วันดีคืนดี
นั่งอยู่กับเพื่อน ๆ  
เห็นโฆษณาในทีวี
มีสินค้าตัวหนึ่งจัดโปรโมชั่นอะไรสักอย่าง
แล้วให้แลกซื้อแก้วน้ำใบเก๋ น่ารักมาก

เปรยออกมาเบา ๆ
น่ารัก น่ารัก อยากได้ว่ะ

แล้วก็ไม่ได้มีบทสนทนาอะไรต่อ
ก็ลืม ๆ เรื่องนั้นไป
ตอนค่ำ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

ตอนบ่าย ๆ วันรุ่งขึ้น
มีเสียงออดดังอยู่หน้าบ้าน

เปิดประตูออกไป

อ้าว เพื่อนฉันนี่นา
เอ๊ะ  ก็เพิ่งเจอกันเมื่อวาน นี่มันมาทำไมกันล่ะเนี่ย

เพื่อนยิ้ม
ในมือยื่นถุงพลาสติกใบหนึ่งมาให้
อ่ะ  เห็นเมื่อวานแกบอกว่าอยากได้
พอดีวันนี้เจอ  เลยซื้อมาฝาก

ในถุงพลาสติกใบนั้น
มีแก้วน้ำใบน่ารัก ที่เมื่อวานนี้พูดไปว่าอยากได้ !

ลืมบอกว่า บ้านอยู่ในซอย
นึกภาพแดดยามบ่ายที่ค่อนข้างจะร้อน
แล้วคนคนหนึ่ง ที่ต้องเดินทนร้อน เหงื่อผุดเต็มหน้า
เพียงแค่จะเอาของซึ่งไม่ได้สำคัญอะไรเลย
เข้ามาให้ !

เพื่อนยังคงพูดเรื่อยๆ  
รับไปสิแก เดี๋ยวฉันจะไปธุระต่อแล้ว

วินาทีนั้น ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่า
ยิ้ม ยิ้ม แล้วก็ยิ้ม
บอกเบา ๆ ว่า ขอบใจมาก ขอบใจมาก

เพื่อนเดินกลับไปแล้ว

เป็นเหตุการณ์เล็ก ๆ ที่แสนจะธรรมดาเหลือเกิน

แต่นึกถึงทีไร ก็รู้สึกละมุนละไมในหัวใจอย่างบอกไม่ถูก

บางทีแค่การใส่ใจเล็ก ๆ น้อยๆ  
แต่มันได้สร้างความรู้สึกมหัศจรรย์ให้อีกคนอย่างไม่น่าเชื่อ


ไม่จำเป็นว่าการใส่ใจ มีน้ำใจให้กัน หรือมอบสิ่งดี ๆ
จะต้องทำในฐานะของการเป็นคนรัก

บางทีกับคนในครอบครัว
กับเพื่อน
กับคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตบางคน

ทุกความสัมพันธ์

เราให้กันและกันได้

…ใส่ใจ …
สิ่งเล็ก ๆ น้อยๆ  จากคนที่ให้
แต่มีความหมายเหลือเกิน
…สำหรับคนที่รับ…

โดยคุณ :

เรื่องราวน่ารักมากค่ะ อ่านแล้วลืมความทุกข์ไปชั่วขณะ  : D

อ่านแล้วน้ำตาจะไหล

ถึงฉันไม่เคยบอกให้รู้
แต่รู้ไหมฉันรู้สึก
หลายครั้งในใจส่วนลึก ๆ
อยากให้รู้ว่าตื้นตัน
เธอเคยว่ามันเล็กน้อย
เพียงความห่วงใยให้กัน
แค่เท่านั้นที่เธอมี

ถึงแม้จะเพียงสิ่งเล็กน้อย
แต่โปรดรู้ไว้ฉันชื่นใจ
ทุกครั้งที่เธอมีน้ำใจ
อยากให้รู้ว่าตื้นตัน
ความดีที่เธอมีมา
เป็นเธอส่งมาให้กัน ให้ฉันก้าวไป

สิ่งเล็กน้อย ที่เธอให้มาด้วยใจของเธอ
นั่นแหละสำคัญ
สิ่งเล็กน้อยที่เธอให้มาด้วยความตั้งใจ
นั่นคือ สิ่งสำคัญ เพราะฉันรับรู้ว่า "ใส่ใจ"

: ดีใจด้วยนะคะ ที่มีเพื่อนดี ๆ...