กระดานความรู้สึก


@@@<<<<< เรื่องประกวดชิงรางวัลรูปดารายอดนิยม เรื่องที่ 11 >>>>>@@@
เรื่องที่ 11
ผู้แต่ง : ปิติ (เดิม ผู้แต่งเรื่องนี้ได้กำหนดตัวเองเป็นตัวเอกของเรื่อง อนึ่ง เพื่อความเหมาะสมในการปิดบังชื่อผู้แต่ง ดังเช่น เรื่องที่ผ่านมา จึงได้ดำเนินการเปลี่ยนชื่อในเรื่องทั้งหมด เป็น ปิติ แทน ทั้งนี้ ขออภัยผู้แต่งมา ณ ที่นี้ด้วย)

ที่ศาลา ริมน้ำ….ตอนสายๆ
ปิติ : กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี ….ล้าลันลา.. กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี
ลุงชัย : เป็นอะไรของเอ็งว่ะ ไอ้ปิติ วันๆร้อง แต่ กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี เพลงหรือว่าบทท่องจำแบบใหม่ว่ะ
ปิติ : โจทย์ครับลุง โจทย์เป็นเงื่อนไขของการร่วมสนุกในครั้งนี้ครับ
ลุงชัย : ร่วมสนุกอะไรของเอ็งว่ะ
ปิติ : นี่ครับ (ปิติยื่นกระดาษ ที่เป็นกติกาการร่วมสนุกครั้งนี้ ให้ลุงชัย)
ลุงชัย : อ๋อ อย่างนี้นี่เอง ไหนๆ หนึ่ง สอง สาม……สิบสี่ สิบห้า
แล้วนี่ เอ็งใช้ไปกี่คำแล้วนี่ อะอะอะ ไม่ต้อง ไม่ต้องบอกข้า กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี เพิ่งสามคำเอง แล้วเค้ากำหนดส่งเมื่อไหร่นี่
ปิติ : นี่ไงครับลุง ถึงกลุ้มอยู่นี่ไงครับ พรุ่งนี้ต้องส่งแล้ว
ลุงชัย : พรุ่งนี้!
ปิติ : ครับ ลุง พรุ่งนี้
ลุงชัย : ไม่เสร็จก็ไม่ต้องส่งสิว่ะ ไม่เห็นจะยาก
แล้วนี่เอ็งเห็นไหม เค้าก็บอกว่าให้ร่วมสนุก เห็นไหมนี่ ตัวสีแดง ใหญ่ๆนี่ ขอเชิญร่วมสนุก
เค้าไม่ได้มาบังคับกันสักหน่อย ไอ้ปิติ
ปิติ : ก็อยากได้รางวัลนี่ครับลุง
ลุงชัย : งั้นเอ็งก็แต่งของเอ็งไปนะ ข้าไปแล้ว
ปิติ : ไปไหนลุงชัย
ลุงชัย : ไปของข้า เอ็งไม่เกี่ยว
ปิติ : ไม่เกี่ยวได้ไง ผมหลานลุงนะ
ลุงชัย : หยุด หยุด หยุดเลยไอ้ปิติ พอมีเรื่องแบบนี้ทุกที มาให้ข้าช่วย พอไม่มีเรื่อง ก็ไม่โผล่หัวมาให้ข้าใช้เลย
ข้าไปดีกว่า ไปทำงานของข้าดีกว่า (แล้วลุงชัยก็เดินจากไป)
ปิติ : เอาใจยากจริงๆ ทำเองก็ได้…. กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี ล้า ลันล้า ลัน ลา…
แล้วจะเอา ตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้า นี่มาต่อตรงไหนนี่

ตอนบ่ายๆ
ปิติ : ตามหาตั้งนาน ลุงชัยมานั่ง เอกเขนก สบายใจอยู่นี่เอง
ลุงชัย : ทำไมว่ะ นี่มันก็บ้านข้า ข้าจะนั่งริมระเบียง อ่านหนังสือ ตรงนี้แล้วเอ็งจะทำไมข้าว่ะ
ปิติ : แหม น้อยใจไปได้ ให้ช่วยแค่นี้เอง เอ๊ย! ไม่ใช่ครับลุง นี่มันร้อนไง เลยเอาน้ำฝนตักจากโอ่งมาให้ลุง กินแก้ร้อนไง
ลุงชัย : ไม่ต้องมาประจบ ทำดี เลยเอ็ง
ปิติ : จากใจครับลุง นี่น้ำฝนลอย ดอกมะลิ มาด้วย เย็น หอม ชื่นใจ สักอึกนะลุง…
ลุงชัย : ข้านี่ ต้องใจอ่อน ช่วยเอ็งทุกทีเลยน้า
ไหนลองเล่ามาสิ ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง แล้วอะไรทำให้เอ็งถึงอยากร่วมสนุก
ปิติ : เข้าทางเลย นี่ครับลุงชัย…
คืองี้ครับ มีวงดนตรี ชื่อ วงเฉลียง น่ะครับ รู้จักไหมครับลุง
ลุงชัย : เออ เคยได้ยินชื่อ
ปิติ : วงนี้เค้าก็มีแฟนคลับ มีเว็บไซต์ อะไรประมาณนี้
ลุงชัย : เออ เข้าเรื่องสักที ไม่ชอบน้ำ
ปิติ : ใจเย็นครับลุง ทำเป็นวัยรุ่นใจร้อนไปได้
ลุงชัย : ข้าก็ยังไม่แก่นะโว้ย เดี๋ยวก็ไม่ช่วยซะหรอก
ปิติ : ครับๆใจเย็นครับลุง แล้วที่นี้ เค้าก็มีร่วมสนุกนี่แหละครับ ที่ให้ลุงดูเมื่อตอนสายน่ะครับ
ลุงชัย : เอาเป็นว่า เอ็งจะให้ข้าช่วยแต่งก็บอกมาเหอะ
ปิติ : แหมเราคนกันเอง ลุงไม่ช่วยผม แล้วลุงจะไปช่วยใคร
ลุงชัย : อยากได้นักเหรอ รูปนั่นนะ
ปิติ : ตอนแรกก็อยากได้นะครับลุง แต่พอลุงบอกเมื่อตอนสาย ผมเลยคิดได้ไงครับ
เค้าให้ร่วมสนุก ไม่ได้บังคับเรา ตอนนี้เลยไม่หวังรางวัลครับ อยากร่วมสนุกครับ
ลุงชัย : เออ ให้มันได้อย่างนี้สิ ดีดีดี ไอ้หลานรัก
ปิติ : ครับ แล้วอีกอย่าง ลุงก็เป็นคุณครูสอนภาษาไทยด้วย เรื่องแค่นี้ ผมว่า เรื่องเล็กๆสำหรับลุง
ลุงชัย : เออๆ ข้าช่วยแล้ว ไม่ต้องมาเยินยอ พอๆ ไหนดูสิ เหลือคำว่าอะไรมั่ง
ปิติ : เย้! วู้ แจ่มไปเลยครับ ลุง…
ลุงชัย : เค้าบอก แต่งอะไรก็ได้ แล้วเอ็งคิดจะทำยังไงหล่ะ
ปิติ : ผมว่าจะแต่งเป็นเพลงครับลุง "กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี" ท่อนนี้เอาไว้ ฮุกเลยเลยครับลุง
ถ้ามันเกิดนะ ดังเลยคราวนี้ลุง
ลุงชัย : อะไรว่ะ ท่อนฮุก
ปิติ : สร้อยไงครับ ตอนสร้อยไงครับลุง ร้องซ้ำๆ เหมือนย้ำคิดย้ำทำ
ลุงชัย : แล้วท่อนเพลง เอ็งจะแต่ง ยังไงว่ะ
ปิติ : ก็ว่าจะเอาแต่ละท่อนของเพลงมารวมกันครับ
ลุงชัย : เพลงอะไรว่ะ
ปิติ : อ้าว อ๋อลืมบอกลุงไปครับ รายชื่อพวกนี้ เป็นชื่อเพลง ต่างๆ ของเฉลียงนี่ไงครับ
ลุงชัย : เอ๋งเลย อยากเอามารวมกันเป็นเพลง
ปิติ : แม่นเลยครับ ลุง
ลุงชัย : แล้วนี่เอ็งแต่งได้กี่ท่อนแล้วนี่
ปิติ : ยังเลยครับ ได้แต่ท่อนฮุกน่ะครับ
ลุงชัย : ให้มันได้อย่างนี้สิ ไอ้หลานรัก
ปิติ : อ้าวลุงไม่รู้เหรอครับ เพลงสมัยนี้ดังไม่ดัง มันอยู่ตรงฮุกนะครับลุง
อย่าง โจ๊ะ พรึ่ม …………….พรึ่ม พรึ่ม โจ๊ะ ตัวตัว กันไปเลย ดังจะตายลุง
ลุงชัย : พอพอ ไอ้ปิติเอ๊ย เอ็งลุงไหม เพลงสมัยลุงนี่ สัมผัสนอก สัมผัสใน ความหมายกินใจ
ลึกซึ้ง ไม่มีหรอก โจ๊ะ พรึ่มๆ อะไรแบบนี้
ปิติ : สมัยมันเปลี่ยนไปแล้วนี่ครับลุง
ลุงชัย : แล้วเอ็งจะทำไง ถ้าจะแต่งเพลง แล้วเอ็งมีเนื้อร้องทำนอง ไหม
ปิติ : มีสิครับลุง กว่าจะไปรวบรวมมาได้ รอเดี๋ยวนะครับลุง ไปขนมาให้ดู
ลุงชัย : ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวก็ตกกะได แข้งขาหัก ไม่ได้ไปร่วมสนุกกับเค้าหรอก………
ปิติ : นี่ครับลุง
ลุงชัย : โอ้โห ทำไมเยอะอย่างนี้
ปิติ : นี่และครับ ครบทุกชุด กว่าจะได้มาครับ ไปตามตั้งหลายแหล่ง
ลุงชัย : ทำไมอันนี้มันเป็น ซีดีหล่ะยังใหม่อยู่ด้วย
ปิติ : อ๋อ อันนี้ใหม่ล่าสุดเลยครับ ลองฝังดูไหมครับ เพลงเอกเลย เรื่องราวบนแผ่นไม้
ลุงชัย : ก็ดี จะได้รู้แนวเพลงเค้า

………….สองลุงหลานนั่งฟังเพลงของเฉลียงหลายๆเพลง
ลุงชัย : เพลงเค้าฟังดูแล้ว รู้สึกสบายดี นะ แต่เต็มไปด้วยแง่คิด แถมยังใช้ได้ใช้จินตนาการ ดี
อย่างเพลงเมื่อกี้ ต้นชบากับคนตาบอด
ปิติ : ครับ ถ้าเพลงสบายๆ อย่างเพลง เที่ยวละไม ก็ดีนะลุง สนุกดี
ลุงชัย : เออดีนี่ แล้วปิติ เอ็งไปรู้จักวงนี้ได้ไง ไหนว่าเค้าเลิกไปแล้วนี่
ปิติ : อ๋อ มันมีที่มาครับ คืองี้ ลุงจำพี่น้อยได้เปล่า ที่ผมเคยพาเค้ามาเที่ยวบ้านลุง ตอนปิดเทอมคราวที่แล้ว
ลุงชัย : ทำไมว่ะ
ปิติ : ที่นี่พี่น้อยเค้าเรียนจบแล้วไงครับ แล้วไปเรียนต่อที่เมืองนอก
ลุงชัย : แล้วเค้ามาเกี่ยวอะไรกับแก
ปิติ : อ๋อลุงนี่ไหนบอกไม่แก่ ก็เคยบอกแล้วไง เค้าเป็นรุ่นพี่ผม พี่รหัส
พอเค้าจบไป เค้าเลยอยากมีความทรงจำดีๆ หรือมีอะไรดีๆมาให้น้อง อีกอย่างเค้าจะไปเรียนต่อที่เมืองนอกด้วย เค้าเลย เอาเทปเพลงวงนี้ วงเฉลียง นี่มา ฝากเอาไว้ ให้ฟังเวลาคิดถึงเค้า
ไม่มีรูป มีแต่เพลง คิดถึงกันก็ฟังเพลง แก้คิดถึง อะไรประมาณนี้อ่ะลุง
ลุงชัย : ดีนะ พี่รหัสเอ็งนี่..
ปิติ : วันดีคืนดี เก็บข้าวเก็บของ ถ้าแม่ไม่ว่า ก็ไม่เก็บหรอก
ลุงชัย : จริงๆเลย ไอ้ขี้เกียจ
ปิติ : ก็เก็บๆไป เจอเทปที่พี่เค้าฝากไว้ ตอนแรกก็ลืมไปแล้ว นึกได้ เลยเอามาฟัง
ลุงชัย : นี่ถ้าแม่ไม่ให้เก็บของ จัดห้อง เอ็งก็ไม่ได้รู้จักวงนี้
ปิติ : ผมว่าไม่นะ เพลงของวงนี้ผมไม่ทัน นี่ครับ สืบความมาได้ เพลงตอนพวกเค้าดังนี่
ผมยังเด็กอยู่เลย… แต่ก็พอจำได้เลาๆนะลุง บางเพลงก็ดังติดฟ้า แต่ไม่รู้ใครร้อง
ลุงชัย : เอ็งมีวาสนาต่อกัน สินะ แล้วไหนหล่ะ ชุดที่รุ่นพี่เอ็งฝากไว้ให้น่ะ
ปิติ : นี่ไงครับ ชุดนี้ แบกบาล
ลุงชัย : จะว่าเอ็งก็มีความพยายามดีนะ ไปตามหามาได้ขนาดนี้
ปิติ : ไม่หรอกลุง ก็แค่อยากรู้ อยากตามมั้งครับ เค้ามีฝัน แล้วทำฝันได้
เราก็ฝัน เราก็อยากทำฝันของเราบ้าง ดูเค้าเป็นแนวทาง ก็แค่นั้น..
ลุงชัย : แล้วอะไรหล่ะ ฝันของเอ็ง
ปิติ : ตอนนี้ยังบอกไม่ได้
ลุงชัย : ลีลา ท่าทางมากจริงๆ ไอ้ปิติน้อยเอ๊ย
ปิติ : ลองฟังชุดนี้นะลุง ถ้าลุงไม่หิวข้าว ผมให้เตะเลย
ลุงชัย : เพลงอะไรของเอ็ง
ปิติ : ลองฟังก่อน ถามนะลุง
ลุงชัย : น้ำลายสอ เลยว่ะ เพลงอะไรของเอ็งว่ะ
ปิติ : เพลง นายไข่เจียว ลุง หอมไหมหล่ะ
ลุงชัย : หิวเลยว่ะ ข้าไปกินข้าวก่อนนะ
ปิติ : ไม่ได้ ไม่ได้เลยลุง นี่งานยังไม่เสร็จเลยนะ มาช่วยกันก่อนเลย ถ้าไม่ได้ส่งทำไง
ลุงชัย : ก็เอ็งไม่ได้หวังรางวัลแล้วนี่ ค่อยส่งไปให้เค้าทีหลังก็ได้
ปิติ : อ้าว เพื่อฟลุ๊ก ได้รางวัลขึ้นมาหล่ะลุง
ลุงชัย : เอาว่ะ ไม่เสร็จไม่ต้องกินข้าว กินปลากัน
ปิติ : น่ารักจังเลย ลุงชัย นี่สิ รักกันจริง

……………………………
ลุงชัย : นี่ แล้วคำนี้ หล่ะ จะเอาไปรวมยังไง "ปรากฏการณ์ฝน"
ปิติ : ก็ว่าจะทำเป็นเรื่องสั้นดีไหมลุง ตอนแรกก็ มีคนอ่านข่าวมาจากทีวี มารายงานข่าว
"เกิดฝนตกหนัก ติดต่อกันเป็นเวลาหลายวันแล้ว ซึ่ง การเกิด ปรากฏการณ์ฝน ในครั้งนี้นับว่า
เป็นฝนที่ตกหนักที่สุดในรอบ 30 ปีนี้……"
ลุงชัย : ดีว่ะ เอ็งก็พอไปได้ ไม่เห็นต้องข้าให้ช่วยเลยนี่ แล้วเอ็งคิดไปถึงไหนแล้วนี่?
ปิติ : ก็ได้พอสมควรแล้วลุง ตอนนี้ก็กำลังจะเอาคำ "ไม่รักแต่คิดถึง" มาเชื่อม
ลุงชัย : เอ็งก็ลองเปิดเพลงฟังสิ ดูว่าเพลงเค้าเป็นแนวไหน พูดถึงเรื่องอะไร แล้วเอ็งก็เอามาประยุกต์โยงให้มันเข้ากับเรื่อง น้ำท่วมของเอ็งน่ะ
ปิติ : ช่ายสินะ ทำไมไม่คิดอย่างนี้ ตั้งแต่แรกว่ะ ไอ้ปิติเอ๊ย
ลุงชัย : 55 5
ปิติ : ขอบคุณนะลุงชัย
ลุงชัย : ข้าก็คิดว่า น่าจะเป็นอย่างนั้นเอง
คนเรานะ ปิติ มันมีเรื่อง อื่นๆอีกมากมาย มาให้คิด ให้ทำ อยู่เรื่อยแหละ
อย่างเอ็งหัดคิด หัดทำอยู่นี่ สิ่งที่ได้แน่ๆเลยนะ ลุงจะบอก
ปิติ : ได้อะไรครับลุง
ลุงชัย : ได้ประสบการณ์ไง เคยได้ยินไหม พรแสวง ได้จากการฝึกฝน หัดทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวเอ็งก็เก่งไปเอง
ช่วงแรกก็เป็นอย่างนี้กันทุกคนแหละ มันต้องเริ่มนับจาก 1 กันทุกคน
ปิติ : อ้าวไม่ได้เริ่มจากนับ 0 เหรอลุง
ลุงชัย : บ่ะ ไอ้นี่ กำลังสั่งสอน ยังมาหยอกย้อนอีก วอนซะแล้ว
ปิติ : ครับ ครับ ไม่กวนแล้ว
ลุงชัย : คนเราทุกคนมีฝันกันทุกคนแหละ ข้าก็มี เอ็งก็มี ใครๆเค้าก็มี
แล้วใครหล่ะ จะไปถึงฝันได้สำเร็จ ไหนบอกข้าสิ
ปิติ : คนที่พยายามครับ
ลุงชัย : พยายามยังไง
ปิติ : เออ…. อ๋อนี่ไงลุง ที่ลุงบอกเมื่อกี้
ทุกคนมีฝัน ฝันว่าอยากทำ อยากเป็นอะไร ก็ต้องฝึก ต้องฝน แล้วมันจะชำนาญ
แล้วเราก็จะไปถึงฝันครับลุง
ลุงชัย : แล้วข้าถามเอ็งต่อนะ แล้วอะไรบ้างจะเป็นอุปสรรค์ ให้ไปไม่ถึงฝัน?
ปิติ : ความท้อถอย ท้อแท้ ขี้เกียจ ครับลุง
ลุงชัย : เก่งนี่ ไอ้ปิติ เอ็งตอบมามันก็ถูก แล้วตอนที่เราฝึกหัดให้ชำนาญนี่ มันใช้เวลาไหม
ปิติ : ใช้สิครับลุง
ลุงชัย : นี่แหละเรื่องที่ข้าจะบอกเอ็ง ไหนเอ็งลองบอกมาสิ ว่าข้าจะบอกอะไรเอ็ง
ปิติ : ลุงกำลังจะบอกผมว่า การที่เรามีความฝันนี่มันไม่ผิด ฝันแล้วก็ต้องทำให้สำเร็จ ไปให้ถึงฝันตามที่เราตั้งใจไว้ อย่าท้อ เพราะถ้าเราท้อเสียก่อน เราก็ไม่ถึงฝันของเรา เพราะกว่าที่เราจะถึงจุดหมายของ
เรามันต้องใช้เวลา ………….
ลุงชัย : (ปรบมือ) ตอบได้ดีมาก ไม่เสียแรง ดีมาก
ย้ำคิดย้ำฝัน ไว้แล้วเราจะได้ไม่ลืม เพราะเจ้าเวลานี่หล่ะตัวดี แล้วสักวันจะเป็น วันของเอ็ง
แล้วนี่ ใกล้จะเสร็จรึยัง……..

ปิติก็คิดเรื่องราว น้ำท่วมของเค้าต่อไป โดยมีลุงชัยนั่งอยู่ข้างๆ เสียงเพลงของเฉลียงก็ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปเรื่อยๆ

(ภาพกว้างมองไปริมน้ำ ฝั่งคลองด้านโน้นตรงต้นลำพู หิ่งห้อย ส่องแสงระยิบระยับ แล้วกล้องก็แพนขึ้นไปบนฟ้า ตรงทางช้างเผือก ภาพชายหนุ่มแบบเลือนๆก็ค่อยๆปรากฏออกมา แล้วพูดว่า " อังสุมาริน ผมรอคุณอยู่นะ ")
โดยคุณ : หลวงมะลิฯ ข้าราชการตัวอย่าง - [7:40:25  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
ยิ้มให้กว้างๆ (แต่ไม่เท่าน้องกว้าง) หนึ่งที
โดยคุณ :นายกอกิ้ม - [8:13:50  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
ยาวดีแฮะ ^^
โดยคุณ :ชายไทยไม่ทราบนามจอ - [8:20:54  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
เข้าใจหามุขดีจัง
แรกเริ่มก็ซัดไปแล้ว สามคำติด
โดยคุณ :หมีสมองฯ - [8:22:49  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
อ่านแล้วคิดถึงละครตอนสั้นๆเลยค่ะ...
ใช้มุขตรงดีจัง...( ^^ )
โดยคุณ :pitsie~~ - [8:55:08  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
แล้วสรุปว่าจะมีเพลงเต็มๆทั้งเพลงไหมนี่
โดยคุณ :picmee - [9:15:38  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
ทำเป็นละครสั้นได้เลยนะคะนี่ ^_^
โดยคุณ :เฌอ - [9:17:10  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 7
อิอิ เล่นง่ายดีแฮะ (^-^)
โดยคุณ :kookkai - [10:09:01  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 8
เข้าใจใช้คำค่ะ .. ^_^
ตบมือให้ในความคิด แปะ แปะ แปะ ^_^
โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [11:02:21  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 9
.^-^.
สนุกดีค่ะ
โดยคุณ :ปลายฟ้า - [11:18:55  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 10
รอฟังเพลงที่มีท่อน ฮุก กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี ….ล้าลันลา.. กล้วยไข่ หิ่งห้อย สารภี
โดยคุณ :engineer man - [12:15:17  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 11
เด็ด เด็ด เข้าท่า เข้าท่า

เหลืออีกกี่เรื่องนี่ ยังอยากอ่านต่ออีกหลายวัน
@^o^@
โดยคุณ :นายละเมอ เพ้อพก - [14:39:09  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 12
โห เล่นเอาตาลายเลยเรา นี่ถ้าเฉลียงออกมา 10 ชุด สงสัยทำเป็นหนังได้ 3-4 ภาค ยาวดีเนอะ ใสซื่อบริสุทธิ์จริง ๆ เชียว อ่านแล้วปิติจ้า
โดยคุณ :นางฟ้าปากกว้าง - [17:31:43  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 13
ยาวมาก......แต่ก็สนุกเข้าใจง่าย
โดยคุณ :kay - [17:50:32  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 14
" ..พี่รหัส..พอเค้าจบไป เค้าเลยอยากมีความทรงจำดีๆ หรือมีอะไรดีๆมาให้น้อง.. "
" ..ก็แค่อยากรู้ อยากตามมั้งครับ เค้ามีฝัน แล้วทำฝันได้.. "

..พี่รหัสกับเฉลียง..
..เฉลียงกับพี่รหัส..
..ความรู้สึกดีๆที่แอบเก็บไว้..

โดยคุณ :น้องรหัส - [20:20:56  20 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 15
@ู^0^@
โดยคุณ :เป็ด - [14:12:57  21 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 16
หุหุ ม่ายอยากจะเซส ยาวเป็นวาาาา ให้คะแนนความพยายามเต็มร้อยเรยยยยยยยยย *.*
โดยคุณ :น้ำมันมะกอก - [14:20:15  21 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 17
ยังไม่ได้อ่านเลยครับ แต่ แอดเข้า Favorites แล้ว ว่างๆ เข้ามาอ่านอีกทีครับกาป๋ม
โดยคุณ :ผักกาดดอง(เน่า - ICQ: 91709475 [14:44:58  21 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 18
เราชอบเฉลียง
โดยคุณ :นอ - [14:54:38  21 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 19
น่าอ่าน สนุกดีค่ะ
โดยคุณ :สารภี - [14:58:02  21 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 20
ระเบียง เฉลียง นอกชาน

วันนี้ วันวาน วันพรุ่ง

เติบใหญ่ เติบโต เรืองรุ่ง

เติมแต่ง ปรุงเพิ่ม ชีวิต
โดยคุณ :หนุมานชาญสมร - [15:05:17  21 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 21
ระเบียง เฉลียง นอกชาน
วันนี้ วันวาน วันพรุ่ง
เติบใหญ่ เติบโต เจริญรุ่ง
แต่งเติม เพิ่มปรุง ชีวิต
โดยคุณ :หนุมานชาญสมร - [15:08:03  21 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 22
Oh Ooh!!! Wow =^-^=
โดยคุณ :Zine..tamu - [16:56:11  21 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 23
: )
โดยคุณ :พุดซา - [14:37:34  24 มิ.ย. 2544]

ความคิดเห็นที่ 24
@^-^@
โดยคุณ :akejung - [22:32:01  26 มิ.ย. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....