เมื่อรู้ว่าเฉลียงจะมีคอนเสิร์ตอีกครั้ง บอกกับตัวเองว่า ยังไง ยัไง ต้องดูให้ได้ คำว่า "ครั้งสุดท้าย" ไม่ได้อยู่ในความคิด รู้แต่ว่าถ้าครั้งนี้พลาด เหมือนกันตอนที่พลาด "แก้คิดถึง" อีก ก็คงจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว
กับการจากลา รู้สึกเสียดาย แต่ไม่เสียใจ ในเมื่อที่ผ่านมาหลายๆปี เคยฮัมพลงเฉลียงได้ยังไง ต่อๆไป ก็ยังฮัมจะได้อย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็น "ค่ำคืนฉันยืน" ตอนคิดถึงใคร หรือจะเป็น "เที่ยวละไม"ตอนไปไหนๆกับเพื่อน และ อื่นๆอีกมากมาย....
คงมี "เฉลียง" เพียงกลุ่มเดียวเท่านั้นที่ทำได้อย่างนี้ ความผูกพันมันเหนือกาลเวลาจริงๆ
ถ้าจะเปรียบเทียบด้วยประโยคเชยเอาการว่า "เฉลียง คือ the beatles เมืองไทย" จะขนลุกเกินไปมั้ยคะนี่

จะมีพี่ๆเฉลียงคนไหนยอมเป็นจอห์น เลนนอนไหมเนี่ย...หึ หึ น้าทิวาสีสันเคยเปรียบเทียบวงเฉลียงไว้กับวงฝรั่งที่ชื่อ Sha Na Naน่ะครับ ผมเองก็ไม่เคยฟังเพลงหรือดูคอนเสิร์ตของวงนี้ก็เลยไม่รู้เหมือนกันว่าเหมือนกันแบบไหน ยังไง?

คุณผักบ้าเล่นแรงวุ๊ย...
เอิ๊ก