กระดานความรู้สึก


อ่านแล้วรู้สึกดี
สูญเสีย

ไม่รู้ว่าบทความนี้จะน่าสนใจหรือไม่
เพียงแต่อยากถ่ายทอดเรื่องราวในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต
ให้กับใครอีกหลาย ๆ คนได้รับรู้ และลองใช้เป็นแนวทางในการใช้ชีวิตคู่ค่ะ

เมื่อประมาณ 8 ปี ที่แล้วเราได้รู้จักผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
และในการพบกันครั้งแรกบอกได้เลยว่าผู้ชายคนนี้แหละใช่เลย
คนที่ฉันอยากจะฝากผี ฝากไข้ คนที่ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงสวยอย่างที่ผู้หญิงหลาย ๆ คนเป็น
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันเป็นและยึดถือมาตลอด ฉันรักผู้ชายทีละคน
และทุ่มเทความรู้สึกให้กับเขาอย่างเต็มที่ เพราะฉันเชื่อว่าความรักสวยงามด้วยตัวมันเอง
ไม่มีใครอยากเป็นตัวเลือกของใคร

นับจากวันที่เราได้รู้จักกันมานั้น เรารดน้ำพรวนดิน และ เอาใจใส่ในความรักของเราตลอด
เราไม่เคยอายที่จะบอกว่า ฉันรักเธอ แล้วเธอล่ะรักฉันไหม
ทุกครั้งคำตอบที่ฉันได้รับ คือเขารักฉันมิเสื่อมคลาย
และเมื่อเราสองคนเฝ้าทะนุถนอมในความรักเป็นอย่างดี
ดังนั้นจึงนับครั้งได้ว่า เราเคยทะเลาะกันบ้างหรือเปล่า
ใช่เราเคยทะเลาะกันบ้างหรือเปล่าล่ะ เปล่าเลย
เขามักจะสอนฉันเสมอว่าชีวิตคนเราสั้นนัก
วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรก็ไม่ร
ู้ แต่ในเมื่อวันนี้เรารักกัน ทำไมเราต้องมองแต่สิ่งที่ไม่ดีของกันล่ะ
สิ่งดี ดี ที่เคยเกิดขึ้นหายไปไหน สร้างกันมาเป็นแรมปี จะหายไปในพริบตาเลยหรือ
เขาให้เรามองแต่ข้อดีของกันและกันเสมอ
เค้ามารับเราทุกครั้งหลังเลิกงาน
เค้ามาช่วยเดินสายไฟที่บ้านให้ยามไฟดับ
เราหิวเค้าซื้อแต่สิ่งที่เราชอบมาให้ทาน
เราเหงาเค้าคุยโทรศัพท์กับเราตั้งแต่ค่ำยันดึก
เราร้องไห้ เค้าหากระดาษมาซับน้ำตาให้ทุกครั้ง และฯลฯ
และนั่นแหละคือเหตุผลของการที่ทำให้เรารักกันมาถึงกว่า 8 ปี
บ่อยครั้งไม่ว่าจะเป็นหน้าเทศกาลหรือไม่ เค้ามักมีกลอนมาให้อ่านเสมอ
แม้ว่ากลอนของเค้าจะไม่ได้ถูกฉันทลักษณ์ซะทีเดียว
แต่ฉันก็รู้ว่าเขาพยายามที่จะถ่ายทอดความรู้สึกผ่านตัวหนังสือ
ซึ่งมันคงยากนะสำหรับคนที่เป็นวิศวกรเนี่ย
บทกลอนของเค้าฉันมักท่องให้เค้าฟังด้วย
เพื่อที่เค้าจะได้รับรู้ว่าฉันอ่านมันแล้วนะ
อ่านบ่อยจนท่องจำได้เลยเห็นมั้ยล่ะ
เราสานสัมพันธ์ที่ดีกันมาตลอด
การสร้างสัมพันธ์อันดีนี้ฉันรวมไปถึงการเข้ากันได้กับครอบครัวของเค้าด้วยนะ
เพราะรักเค้าก็ต้องรักครอบครัวเค้าด้วยสิ
อย่าลืมว่าเค้าไม่ใช่คนรักของคุณคนเดียวหรอก

ตลอดระยะเวลาแห่งการเดินทางแห่งความรักของฉันนี้ มันราบรื่นมาโดยตลอด
เราไม่เคยมีความลับต่อกันเลยซักเรื่องเดียว
เราไม่เคยโกหกกัน เราให้ความรู้สึกต่อกันในแบบพี่น้อง แบบเพื่อน แบบคนรักที่เราอยากร่วมชีวิตด้วย
เรื่องราวของเราน่าจะลงเอยด้วยดีใช่มั้ย
ใช่มันน่าที่จะลงเอยด้วยดี ....
แต่เปล่า ...
จุดจบแห่งความรักของเราคือการพลัดพรากจากลาอย่างไม่มีวันกลับของเค้า
เค้าจากเราไปแล้วด้วยอุบัติเหตุเมื่อเร็ว ๆ นี้เอง ....
มันช่างเป็นสิ่งโหดร้ายที่สุดที่ฉันพบเจอในช่วงก่อนปีใหม่นี้
เค้าจากฉันไปแล้วอย่างไม่มีวันกลับมา ....
แต่ฉันไม่เคยเสียใจนะ
เพราะตลอดเวลาเราคุยกันเสมอว่าถ้าการตายเกิดขึ้นไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว
อีกลมหายใจที่เหลืออยู่ต้องอยู่ให้ได้
และฉันต้องอยู่ให้ได้ คนเราต่างก็เกิดมาต่างวาระเช่นกัน
การตายก็ต่างกันเช่นนั้น แต่สิ่งที่ฉันภูมิใจที่สุดคือ ตลอดเวลาเราได้ปรนนิบัติกันอย่างดีที่สุด
ได้ให้ความรู้สึกดี ดี ตลอดมา
และฉันก็ขอบคุณเค้าที่เค้ารักฉันเป็นคนสุดท้ายตราบเท่าที่ลมหายใจเค้าไม่มีอีกแล้ว

เรื่องราวที่ฉันได้บอกกล่าวนี้เพื่อที่จะบอกว่า
สายน้ำไม่เคยไหลกลับ วันเวลาไม่สามารถย้อนมาได้
วันนี้ คุณได้ทำสิ่งดี ดี กับคนที่คุณรักแล้วหรือยัง
คนเรามักนึกถึงคุณค่าของทุกสิ่ง
เมื่อสายไปเสมอ อย่าให้เป็นเช่นนั้นเลยนะ
มันไม่สามารถทำให้นาฬิกาเดินถอยหลังได้หรอก

." เหนื่อยไหมจ๊ะคนดี
อุปสรรคมากมีอย่าหวั่นไหว
หนทางข้างหน้ายังอีกไกล
พี่จะเป็นกำลังใจให้คนดี
ด้วยรักที่พี่มีให้ ด้วยใจที่พี่ใฝ่ถึง
ด้วยรักของพี่ตราตรึง ด้วยใจพี่ ที่คิดถึงตลอดไป "

บทกลอนบทสุดท้ายที่เค้าเขียนให้เราล่วงหน้าไม่กี่วัน ก่อนเค้าจะจากไปค่ะ
-ขออุทิศเรื่องราวตรงนี้ให้พี่ชัยวุฒิ ขำหาญ ผู้ซึ่งเป็นบุคคลอันเป็นที่รักของฉันตลอดไป-
Waleerat Sangwanv : เขียน

บทความขึ้นต้นแบบเรื่อยๆ แต่ถ้าคุณอ่านต่อ
ไม่รู้ว่าคุณจะรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่า
ผู้หญิงคนนี้อาจจะพบเรื่องราวที่น่าสงสารสำหรับคนบางคน
แต่เธอก็เป็นคนที่โชคดในอีกมุมมองนึง
จะ มีสักกี่คนที่พลัดพรากจากคนรักได้โดยไม่มีความเสียใจ
ผมพูดในเวบนี้อยู่เสมอว่า
ถ้าวันนี้เรามอบสิ่งดีดีให้คนที่เรารักได้เท่ากับความรักที่เรามีให้เค้า วันข้างหน้าเราจะไม่มีวันเสียใจเมื่อมีอะไรเกิดขึ้น
หลายๆคนที่ผ่านเข้ามาในเวบนี้คุณยังเป็นคนโชคดี
ตราบใดที่คุณยังมีเวลาและโอกาสที่จะทำในสิ่งที่คุณอยากทำ
ร่วมกันเป็นส่วนหนึ่งในเวบนี้นะครับ
ด้วยการมอบความรักให้คนที่คุณรัก อย่างที่คุณอยากจะทำ...
อย่าปล่อยให้ความเคยชินเข้ามากัดกร่อนความรู้สึกดีดีที่เราเคยมีให้แก่กัน

โดยคุณ : เขาว่าฯ - [7:34:45  1 พ.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
Rose is red,
Violet is blue,
I am here,
but where you are?
โดยคุณ :Alchemiste - [18:57:14  1 พ.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
Even I am still looking for my love, but อ่านแล้วรู้สึกดี.
hope my love will be like her.
โดยคุณ :Aodman - [19:15:52  1 พ.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
ไม่เคยมีใครล่วงรู้อนาคตหรอกพี่เอ๋ยมีโอกาสทำดีอยู่ก็รีบๆทำซะเดี๋ยวสายไปนะเออ เราก็เคยเป็นแต่ไม่เห็นโชคดีอย่างนี้แฮะ
โดยคุณ :น้องก.ไก่ - ICQ: 115407380 [23:24:01  1 พ.ค. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....