เฉลียง ก่อตั้งเมื่อปี 2525

ผมเข้าเรียนที่ ถาปัดจุฬา ปี 2526 จำได้ว่าในรุ่นของเรานั้นชอบเพลงของเฉลียงกันทุกคน และนำเพลงในอัลบั้มชุดแรกมาร้องกันเป็นเพลงเชียร์.. แม้ว่าในขณะนั้นพี่ ๆ หลาย ๆ คนจบการศึกษาไปพอดี พวกเราไม่ค่อยได้มีโอกาสทำความรู้จักกับพี่ ๆ สักเท่าไร

เพลงนี้นับเป็นแรงบันดาลใจ ให้หลาย ๆ คนมีความรู้สึกว่า รุ่นพี่ ๆ นั้นมีความสามารถและมีความคิดสร้างสรรค์ขนาดไหน และโชคดีที่ปีนั้นมีละครน่านเจ้า ที่ทำให้พวกเราปีหนึ่งในขณะนั้นได้ใกล้ชิดกับพวกพี่ ๆ ในช่วงเวลาหนึ่ง.. ครับ พี่ ๆ เฉลียงคือ แรงบันดาลใจของพวกเราในยุคนั้น พวกเราไม่ลืมที่ได้เจอกับพี่ ๆ หลาย ๆ คนครั้งสำคัญที่ค่ายพระรามหก เพื่อฉลองความสำเร็จของละคร "น่านเจ้า" สมัยนั้นพระราชนิเวศน์มฤคทายวัน ยังเป็นวังเก่า ๆ ร้าง ๆแผ่นไม้เก่า ๆ ผุพังไม่มีใครเหลียวแลให้พวกเราได้เข้าไปเดินสำรวจ ด้วยความตื่นตะลึงว่ามีอะไรที่สวยงามแอบซ่อนเร้นไว้..

ที่น่าสนใจอีกอย่างคือ วังแห่งนี้ ล้วนมีแต่ เฉลียง อยู่เต็มไปหมด

ตอนที่รู้ข่าวว่า เฉลียง จะฟอร์มตัวขึ้นมาอีกครั้งตอนปี 2527 พวกเราดีใจกันอย่างมากครับ ไม่คิดว่าวงดนตรีวงนี้จะกลับมาอีก..

ได้แต่หวังว่า เราจะได้กลับมาดีใจอีกครั้งหนึ่ง กับเรื่องที่คาดไม่ถึง..

เพราะผมเชื่อว่ายังมี "อื่น ๆ อีกมากมาย " ที่เราไม่อาจรู้

เฉลียงไม้เก่า ๆ ผุ ๆ ที่พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน ในวันนั้น ยังกลับมาสวยงามให้คนรุ่นใหม่ ๆ ได้ชื่นชมในวันนี้ได้เลยนี่นา

รอวันนั้นครับ

กลอนนี้ เรียงลำดับตามเพลงในคอนเสิร์ท

เร่ขายฝัน..วันคืนชื่นสดใส
เที่ยวละไม..เพลินใจไปจุดหมาย
ต้นชบาฯ..คนตาบอดใช่บอดใจ
แค่มี..ใจใครคนนี้ที่อยู่รอ

ง่ายๆ..นักใจแช่รักพักที่นี่
เข้าใจ..ดีที่เธอร่ำร้องขอ
เพลงที่เหลือ..แด่เธอที่เฝ้ารอ
หวาน..เพียงพอลิ้นล้ำฉ่ำชื่นใจ

เก็บใจ ..ไว้ให้เธอผู้แสนดี
ถ้าโลกนี้มีเราสองคน.. ดีจริงไหม
ยังมี..คำบางอย่างที่ค้างใจ
ไม่คิดถาม..ว่าทำไมจึงจบลง

นิทานหิ่งห้อย..ร้อยพันแสงสีสดใส
นายไข่เจียว..ให้กลิ่นยวนชวนลุ่มหลง
แมงมุม..น้อยคอยชักใยไม่ปลดปลง
ย้ำคิด ย้ำฝัน ย้ำลง ตรงกลางใจ

กล้วยไข่..ใบนี้ There is no Bone
เรื่องราวบนแผ่นไม้..ผูกพันไว้
อื่นอื่นอีกมากมาย..เกินบรรยาย
ฝากไว้..ตลอดไป ในใจเรา

พี่โชคดีจังเลย
ผมต้องรออีกตั้งหลายปีแน่ะ.
กว่าจะพได้รู้จักกับพวกพี่ๆ เค้าแบบตัวเป็นๆ

น่าปลื้มใจจัง
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ

เด็ดเลยพี่...

:) รู้สึกดีๆที่มีให้กัน..

...เฉลียงเป็นแรงบันดาลใจแล้วก็เป์น..
........ อื่น ๆ อีกมากมาย............ จริง ๆ
ดีใจค่ะ..ที่มีวันนี้ รู้สึกดี จริง จริง

พี่เสือเก่งจังจ้ะ ทำได้ไงอ้ะ นับถือๆ

ที่พี่ได้ไป พระราชนิเวศน์ คราวนั้นนี่คือ มีทติ้ง น่านเจ้าเหรอพี่
เดี๋ยวผมหาโอกาสไปที่นั่น อีกสักครั้ง ดีกว่า
ผมก็ประทับใจที่นั่นมากเหมือนกันครับ

ตามมาอมยิ้มและประทับใจค่ะ

ฟังเฉลียงแล้วอารมณ์ดี เป็นคนดี ฟังมาตั้งแต่เรียนประถม จนจบปริญญาโทแล้ว ยังได้อารมณ์เดิม
ดีใจที่เฉลียงยอมกลับมาเล่นคอนเสิร์ตให้ดู
ขอบคุณค่ะ

อยากไปเห็นมั่งจัง เรามาจัดทัวร์พระราชวังมฤคทายวันกันดีไหมคะ

ซาบซึ้งที่สุดค่ะ พี่นี่โชคดีนะคะ เราจุฬาเหมือนกัน เสียดายจังที่เกิดช้าไปหลายปี
ถ้าอยู่ในช่วงนั้น คงเข้าใจอะไรกว่านี้เยอะ

ครับ มีตติ้งน่านเจ้า

การได้พบกับ พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน ในครั้งนั้น ความรู้สึกของพวกเรา เหมือนกับ อินเดียน่าโจนส์ บุกเข้าดินแดนลี้ลับ ยังไงยังงั้นเลย เพราะรอบ ๆ วัง เป็นป่ารก ตัววังเองก็เป็นไม้เก่า ๆ ผุ ๆ ทุก ๆ ส่วน

หลายปีผ่านไป กลับไปพบสถานที่นี้ ไม่เชื่อสายตาตัวเองเหมือนกัน มันสวยงามขึ้นมาใหม่ได้ยังกับเนรมิต

้อ้อ ตอนนี้ผมอยู่ที่ ปาย แม่ฮ่องสอนน่ะครับ เดินทางมาลำบากลำบน อยู่หลังเขาไกลโพ้นเลย แต่มาถึงแล้วหายเหนื่อย..

ไม่น่าเชื่อว่า ที่หลังเขาแบบนี้ กลับติดต่อกับเพื่อนฝูงผ่าน อินเตอร์เนตได้สะดวกสบายจริง ๆ : )

แล้วจะเอาตูดแช่น้ำฝากทุก ๆ ท่าน

เพิ่งกลับมาจากปาย ไปเที่ยวมาค่ะ สวยดี แต่เหมือนไม่ใช่เมืองไทย มีแต่ฝรั่งเต็มไปหมด ตอนนี้อยู่ที่เพชรฯ ใครอยากมาเที่ยวพระราชนิเวศน์ก้อบอกได้นะคะ จะพาไป

เปรียบเทียบได้ดีจังฮะคุณ LittleTiger
จะรอวันนั้นเหมือนกัน :)

มีความประทับใจที่พระราชนิเวศน์มฤคทายวันเหมือนกันค่ะ ได้ไปครั้งแรกเพราะไปเข้าค่ายที่ค่ายพระราม 6 ตั้งแต่สมัยเรียน ม.3(สิบกว่าปีที่แล้ว) ตอนนั้นรู้สึกว่าทำไมสวยอย่างนี้ เป็นวังที่เต็มไปด้วยไม้ฉลุลวดลายสวยงามไปหมด กับบรรยากาศที่แวดล้อมกับต้นลั่นทม (ทำให้เราชอบดอกลั่นทม ตั้งแต่นั้นมา) มีโอกาศได้ไปเสพบรรยากาศนั้นอีกครั้งเมื่อไม่กี่ปีก่อน ตอนนี้รู้สึกอยากไปอีกจังค่ะ...

เคยไปมาเหมือนกัน แปลกจัง ตอนที่ได้ไปก็นึกถึง "เฉลียง"ด้วย เพราะนั่งฟังเทปตั้งแต่ในรถแล้ว (อัศจรรย์ๆ)

มีคนบอกว่า.. หายไปสองเพลงคือ รู้สึกสบายดี กับ ไม่รักแต่คิดถึง.. โอยถึงขั้นต้องแต่งใหม่เลยนะเนี่ย.. เอ้ายอม

เร่ขายฝัน.. ฝันฟุ้งพุ่งล้นปรี่
รู้สึกสบายดี.. เพราะมีเธอกับท้องฟ้า
เที่ยวละไม.. รีบไปให้ค้นหา
ต้นชบากับคนตาบอด..ผู้มิบอดใจ

แค่มี..ใจดวงนี้ที่ให้กัน
ง่ายๆ.. นั้นกลับสัมพันธ์มิสั่นไหว
เข้าใจ.. ดีแม้เราอาจต้องจากไกล
เพลงที่เหลือ..มอบให้กันในวันนี้

หวาน..เล็มลิ้นรินใจให้ฉ่ำชื่น
เก็บใจ ..ไว้คืนวันอันสุขี
ถ้าโลกนี้มีเราสองคน.. ดีไม่ดี
ยังมี..ใครหลากหลายให้พึ่งพา

ไม่คิดถาม..ตอกย้ำสรรพสิ่ง
นิทานหิ่งห้อย..ร้อยเรียงเรื่องหรรษา
นายไข่เจียว.. หอมเชียวรสโอชา
ใยแมงมุม.. ขึงเวลาข้ามวันคืน

ย้ำคิด ย้ำฝัน ย้ำสร้าง สรรค์สิ่งใหม่
กล้วยไข่..กระดูกไร้ใหัขัดขืน
เรื่องราวบนแผ่นไม้..ได้หยัดยืน
อื่นอื่นอีกมากมาย..ไม่เพียงพอ

ไม่รักแต่คิดถึง..จึงถามไถ่
ฝากไว้.. ให้เธอช่วยฝันต่อ
จบบทเพลงใช่จบสิ้นรั้งรีรอ
เฉลียงต่อก่อสร้างใหม่ด้วยใจเธอ

ชอบกลอนของคุณ Little Tiger มาก ๆ ๆ เลยไม่ว่าจะเป็นบทเก่า หรือ บทใหม่ก็ตาม
อยากมีอารมณ์สุนทรีแบบนี้มั่งจัง
ทำให้เรายิ่งนึกถึงบรรยากาศในงานคอนเสิร์ทในวันนั้นมากยิ่งขึ้นและจะไม่ลืมเลยจ๊ะ

ชอบทั้งพระที่นั่งมฤคทายวัน ไปนั่งรับลมเย็น ๆ ที่พัดจากทะเล ปล่อยใจไปกับทะเล และ สายลม จ้ะ
ชอบกลอนของคุณ little tiger มากค่ะ

ดัจังๆ เพิ่งได้เจอตัวจริงๆก้ออาทิตย์ที่แล้วเองค่ะ ; )

แว่วสำเนียงเสียงเสนาะไพเราะเสียง
กู่ก้องเพียงบอกเรื่องราวเล่าขานไข
ความทรงจำยังงามพิศในจิตใจ
ครั้งได้ไปพระราชนิเวศน์เมื่อวานวัน
สำเนียงส่งสื่อความตามที่คิด
กระแสจิตส่งให้เห็นเป็นภาพฝัน
เฉลียงไม้เก่าเก่าเฝ้าผูกพัน
จวบคืนวันกลับมาย้ำความเป็นไป
เฉลียงไม้ยังงดงามตามวิถี
แม้เดือนปีล่วงผ่านนานแค่ไหน
เฉลียงนี้ยังคงอยู่คู่เรือนไทย
เก่าแค่ไหนยังคงไหม่ในความจำ

โอ่ย เพิ่งจะมาเห็น
เยี่ยมจริงๆ เลยครับกลอนของพี่เสือ
ให้ไปเลย 5 ดาว  ; )
* * * * *

โดยคุณ :