กระดานความรู้สึก


คนพิเศษ
ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้
ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้น
แต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น อย่างน้อยคงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก “ไม่ธรรมดา"
ที่จะนึกถึง เรียกว่าเป็น “ความพิเศษ” ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ
ก็ในเมื่อคำว่า “พิเศษ” หมายถึง ความจำเพาะ ความแปลกแยก
ความดีงาม ความอบอุ่นในหัวใจ
กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด
ให้ “ความรู้สึกดีดี” จากจิตใจที่ดีดี
ให้ “ความอาทรถึง” จากจิตใจที่นึกถึง
ให้ “ความห่วง” จากจิตใจที่เป็นห่วง
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี แต่มี “สติ”
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่ “คุกรุ่น”
ให้ไปเลย ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้
แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง “ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม”
และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง
ก็จงหยุดพักตรึกตรอง อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด
“สิ่งดีดี” จนกระจัดกระจาย
เพราะ “การให้”ความหมาย ไม่ใช่ “การตั้งความหวัง”
คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกัน แต่คนสองคน
“จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน”
เพราะการตั้งความหวังมักนำพาซึ่ง “การเรียกร้อง”
“ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ” โดยที่ไม่รู้ตัว
มันร้อนนัก หนาวนัก และไม่เป็นสุข
เราต้องไม่ลืมปรับอุณหภูมิจิตใจเอาไว้ที่องศาอุ่นๆ
หากเริ่มรู้สึกตัวว่าความร้อนเริ่มทวีขึ้น
เราต้องค่อยๆเดินออกมาสูดอากาศเย็น
หากตรงกันข้ามเราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาวมาหาไอแดดเช่นกัน
และอย่าลืมว่า “ความพิเศษ”
ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นพิเศษมากหรือพิเศษสุด
หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียว
ทั้งเราและเขาอาจจะมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ
พิเศษในเรื่องนั้น…
พิเศษในเรื่องนี้…
ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา
เราก็ย่อมเลือกให้ความพิเศษกับใครก็ได้ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมา
จงให้ “ความพิเศษ” เป็นชีวิตชีวา
เป็นแววตาที่แจ่มใส
เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้
ไม่วิ่งหนี แต่ไม่วิ่งตาม
ไม่หักห้าม แต่ไม่กระโจนใส่
ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหว
แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจและเอื้ออาทร
จงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง เป็นความชุ่มชื่น
สดใส เช่นสายน้ำ
เป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา เป็นสีเขียวของใบไม้
ที่เย็นที่ตาและที่ใจ
และที่ตรงนี้…
จะอีกนานเท่าใด
ไม่ว่า “คนพิเศษ” คนนั้น จะอยู่ใกล้หรือต้องจากกันไกล
ความพิเศษ” นั้น ก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม
ที่ซึ่งใจข้างซ้ายตรงกัน ....
โดยคุณ : ใบหม่อน - [2:46:34  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
คัดลอกจากเมลมาอีกที
มาโพสต์ที่นี่....
ให้คนพิเศษในนี้ ได้อ่านกัน ^^
โดยคุณ :ใบหม่อน - [2:51:29  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
โดยคุณ :Picmee in Love - [3:54:37  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
^____________________*
โดยคุณ :.........T o T .......... - [5:06:11  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
ขอบคุณคับ
โดยคุณ :พี่เฮฮา - [8:08:32  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
.^-^.
โดยคุณ :ปลายฟ้า - [12:13:27  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
ดีค่ะ \^v^/
โดยคุณ :pinky pig@^v^@ - [13:09:49  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 7
เคยได้รับmailนี้เหมือนกัน อ่านแล้วประทับใจมากมาย ...เวลารู้สึกแย่ๆกับคนที่เราให้เค้าเป็นคนพิเศษ ก็มักจะหยิบขึ้นมาอ่าน ก็ทำให้เข้าใจอะไรๆขึ้น
โดยคุณ :ว่าน - [13:29:30  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 8
อ่านแล้ว.......ซึ้งงงงง จัง
โดยคุณ :เชาเชา - [13:38:11  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 9
^^
โดยคุณ :pitsie~~ - [14:32:39  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 10
รู้สึกอย่างนี้เหมือนกัน อยากบอกว่ากว่าจะถึงจุดที่การให้ไม่ใช่การตั้งความหวังต้องใช้เวลาทำใจกว่า 10 ปี อย่าคิดว่าง่าย แต่วันหนึ่งเมื่อคุณถึงจุดๆนั้นแล้วจะรู้ว่า รักแท้อยู่แค่เอื้อมมือคว้าจริงๆ
โดยคุณ :kero - [16:48:27  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 11
: )
โดยคุณ :พุดซา - [23:23:41  22 มี.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 12
Tho!!!! I thought you wrote it, .... anyway but it is good ja
โดยคุณ :Aodman - [1:50:11  23 มี.ค. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....