เรื่องดี ดี ที่อยากแบ่งปัน (แอบไปแปะไว้ข้างบ้านแล้วค่ะ)
ของขวัญอันล้ำค่า
แต่ก่อนนานมาแล้วยังมีชายชราคนหนึ่งแก่มากจนจำอายุตนเองไม่ได้
หากใบหน้าของเขายังคงอิ่มเอิบเปล่งประกาย
เลือดฝาด เคราสีเงินยวงสะอาดตาของเขา
ยาวปกคลุมมาถึงหน้าอก ร่างกายของเขา
แข็งแรงมาก ตายังไม่ฝ้าฟาง หูก็ยังไม่หนวก
เขามีลูกหลานเต็มบ้านเต็มเมือง
แต่เขาก็ยังเป็นคนจัดการทุกสิ่งทุกอย่าง
ภายในครอบครัว
ปีนี้ เขาตัดสินใจว่าจะเลือกใครคนหนึ่งจากลูกชาย ๑๕ คน
ของเขามาสืบทอดภารกิจนี้เสียที
แต่ว่าจะเลือกใครดีละ
เมื่อชายชราคิดวิธีที่ดีที่สุดได้
จึงสั่งให้ลูกชายทั้ง ๑๕ คน
มาพบแล้วแจกเมล็ดดอกไม้ให้ลูก ๆ คนละ ๑ เมล็ด พร้อมทั้งบอกว่า
ใครสามารถปลูกเมล็ดพืชนี้ให้งอกงาม
จนออกดอกบานสะพรั่ง
คนนั้นก็จะได้เป็นผู้สืบทอดมรดกต่อไป
เมื่อลูก ๆ ได้เมล็ดพืชมาแล้วต่างนำไปปลูกและดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี
ลูกชายคนเล็กของชายชราผู้นี้มีชื่อว่า
เสี่ยวเหลียงจือ เมื่อได้เมล็ดดอกไม้แล้ว
เขาก็นำไปปลูกในกระถาง รดน้ำเอาใจ
ใส่อย่างดีทุกวันทุกคืน
แต่เมล็ดพืชนั้นก็ไม่แตกกล้าสักที เสียวเหลียงจือรู้สึกเศร้าโศกเสียใจมาก
เวลาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว
ฤดูร้อนย่างกรายมาถึงแล้ว
ชายชราผู้เป็นพ่อกำหนดว่าวันนี้จะเป็น
วันคัดเลือกดอกไม้ของลูก ๆ
ลูกทุกคนต่างอุ้มกระถางดอกไม้ที่ออกดอกบานสะพรั่งอย่างสวยสดงดงามมาให้ผู้เป็นพ่อชม
เพื่อรอการคัดเลือก
ชายชราเดินตรวจดอกไม้ที่สวยงามในมือของลูกๆด้วยสีหน้าที่ไม่มีแววยินดีแม้แต่น้อย
เขาเดินตรวจจากบุตรชายคนโตมาจนถึงบุตรชายคนที่ ๑๔ โดยมิได้หยุดเลย
เมื่อเดินมาถึงเสี่ยวเหลียงจือ บุตรชายคนสุดท้อง ซึ่งยืนถือกระถางเปล่า
ไม่มีทั้งต้นไม้และดอกไม้ ชายชราจึงหยุดกึก
อยู่ตรงนั้น
เสี่ยวเหลียงจือน้ำตาไหลพราก กล่าวกับบิดาอย่างสำนึกผิดว่า พ่อครับ
ผมไม่มีดอกไม้จะมอบให้พ่อ...
ชายชรากลับแย้มยิ้มและพูดอย่างยินดีปรีดาว่า
ลูกเอ๋ย สิ่งที่เจ้ามอบให้พ่อนั้นมีค่ายิ่งกว่าดอกไม้มากมายนัก
อะไรหรือครับ ความซื่อสัตย์ไงละ
เรื่องราวเป็นอย่างไรกันแน่... ชายชราจึงเปิดเผยความลับต่อลูกๆ
ว่าที่แท้เมล็ดพืชที่ตนแจกแก่ลูกๆ นั้นเป็นเมล็ดพืชที่นำไปคั่วจนสุกแล้ว
ดังนั้น......
ต้นไม้ที่ผลิดอกสวยงามเหล่านั้นล้วนมาจากเมล็ดพืชจากที่อื่นไม่ใช่เมล็ดพืชที่ผู
้เป็นพ่อแจกให้ดอกไม้พวกนี้จึงเป็นสักขีพยานยืนยันความไม่ซื่อตรงของพวกเขา
สุดท้ายชายชราจึงกล่าวอบรมลูก ๆ ว่า ขอให้ลูกๆจงเป็นคนซื่อตรงเถิด
ความซื่อตรงเป็นสมบัติอันล้ำค่าของคนเรา
ชายชราผู้มองการณ์ไกล
มิได้มองหาลูกชายที่แข็งแรง ร่ำรวย
หรือเฉลียวฉลาดเลย
หากแต่มองหาลูกชายที่ซื่อสัตย์จริงใจ
แม้เสียวเหลียงจือ
จะมีเพียงกระถางว่างเปล่า แต่ใจของเขางดงาม
ยิ่งกว่าดอกไม้ใด ๆ
เพราะเป็นใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความซื่อสัตย์
ซึ่งเป็นคุณสมบัติอันหาได้ยากยิ่ง
ในโลกที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่งแข่งขันนี้
เขาจึงเป็นผู้ที่ได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจและได้รับมอบหมายสิ่งสำคัญจากผู้เป็น
บิดานี้ย่อมแสดงให้เห็นว่า ความซื่อตรง
และจริงใจ เป็นสิ่งที่ทุกคนคาดหวัง
อยากได้จากกันและกันมากที่สุด ในชีวิตของเรา
เมื่อเราปรารถนาความซื่อตรงจริงใจจากทุกคน
เราก็ควรเริ่มจากตัวของเราก่อน
มอบความซื่อตรงจริงใจให้แก่กัน
เพราะนี่คือสมบัติอันล้ำค่าที่เราทุกคน
ต่างปรารถนา และสามารถมอบให้แก่
กันและกันได้ ให้โลกนี้งดงามด้วยความจริงใจ
งามยิ่งกว่าดอกไม้ใดๆ ทั้งมวล
ู^ __ ^
โดยคุณ :
talarronlom - [17:20:25 16 ม.ค. 2544] |