วันนี้ พี่คุ้ยเอกสารบนโต๊ะ แล้วไปเจอสคริปต์คอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้ สองสามชุด
เห็นแล้วสะท้อนใจ จะทิ้งก็ทิ้งไม่ลง จะเก็บก็เก็บไว้เพื่อที่จะหายอยู่ดี ในสคริปต์นั้น
มีเนื้อเพลงทุกเพลงที่เล่น แล้วก็มีลายมือเจ้าเกี๊ยงเขียนคอร์ดไว้อย่างเป็นระเบียบ
ด้วยดินสอ (ตามนิสัยมันที่เป็นระเบียบเสมอ) มีเขียนไลน์คอรัสไว้ให้พี่ ๆ ในทุกเพลง
(นั่นแหละที่ทำให้มันบ่นว่ามันเหนื่อย)
พี่อยากฝากไว้ให้เป็นที่ระลึกสำหรับน้องคนไหนก็ได้ที่นิยมการสะสมอะไรก็ตามที่เกี่ยว
กับเฉลียงอย่างเป็นเรื่องเป็นราว มันคงมีค่าพอสมควรสำหรับคนที่สะสม
พี่ว่าอาจจะมีคนอยากได้หลายคน แต่มันมีอยู่สองสามชุด โดยเฉพาะที่มีลายมือเกี๊ยง
มีชุดเดียว ก็อยากให้กับคนที่อยากได้จริง ๆ คือคนที่แสดงให้พี่เห็นว่าเก็บจริง ๆ น่ะ
พี่จะได้ฝากมันไว้ ไม่อยากทิ้งจริง ๆ

หวังว่าคนที่ได้ไป จะเก็บรักษาเอาไว้ให้ดีนะครับ เพราะนี่คือประวัติศาสตร์ของวงการเพลงไทย ดูแลรักษาไว้เพื่อที่ว่าอีก 100 ปีข้างหน้า จะได้มีหลักฐานอ้างอิงว่า ไม่เคยมีคอนเสิรต์ใด และวงดนตรีใดทำได้เช่นนี้

"คุณไม่ยิ่งใหญ่ และไม่เคยยิ่งใหญ่
คุณจึงอยู่กลางใจพวกเรา"
สำหรับเพลงที่ทันสมัยตลอดกาล ของเฉลียง

อยากได้ค่ะ แม้ว่าจะเล่นดนตรีไม่เป็น แต่มีความสามารถในการเก็บสิ่งของ (ให้รกบ้าน) นะคะ และอีกอย่างหนึ่ง ไม่ได้ไปดูค่ะ ติดสอบทั้ง วันที่ 2 และ 3 เลยค่ะ (เรียนวันเสาร์-อาทิตย์ค่ะ) หลังจากอ่าน หนังสือ เรื่องราวบนแผ่นไม้ แล้ว ยิ่งเสียดายเลยอยากเก็บไว้เป็นที่ระลึก
เก็บจริง ๆ ค่ะขนาดเศษเสี้ยวของหนังสือพิมพ์มติชน ฉบับวันที่ 5 พ.ค 2537 ที่ลง เรื่องราวของคอนเสิร์ตแก้คิดถึง ยังตัดเก็บไว้เลยค่ะ
กระดาษงี้เหลืองเลย สนใจขอดูได้นะตะ รวมทั้ง VDO concert ก้อยังอยู่ในสภาพที่ดี เช่นเดิม ตลอดจน เทปเก่า ๆ ก้อยังอยู่นะคะ
ถ้าจะรับพิจารณา กรุณาติดต่อ กลับ
w_sapsuwan@yahoo.com
ขอบคุณมากค่ะ

เป็นอีกคนที่อยากได้คะ แต่ก็ไม่มีอะไรมาพูดกับพี่ดี้ เพื่อให้เชื่อมั่นในคำพูด คำมั่นสัญญา ว่าจะเก็บรักษาไว้ให้ดี สมกับความเหนื่อยของพี่เกี๊ยงแค่ไหน แต่ก็ยังอยากเป็นอีกคนหนึ่งที่มีความหวังเล็ก ๆ
ขอแสดงความยินดีกับคนที่ได้เก็บรักษาไว้ เพราะนี่คือสิ่งที่ตัวโน๊ตทั้งหก ได้ฝากเอาไว้ให้กับคุณ
สิ้นสุดคอนเสิร์ต พวกเราทุกคนคงต้อง เอาตูดแช่น้ำ แล้วเดินต่อไป เพื่อวันข้างหน้านะคะ เอาใจช่วยทุกคน สู้ ๆ คะ

ง่า..ผมเอาชุดที่ไม่มีลายมือพีเกี๊ยงก็ได้ครับ..
เอาลายมือพี่ติดไว้ให้ผมก็พอ
อิอิ

.........อยากให้พี่ดี้เก็บสคริปต์ นี้ไว้ด้วยนะคะ เพื่อเป็นความทรงจำเอาไว้ยามที่คิดถึงกัน....ถ้ากลัวทำหาย ให้คุณรุ่งฤดีช่วยเก็บก็ได้เนอะ หรือเก็บไว้ในเซฟก็ดี หนูว่ามันน่าจะมีค่าต่อชีวิตพี่เหมือนที่มันมีกับหนู
........... อยากได้เก็บไว้ด้วยคน แต่ถ้ามันมีน้อยหนูก็อยากให้พี่ดี้เก็บไว้ก่อน พี่ดี้จะได้คิดถึงพวกหนูพร้อมกับ...เรื่องราวบนแผ่นไม้...
ตลอดไป......
หนูเก็บของเก่งนะ...
อย่างเช่น"เก็บใจ" เก็บมานานยังไม่ให้ใครเลย ฮิฮิฮิ...555

อยากได้ค่ะ....แต่ขอฝากเก็บมันเอาไว้
กับคนที่รักมันมากที่สุด....
ขอแอบชื่นชมอยู่ไกลๆ...ก็มีความสุขแล้วค่ะ

ไม่แสกนมาแปะไว้แถวนี้หน่อยล่ะครับ

ไม่รู้ว่าเราเป็นคนที่อยากได้จริง ๆ หรือเปล่านะครับ คือว่าตอนนี้กำลังจะทำร้านกาแฟ อยากขออนุญาติพี่ ๆ ใช้ชื่อร้านว่าเฉลียงได้หรือเปล่าอะ แต่เป็นแค่ร้านกาแฟเล็ก ๆ ในปั้มต่างจังหวัด อยากได้สิ่งของที่เกี่ยวกับเฉลียงมาเพื่อแต่งร้าน และที่สำคัญ พี่ผมตั้งแต่คนแรกถึงผมที่เป็นน้องคนสุดท้องมีเฉลียงเป็นความผูกพันธ์ และความทรงจำทุกคนเลยครับ

ของที่เป็นของเฉลียงนั้นผมเองไม่ได้มีทุกอย่าง
แต่อย่างที่มีนั้นจะเก็บไว้อย่างดี เรื่องของเรื่องสาเหตุก็เพราะว่า
ไม่ค่อยมีนั่นแหละครับ
สนใจครับ แต่คงมีคนอยากได้กันเยอะเลย
ใครได้ไปก็ขอแบ่งปันความสุขด้วยคนนะครับ :) อิ อิ

บอกตรงๆนะคะพี่ดี้ หนูอยากได้ค่ะ เพราะเป็นคนนึงที่ความจำเป็น
บังคับให้ต้องมาอยู่ไกลบ้านมากมายขนาดนี้ แล้วอดไปดู
คอนเสิร์ตครั้งนี้ จนต้องฝากที่บ้านซื้อหนังสือซื้อซีดีส่งมาให้วุ่น
อะไรที่เกี่ยวกับเฉลียง หนูเห็นแล้วน้ำลายยืดหมดแหละค่ะ
แหะแหะ ก็ฟังมาตั้งแต่อยู่ ม. เอ่อ .. สมัยยังเอ๊าะน่ะค่ะ -___-"

แต่ถึงหนูจะอยากได้ตัวซีดตัวสั่น ถ้ามีคนที่รักเฉลียงมากที่สุด
สามารถเก็บทุกอย่างไว้ดีที่สุดจริงๆ หนูก็คิดว่า เค้าสมควรได้มันไปค่ะ
((ว่าแต่ว่า ขอยืมไปถ่ายเอกสารก่อนได้ไหมคะพี่ดี้?))

ปล. หนูกลับอยากให้พี่ดี้เก็บชุดที่มีลายมือพี่เกี๊ยงไว้นะคะ
อีกหน่อยมาเห็น จะได้ชื่นใจ อุ่นใจ อิ่มใจ เอมใจ (ฯลฯ)ใจ
มันอาจจะไม่หายก็ได้ใช่มั้ยคะ? ลองเก็บๆไว้กับสำเนาทะเบียนบ้าน
หรือใบเกิด ดูก่อนสิคะ นะคะพี่ดี้ ^___^

อยากเก็บไว้ให้ลูกจังพี่ดี้
ลูกผมมันเพิ่ง 8 ขวบเองครับ
แต่ร้องเพลงของเฉลียงได้เท่าๆผม
ผมเชื่อว่ามันจะเก็บรักษาแทนผมต่อไปได้

พี่ดี้เก็บไว้สิครับ...
ผมว่าเป็นความทรงจำที่ดีของพี่ๆนะครับ
เผื่อสักวันอาจจะมีพี่บางคนอยากดูจะได้หามาดูกันได้ :-)

ส่วนผมขอสละสิทธิ์ครับ อยากให้พี่เก็บไว้เองมากกว่า

อยากได้เหมือนกันค่ะ
แต่คงมีคนอยากได้เยอะแยะ..
เฮ้อ...
กล้วยไข่มีหวีเดียว
ต้องแบ่งสี่คนไป
หวีหนึ่งมีห้าใบ
แล้วจะแบ่งกันอย่างไร
เฮ้อ..
เรื่องมันเศร้า

ขอแค่เห็นก็พอค่ะ
คงมีคนอยากได้หลายคน
ถ้าใครได้ไปเก็บไว้คนเดียว มันก็เป็นสมบัติของคนเพียงคนเดียว
แต่ถ้า พี่ดี้เก็บไว้ แล้วกรุณาเอาก๊อปปี้มาลงในเว็บนี้
พวกเราทุกๆคน ก็จะได้เห็น จะได้นึกถึงวันที่พี่ๆ เหน็ดเหนื่อย
กับคอนเสิร์ท "เรื่องราวบนแผ่นไม้" ((ที่ข้าพเจ้ามะมีโอกาสได้ดู))

เผื่อในอนาคตพวกพี่ๆ เปิดกรุตัวเอง
เจอสคริปต์นี้จะได้คิดถึงพวกเราบ้าง
ถึงวันนั้น บางที่พวกพี่ๆ อาจจะอยากเจอกับพวกเราอีกบ้างก็ได้นะคะ

ป.ล. จะรอดูสำเนาทางเฉลียงดอทคอมนะคะ

อยากให้ scan มาให้ดูจัง จะได้ดูกันทุกคนครับ

อยากให้พี่เก็บไว้ค่ะ (ทั้งที่ตัวเองก็อยากได้จะแย่) เพราะมีคนอื่นๆอีกมากมายที่อยากได้ แต่คนสำคัญคือพี่ๆเองแน่นอน

เก็บไวว้เถอะนะขอร้อง
เก็บมันไว้...พร้อมกับเฉลียงในใจ
(แจกอันอื่นที่ไม่มีรายมือพี่เกี๋ยงก็ได้...แหะ แหะ อยากได้เหมือนกันแต่ให้พี่ดี้ก่อน)

อยากให้พี่ ๆ เก็บไว้เองนะคะ แล้วก็ scan มาให้พวกเราดูดีกว่าค่ะ แต่จริง ๆ ก็อยากได้มากค่ะ แต่คงมีหลายคนที่อยากได้ งั้นขอเป็นสำเนาก็ยังดีนะคะ จะเก็บให้ดีเลยค่ะ

บอกตามตรงค่ะว่าอยากได้ เก็บรูปพี่มา 13 ปี (จำได้มั้ยคะ ที่ให้พี่เซนต์หลังรูป แล้วพี่เห็นก็ร้องจ๊าก ที่เชียงใหม่ค่ะ) แต่เห็นด้วยกับเพื่อน ๆ คนอื่นที่พี่ดี้หรือพี่ ๆ เฉลียงควรจะเก็บไว้เอง เพราะคงมีคนอยากได้เยอะ (อาจตีกันตาย) สำหรับพวกเรา ขอแค่พี่มาแปะใน chaliang.com ก็พอ หรือถ้าจะสำเนาให้ก็ดีค่ะ จะเก็บไว้อย่างดีที่สุด

เก็บไว้เองดีกว่าค่ะ เพราะดูก้อรู้ว่าพี่เก็บมานานขนาดนี้คงไม่ใช่แค่ ลืม (เอ๊ะหรือว่าลืม)ทิ้งไว้แค่นั้นน่ะค่ะ เผื่อวันหน้ามาดูจะได้ชื่นใจไง พวกเราก้อจะได้พลอยชื่นใจด้วย เพราะคนที่เห็นค่ามันที่สุดน่าจะเป็นพวกพี่นั่นแหละ

รับฝากเอาไว้ค่ะ...
จะเก็บให้อย่างดีที่สุด
อยากจะเอาคืนเมื่อไหร่ก็จะมีให้ :-)

"อยากให้กับคนที่อยากได้จริง ๆ คือ'คนที่แสดงให้พี่เห็นว่าเก็บจริง ๆ' น่ะ "

ถ้าหนูได้มา หนูก็"แสดง"ให้พี่ดูได้ค่ะ ว่าหนูเก็บจริง ๆ แต่เมื่อมันอยู่ที่พี่ หนูก็ไม่รู้จะ"แสดง"อย่างใร
สิ่งที่หนูเก็บไว้ ก็อาจไม่ได้บ่งบอกว่าสิ่งที่หนูจะเก็บต่อไปหนูจะเก็บได้ดี จริงไหมพี่ ถึงแม้ตอนนี้จะเก็บอะไรต่อมิอะไรจนบ้านจะไม่มีที่ให้นอนแล้วก็ตามที
สรุปว่า ชอบที่"คุณเธอ" แปะ -กล้วยไข่ ภาค ๓ ค่ะ ใครเก็บก็ได เพราะหนูรู้ว่าไม่ว่าแฟนเฉลียงคนไหนได้ไป ก็คงเก็บไว้อย่างดีทุกคนจริงๆ
แฮ่ม คุณช้างน้อย เราก็ "เก็บใจ"เก่งเหมือนกันนะ อิอิ

หมายเหตุ:- ทีแรกกะจะไม่โพสต์ข้อความที่กระทู้เพราะเห็นมี "คนอยากเก็บ" เข้ามาเยอะแล้ว แต่พอเข้าไปกระทู้ 301 เลยต้องเข้ามาเพิ่ม rating ให้พี่ดี้สักหน่อย ...เอาใจคนไม่แก่ค่ะ ; )

ไม่เพิ่มความหนักใจให้พี่ แม้ว่าจะอยากได้ค่ะ แล้วแต่พี่เห็นสมควรว่าจะให้ใครนะคะ เพราะมีอยู่ชุดเดียว จริงๆแล้วมันเป็นที่ระลึกได้อย่างดีเลยนะ สำหรับความเหนื่อยที่พวกพี่ๆมีในคอนเสิร์ต ครั้งนี้ บางทีเห็นตัวหนังสือพี่เกี๊ยง แล้วพี่อาจจะคิดถึงอะไรหลายอย่าง มากกว่า เนื้อเพลง หรือลายมือนะคะ เก็บไว้เองไม่ดีกว่าเหรอคะพี่ดี้ ให้น้องๆแค่สำเนาคงพอแล้ว
บางอย่างมันมีค่าต่อความรู้สึกมากกว่าที่มองเห็น คนลึกซึ้งอย่างพี่รู้อยู่แล้วเนอะ
พี่ดี้คะ รักพี่มากๆๆๆๆๆๆ ขึ้น นับจากวันที่ได้ไปดูคอนเสิร์ตที่เชียงใหม่มา

ทำอย่างไรดีครับ....
กล้วยไข่มีหวีเดียว จริงๆ

เรื่องเก็บสะสมของพวกนี้นี่พี่จะวางใจใครได้เท่าผมล่ะครับ...
สั้นๆแค่นี้แหละ อิ อิ

มักน้อยอ่ะ
อยากได้แค่ลายเซ็นต์เฉลียงครบวงแค่นั้นเอง
หุหุหุ
แต่บุญน้อยค่ะ

เข้ามาชาไป คนอยากได้แยะเลย พี่ผมว่า
ซีล้อก แจกไปเลยครับพี่

แผ่นคิวบนเวทีผมยังถ่ายรูปเก็บไว้เลยนะพี่ขออวดหน่อย...เสนอหน้ามากเลยแฮะเรา เพื่อนๆอย่าหมั่นไส้ผมเลยนะครับ อิ อิ

อยากได้เช่นกันค่ะแต่จะทำยังไงดีหนอ ถึงจะชนะใจพี่ดี้ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรเพราะคิดวว่าคนที่ได้ไปเค้าก็คงไม่เอาไปทั้งไปฟ้างอยู่แล้วละ เค้าก็คงอยากได้เหมือนกันและถ้าใครได้ไปก็ขอให้เค้าเก็บรักษาไว้ดีๆ แล้วกันนะค่ะ พี่ดี้ถ่ายเอกสารแจกดีไหมค่ะ จะได้เสมอภาค รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะเฉลียงทุกคน

เสนอให้ไปเก็บไว้ที่พี่เกี๊ยงนั่นแหละดีที่สุด แว่วว่าพี่เกี๊ยงเป็นคนที่เก็บสมบัติเฉลียงไว้มากที่สุดไม่ใช่หรือครับ

รักพี่ๆเฉลียงจัง .. แบบไม่มีคำอธิบายนะ .. เพราะมันเข้าไปอยู่ในใจ มานานแล้ว

คิดว่าถ้าได้มาเก็บก็คงมีประโยชน์สู้อยู่ที่พี่ๆไม่ได้หรอก เพราะเป็นคนที่เล่นดนตรีไม่เป็น ไม่ใช่ว่าจะไม่เห็นค่านะคะ แต่ว่าคุณค่าของบางสิ่งอยู่ในใจน่ะยิ่งใหญ่แล้วค่ะ

ห้องพี่ดี้รกมากแล้วเหรอคะ ไม่มีที่ว่างพอแล้วหรือ ฝากพี่เกี๊ยงไว้สิคะพี่

ถึงพี่ดี้ .. ห้ามเรียกตัวเองว่า " อดีตหัวหน้าวงเฉลียง " อีกนะ .. มันใจหายยังไงไม่รู้ .. ความผูกพัน ระหว่างพวกเราไม่มีอดีตหรอกค่ะ .. ทุกอย่างจะอยู่ในใจ เพื่อเป็นกำลังใจให้กันและกันเสมอ

พี่ดี้ค่ะ..เป็น idea ที่ดีค่ะ..ที่จะช่วยแบ่งปันความฝันอันหอมหวานให้เราไว้ช่วยกันเก็บเกี่ยว..แต่..ุ้้พวกเราที่เป็นแฟนพันธุ์แท้คงมีมากนับกันไม่ถ้วน..แล้วจะแบ่งกันอย่างไร..อย่างไรฝากชื่อนี้..ให้พี่ไว้รับพิจารณาด้วยนะคะ..สัญญาว่าจะไว้อย่างดีเคียงข้างไปกับฝันอันสุกงอมของเราตลอดไปค่ะ..

ใจจริงอยากได้เหมือนกันนะคะ
แต่ไม่อยากแย่งกับใคร

ถ้าคนอื่นได้แล้วมีความสุข จะดีใจกว่า
เพราะถ้าตัวเองได้ คนดีใจมีหนึ่งคน

คนอื่นได้ คนดีใจมีสองคน

เห็นคนอื่นมีความสุข แล้วดีใจ :)

รู้สึกว่า จะเป็นพี่เจี๊ยบนะครับ..ไม่ใช่พี่เกี๊ยง ที่มีสมบัติเฉลียงมากที่สุดอ่ะ

ทีวีเครื่องแรกของบ้านผมที่ได้ดูเฉลียง
ตอนนี้มันได้รับการฌาปณกิจ ไปเมื่อหลายปีที่แล้วครับ

(เกี่ยวกันไหมเนี่ย)

มาเพิ่ม rating เท่านั้นค่ะ อยากได้เหมือนกัน แต่ไม่เป็นไรค่ะ

พี่ดี้ครับ.....ผมว่านะครับ....พี่น่าจะเข้ากรอบแล้วเก็บไว้นะครับ
ยังไงมันก็มีค่าทางใจนะครับ....(อย่างน้อยก็สำหรับผมคนหนึ่งหละ)
จะได้นึกถึงเวลาที่ดีดีที่ผ่านไปยังไงครับ.....ซึ่งมันก็คงเป็นเพียงเรื่องราว
เพียงไม่กี่ชั่วโมงก็ตาม.....แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่ผมประทับใจมากที่สุด
ช่วงหนี่ง....โดยเฉพาะที่ได้เห็นเฉลียงทั้ง 8 คน(พี่จิก,พี่เล็ก,พี่ดี้,พี่เจี๊ยบ,
พี่แต๋ง,พี่เกี๋ยง,พี่จุ้ย และก็พี่นก) อยู่บนเวทีร่วมกัน อ๋อไม่ใช่ซิ 9 คน
(ลืมน้องต้นไม้ไปอีกคน).....เป็นเวลาที่ผมจะไม่ลืมเลยครับ

ป.ล.
แต่ถ้าไม่มีที่เก็บจริงๆ(เน้นว่าจริงๆ) นะครับ
....บ้านผมก็พอมีที่ให้ติดนะครับ

เก็บความอุ่นใจไว้ เพียงพอแล้วคะ
สมบัติ คงให้คนที่อยากสะสม จริงๆ

ไม่ใช่ไม่อยากได้นะ แต่กลัวจะรักษาไว้ได้ไม่ดี

ตอนนี้นั่งเอกเขนกอยู่หน้าพัดลมได้ยินเขาบอกว่ามีสคริปต์จะฝากเอาไว้ให้เก็บอย่างดีเหมือนเก็บใจแต่จะตกไปอยู่ที่ใครคนนั้นก้อแค่มีความเป็นแฟนพันธ์แท้ เหมือนเรื่องตลกเพราะสคริปต์มีอยู่ชุดเดียว ดั่งโลกกลมกลมมีพระจัทร์หนึ่งดวง ถ้าโลกนี้มีเราเพียงสองคนคงจะแบ่งกันได้ง่าย แต่จริงๆยังมีเธอกับฉันกับคนอื่นอีกมากมายที่อยากได้ หวังเพียงให้พี่ดี้สะดุดกับข้อความของหนูนะ
และคิดว่าชั้นถูกโฉลกเธอ
เข้าใจเสมอถ้าพี่จะเก็บไว้เอง
ปล. อยากได้มากค่ะ

เห็นพี่ดี้ว่ามีสองสามชุด เลยคิดว่าน่าจะลงสนามแข่งขันครั้งนี้ดูบ้างมีคู่แข่งหลายคน แต่ไม่ว่าพี่ดี้จะตัดสินใจให้ใครไปก็อยากให้ดูแลรักษาสิ่งนี้ให้ดี แทนคนอื่นๆที่อยากจะดูแลแต่ไม่มีโอกาส oyoyoคิดว่าตัวเองสามารถดูแลของสิ่งนี้ได้ถ้าพี่ดี้วางใจ วางไว้ในมือหนู แฟนเฉลียงที่ฟังเพลงตั้งแต่อยู่ป2 จนปัจจุบัน

พี่คะ อยากจะช่วยเก็บไว้มาก แต่คิดเช่นเดียวกับหลายคนว่า น่าจะให้พี่ๆ เก็บไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพี่เกี๊ยง มันมีค่าทางใจมากจริงๆนะคะ คงไม่มีใครที่จะเหมาะไปกว่าพวกพี่ๆ อย่าลืม show ไว้ให้ดูใน web นะคะ จะ save ไว้ค่ะ เป็นไปได้ อยากมีพิพิธภัณฑ์ หรือ ที่เก็บของอันมีค่าทางใจต่างๆของเฉลียงไว้ค่ะ เอาไว้เป็นที่ที่ให้เราได้มีโอกาสรำลึกนึกถึงได้ตลอดเวลานะคะ ( ไม่มีที่บอกนะคะ เรายินดีเสาะแสวงให้ได้เสมอ มีอะไรให้ช่วยเหลือที่เชียงใหม่บอกได้นะคะ )
parichatoil@yahoo.com

อืม..จะเป็นพี่เกี๊ยง หรือพี่เจี๊ยบก็ตามเถิด น่าจะให้พี่คนใดคนหนึ่งเก็บรวมไว้กับทุกๆสิ่งที่เป็นเฉลียง เผื่อวันใดวันหนึ่งจะมี "นิทรรศการ เฉลียง" ไงคะ

มายิ้มเฉย ๆ ค่ะ ^_^
ถ้ามีเสนอชื่อเข้าชิงล่ะก็ เสนอน้องทีหัว แฟนพันธุ์แท้ ของเฉลียงอย่างเป็นทางการค่ะ
(ไม่รู้พี่ดี้ได้ดูรึเปล่านะคะ รายการแฟนพันธุ์แท้น่ะค่ะ)
เห็นน้องเค้าไปดูพี่ ๆ ทุกรอบ มีวีดีโอเป็นของตัวเอง ตามเก็บบรรยากาศ ก่อนคอนเสิร์ตเริ่ม
หลังคอนเสิร์ตเลิก อย่างมุ่งมั่น เก็บเกือบทุกอย่างเลยพี่ ทั้งกระดาษที่ให้คนเขียน ติชม ในคอนเสิร์ต บรรยากาศการซื้อขายซีดี หนังสือที่งาน เห็นแล้วก็ชื่นชม ชื่นใจ เด็ก ม.6 นะคะนั่น...
เชื่อว่าน้องเค้าคงเก็บของที่พี่จะฝากได้เป็นอย่างดี เพราะตอนนี้คงมีเฉลียงในสายเลือดแล้วค่ะ

มาเห็นด้วยกะคุณนางเอกค่ะ
แต่ก็แล้วแต่พี่แล้วกันค่ะ
เพราะคงมีคนอยากได้เยอะเลย ^-^

ยืนยันที่เกี๊ยก post ไว้ อยากมีร้านกาแฟ เล็กๆๆ บรรจุของสะสม ที่เกี่ยวกับเฉลียง จริงๆๆ ..........

ขอไม่แย่งคนอื่น
แต่ อยากบอกว่า คงแสดงด้วยตัวหนังสือบนนี้ไมไ่ด้ แต่ คงสัมผัสด้วยความรู้สึกได้

อยากได้ ไม่รักแต่คิดถึง
ขอมองดูไกลๆ อย่างชื่นชม
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ พี่

เก็บไว้ที่ตัวเองเถอะคะพี่ดี้ ความทรงจำที่มากคุณค่า มีความสุขเสมอที่ได้คิดถึง...
หากเป็นไปไม่ได้จริง ๆ ก็อยากให้น้องทีหัวแฟนพันธ์แท้ได้เก็บไว้คะ...

ตามมาเพิ่มเรทติ้งค่ะ...
แต่อ่านแล้วซึมไปนิดๆ..
อยากให้พวกพี่เก็บไว้กันเองมากกว่า..
สิ่งของบางอย่าง มันช่วยแทนความทรงจำที่ดีของเราได้ยาวนานกว่าที่เราคิดนะคะ..
พี่บอกว่าเห็นตอนนี้รู้สึกสะท้อนใจ.ถ้าพี่
ไปเห็นอีกหลายๆปีผ่านไป พี่อาจสะท้อนใจน้อยลงแต่จะรำลึกถึงวันดีๆที่ผ่านไป
ได้ชัดเจนขึ้นค่ะ.....
ฝากคืนให้พี่เกี๊ยงเก็บไว้ก็ได้นี่คะ....
วันคอนเสิร์ตที่เชียงใหม่หนูเห็นหน้าตา ท่าทางตอนที่พี่เกี๊ยงหยิบหนังสือที่สายลมกบฏเอามาให้มาไว้ใกล้ๆตัวแล้วเชื่อว่าพี่เกี๊ยงก็คงไม่ทิ้ง หรือทำสคริปต์อันมีค่านี้หายไปหรอกค่ะ..
แต่ไม่รู้ทำไม..
อยากให้พี่จิกเก็บไว้ด้วยเหมือนกันค่ะ
ปล- ก่อนเก็บพี่อย่าลืมสแกนให้พวกเราได้ดูสักนิดนะคะ อย่าซีร็อกแจกเลยเดี๋ยวพี่จะเหนื่อยเกินไปเพราะต้องทำหลายชุด เอาแค่มาสแกนไว้แล้วให้พวกเราปรินท์ ออกมาเก็บไว้กันเองดีกว่าค่ะ

พี่เก็บไว้เองเหอะค่ะ
อีกสัก 100 ปีอาจจะมีการประมูล
ผลงานนี้

ให้พี่ๆ เฉลียงเก็บไว้ดีแล้วค่ะ
สำหรับน้องๆ หนูๆ ขอนุยาดเอาไปซีรอกซ์ได้มั๊ยคะ :)

พี่ดี้ครับ ผมไม่อาจหาญ (อยู่บำรุง) ขอไว้เก็บหรอกครับ
แต่ถ้าพี่จะกรุณา ผมจะขอเอาไปก๊อปปี้ ถ่ายเอกสารไว้ศึกษา + เก็บรักษาอย่างดี สักชุดนะครับ ที่ทำงานผมอยู่แถวอโศกนี่เอง ผมจะรับส่งเอกสารถึงมือเลยครับ สัญญาว่าไม่มียับ ไม่มีเปื้อนแน่นอน เอากล้วยไข่ 1 หวีเป็นประกัน :)

เก็บรักษากันไว้ดีๆนะครับ
แล้วจะตามไปขอดู

ยินดีกับคนได้ด้วยครับ

จริงๆอยากได้มากเพราะเป็นคนชอบเก็บสะสมของที่เป็นความทรงจำทุกอย่าง
แต่ เห็นด้วยกับเพื่อนๆหลายคนนะคะ ว่าพี่ดี้น่าจะเป็นคนที่เก็บ script เอาไว้เองที่สุด....... เก็บไว้เถอะนะคะพี่

อ่านมาถึงตรงนี้ .. ไม่อยากจะบอกว่า น้ำตาไหลค่ะ .. ไม่รู้ว่าทำไม แต่อยากให้ พี่ดี้เก็บเอาไว้เองเถอะค่ะ .. แค่แบ่งปันฝันสวยงามเหล่านี้ให้น้องๆได้ดูบ้าง ก็พอแล้ว

"พี่เกี๊ยง"
(กัดฟันน่าดู) :)
............
ถ้าพี่เกี๊ยงไม่ยอมเก็บ
ทีหัวขอเสนอตัวค่ะ
ไม่ใช่แค่เก็บรักษา
แต่วันหน้ามันจะรับหน้าที่เรียกความทรงจำดีๆจากคนรักเฉลียง คนรักเฉลียงที่ไม่ใช่แค่ทีหัวคนเดียว
เอาหัวเป็นประกัน

พี่ดี้คะ โอ๊ตว่านะ พี่จัดแบบเกมตอบปัญหาทายใจเฉลียงมั้ยแบบตอบถูกใจเอาไปเลยง่ะ เพราะดูก้อรู้ว่ามีแต่คนเก็บๆๆนักเก็บท้างน้านเลยอ่ะ ใครได้ไปก้อเก็บกันสุดๆอยู่แล้น

ตอนแรกอยากได้มากเลยค่ะพี่ดี้
แต่พออ่านของทุกคนข้างบนแล้ว....
พี่ดี้ดูจะลำบากแล้วล่ะค่ะ

ต่างกันทั้งความคิดดเรานั้นต่างกันทั้งความฝัน
ต่างความเห็นแม้ใจไม่ห่างเกิน
บางคนอยากเก็บความประทับใจในหลาย ๆ ขณะของเฉลียงไว้ในที่ต่างกัน แต่ใจเรารู้ว่าไม่เคยลืมเธอ นามเฉลียง
แต่ฉันได้
เก็บความประทับใจไว้ในความทรงจำ
เก็บรอบยิ้มไว้ในความอบอุ่น
เก็บบทเพลงของเฉลียงไว้นำทางความคิด ความฝัน และดารเดินแล้ว
ฉะนั้นจะได้เด็บสคริปต็คอนเสิร์ตหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องสำหรับเพราะฉันได้เก็บสิ่งดีๆ ไว้แล้ว
(เก็บใจ เก็บไว้มานาน)

อ่านแล้ว สนุกดีค่ะ
แต่คนอื่น ๆ อ่านแล้ว
อาจมีบ้างที่ตื่นเต้น ลุ้น อยากได้
บ้างอาจเศร้า ทุกข์หนัก เพราะไม่รู้จะให้ใครดี

เอาเป็นว่า ถ้าให้เรา เราจะเก็บไว้อย่างดี
ดีที่สุด ไม่ให้ใครอ่าน และไม่ให้ใครเห็นเลยค่ะ เก็บเป็นของลึกลับ หายาก หาลำบาก หาไม่เจอ (ล้อเล่น)
เป็นไงคะ แค่คิดก็สนุกแล้วค่ะ
พี่อดีตหัวหน้าวงเฉลียงเห็นด้วยไหมคะ

แวะมายิ้มครับ :)
@^o^@

^0^

คิดเหมือนคนอื่นเลยว่า พี่น่าจะเก็บไว้เองหรือไม่ก็ให้พี่ๆเฉลียงเก็บไว้ หรือไม่ก็เก็บไว้ที่กองทุนเฉลียงเลยพี่

ตั้งแต่ได้ที่อยู่ ก็เพิ่งจะได้เข้ามาดูวันนี้เอง พอดีกำลังสอบก็เลยไม่ค่อยมีเวลาได้รู้ว่าพี่จะให้กับคนที่ดูแล้วว่าจะเก็บรักษาได้เป็นอย่างดี..ที่สุดก็ไม่รู้จะแสดงให้เห็นได้อย่างไร เอาเป็นว่าขนาดคอนเสิรต์สุดท้ายที่เชียงใหม่ก็ตามไปดูแล้วกันและก็ยังคงเสียน้ำตาให้เฉลียงทุกที..ถ้าพี่ให้ไม่ได้ก็ขอสำเนาส่งมาให้ก็ได้นะ..อยากได้เอาเก็บไว้เป็นกำลังใจในการเขียนบทความ ..แต่งเพลง ให้ได้รู้อยู่เสมอว่าจะมีตรงนี้ทุกวันนี้ไม่ได้เลยถ้าไม่ได้รู้จักและฟังเพลงของเฉลียง พอดีตอนนี้กำลังจะทำบ้านใหม่ก็แน่นอน บ้านของเราจะต้องมี..เฉลียง

เป็นไงดี้....ซึมไปเลยมึง

เก็บรักษาแบ่งๆกันดูนะค่ะ
สมบัติชื้นไม่สามรถหาได้จากที่ไหนอีก

ไม่อยากได้ค่ะ แต่ขอให้พี่เก็บไว้ดี ๆ เอาไว้เป็นความทรงจำที่ดีของพี่ไงคะ แล้วอีก 7 ปีข้างหน้าจะไปขอดู เพื่อย้ำความทรงจำดี ดี ค่ะ

อยากให้เอาไปใส่กรอบ แล้วก็เอาไปแปะไว้ที่ร้านอาจุ้ยอ่ะค่ะ

ผมอยากได้เนื้อเพลง+คอร์ดกีต้าร์ ของเฉลียงครับ ถ้ามีทุกเพลงได้ก็ดีครับ

โดยคุณ :