เป็นเครื่องหา เลี้ยงชีพ สำหรับใคร
อินเตอร์เน็ต เก็บไปแล้ว ตั้งหกร้อย
เครื่องทยอย ค่อย ๆ มา ปีละเครื่อง
ค่อย ๆ หัด ค่อย ๆ ใช้ ไม่ค่อยเปลือง
ปีละเครื่อง ให้แบ่งกัน ตั้งหกร้อย
รถสองแถว แต่ก่อน แถวละบาท
เกิดประหลาด 2 แถว 3 ไม่นานนี้
คงเห็นว่านักศึกษา รายได้ดี
เลยได้ที ขึ้นราคา หน้าไม่อาย
แถมโชเฟอร์ ปากหมา ด่าเราบ่อย
พูดค่อย ๆ ไม่ได้ ยายมันเสีย
เอาไปซ่อม เดือนที่แล้ว ไม่หายเพลีย
ขอให้เตี่ย เป็นด้วยช่วยอวยพร
ที่ว่าไป อยากให้รู้ ผมไม่เกี่ยว
เขียนลดเลี้ยว ไหลไป เพราะจำฝืน
นักศึกษา หลายคน เขามายืน
บังคับขืน ใจให้เขียน จึงเรียนมา
อุดม แต้พานิช
source: forwarded mail

มาจาก Garbage of Udom (GU) หรือเปล่า เพิ่งอ่านไปครึ่งเล่มเอง

อยากแก้ข่าวมานานแล้ว เพราะเราก็เป็นหนึ่งในศิษย์เก่าของ ม.รังสิต ทำไมนะ ใครๆ มักจะคิดว่านักศึกษา ม.รังสิตเป็นเช่นนี้ จริง ๆ แล้วมันเป็นเพียงส่วนน้อยเท่านั้น เฮ้อ! เศร้าจังที่ภาพพจน์ของสถาบันฯ กลายมาเป็นแบบนี้ อยากบอกว่าครั้งแรกที่รู้ว่าตัวเองต้องมาเรียนที่นี่ (เมื่อ 10 ปีที่แล้ว) รู้สึกเศร้าและเสียใจจริงๆ แต่หลังจากที่เข้าปฐมนิเทศ โดย อ.สุนีย์ สินธุเดชะ แล้ว ประโยคหนึ่งที่อาจารย์แม่มักพูดถึงเป็นประจำก็คือ "ศักดิ์ และสิทธิ์แห่งปริญญานั้น มีเท่ากันทุกประการ" ซึ่งในปัจจุบันนี้ก็เห็นว่าจริง คุณค่าของเราวัดกันที่ผลและคุณภาพของงานรวมทั้งจริยธรรมและคุณธรรมที่เรามีกันอยู่ ไม่ใช่ที่วัตถุ สิ่งของ เงินทองหรือของมีค่า เพราะฉะนั้น ขอเถอะนะคะ...อย่าวัดกันเพราะคำพูดของใคร ๆ หรือเพราะการตัดสินจากกลุ่มบุคคลที่เป็นส่วนหนึ่งของสถาบันเท่านั้น ลองมองดูจากตัวอย่างกลุ่มใหญ่ ๆ ดูสิ
เอาเป็นว่า งวดนี้มาค้านกับความคิด เพราะจนถึงวันนี้ ที่มีงานทำ ที่ได้ศึกษาต่อ ที่ประสพความสำเร็จ ส่วนหนึ่งก็เพราะเกิดจาก มหาวิทยาลัยรังสิต นั่นแหละค่ะ....

ว้าว English Teacher to be
ใจเย็นๆครับ ผมก็เป็นศิษย์เก่า ม.รังสิต ครับ
รู้สึกอะไรบ้าง กับกลอนบทนี้
อืมม...เศร้าใจครับ แต่ส่วนหนึ่งยอมรับว่า
มันเป็น Fact. It's true ครับ
แต่ ไม่ใช่ทุกคน หรือ ทั้งหมดของ ม.รังสิตครับ
เรื่องใช้ของฟุ่มเฟือย มีทุกมหาวิทยาลัยครับ
เรื่องค่าเทอม มันก็เป็นความจริงนะ
เรื่องรถสองแถว ก็จริงอีก ตามสภาพ
แต่ไม่เกี่ยวกับมหาวิทยาลัยซักหน่อย

กลอนบทนี้ คุณโน้ต เขียน โดยใช้ อารมณ์ส่วนหนึ่งในขณะนั้น ซึ่งเข้าใจว่าเป็นอารมณ์ที่ไม่ค่อยพอใจ ทำให้เขียนออกมาในลักษณะนี้
ความจริงแล้ว ต้องบอกว่ารุ่นน้องๆเราต่างหาก
ที่ไม่มีการพิจารณาอย่างดีพอ ก่อนที่จะนำกลอนบทนี้ลงตีพิมพ์ เพราะกลอนบทนี้ให้ความหมายสองด้าน เข้าใจว่า คนนำบทกลอนนี้ลงตีพิมพ์ คงเพียงแต่คิดถึงความสะใจที่ได้ด่ามหาวิทยาลัยของตัวเอง เรื่องค่าเทอม โดยไม่ได้คำนึงถึงภาพรวมอื่นๆ
ได้แต่เศร้าใจในความคิดสั้นของคนที่เอาบทกลอนนี้ลงตีพิมพ์นะครับ
จำได้ว่าเคยอ่านกลอนบทนี้แล้ว ในสิ่งตีพิมพ์ของคณะคณะหนึ่ง แต่จำไม่ได้ว่าคณะไหน

ไม่ใช่คนอื่นว่ามหาวิทยาลัยเรานะครับ
แต่คนของเราเองต่างหากที่เป็นคนทำ

แน่นอน...บทกลอนสะท้อนความคิด
คิดดีก้อพูดดี คิดบัดสีจะออกมาดีได้ยังไง ???
.....เป็นศิษย์มรส.แล้วผิดตรงไหน
ก้อมันอยู่ใกล้ ไม่ต้องไปไกล
ใจอยากเรียก ไม่เกี่ยวกะใคร
มันจริงไปทุกอย่าง หรือก้อไม่
เกลียดคนเขียน พาลคนดู
ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม ... เชอะ!!!

ดีใจจัง เจอศิษย์สถาบันเดียวกันเข้าให้แล้วไง
คุณมะลิอ้วนฯ และคุณเด็กมรส. มาจากคณะไหนเอ่ย เราศิษย์เก่า Hotel Management สมัยที่ยังอยู่ในคณะศิลปศาสตร์ น่ะ (คิดดูละกันว่ากี่ปีมาแล้ว) ตอนนี้ไม่มี majorนี้ ในคณะศิลปศาสตร์ แล้วล่ะ เขาเปลี่ยนเป็นคณะอุตสาหกรรมบริการ ไปซะแล้ว

คณะวิศวกรรมศาสตร์ ครับ

ขอโทษคุณ English Teacher to be, มะลิอ้วนอวดพระจันทร์, และ เด็กมรส. ด้วยครับ
ที่เอามา post ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆทั้งสิ้น
เพียงแค่อ่านมา แล้วเห็นว่าเป็นกลอนของพี่โน้ต ก็เลยแค่อยากจะแชร์ให้เพื่อนๆอ่านนะครับ ถ้าข้อความข้างบนก่อให้เกิดความหงุดหงิดประการใด ก็ขออภัยมาอีกที '-u-

ไม่เป็นไรค่ะ มิได้หงุดหงิดใด ๆ เพียงแค่แสดงความคิดเห็นในอีกด้านหนึ่งมากกว่า
ก็เหมือนกับลูกเต๋าไง มีตั้ง 6 ด้าน สุดแท้แต่ว่าจะเลือกด้านไหน

เด็กนิเทศศาสตร์ โฆษณา ปี 37 ดีกรีเกียรตินิยมอันดับสอง ..... ในวงเล็บ ...ไม่ชอบอุดม...
แต่ไม่เกี่ยวกะ "เขาว่าผมคล้ายโน้ต อุดม"
และขอขอบคุณที่อุตส่าห์กรุณา เผื่อแผ่ ความใจบุญเป็นยิ่งนักที่นำมาpost ไว้ให้อ่าน
แต่ขอบอกว่า เด็กมรส.บางส่วนที่ได้อ่านแล้ว ไม่ได้เกิดความประทับใจในบทกลอนนี้เท่าไร
หน่ำซ้ำ ยังพาลจะไม่ชอบคนเขียนไปซะอีก
(ขอโทษทีนะคะ แค่ความคิดเห็นส่วนตัว)

ดีแล้วครับ ผมก้เป็นคนๆหนึ่งที่จบจากรังสิต เราเป็นปัญญาชน มีอะไรก็ค่อยๆคุยกัน อันนี้คือเรื่องจริงที่อายกจะเล่าให้ฟังนะครับ มีหลายครั้งที่ผมนั่ง Taxi ผมก็คุยกะคนขับ คนขับรถยังบอกเลยว่าเด็กมอรังสิต อัธยาศัยดี นิสัยดี ไม่เพียงแค่คันเดียวนะครับ หลายคันด้วยที่ผมได้ยินเขาพูด แต่ตอนที่คุยกะคนขับนั้นผมไม่ได้บอกนะว่าผมก็จบจากที่นี่ ผมก็แอบกลับมาดีใจนิดๆที่เพื่อนๆพี่ๆของเราจบออกมาแล้วเป็นคนดีของสังคม แค่นี้ผมก็ปลื้มสุดๆและครับ

ผมขอแจมด้วยคนนะ  ศิษย์เก่าเหมือนกันคณะวิศวกรรมศาสตร์  
k.มะลิอ้วนอวดพระจันทร  อยู่สาขาไหนคับ
ผมอยู่ไฟฟ้า  คุยได้นะคับ codomo_19@hotmail.com  อยากมีเพื่อนคับ ไอ้ที่มันจบไปแล้วติดต่อไม่ได้อะ คับ  

น้าโน้ตสุดยอด

ขำ ขำ น่าอย่าจิงจังเค้าก็แต่งมาตลกๆ เครียดอะไรวะ
จิงจังไปป่าวเธอ คห.9

โดยคุณ :

ศิษย์เก่า บริหารธุรกิจ ปี 43 ก็ขำ ๆ นะ แต่ตอนที่เรียนก็ธรรมดานะ ส่วนน้อยเท่านั้นที่จะเป็นอย่างนั้น รุ้สึกภูมิใจที่จบจากรังสิตนะ

โดยคุณ :

ดีใจจังที่เปิดมาเจอ..คิดถึงทุ่งหญ้าหลัง หอและวินเชิฟในหมู่บ้านทำงานแล้วเป็นข้าราชการซีหกในเพราะรังสิตจึงมีเรวันนี้อปท.

บางเรื่องก็จริงอย่างว่า ทุกที่ทุกทางย่อมแบ่งแยกกันไม่มากก็น้อยจริงมัย้

โดยคุณ :

รับสมัคร พนักงานงาน Part time, นักศึกษาส่ง ไก่ ทอดห้าดาว 8.ช.ม วันล่ะ180บาท
ติดต่อ0859811272 หน้าเจริญกรุง ทำงานหลังปิดเทอม