มาช่วยบิวท์พี่แต๋งอีกแรง
สืบเนื่องมาจากกระทู้นางฟ้าป้ายไฟ ที่ปิ๊กบอกว่า มีป้ายไฟแค่อันเดียว ด้วยความที่กลัวน้อยหน้าแฟนคลับ AF ข้าพเจ้าจึงได้คิดทำป้ายไฟอันเล็กๆขึ้นมา(เพราะงบมีจำกัด)
คิดว่าเมื่อบวกกับกลยุทธ์เมืองถลาง คือช่วยผลัดเปลี่ยนกันชูป้ายไฟ ก็จะทำให้ดูราวกับว่า มีป้ายไปหลายอันกันไปเอง เรื่องคงจบแค่นั้นถ้าตอนขากลับจากบ้านหม้อ
ที่ตรงหัวมุมถนน สายตาของข้าพเจ้าไม่ไปเจอกับร้านแผงลอยขายแผ่นเสียงเก่า ซึ่งเขาโละทิ้ง ด้วยสมองที่คิดว่าชาญสมร เอ้ย ชาญฉลาด ณ ขณะนั้น
ข้าพเจ้าจึงเข้าไปคุ้ยลังกระดาษเล่น ตามประสาอยากรู้ อยากเห็น ว่ามันจะมีแผ่นเสียงของเฉลียงหรือเปล่า
ในที่สุดก็เจอ เป็นปกแผ่นเสียงในอั้ลบั้มชุดเฉลียงหลังบ้าน ปกติเคยเห็นแต่รูปเล็กๆในอินเตอร์เน็ต ปกแผ่นเสียงจริงๆสวยมากเลย ก็เลยซื้อเก็บไว้ ตอนที่มานั่งรอรถเมล์จะกลับบ้าน
ข้าพเจ้าก็มานั่งพลิกปกแผ่นเสียงดู เออนี่เราฉลาดจริงหรือเปล่าหวา ซื้อมาหลายร้อย กินก็ไม่ได้ ฟังก็ไม่ได้ พลิกไปพลิกมา อุ๊ย! มีกระดาษแผ่นหนึ่งร่วงลงมาจากซอง
(อารมณ์ตอนนั้นประมาณว่า ขุดซากฟอสซิล แล้วเจอหลักฐานชิ้นสำคัญ) ต่อจากนี้ไปก็คือข้อความในกระดาษแผ่นนั้นครับ
ป.ล. สู้สู้ครับพี่แต๋ง
 โดยคุณ :
คนแอบชอบเฉลียง - [9:59:10 8 มี.ค. 2553] |
โดยคุณ
:~๐~ - [11:05:38 8 มี.ค. 2553]
