ระหว่างทางกลับบ้าน มานั่งคิด ๆ ว่า
ทำไมน้า...เราถึงออกมาเจอกับคนที่เราไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน ได้แค่คุยกันผ่านหน้าจอ หรือไม่ก็ ทางโทรศัพท์
คิดไปคิดมา เลยได้คำตอบว่า
คงเป็นเพราะมิตรภาพ ที่ผ่านมาทางตัวหนังสือล่ะมั่ง ที่ทำให้เราได้มาเจอกัน (=^-^=)
แล้วคนอื่น ๆ ละคะ ว่าไงกันบ้างเอ่ย
อ้อ...
"ปราง" เราชอบคำพูดที่บอกว่า วันเสาร์ทุกเสาร์ก็คือวันเด็กของคุณจัง

ไม่แน่ใจว่าจะงงกับคำถามหรือเปล่านะคะ
เพราะคนถามกลับมาอ่านใหม่แล้วงงเอง
สงสัยจะเบลอใหญ่แล้ว

อย่างที่ได้บอกไงครับ อักขระสัมพันธ์ =^.^=

ตัวอักษรเท่ากัน
ช่วยสื่อสัมพันธ์ให้ฉันเจอเธอ
: )

แต่งเป็นคำสวยๆไม่เป็น เอาเป็นว่าเห็นด้วยกะข้างบนละกันนะคะ อิอิ

ืครับ... : )

เห็นด้วยค่ะ ^_^

ผมว่ามันคงไม่มีอะไรมากกว่าคำว่า มิตรภาพนะครับ ถึงแม้ว่าแต่ละคนจะไม่เคยเจอกัน ไม่เคยคุยเป็นการส่วนตัวกัน เพียงแค่ รู้จักผ่านตัวอักษรก็คงไม่พอซะแล้ว

แวะมายิ้ม
@^o^@

เห็นด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง...แต่เอาเป็นว่าเพราะคุ้นเคยที่ผ่านตัวหนังสือกับสายโทรศัพท์ค่ะ :)

น่าจะเริ่มจากการที่ชอบอะไร...................... ........................(เฉลียง)
แล้วก็ทำให้เราอยากที่จะได้พบกับกลุ่มคนที่ชอบในสิ่งนั้น....(chaliang.com)
ยิ่งหลังจากการที่พูดคุยกันผ่านหน้าจอ.................................(เขียนไว้พูดไว้)
ยิ่งทำให้เราอยากจะเจอกันจริงๆ.........................................(meeting)
ผมคิดว่าอย่างนี้นะครับ

สังเกตมั้ยครับ..
คนที่เป็นเพื่อนกัน
มักจะมีอะไรร่วมกันอย่างนึง เสมอ..

กลับมาถึงขอนก่นมีแต่คนถามว่าสนุกไหม มันบอกไม่ถูกนะ เพราะมันไม่ใช่ความรู้สึกที่สนุก แต่เป็นความรู้สึกที่ดีดี เพราะเราได้พบเจอคนที่ชอบอะไรเหมือนกัน

แป้น

สำหรับคราวนี้ผมเองก้รู้ว่ามีมิสติ้งกัน แต่คราวหน้ามีอกี ผมคงไม่น่าจะพลาด ผมคิดว่าตัวเองนั้นก็พอรู้เรื่องเฉลียงดี และคราวหน้าถ้ามีอีกผมขอไปด้วยนะ

เศษทราย เราชอบจังเลยค่ะ...
เห็นด้วยนะ เรากะมิ้งค์ยังคุยกันว่าชอบคำที่คุณคนที่คุณก็รู้ว่าใครพูดมาก ๆเรื่องความเท่าเทียมกัน...
ถึงเราจะเพิ่งรู้จักเพื่อน ๆเป็นครั้งแรก
แต่ก็รู้สึกได้ว่าเพื่อน ๆน่ารักกันทุกคนเลย
ชอบค่ะ อบอุ่นดี..

อ่านกระทู้นี้แล้ว น่ายิ้มจังเลย

เห็นด้วยกับทุกคำพูดเลยค่ะ

เสียดายที่คุยกันไม่ครบทุกคน แต่ที่ได้คุยก็ได้อมยิ้มกลับบ้านจากทุกคนค่ะ

ไม่ได้ไปน่ะ
แต่อยากมีส่วนร่วม
ขอแอบเข้ามาอยู่ในกระทู้ด้วยก็แล้วกัน
นะ นะ นะ

ไม่ได้ไป เหมือนกันจ้ะ
แต่ก็รู้สึกคุ้นเคยกับใครหลาย ๆ คนในนี้เหมือนกัน ... แค่เห็นแต่ตัวหนังสือนี่แหละ :)

อิอิ
ชอบค่ะ
แต่ว่า..มันไกลบ้านหนูอ่ะพี่ๆ
วันหลังเอาแบบ กึ่งๆ ได้ป่ะ

เห็นด้วยกับทุกคนค่ะ
เห็นบางคนคุยกัน สนิทกันมาก
ถามว่า เคยเจอกันแล้วหรือ
คำตอบ "ครั้งแรกค่ะ ครั้งแรกครับ"
ทำให้รู้สึกประทับใจจังเลย
เหมือนรู้จักกันมานาน

สั้นๆ......................เห็นด้วย

ยาวๆ.........
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่อยากไป Meeting คนที่รู้จักกันทางตัวหนังสือ
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกของการไปร่วม Meeting จริงๆ

แต่
ประทับใจเหลือเกิน น่ารักกันทุกคนเลย
ไม่คิดว่าจะเจอเพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันแล้วสนุกสนานเช่นนี้
รับรองว่าครั้งต่อๆไป ไม่พลาด

อ้อ...ขอบ่นนิดนะ...ไกลบ้านเราจัง (น้องทีหัว เห็นด้วยไหม)
อีกเรื่อง...ไม่ชอบอยู่คนนึง "นาย Engineer Man" ชอบขโมย Scene เราบ่อยมากไปนะ
:b

ทำไมคิดเหมือนกันเลยหละ
คุณ picmee ก็ขโมยซีนเราเหมือนกันนั่นแหละ

สำหรับคนอื่น ๆ เหมือนเจอเพื่อนใหม่...ที่คุ้นเคย
สำหรับหนูศุ เหมือนเจอเพื่อนเก่า ที่คุ้นตา

:D

เหนื่อยกับการเดินทางแต่คุ้มค่า ตอนนี้มาเชียงใหม่แล้ว เมื่อคืนไปนอนที่ดอยอินทนนท์ เดินเก็บขยะที่โน่นแทน หลังจากที่ไม่ได้เก็บที่สวนลุมกะเพื่อนๆเพราะรีบออกมาก่อน ประทับใจทุกคนค่ะ อ้อ พี่picmee คะ เด็กต่างจังหวัดอย่างเราก็มี email address นะ ไม่ต้องโทรมาก็ได้เดี๋ยวพี่เปลืองแย่เลย

ดีจัง จะได้นัดกันอีก บ่อยๆ

ขอบคุณคนที่เริ่มความคิดนี้ ที่ทำให้ผู้คนที่ชื่นชมอะไรคล้ายๆกันได้แวะเวียนมาพูดคุย พบปะกัน (แม้วัยต่างกันก็เถอะ) หวังไว้ว่าคราวหน้าคงได้เจอกันอีกนะคะ (พร้อมผู้ที่พลาดครานี้)

คราวหน้าจะเป็นไงเนี่ย
เมื่อ picmee กับ engineer man แย่งซีนกัน
@^o^@

เสียดายที่ต้องกลับก่อน...

ตอนแรกที่ไป ก็รู้สึกหวั่นๆ
เพราะไม่เคยเจอใครมาก่อน..
แต่พอได้คุย..
รู้สึก เหมือนมีเส้นอะไรซักเส้นนึงเชื่อมเราเอาไว้ด้วยกัน