เคยได้ข่าวรุนแรงเรื่องหนึ่งค่ะ อันมีต้นเหตุมาจาก "แม่เภา" ภายใจจิตใจ
เป็นเรื่องของคนขับรถทางเอก ชนกับคนขับรถทางโท ซึ่งคนขับรถทางโท
ไม่ระมัดระวัง คนขับรถทางเอกลงไปเจรจาด้วย บอกว่าคุณผิด เพราะคุณขับรถ
ในทางโท ต้องเป็นฝ่ายระมัดระวัง ... ฝ่ายคนขับรถทางโทโมโหเดือด ไม่พูดจาว่า
กระไร แต่หยิบปืนพกในรถมายิงผู้ขับรถทางเอกโป้งหนึ่ง!! ตายสนิท

เลยอยากทราบความคิดเห็นของพี่จิก ว่าบางครั้งการที่เราทำถูก แต่ผลตอบแทน
ร้ายแรงกว่าที่คาดคิดนั้น เราควรจะเลี่ยงไปเสียเพื่อไม่ต้องเสี่ยงกับความสูญเสียจะดีไหม
เพราะคนปัจจุบันนี้ จิตใจโหดเหี้ยม และรุนแรงกว่าที่คาดคิดไว้มากนัก

เมื่อหลายปีก่อนเคยไปยืนเข้าคิวซื้อตั๋วหนัง มีผู้ชายคนหนึ่งมากระแซะ ๆตรงช่อง
ขายตั๋วแล้วหันมาบอกว่า "ขอถามโปรแกรมหนังกับคนขายหน่อย" ก็เลยกระเถิบช่อง
ให้เขา เขาทำทีถามโปรแกรมหนังจริง ๆ แต่ซื้อตั๋วออกไปด้วย พอขยับปากจะต่อว่า
ตอนแรกไม่ได้ว่าอย่างนี้นี่ เขาหันมามองทำหน้ากินเลือดกินเนื้อเรา ทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายผิด
เดินห่างออกไปเอามือแตะขอบเอวเหมือนแตะปืน แล้วยังทิ้งสายตามาทำนองว่า
"อย่ามาตอแยกับ ku นะไม่งั้นเดี๋ยว mung เดือดร้อนแน่"
กลับมานอนคิดแค้นอยู่หลายวันเลยนะพี่จิก ... แต่ก็ห่วงสวัสดิภาพของตัวเองด้วย
ถ้าต้องเป็นอะไรไปจริง ๆ แม่คงเสียใจหนักทีเดียวค่ะ

เจออะไรอย่างนี้นี่ พี่จิกว่าเราจะเรื่องที่ถูกต้องให้เป็นอย่างที่มันควรจะเป็นหรือจะรักษาตัว
รอดให้ปลอดภัยอย่างไรดีคะ

เอ๋า ตายละ ตั้งใจจะไป post ที่ prapas borad
นี่นาเรา....

อภัยให้คนชราอย่างอิฉันด้วยเถิด...
เฮ้อ....

Post ผิดที่...แต่ไหน ๆ ก็พลาดไปแล้วนะคะพี่นกยูง งั้นหมูตุ้มมาพลาดเป็นเพื่อนพี่นกยูงละกัน พี่นกยูงจะได้ไม่เหงา
เรื่องทางโท ทางเอกเนี่ย เคยมีประสบการณ์เหมือนกันค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า คนขับรถทางเอกหลับในค่ะ แล้วก็ชนรถทางโทเข้ากลางคันพอดีขณะที่รถทางโทกำลังเลี้ยว แน่นอนค่ะ ถ้าคนที่เขาขับรถทางเอก เขายอมรับว่าเขาหลับในมันก็จบใช่ไหมคะ แต่ว่า พี่คะ เขาไม่ยอมรับค่ะ เขารับไม่ได้ค่ะ รถมีประกัน ประกันที่ไหนจะยอมจ่ายให้ ถ้าเขารับว่าเขาผิดในขณะที่รูปเหตุการณ์มันสามารถทำให้เขาถูกได้ ผลของมันหรือคะ คนขับรถทางโท ต้องจ่ายค่าซ่อมให้เจ้าของรถที่หลับใน และต้องซ่อมรถตัวเองด้วยค่ะ น่าจะจ่ายเยอะด้วยค่ะ เพราะว่าบูบี้เชียว สงสารเขาจัง

เห็นด้วยกับคุณค่ะ....เคยเจอเหมือนกัน เวลาเห็นอะไรที่ไม่ถูกต้องแล้วเราแสดงความคิดเห็นออก แต่เรากลับเป็นฝ่ายถูกรังแก จากประสบการณ์ที่เคยเจอมานั้น ทำให้บางครั้ง ทั้ง ๆ ที่เราอยากจะช่วย แต่ทำให้ไม่กล้าไปเสียนี่ ทำยังไงความดีของเราถึงจะชนะได้คะพี่จิก......
.......คิดจะทำดี แต่เราก็กลัวอันตราย.....สังคมเดี๋ยวนี้ (บางสังคมนะคะ) มันน่ากลัวจังค่ะ .....คนทำผิดไม่กลัว ไม่อาย แต่กลับมาทำร้ายคนดีเข้าให้อีก......... เสียใจเหมือนกันค่ะ....... บางครั้ง ได้แต่ส่งกำลังใจไปให้ผู้ถูกรังแกคนนั้น ๆ

ประภาส ชลศรานนท์ ให้สัมภาษณ์
ในหนังสือ แพรวสุดสัปดาห์เล่มใด

1) ฉบับ 133, สิงหาคม 2531
2) ฉบับ 55, พฤษภาคม 2528
3) ฉบับ 175, พฤษภาคม 2533
4) ฉบับ 239, มกราคม 2536