กระดานความรู้สึก


สำหรับพี่แต๋งค่ะ....ปูดอง 1,2และ3
นินทาเฉลียง
ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกข้อความที่ชื่นชมยินดีกับพวกเรา ตลอดเวลาอาทิตย์กว่าๆนี้เหมือนตัวลอยเดินเท้าไม่ติดพื้นโดยเฉพาะน้องต้นไม้ นั่งเฝ้าจอทั้งวัน อย่ามากกว่านี้เลยครับเดี๋ยวพากันเสียผู้เสียคนไปกันใหญ่ พวกเราก็คนธรรมดานี่แหละอาจแถมติงต๊องบ้างเป็นบางที เดินถนนก็แทบไม่มีใครรู้จัก นก บอกว่าเสร็จคอนเสิรทก็กลับเป็นหมาตามเดิมแต่น่าจะเป็นหมาน่ารักๆนะ ซื้อของแม่ค้าทอนเงินยังไม่มองหน้าเลย น่าสงสารมันจังเหมือนเราเลย เพิ่งกลับจากเชียงใหม่ สนุกดีอยู่กันครบคนปล่อยมุขกันไม่มีหยุดยั้งไม่รู้ไปตายอดตายอยากกันมาจากไหน ต้องขอโทษคนดูที่มาขอลายเซ็นด้วยผมยืนนานไปหน่อยปวดหลังมากเลยแอบไปนั่งพักก่อนแต่ประทับใจครับเมืองสวย คนสวย อากาศสวยมาอยู่สองสามวันไม่อยากกลับเลย ขอพักก่อนเดี๋ยวกลับมานินทาพวกเราในระหว่างซ้อมให้ฟัง
โดยคุณ : saxพูดได้ - [ 12 ธ.ค. 2543 , 08:46:50 น. ] ........................................................
นินทาเฉลียงเชียงใหม่
พวกเรากระดี้กระด้ามากจนออกนอกหน้าที่จะได้ไปเชียงใหม่พร้อมๆกัน6คนโดยลำพัง ตั้งใจจะไปย้อนเวลาหาวัยหนุ่มกันที่นั่นกันให้เต็มปรี่ ไปถึงสนามบินดอนเมืองกันตามเวลาเป๊ะเหมือนกลัวว่าใครจะแอบเปลี่ยนใจตามไปด้วย พี่ดี้ดูจะเป็นวัยรุ่นที่สุดแต่งตัวเหมีอนนักท่องเที่ยวจากนิวส์ออลีน (กางเงขาสั้น รองเท้ากีฬาราคาแพง แว่นตาเหลืองตามแฟชั่น สพายเป้ใบเขื่อง เสื้อโค้ชตัวหนาซึ่งต้องถือไปตลอดเวลาเพราะมันไม่หนาวดังที่คิด......นี่คือชุดตอนไป ตอนกลับก็ยังเป็นชุดเดิมพร้อมถุงหมูยอและสุราเหลือๆอีกครึ่งขวดที่ไม่รู้ใครแอบใส่มาให้โดยเจ้าตัวไม่รู้ หมดฟอร์มกันพอดี) พอรวมตัวกันได้ก็ตลกกันไม่หยุด เจอกับผู้โดยสารหลายคนที่ตามไปดูคอนเสิร์ทเราที่เชียงใหม่....ปลื้มใจจัง ไปอยู่เชียงใหม่3คืนพวกเราได้นอนรวมแล้วประมาณคนละ4ช.ม.เท่านั้น เพาระหลังจากตระเวณราตรีแล้วยังไม่หนำใจต้องไปตั้งวงเสวนาธรรมที่ห้องพี่ดี้อีกจนย่ำรุ่ง โดยมีตานกเป็นคนชงเช่นเดิม อย่าคิดว่าจะมีสาวๆอยู่ด้วยหรอกนะ.......ชายล้วนๆ6คน และมีน้องป๊อบเลขาพี่จุ้ยเป็นผู้ดูแลเราอีกคน ช่างรักษาคอนเซ็บเดิมได้ดีกันจริง ไปไหนก็แล้วแต่มือตกตลอด สุดท้ายเมาหลับเช่นเดิม หลังจากคอนเสิร์ทเลิกเราได้อยู่เที่ยวกันอีก1วัน จุ้ย พาไปเที่ยวที่บ้านบรรยากาศดีมาก อิจฉามันจริงแต่ที่พอรู้มาว่ามันเองก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้านเท่าไรนัก น่าเสียดาย จ๋า ภรรยาของจุ้ยทำอาหารเลี้ยงพวกเราอร่อยมาก จ๋าเป็นคนคล่องแคล้ว อัธยาศัยดี ขยันทำทุกอย่างได้ กับข้าว ทำบัญชี ซ่อมบ้าน ออกแบบต่อเติมบ้าน บริหารอิ่มอุ่น จิปาถะ จ๋าทำได้หมดแถมทำได้ดีด้วย นับว่าเป็นบุญของจ๋าที่ได้สามีเป็นจุ้ย ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่มีใครให้โอกาสจ๋าได้ทำขนาดนี้.......หลังจจากกินข้าวอิ่มแล้วพี่ดี้เล่นเปียโน พี่เจี๊ยบร้องเพลง เรานอนแล้วกรนสอดสลับเสียงดนตรีของเพื่อนอย่างไพเราะเพราะพริ้ง ตอนเย็นไปกินข้าวฟังเพลงกับเพื่อนคาวบอยน้ำปู๋ ที่ร้านบ้านไร่ยามเย็นแล้วไปดูดนตรีต่อที่คอทเทจ เก่งกันจริงๆครับเราสนุกมาก น้องป๊อบดูแลเราสุดชีวิตเป็นทั้งบอดี้การ์ด(ซึ่งจริงๆคงไม่มีใครเขาอยากจะทำอะไรหรอก) เป็นพี่เลี้ยง เป็นคนเคลียร์สถานที่ให้ก่อนเราลงจากรถ แอบกระซิบกับพี่ดี้ว่า กูรู้สึกตัวเองเหมือน เบิร์ดหรือพวกรัฐมนตรีว่ะ ลงจากรถมีคนไหว้กันเป็นสิบๆคน นึกว่าเราคงดังมากคนรู้จักเยอะแยะ ปัดโธ่....รุ่นนอ้งจาก ซียู แบนด์ มันมาเล่นดนตรีที่ ม.ช.ตกดึกมันก็มาเที่ยวเหมือนเรา แล้วกลับไปต่อที่โรงแรมได้อนอนงีบตอนตี5น้องป๊อบต้องฝ้าพวกเราโดยไม่นอนเพราะเรากลับไฟล้ท์ 7 โมงเช้า งานนี้ซึ้งใจน้องป๊อบมาก น้องป๊อบน่ารักจริง ก่อนจากกันได้กอดน้องป๊อบแทนคำขอบคุณที่ดูแลพวกพี่จนวินาทีสุดท้ายที่เชียงใหม่.........น้องป๊อบ เลขาพี่จุ้ยเนี่ยนะ เป็นชายไทยอายุประมาณ30 จบช่างกล ผมยาวหนวดดกตัวเท่าหมี .................น่ารักไหมจ้ะ
โดยคุณ : saxพูดได้ - [ 15 ธ.ค. 2543 , 11:42:54 น. ]
.........................................................
คำสั่งหัวหน้ากับปาร์ตี้ปูดอง
วันนี้จะลองเทคนิคใหม่ มีคนสวยเขาสอนมา หวังว่าคงไม่แฮงค์ ถ้าเป็นอีกก็จะลาโรงแล้วนะ
ปาร์ตี้ปูดองเริ่มขึ้นเวลาประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง เจี๊ยบมาเอาเครื่องดนตรีคืนเพราะโดนไอ้นกขู่ หลังจากคอนเสิร์ทที่เชียงใหม่ด้วยความเป็นนักดนตรีอาชีพมือพระกาฬของพวกมันทุกคน มันทิ้งเครื่องดนตรีทุกชิ้นของมันไว้ที่ห้องทำงานของผมจนแน่นเอี้ยด ราคารวมแล้วหลายแสน โดยเฉพาะของหัวหน้าผู้นิยมของแพงและไม่คำนึงว่าเหมาะกับตัวเองหรือไม่ ขืนมันไม่รีบเอาคืนจะเอาไปขายเอาเงินมาซ่อมแอร์รถให้หมดเลย
ที่ร้านปูดองเราต้องเซอร์ไพร้ซ์ เพราะภาพที่เห็นคือไอ้จุ้ยมาเป็นคนแรกกำลังนั่งคุยกระหนุงกระหนิงกับน้องป๊อป (ถ้าเป็นตอนซ้อมมันมาเร็วอย่างนี้คงจำเนื้อเพลงได้หมด) เมนูเดิมๆเริ่มทยอยมา พอเจอหน้ากันเจ้าของร้านก็ขอโทษขอโพยที่ต้องขอขึ้นราคาปูดองอีกจานละ10บาท หยวนน่า ทำไงได้ติดกันจนงอมแงมแล้วนี่หว่า ขึ้นเท่าไหร่ก็ต้องกิน ไอ้เกี๊ยงกับไอ้นกมันติดงานไม่รู้จะมาได้หรือเปล่า นั่งเหงาได้สักพักหัวหน้าก็เดินทางมาถึง มาดหัวหน้ามาดเข้มยังเต็มเปี่ยม มาถึงต้องขอนั่งหัวโต๊ะ ร้อนถึงน้องป๊อบต้องเดินเรื่องเคลียร์โต๊ะกันยกใหญ่ จอดรถมันยังจอดไว้คันหน้าสุดเล้ย หลังจากทุกอย่างเข้าที่เข้าทางมุขก็พรั่งพรูออกจากหัวหน้าและพี่เจี๊ยบ ทุกคนจะหอบหนังสือเรื่องราว..มาคนละ3-4เล่มเพราะมีคนฝากมาให้เซ็นระหว่างละเลียดปูดองแกล้มมุขของพี่ดี้ ฝ่ายที่เตัดต่อภาพเทปคอนเสิร์ทเอาตัวอย่างบางส่วนมาให้ดู ภาพสวยมากพวกเราเงได้เห็นภาพเวที แสง เป็นครั้งแรกเห็นแล้วตัวลอยไปพักนึง ดูแล้วเก่งๆกันทุกคนเลยดี้บอกว่าไอ้วงนี้ใช้ได้โว้ย น่าเอาไปออกเทปเซเว่นภาคผู้ชาย หัวเราะกับมุข3ผู้พิทักษ์ในนิทานของเจี๊ยบ เล่นกันเองแล้วก็มาหัวเราะกันเอง แขกโต๊ะอื่นแอบดูไปแอบหัวเราะไป น่าให้น้องป๊อบตามไปเก็บตังค์จัง ดูกันจนถึงเพลงสุดท้าย ที่ร่ำลากัน ไอ้จุ้ย ไอ้เกี๊ยง ตัวแสบเริ่มร้องไห้บนเวที ไอ้นกตามมาติดๆ ไอ้แก่3-4คนทำใจแข็งไม่ยอมร้องกลัวเสียฟอร์ม บรรยากาศปูดองซึมไปพักใหญ่ ในภาพกล้องโคล้สอัพหน้าเกี๊ยงและจุ้ยน้ำตานอง น้ำมูก น้ำลายฟูมฟาย น่าสมเพชนัก แต่ถ้าแฟนๆมันดูอาจจะน่ารัก น่าสงสารจังเลย เฮ้อ ไม่ใช่อิจฉานะ เกือบเที่ยงคืน เกี๊ยงกับนก ก็มาถึงพร้อมๆกัน นก เข้าแท่นชงตามเดิม ต้องดูเทปกันอีกรอบคราวนี้เริ่มจับผิดหัวหน้าที่มักจะออกคำสั่งด้วยความเด็ดขาด แตลืมคิดผลที่ตามมาซึ่งมักทำให้คนอื่นเดือดร้อนกันเป็นแถว เริ่มตั้งแต่จะอยู่แจกลายเซ็นจนผู้ชมคนสุดท้าย ทำเอาทุกคนตาเหลืองกันไปแล้ว ยังเป็นตัวการตั้งชมรมอะไรอีกเนี่ยะ จะแจกสคริปกับแฟนๆงี้ คิดแต่ละอย่างมันทำง่ายๆอยูเมื่อไหร่ล่ะ อย่างกับว่ามันอยู่กันว่างๆงั้นแหละ พอครบ6คนฮาตรึม จนเหลือโต๊ะสุดท้าย ระหว่างสำลักมุขของกันและกัน ตาก็ดูทีวีลุ้นรางวัลให้น้องนิโคลขวัญใจของพวกเรา ซึ่งหัวหน้ามันแอบอ้างว่าเป็นลูกสาวมัน น้องนิโคลได้รางวัล จริงๆ หัวหน้ารับอาสาโทรไปแสดงความยินดีกับน้องเขา พวกเราแย่งกันแสดงความยินดีกันใหญ่ น้อง น่ารักมาก ทุกคนยิ้มกริ่มไม่รู้ต่างคนต่างคิดอะไรเลยเถิดไปแค่ไหน รับรองได้ ได้แค่คิดเท่านั้นแหละ แต่แอบเห็นหัวหน้าแอบยิ้มด้วยความภูมิใจลูกสาว สุดท้ายก่อนกลับบ้าน มันบอกว่าซุปเปอร์สตาร์อีกหลายคน น้องนัท น้องมาช่า และอีกหลายคนถ้าพวกมึงอยากคุยกูเดินเรื่องให้ได้นะ นั่น คำสั่งสุดท้ายของมันยังเดือดร้อนเลย แต่คราวนี้ไม่เดือดร้อนพวกเรามันเดือดร้อนเอง กลับบ้านตี4 เมาปูดองเหมือนเดิม

โดยคุณ : saxพูดได้ - [ 26 ธ.ค. 2543 , 11:44:09 น. ]
.........................................................
เห็นพี่บอกว่าอยากได้รวมบทกวีนินทาเฉลียง ที่ประพันธ์โดยนักเขียนดาวรุ่งพุ่งแรง นามปากกา SAX พูดได้..หนูก็เลยรวบรวมมาให้...
เห็นด้วยไหมคะ ซีไรท์ปีนี้เขาต้องได้แน่ๆ เก่งจริงๆ...
ถ้าเจอเขาฝากบอกด้วยนะคะว่า...
อย่าลืมเสนอผลงานออกมาเป็นระยะๆ...เพื่อเสนอชื่อชิงรางวัล โนเบลปีหน้า...

.........ช้างน้อย........
โดยคุณ : .... - [1:41:16  27 ธ.ค. 2543]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....