ความคิดเห็นที่ 7
ทีหัวมีร้านต้นไม้ผุๆอยู่หลังนึง
ร้านที่ว่า อยู่บนหลังคาโรงรถค่ะ
มันยื่นออกมาจากเฉลียงบ้าน กว้างเกือบเต็มพื้นที่ของหลังคา
พ่อสร้างเอาไว้เพื่อวางกระถางต้นไม้ เพาะเลี้ยงอะไรของเขาไปเรื่อย
ก็บ้านเราไม่มีบริเวณปลูกต้นไม้ ไม่มีดินไม่มีหญ้าให้เหยียบนี่ ก็เลยต้องอาศัยพื้นที่ว่างบนหลังคา
ถึงปลายปี โป๊ยเซียนของพ่อก็จะนัดกันออกดอกเต็มร้าน เหมือนกับว่ารอมาทั้งปี แต่ตอนนี้เหลือแต่ร้านโป๊ๆแล้วล่ะ เพราะพ่อให้โป๊ยเซียนเขาไปจนเกลี้ยงร้านเลย
ผลพลอยได้ของร้านนี้ก็คือ ในวันอากาศดี ลูกๆก็จะสนุกกับการขึ้นไปนั่งเล่นนอนเล่น กินขนม อ่านหนังสือบนนั้น ..ดูฝนดาวตกบนนั้น ..โมโหใครก็หนีไปนั่งสงบใจบนนั้น ..แอบเอาลูกหมาขึ้นไปรังแกบนนั้น ..กัดกับพี่บนนั้น ..ยืมต้นไม้ข้างบ้านมาเป็นต้นไม้ของเราได้ด้วย(ไม่มีต้นไม้ใหญ่เป็นของตัวเองอ่ะ)
แต่ถ้าไม่อยากเอาชีวิตไปทิ้ง และรักจะอยู่บนนั้นนานๆ ก็ต้องระวังกันสักหน่อย
เพราะร้านมันเก่าเต็มที แค่หายใจรดก็จะผุมิผุแหล่ ร่องไม้ก็กว้างจนน่าหวิว ที่สำคัญ..มันเป็นผลงานการสร้างของสถาปนิกตาสีตาสาอย่างพ่อ -_-' วันดีคืนดี ลมก็พากระถางต้นไม้บนร้าน ลอยไปกระทบเบนซ์คันงามของคนข้างบ้าน -_-' '-_- -_-'
แต่หนูก็ยังชอบมันอยู่ดี
หนูเห็นเจ้าร้านนี่เป็นเฉลียงอยู่ตลอดเวลา
.. ก็จะให้มันเป็นเฉลียงซะอย่างนี่
โดยคุณ
:ทีหัว - [19:57:13 18 ม.ค. 2544] |