ฮัลโหล  ด.ญ.เพียงออรับสายค่ะ    
  อีกยี่สิบวัน หนูจะสองขวบค่ะ  ก่อนหน้านั้นสี่วัน  พ่อกับแม่หนูแต่งงานครบสิบปีพอดีค่ะ

  สำหรับหนูหรือคะ  สบายดีค่ะ   พ่อกับแม่ชอบว่าหนูเป็นคนไม่อยู่กับร่องกับรอยค่ะ  เวลารับโทรศัพท์แบบนี้  มีคนถามว่า หนูทำอะไรอยู่ลูก  หนูก็จะบอกว่า  ตังเมดูลิโล่อยู่ค่ะ    
 ลิโล่แอนด์สติชเป็นหนังการ์ตูนสุดโปรดของหนู  หนูคิดว่าหนูเหมือนลิโล่ที่สุดแล้วค่ะ  บางทีหนูก็ทำท่า  "ไม่" แล้วสะบัดตัวนิดหน่อยตามลิโล่  แม่เขาบอกกับพ่อว่า เห็นแล้วอยากถีบค่ะ
  พ่อเขาบ่นว่าเหนื่อยใจกับหนูมากเลยค่ะ หนูก็ไม่เข้าใจว่าทำไม แค่หนูดูลิโล่ไปได้ครึ่งเรื่อง  หนูก็บอกว่า จะดูจ๊ะทิงจา แล้วหนูก็ร้องเพลงจ๊ะทิงจาของหนู  พอพ่อเปิดจ๊ะทิงจา  หนูก็ว่ามันน่าเบื่อ หนูก็ร้องเพลง จะหกขะล้มและ แข่งกับพี่สุดสาคร  พ่อว่ามันน่าเหนื่อยตรงไหนเหรอคะ
  หนูไปโรงเรียนแล้วค่ะ  มีเพื่อนเยอะแยะเลย  คุณครูพูดฝรั่งก็มี พูดไทยก็มี หนูก็เลยพูดมั่วทั้งสองอันเลย  พอคุณครูเขาแจกตุ๊กตา แล้วพอเล่นเสร็จให้หนูเก็บ  หนูก็เก็บไป พูดไปค่ะ  ว่า  วัน ทู ทรี โฟ ไฟ้ ซิก ซะเว่น เอ้ก นาย เท็น  อีเลเว่น ทะเว้ล เทิร์ทีน โฟร์ทีน ฟิฟทีน ซิกทีน ซะเว่นทีน เอ้กทีน นายทีน ทะเว้นตี้  แล้วหนูเห็นครูเขาจ้องแล้วเงียบ ๆ กัน  หนูว่าหนูทำอะไรผิดแล้วละ แต่หนูไม่ขอโทษหรอก ไม่เห็นมีใครเจ็บนี่นา
    วันก่อน พ่อเขายัวะมากเลย  พ่อเขากลับบ้านมา  ขึ้นบ้านแล้วเจอหนู  หนูก็ทักพ่อว่า  "พุงโตมาแล้ว"   พ่อตะโกนใหญ่เลยว่าใครสอน ใครสอน  ป้าเขาก็มาบอกว่า ไม่ได้สอน  แต่เคยบอกว่า ตังเมรู้ไหม ใครพุงโต  หนูก็บอกว่าพ่อ  แล้วป้าเขาก็หัวเราะ  หนูก็ว่าหนูชมพ่อแล้วนะ  แต่พ่อเขาหาว่าหนูทำท่าเยาะเย้ย  แถมยังไปถามแม่อีกว่า  ไอ้เด็กยังไม่สองขวบนี่ มันล้อ มันถากถางคนเป็นแล้วเหรอ ดูหน้ามันสิ  
    หนูเบื่อมากเลย พวกพ่อแม่ ป้าน้า น่ะ  ที่เที่ยวให้หนูไปสาธุใครก็ไม่รู้  ต้องส่งจูบ  ทำยิ้มหวาน อะไรไร้สาระ  คนเราไม่เคยเจอหน้าชอบพอ จะให้ไปทำยิ้มหวานปัญญาอ่อนได้ยังไง  พ่อกับแม่ไร้สาระจริง ๆ
    หนูก็เลยไม่ทำ สั่งอะไรก็ไม่ทำ  แต่หนูชอบคนที่เขามาที่บ้าน เวลาที่เขาไม่มาสั่งอะไร  หนูก็จะเดินไปหาเขาเอง คุยกับเขาเอง ตามประสาคนโต ๆ ด้วยกันน่ะ  ถึงแม้คนโต ๆ เขาจะไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ ฟังหนูพูดก็ไม่เข้าใจ  แต่พอหนูพูดอะไรยาว ๆ แล้วเขาเข้าใจ  กลับมาตกใจหนูอีกว่าทำไมหนูพูดได้  ทำไมรู้คำนี้  ก็หนูจะสองขวบแล้วนะ
     ก็ถ้าหนูทำน้ำหกใส่เสื้อ  หนูก็บอกว่า ไม่เอา เปลี่ยน น้ำมันเปียก  เปื้อนเสื้อ  หนูก็พูดสั้น ๆ แค่นี้ ทำไมทำหน้ายังกับหนูเป็นเด็กเสียเต็มประดา
     หนูนั่งดูทีวีอยู่  แล้วพ่อก็มายืนบัง  หนูก็แค่บอกว่า  หนูจะดูทีวี  อย่าบัง อย่าบัง   แล้วมันผิดยังไงคะ
     หนูมีรูปมาให้ดูค่ะ

โอเค  วางหูก็ได้ค่ะ  หนูจะดูลิโล่  พ่อเปิดลิโล่  แล้วตังเมจะเป็นเด็กดี  หนูตังเมเป็นลูกพี่พลับ ลูกพี่พลับ ลูกพี่พลับ   หนูร้องเพลงไปเรื่อยๆ ค่ะ มันว่าง

หนูตื่นเร็วค่ะ ตั้งแต่เจ็ดโมง  ไปเรียนกับเพื่อนๆ ที่โรงเรียน  สนุกจัง  ไปพร้อมกับเจเจค่ะ เจเจคือคนที่เกิดวันเดียวกับหนู แม่เขากับแม่หนูอยู่ห้องตรงข้ามกันในโรงพยาบาลน่ะค่ะ
หนูแต่งตัวเสร็จแล้วค่ะ แต่เบื่อหน่ายกับพ่อแม่ที่สุดเลย  ตื่นช้า  บางทีก็ไม่ยอมตื่น ให้คุณน้าแอ๊ะกับพี่ยุไปส่งหนู  แม่น่ะเขาตื่นแต่ว่าต้องไปสอนหนังสือ พ่อแหละตัวเดียว  เคยไปส่งหนู ไปดูหนูสองสามทีเอง  แล้วพอตอนเย็น ๆ จะบอกให้หนูมากอดหน่อย แล้ว บอกรักพ่อที่สุดในโลก  หนูก็ต้องทำไปยังงั้นหละ มันไม่ฟีลเลยนี่คะ

เอ้า จากนั่งมาเป็นยืนแล้วนะ  พ่อตื่นทำตาปรือมาส่งหนูที่หน้าบ้านเอง  แล้วก็บอกว่า เออ มันเหมือนตัวเกรมลินส์นะ  หนูไม่รู้ว่าพ่อพูดอะไร

ไปได้แล้ว เมื่อไหร่จะไปซะทีล่ะ จะไปโรงเรียนแล้ว

กลับมาบ้าน ก็ต้องมีกิจกรรมอีกค่ะ  ไม่ใช่ว่าจะได้พักง่าย ๆนะคะ  กลับมาจากโรงเรียนตอนเที่ยง  กลับมานอนได้สองชั่วโมง  แม่มาปลุกให้ไปว่ายน้ำแล้ว หนูละเกลียดจริง ๆ เลย  หนูไม่ชอบน้ำเปียกหน้าน่ะ
แต่หนูชอบน้ำ มันเบาตัวดีค่ะ  แต่น้ำเปียกหน้าแล้วมันเซ็ง  พ่อก็ชอบเอาน้ำมารดหน้าหนู  หนูก็ไม่ชอบแต่ก็ต้องแกล้งหัวเราะอ้ะ  เดี๋ยวจะหาว่าหนูขี้ขลาดกลัวน้ำ
หนูมีแว่นว่ายน้ำนะ แต่มันของเด็กอ้ะ  มันไม่สนุกเลย  หนูก็เลยต้องขอแว่นว่ายน้ำของพ่อของแม่ แม่เขาก็ไม่ให้ เขาบอกว่าหนูใส่ไม่ได้  แล้วไง แค่นี้เป็นเหตุผลแล้วเหรอ  งั้นหนูขึ้นดีกว่า

ไปเล่นกับเพื่อนข้าง ๆบ้านค่ะ   เขาเป็นเจ้าหญิงนะคะ  มีเชื้อสายมาจากทางกัมพูชา  เป็นพระญาติกับสมเด็จฮุนเซ็นค่ะ  เห็นว่าพระบิดาจะเสด็จกลับไปกัมพูชาเร็วๆ นี้ค่ะ  เพราะ สมเด็จฮุนเซ็นทรงชนะเลือกตั้งค่ะ
หนูมีเพื่อนเป็นเจ้าหญิงด้วยละ

ยังไม่นอนอีกหรือพี่
เดี๋ยว "โรคแก่" ถามหาอีกนา

ไปเล่นบ้านเขาค่ะ  แล้วก็ชอบบ้านเล็กๆ แบบนี้แหละค่ะ  ไม่รู้แม่เขาจะซื้อให้หนูหรือเปล่า  
ได้ยินพ่อกับแม่เขาปรึกษากันว่า หมั่นไส้ลูกเหลือเกิน จะทำยังไงดี มันอยากจะได้อะไรก็ได้  แต่พ่อกับแม่เขาน่ะ ลำบากมาตั้งแต่เด็ก  พ่อน่ะมีของเล่นปีละอัน  ส่วนแม่น่ะต้องตัดกระดาษทำตุ๊กตาเอง  แล้วต้องเก็บอย่างดี

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับหนูละค่ะ  ก็หนูก็อยู่ของหนูยังงี้อ้ะค่ะ  ให้ก็ให้มาสิ  ถ้าไม่มีให้ก็เห็นจะอยากได้เลย  หนูก็ว่าของหนูไปเรื่อยเปื่อยแหละค่ะ

แต่หนูมองหน้าพ่อแม่ หนูรู้น่ะ ว่าพ่อกับแม่เขามีความสุขจังเลย  หนูเลยหมั่นไส้เหมือนกัน  อย่ามาเรียกหนูไปกอด ไปหอม แล้วหนูจะทำตามแบบเด็กดีอะไรนั่น  สติ้วปิ๊ดค่ะ  

อาเจ๊ามาทักแล้วละ  งั้นรูปนี้เป็นรูปสุดท้ายละกันนะคะ

พ่อกับแม่เขาพาหนูไปที่สนามม้าที่แม่เขาไปขี่บ่อย ๆ แล้วแม่เขาไม่ได้ขี่มาสองเดือนแล้ว เพราะตกม้าขาหัก แต่ก็อยากไปดูม้าประจำที่แม่เขาขี่ แม่เขาคิดถึง

พี่ยุเขาเป็นพี่เลี้ยงหนู เขาอุ้มหนูไปในสนามม้า  แม่ก็คุยกับครูฝึก คุยกับพ่อ ไม่เห็นมีใครสนใจหนูเลย  หนูเลยตะโกนออกมาว่า " พ่อดี้จ๋า"  แล้วอ้าแขนมาหาพ่อดี้เขา

หนูต้องให้คนเขารู้ไงว่า หนูก็มีพ่อมีแม่  ก็ต้องโชว์นิดหน่อย  แต่ทำไมพูดไปแล้ว พ่อเขาถึงนิ่ง  เลิกคุยกับคนอื่นเลยล่ะ  แล้วก็เอาหนูไปอุ้ม  ทำท่าซึ้งอะไรก็ไม่รู้  ก็หนูแค่อยากจะโชว์ว่าหนูก็มีพ่อกับเขาเหมือนกันแค่นั้นเอง   พ่อจะมาทำท่าประทับใจอะไร้  ไร้สาระ  แล้วหนูก็ขอลงเดิน ไปวิ่งเล่นดีกว่า

พวกผู้ใหญ่  พ่อแม่ ป้าน้าอะไรเนี่ย หลอกง่ายจริงๆ เลย  หนูหลอกอะไรหน่อย ทำเสียงดังหน่อย ขัดใจหน่อย  ก็ยอมหนูแล้ว  หมูจริง ๆ

แต่หนูก็ต้องระวัง  เพราะแม่เริ่มไม่ยอมแล้ว  เริ่มตีมือหนูแล้ว  อันนี้มันเป็นการเมือง  หนูต้องปรับยุทธวิธีใหม่  แต่ เฮอะ  พ่อกับแม่ อย่ามาหวังว่าหนูจะยอมง่ายๆ หรอก

แต่หนูรักพ่อรักแม่ รักน้า รักป้า รักพี่  หนูดีใจจัง มีคนรักหนูด้วยแถวนี้  นาน ๆ ที หนูก็แวะมาทักก็แล้วกันนะคะ

^___^ น่ารักจริง ๆ เลยค่ะทั้งแม่หนูตังเม ทั้งคำบรรยาย  
ขอบคุณคุณพ่อคนเดิมค่ะ  

โดยคุณ :

เคยอ่านแต่เรื่องที่แม่ ๆ เขียน จะได้ความรู้สึกซึ้ง ๆ อีงอลไป
ความรักแบบพ่อของพี่เนี่ย น่ารักน่าหยิกจังค่ะ
รวบรวมไว้ให้เจ้าตังเมอ่านตอนโต คงซึ้ง คงหมั่นไส้พ่อคนนี้จนล้นใจ

รักษาสุขภาพนะคะ ร่ำรวยความสุขทั้งครอบครัวค่ะ

โดยคุณ :

น่ารักมากๆเลยนะคะแม่นู๋ตังเม  ชอบคำบรรยายประกอบด้วยได้อารมณ์มากเลย แม่น้องเอยสันนิษฐานว่า ส่วนใหญ่เด็กที่ซน มีความคิดเป็นของตัวเองจะเป็นเด็กที่มีหน้าตาน่ารักนะคะ เพราะว่าน้องเอยก็ซนไม่น้อยหน้าแม่นู๋ตังเมเลย 555

โดยคุณ :

ดีใจที่ยัยนู๋ตังเมมาค่ะ  น่ารักจริง ๆ  ตังเมของแท้ต้องมัดจุกหลายๆ อัน..อิอิ
ขอบคุณพ่อดี้จ๋า ที่เอาเรื่องของยัยนู๋ตังเมมาเล่าใฟ้พวกเราฟังนะคะ เห็นด้วยกับคุณหมีสมอง ว่าน่าจะรวบรวมเรื่องไว้ให้นู๋ตังเมอ่านตอนโตค่ะ  คงปลื้มน่าดู

โดยคุณ :

ค่อยหายคิดถึงหน่อยเนาะ .... รักษาสุขภาพนะคะ พี่

โดยคุณ :

รูปสุดท้ายนี่สวยน่าดูเชียวค่ะ
สวย ขาว น่ารัก ประมาณนางเอก Music Video

โดยคุณ :

น่ารักที่สุดเลย....

อะไรกันเนี้ย เดี๋ยวนี้ยังไม่สองขวบต้องไปโรงเรียนกันแล้วหรอคะ

โดยคุณ :

เอาอีก เอาอีก
:)

โดยคุณ :

^_^

ประทับใจ

โดยคุณ :

น้องตังเม..น่ารักจัง

ชอบมากเลย น่ารักที่สุดเลย

:)

โดยคุณ :

สวยทั้งรูป สนุกทั้งเรื่องค่ะ

อ่านเรื่องของหนูตังเม แล้วยิ้มทุกที เด็กอะไรน่ารักปานฉะนี้เนี่ย

โดยคุณ :

นาน ๆ มาที มีดีมาอวด น่ารักจังเยย

โดยคุณ :

โอว...คิดถึง

น้องตังเมน่ารักมาก ๆ ค่ะ  คำบรรยายภาพก็น่ารัก น่าเอ็นดูค่ะ

โดยคุณ :

น่ารักจะตายไป...
(คนแถวนี้เค้าบอก ทำมัยหน้าเหมือนพี่ดี้จัง เราเลยบอกว่า "น่ารักจะตายไป")

โดยคุณ :

น่ารักจัง
ใครกลัวการมีลูก มาดูทางนี้เร้วววว
แล้วจะเปลี่ยนใจ
ส่วนอิฉันก็มองลูกคนอื่นบนคานต่อไป..

*_*

โดยคุณ :

( ^^ )

โดยคุณ :

ยังงี้ค่อยหายคิดถึงหน่อย

โดยคุณ :

น่าหยิกจัง

น่ารักทั้งรูปและก็คำบรรยายเลยนะค่ะ

โดยคุณ :

@^_^@

โดยคุณ :

แล้วกองกำลังทั้งหมดก็หายไป... ช่วงชุลมุน.

โดยคุณ :

ซึ้ง.......................................คิดถึงพ่อจัง  

โดยคุณ :

ใครบอกว่าดี้เห่อลูก
ไม่จริ๊ง...อย่าไปเชื่อ

ไม่ได้เจอตัวจริงนานแล้วเน้อ....ช่างฉอเลาะ ออเซาะ จริงจิ๊ง....ยังงี้ต้องฟัดให้หายคิดถึง....แล้วคุณแม่ตกม้าหายดีแล้วเหรอจ๊ะ

โดยคุณ :

น่ารักจังเลย ... พ่อดี้จ๋า ... พาน้องตังเมมาบ่อยๆ นะจ๊ะ

สนุกมากเลยครับ เพิ่งรู้ว่าเด็ก 2 ขวบสมัยนี้ ทั้งฉลาดทั้งเจ้าเล่ห์ และมีโวหารสำนวนไม่ใช่ย่อยเลย ถ้าโตกว่านี้ พี่ดี้กับพี่รุ่ง ระวังตามลูกไม่ทันนะครับ =)

โดยคุณ :

สนุกสนาน + น่ารัก  จริง ๆ ค่ะหนูตังเม..

ขอบคุณพี่ดี้ที่พาลูกสาวมาเที่ยว..มาบ่อย ๆ นะคะ  ^__^

โดยคุณ :

ค่อยหายคิดถึงหน่อย....หนูตังเมอย่าหายไปนานสิจ๊ะ.......ความรักของพ่อมันแปลกดีน่ะ

โดยคุณ :

โอ้โห..ทำไมเด็กสมัยนี้ถึงได้โตเร็วจังแล้วยังรู้ทันผู้ใหญ่อีกนะ...น่ารักมากเลยค่ะ

โดยคุณ :

ก๊าก
ขำพ่อตังเม
โดนพี่เจ๊าทักหน่อย ไปเลย

โดยคุณ :

UMMmmmmm....

โดยคุณ :

เพิ่งเข้ามาดูเป็นครั้งแรก น่ารักมาก ซึ้งจริงๆค่ะ เมื่อไรหนูตังเมจะมีน้องคะคุณดี้ แล้วจะแวะเข้ามาทักทายบ่อยๆค่ะ

โตเร็วจังครับ :-)

แต่งตัวได้เปรี้ยวมากๆเลยจ้ะน้องตังเม
แถมยังมีเพื่อนเป็นเชื้อพระวงศ์อีก
ดูท่าน้องหนูคนนี้จะไม่ธรรมดานะเนี่ย
ฮ่า ฮ่า ชอบๆ

เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกค่ะ
น่ารักจริง ๆ ลูกพี่ดี้หรอกหรือ?????

โดยคุณ :

น่ารักจังนะคะคุณพ่อดี้น่ะ แล้วก้อน้องหนูตังเมด้วย มีความสุขมากๆนะคะ ครอบครัวห่อนาค

โดยคุณ :

หายไปนานแล้วนะคะ เมื่อไรจะมาเล่าเรื่องต่อจ๊ะหนูตังเม บอกพ่อดี้หาเวลาพาหนูมาคุยต่อได้แล้วจ๊ะ แฟนๆคิดถึง