กระดานความรู้สึก


คลายเครียด
บันทึกของพ่อบ้าน
IVANS KRAUS

ทำไมพวกผู้หญิงชอบบ่นเรื่องงานบ้านกันนัก แค่จัดระเบียบเล็กน้อย ทุกอย่างก็จะเรียบร้อยเอง

วันจันทร์
อาทิตย์นี้เมียไม่อยู่บ้าน ได้อยู่บ้านคนเดียวนี่เปลี่ยนบรรยากาศดีนะ คงเป็นอาทิตย์ที่ผมและเจ้าหมาลืมไม่ลงแน่ๆ
ผมวางแผนและจัดเวลาให้ตัวเองว่าจะตื่นกี่โมง จะใช้ห้องน้ำและทำอาหารเช้านานแค่ไหน ผมยังแบ่งเวลาไว้ล้างจาน ปัดกวาดเช็ดถู พาหมาออกไปเดินเล่น จ่ายตลาดและทำกับข้าว ผมอดแปลกใจไม่ได้เมื่อพบว่ายังมีเวลาว่างเหลืออีกเยอะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพวกผู้หญิงถึงทำราวกับว่าการดูแลบ้านนี่ช่างวุ่นวายยุ่งเหยิง ทั้งที่ใช้เวลาประเดี๋ยวเดียว ขึ้นอยู่กับการจัดเวลาให้เหมาะสมต่างหาก
ผมกับหมากินสเต็กเป็นอาหารเย็น ใช้ผ้าปูโต๊ะสีสวยๆ จุดเทียน และจัดกุหลาบใส่แจกันสร้างบรรยากาศ ผมเอาเป็ดบดให้หมากินเป็นออร์เดิฟร์ อาหารจานหลักก็มีเป็ดอีกพร้อมผักปรุงรสเป็นเครื่องเคียง ขนมปังกรอบเป็นของหวาน ผมดื่มไวน์แกล้มและสูบซิการ์หลังอาหาร
ไม่ได้ครึ้มอกครึ้มใจอย่างนี้มานานแล้ว

วันอังคาร
ต้องดูตารางเวลาใหม่ คงต้องเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย
ผมอธิบายให้หมาฟังว่าจะกินหรูทุกวันคงไม่ได้ เพราะฉะนั้นอย่าหวังว่าจะมีออร์เดิฟร์ มีชามอีกสามใบต้องล้างให้มันทุกวัน ช่วงอาหารเช้า ผมสังเกตว่าน้ำส้มสดที่คั้นเองมีปัญหาอยู่อย่าง คือต้องล้างที่คั้นน้ำส้มทุกครั้ง คงต้องคั้นน้ำส้มให้มากพอสำหรับกินสองวัน จะได้ล้างน้อยครั้งลงตั้งครึ่ง
สิ่งที่ค้นพบ : ไส้กรอกอุ่นในหม้อซุปได้เลย ลดหม้อที่ต้องล้างลงไปได้หนึ่งใบ
ว่าจะไม่ดูดฝุ่นทุกวันอย่างที่เมียต้องการหรอก แต่วันเว้นวันก็มากเกินพอ เคล็ดลับคือเปลี่ยนมาสวมรองเท้าแตะ แล้วหมั่นล้างเท้าหมา แค่นี้ก็สบายมากแล้ว

วันพุธ
ผมรู้สึกว่างานบ้านใช้เวลามากกว่าที่คิด คงต้องหากลยุทธ์ใหม่
ขั้นแรก : ผมซื้ออาหารจานด่วนใส่ถุงมากิน จะได้ไม่ต้องเสียเวลาทำกับข้าวมากนัก เวลาเตรียมอาหารไม่ควรนานกว่าเวลากิน เก็บที่นอนนี่สิเป็นปัญหา เริ่มต้นด้วยลุกออกจากใต้ผ้าคลุมเตียง เปิดหน้าต่างให้อากาศถ่ายเท จากนั้นก็ปูเตียงให้เรียบร้อย ดูวุ่นวายเหลือเกิน ผมว่าไม่จำเป็นต้องเก็บที่นอนทุกวันหรอก ในเมื่อตอนค่ำก็ต้องกลับมานอนอีกนี่นา และจะว่าไปแล้วก็เป็นงานที่ไร้สาระเหลือเกิน
จะไม่ทำอาหารอะไรเป็นพิเศษให้เจ้าหมาอีกแล้ว ผมซื้ออาหารสัตว์เลี้ยงสำเร็จรูปมา มันทำหน้าปุเลี่ยนๆ แต่จะทำอย่างไรได้ ถ้าผมต้องทนกินอาหารถุงจากร้านได้ มันก็ต้องกินได้เหมือนกัน

วันพฤหัสบดี
พอกันทีสำหรับน้ำส้มคั้น ไม่น่าเชื่อเลยว่า เจ้าผลไม้หน้าตาซื่อๆ จะสร้างเรื่องวุ่นวายได้ขนาดนี้ ซื้อน้ำส้มคั้นบรรจุขวดชนิดพร้อมดื่มดีกว่า
สิ่งที่ค้นพบ : ผมพยายามลุกจากที่นอนโดยให้ผ้าคลุมเตียงยับน้อยที่สุด ฉะนั้นแค่ใช้มือลูบผ้าห่มให้เรียบนิดเดียวก็พอแล้ว แน่นอนเรื่องอย่างนี้ต้องฝึก และเวลาหลับจะนอนดิ้นมากก็ไม่ได้ เล่นเอาปวดหลังนิดหน่อย แต่อาบน้ำฝักบัวร้อนๆ คงพอช่วยได้ ผมเลิกโกนหนวดทุกวัน เนื่องจากเป็นเรื่องเสียเวลาจริงๆ ผมเลยมีเวลาเพิ่มอีกวันละหลายนาที ซึ่งเมียผมไม่เคยเสียเวลาในเรื่องนี้ เพราะเธอไม่ต้องโกนหนวด
สิ่งที่ค้นพบ : ไม่จำเป็นต้องกินอาหารใส่จานใหม่ทุกมื้อ การล้างจานบ่อยๆ ทำให้ผมเริ่มหงุดหงิด เจ้าหมาก็กินจากชามใบเก่าได้เหมือนกัน ยังไงมันก็เป็นแค่หมา
หมายเหตุ : สรุปว่าจะดูดฝุ่นอย่างมากสัปดาห์ละครั้งเท่านั้น

วันศุกร์
พอกันทีสำหรับน้ำผลไม้ ขวดมันหนักเกินไป
ผมเพิ่งค้นพบสิ่งต่อไปนี้ : ไส้กรอกจะอร่อยในตอนเช้า อร่อยน้อยลงตอนเที่ยง และไม่อร่อยเลยในตอนเย็น ถ้าคนเรากินไส้กรอกมากกว่าสองวัน จะทำให้คลื่นไส้นิดหน่อยได้
หมากินอาหารแห้งมีคุณค่าบำรุงเหมือนกัน และไม่ทำให้ชามเปื้อน ผมพบว่าสามารถกินซุปจากหม้อได้โดยตรง ไม่ต้องเทใส่ชาม ไม่ต้องใช้ทัพพี ค่อยเลิกรู้สึกเหมือนเป็นเครื่องล้างจานอัตโนมัติหน่อย
ผมเลิกทำความสะอาดพื้นครัวแล้ว งานนี้น่าหงุดหงิดพอๆ กับเรื่องเก็บที่นอนนั่นแหละ
หมายเหตุ : เลิกกินอาหารกระป๋อง ที่เปิดกระป๋องจะเปื้อน

วันเสาร์
มีประโยชน์อะไรที่ต้องถอดเสื้อผ้าเข้านอนตอนกลางคืน ในเมื่อพอตื่นมาตอนเช้าก็ต้องสวมใหม่อีก สู้ผมเอาเวลามานอนเล่นอีกนิดดีกว่า และไม่จำเป็นต้องเลิกผ้าคลุมเลย เพราะฉะนั้นที่นอนจึงยังเรียบเหมือนเดิม
วันนี้หมากินอาหารหกเลอะเทอะ ผมตะเพิดมัน บอกว่าผมไม่ใช่คนใช้ของมันนะ แปลกจัง! รู้สึกแวบขึ้นมาว่า บางครั้งเมียก็พูดอย่างนี้กับผมเหมือนกัน
วันนี้เป็นวันโกนหนวด แต่ผมไม่อยากทำเลย สุดเซ็งจริงๆ อาหารเช้าเป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องแกะ เปิด หั่น ทา อุ่น หรือผสม เพราะกิจกรรมแบบนั้นทำให้อารมณ์เสียง่ายๆ
แผนการ : กินอาหารเที่ยงจากถุงเลย ไม่ต้องใช้ของไร้สาระอย่างจาน ช้อนส้อม หรือผ้าปูโต๊ะ
เจ็บเหงือกนิดหน่อย อาจเป็นเพราะขาดผลไม้ และคงเป็นอาการเริ่มต้นของโรคลักปิดลักเปิด ผลไม้แต่ละอย่างหนักๆ ทั้งนั้น จะให้หิ้วกลับบ้านไม่ไหวแน่
ตอนบ่ายเมียโทรมาถามว่าเช็ดหน้าต่างกับซักผ้าหรือยัง ผมหัวเราะอย่างขื่นๆ บอกเธอว่าไม่มีเวลาจะทำอะไรประเภทนั้นหรอก
อ่างอาบน้ำมีปัญหา ท่อตันเพราะเส้นสปาเกตตีไปอุด แต่ผมไม่เดือดร้อนเพราะเลิกอาบน้ำมาตั้งหลายวันแล้ว
หมายเหตุ : ผมกับหมากินอาหารจากตู้เย็นเลย ต้องรีบกินเร็วๆ จะได้ไม่เปิดตู้เย็นทิ้งไว้นานๆ

วันอาทิตย์
ผมกับหมานั่งดูโทรทัศน์อยู่บนเตียง ดูคนอื่นเขากินอาหารสารพัดและของอร่อยๆ เราทั้งคู่ต่างก็น้ำลายไหล รู้สึกเพลียและหงุดหงิด
ผมกับหมากินข้าวที่เหลือในชามข้าวหมาเมื่อเช้า เราทั้งคู่ไม่ชอบมันเลย ตามจริงผมควรอาบน้ำ โกนหนวด หวีผม ทำอาหารให้หมา พามันไปเดินเล่น ล้างถ้วยชาม เก็บอะไรต่อมิอะไรให้เรียบร้อย ไปจ่ายตลาด และทำอะไรอื่นๆ อีกมากมาย แต่ผมก็ไม่มีแรงทำ รู้สึกว่าทรงตัวไม่อยู่ และตาพร่า หมาเลิกกระดิกหางแล้ว
เฮือกสุดท้ายที่จะรักษาสภาพตัวเองไว้ก็คือ เรากระย่องกระแย่งไปร้านอาหาร แล้วนั่งกินอาหารดีๆ หลายจานอยู่นานกว่าชั่วโมง จากนั้นก็พากันไปนอนโรงแรม ห้องที่นี่สะอาดสะอ้าน เป็นระเบียบเรียบร้อยน่าอยู่ ผมเพิ่งค้นพบวิธีแก้ปัญหาการดูแลบ้านอย่างดีเลิศ ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าเมียจะเคยคิดอย่างนี้บ้างไหม?

*******************
โดยคุณ : คนผ่านมา - [15:20:46  5 ต.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
น่านสิ
โดยคุณ :ว่าน - [19:18:57  5 ต.ค. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
เรียกว่าต้องเจอเองแล้วถึงจะรู้สึก รึป่าวเนี๊ยะ???
@^-^@
โดยคุณ :akejung - [22:02:45  5 ต.ค. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....