ถึงหมีพูห์ที่ฉันรัก...

มันเขิน ๆ แปลก ๆ แฮะ ไม่ได้ทำอะไรอย่างนี้มานานมาก
ตั้งแต่ "ความจริง" ทำลาย "จินตนาการ" ให้กะเด็นกระดอนออกจากหัวใจ ให้ใช้สมองคิดซะเป็นส่วนใหญ่
แต่ลงมือเขียนหานายตั้งแต่อยู่ที่ทำงานได้นี่
ก็เพราะว่าเราอ่านหนังสือของ "วินนี่ เดอะ ปุ๊" ที่เขียนหานายแล้ว เราก็อยากคุยกับนายบ้าง
และยังคิดหวังว่าจะได้คุยกับ วินนี่ เดอะ ปุ๊ ถึงความรักที่มีต่อนายสักครั้ง...

นายคงจำ วินนี่ เดอะ ปุ๊ ได้นะ เพราะเขาเขียนหานายอยู่หลายครั้งแล้ว
แต่เราเพิ่งจะมาเขียนแสดงความรักต่อนายก็วันนี้แหละ
แล้วเราก็รักนายไม่น้อยกว่าใครด้วย เรารักพวกนายทุกตัวเลย...
(หมีพูห์เอ้ย! พอจบคำนั้น เรามีอันต้องยุ่ง มาเขียนหานายใหม่ ในร้าน Mc ล่ะ)

เราเริ่มหลงรักนาย เมื่ออายุของนายน่ะ แก่มากแล้ว
เรารู้จักหมีพูห์จากสิ่งของรอบตัวเรา นายจะต้องแยกคำว่า
"คนรู้จัก" ให้ออกจากคำว่า "เพื่อน" นะ มันต่างกันโขล่ะ

วันหนึ่งที่ร้านหนังสือ เราไม่มีเรื่องอะไรที่อยากอ่านนัก
ด้วยว่าหนังสือที่คิดว่าจะอ่านได้ก็เต็มบ้านหมดแล้ว
เห็นรูปของนาย เป็นหมีวาดเส้นสีน้ำตาล สวยเชียว...
เราเริ่มปิ๊งนาย แล้วหยิบมาอ่าน ณ ปกหลัง แล้วพาเรื่องราวของนายกลับบ้าน
เริ่มอ่าน...ได้รู้จัก... และตกหลุมรักนายเข้าเต็มหัวใจ
รักวินนี่ เดอะพูห์ รักเพราะเรื่องราวในหนังสือนั้น และรักต่อมาจนทุกวันนี้
คราวนี้เราสอง....ตัว ไม่สิ! พวกเราทั้งหลายแหล่ต่างหาก
ก็เป็นเพื่อนกันตลอดไปแล้ว

หนังสือหมีพูห์ ที่พิมพ์ในไทย สี่เล่ม เรามีหมดแล้ว รวมถึงเล่มเล็ก ๆ อีกหลายเล่ม ที่ใช้อ่านเป็นนิทานให้หลานฟังอีก
เราเล็งเล่มภาษาของนายไว้นะ หลายเล่มเชียว แต่ต้องรอความกล้าซื้อของเราก่อน
เพราะมันแลกกับเงินที่เยอะพอสมควรจ้ะ

เรามีตุ๊กตานายและเพื่อน ๆ เต็มเลย มีของ ๆ นายอยู่เกลื่อนห้อง
ซื้อเองบ้าง และพอใคร ๆ เขารู้ว่าเรารักนายมากขนาดไหน เขาก็เอานายมาฝาก มาเป็นของขวัญวันเกิด
เราบอกเขาว่า เป็นของขวัญสิ้นคิด เพราะว่าให้สิ่งที่เป็นพวกนายน่ะ เราชอบใจอยู่แล้วล่ะ
ทุก ๆ ปี ของวันคล้ายวันเกิด เราจะมีนายเป็นของขวัญที่อบอุ่นใจเสมอ....

เรามีนิยามของนาย เป็นนามจอ ในอินเตอร์เน็ทนะ
"หมีสมองเล็ก" เราเองก็จำไม่ได้แล้วเหมือนกันว่าเราตั้งได้ยังไง คงเพราะเรามีนายอยู่ในใจกระมัง
และเราก็ว่า เราก็คล้าย ๆ นาย อาจดีไม่เท่า แต่เราก็มีนิสัยคล้าย ๆ กัน เราว่างั้นนะ
หลายคนงง ๆ กับชื่อ ชอบถามว่ามันเกี่ยวอะไรกับหมี
เราดีใจอยู่อีกอย่างที่ตอนนี้ เราจะกลายเป็นหมีอยู่แล้ว
เมื่อก่อนน่ะอะไร ๆ ก็น้องหมา ๆ (คือเรารักหมาด้วยนี่ ตอนนี้ก็ยังรัก
นายคงไม่ว่านะ ถ้าจะมีความรักเผื่อแผ่ไปทั่ว ๆ น่ะ)
แต่ตอนนี้นะอะไร ๆ ก็กลายเป็นหมีซะแล้ว (แต่ปากยังหมาอยู่)
คนอื่นเรียกเราว่า "พี่หมี" ไปซะแล้วด้วยสิ เราก็ได้แต่หัวเราะเอิ้กอ๊าก ชอบใจไป

สุดท้ายแล้วนะ วันอื่นจะมาคุยกับนายใหม่
ใครจะว่าเรารักนาย แล้วเราเป็นเด็กไม่รู้จักโต ทั้งที่แก่ปานนี้ เราก็ไม่สนหรอก
ยังนึกหมั่นไส้เสื้อที่มีทิกเกอร์ กับ อียอร์ นั่งหันหลังให้
แล้วมีหางห้อยมา เป็นกระดุมถอดหางได้
หมั่นไส้คนออกแบบที่ทำเสื้อมาตัวเล็กเกินกว่าที่เราจะยัดตัวใส่เข้าไปได้
เราอยากได้น่ะสิพูห์....

" เรารักนาย "
หมีสมองฯ เขียนหา หมีพูห์และผองเพื่อน

ปล. ถ้านายตอบจดหมายของวินนี่ เดอะ ปุ๊ ฝากขอบคุณเขาด้วย ที่ทำให้เรา
รู้จักเรื่องของนายมากขึ้นอีกเยอะนะ

: เขียนหาพูห์ เอามาให้อ่าน เป็นตำนานรักของหมี ๆ กันค่ะ

มาแอบอ่านจดหมาย อิอิ

@^o^@

แอบตามหลังนายละเมอฯ มา ^__^

มาแอบดูหมีบอกรัก ^^

หมีสมองฯ

งั้นเราก็รัก "คน" (หรือจะเรียกอะไรอย่างอื่นดี) คนเดียวกันน่ะซิ

มีปัญหาแย่เลย

มัวแต่รักหมี มิน่าเล่า ถึงได้ จุด จุด จุด จนทุกวันนี้ ^^'

ท่าทางหมีจะเขียนหนังสือยากนะครับ มีเล็บแต่สี่เล็บเอง

เรื่องนี้อ่านแล้วน่ารักดีครับ

น่ารักมาก เรื่องหมีๆๆๆ.........

:)

ชอบคุณลุงใจดีนามว่า พูห์เหมือนกันค่ะ

อ่านซะเพลิน
เขียนซะมันเลยนะ
จะรวมเล่มได้ยังละจ๊ะ

รักหมีพูห์ และผองเพื่อน เหมือนกันค่ะ
^-^

โดยคุณ :