เรื่องที่ 6
ผู้แต่ง : คนคนนี้ เขาบอกว่า ตัวเองบังอาจเขียน....
ผมไม่คิดอย่างนั้นนะ หรือคุณว่ายังไง

เฉลียงเก่าหวนเล่า ความหลัง
ร่องรอยไม้ผุพัง เสียหาย
มีความทรงจำยัง- คงอยู่ ในใจ
เรื่องราวบนแผ่นไม้ ขอเล่า เท้าความ

สมัยเป็นเด็กน้อย สารภี
ช่างรู้สึกสบายดี นักหนา
งานการก้อไม่มี ให้ทำ
มีแต่สร้างวีรกรรม เล่าสู่-กันฟัง

ดอกมะลิส่งกลิ่นหอม เด็ดดม
กล้วยไข่ลูกกลมกลม ยื้อแย่ง
หิ่งห้อยเก็บมาชม- คนเดียว ขังไว้
ไม่เคยพบความหมาย ไม่พบ ความจริง

จนได้พบกลุ่มคน เอกเขนก
เหมือนมีคนมาเขก โดนหัว
มีนักร้องเสียงเอก ฟังแล้ว แบกบาล
ได้ฟังเพียงไม่นาน คิดได้ คิดดี

เริ่มมองเห็นปรากฏ- การณ์ฝน
ครึ้มผ่านเมฆหมอกจน- ฟ้าใส
ได้ยินเสียงผู้คน ลมน้ำ ดินทราย
อื่นๆ อีกมากมาย เห็นได้ ด้วยใจ

นับดวงดาวค่ำคืน หมื่นพัน
ผลัดกันถามอาทิตย์-จันทร์ เหนื่อยไหม
ยังย้ำคิดย้ำฝัน ตรงนี้ คนหนึ่ง
ไม่รักแต่คิดถึง จึงเล่า-ให้ฟัง

ตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้า ตามหา
ผ่านพ้นการเวลา สูญหาย
ไม่ดูแลรักษา ถามหา วุ่นวาย
จึงอยากฝากเอาไว้ ตามเฉลียง-บ้านเรา

ขออภัยด้วยครับ
เค้าโครงเดิมต้องเป็นโคลงสี่สุภาพนะครับ
ช่วยอ่านให้เป็นโคลงสี่สุภาพด้วยครับ

แต่งโคลงสี่ได้ยาวขนาดนี้ ใครกัน วานบอก
^_^

ใครหนอ???

เลิศ เลิศ อีกแล้ว

ชวนมาชื่น ชวนมาชม

เก่งจังค่ะ ^_^

ไม่บังอาจสักนิดเลยขอรับ
แต่อ่านยังไงก็ไม่เป็นโคลงสี่สุภาพนะขอรับ -_-'

เฉลียงเก่าหวนเล่า........ความหลัง
ร่องรอยไม้ผุพัง..............เสียหาย
มีความทรงจำยัง...........คงอยู่ ในใจ
เรื่องราวบนแผ่นไม้.....ขอเล่าเท้าความ

สมัยเป็นเด็กน้อย...........สารภี
ช่างรู้สึกสบายดี............นักหนา
งานการก้อไม่มี.............ให้ทำ
มีแต่สร้างวีรกรรม..........เล่าสู่กันฟัง

ดอกมะลิส่งกลิ่นหอม......เด็ดดม
กล้วยไข่ลูกกลมกลม......ยื้อแย่ง
หิ่งห้อยเก็บมาชม..........คนเดียว ขังไว้
ไม่เคยพบความหมาย.....ไม่พบความจริง

จนได้พบกลุ่มคน............เอกเขนก
เหมือนมีคนมาเขก........โดนหัว
มีนักร้องเสียงเอก...........ฟังแล้ว แบกบาล
ได้ฟังเพียงไม่นาน..........คิดได้คิดดี

เริ่มมองเห็นปรากฏ-....... การณ์ฝน
ครึ้มผ่านเมฆหมอกจน.....ฟ้าใส
ได้ยินเสียงผู้คน.................ลมน้ำ ดินทราย
อื่นๆ อีกมากมาย...........เห็นได้ด้วยใจ

นับดวงดาวค่ำคืน..............หมื่นพัน
ผลัดกันถามอาทิตย์จันทร์...เหนื่อยไหม
ยังย้ำคิดย้ำฝัน.................ตรงนี้ คนหนึ่ง
ไม่รักแต่คิดถึง................จึงเล่าให้ฟัง

ตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้า.........ตามหา
ผ่านพ้นการเวลา.................สูญหาย
ไม่ดูแลรักษา......................ถามหา วุ่นวาย
จึงอยากฝากเอาไว้.............ตามเฉลียงบ้านเรา

คนตัดสินต้องลำบากใจแหง๋ ๆ :)

ใครหนอ...เก่งจนขนลุก

ขอบ-อกขอบใจ ท่านออกญามหาเสนาแห้วมาก
ช่วยมาทำให้มันมีหน้าตาเป็น โคลงสี่สุภาพ
........ ....... ......
( ^o^ )

เขียนดีครับ
แต่ไม่อยากให้เรียกโคลงสี่ฯ
เพราะสัมผัสยังผิดที่
รวมไปถึงบังคับวรรณยุกต์ยังผิดประเพณีอยู่
เอาเป็นว่าคล้ายๆโคลงสี่ฯแต่ไม่ใช่แล้วกัน
เดี๋ยวคนไม่รู้จะจำไปผิดๆ
แต่เขียนได้ไม่เลวนะครับ

กำลังจะมาแก้ตัวเชียวว่าใช่โคลงสี่ฤา
คนเขียนยังไม่รู้เลยว่ามันเป็นโคลงอะไร
ขอบคุณคุณลุงใจดีที่ชี้แนะค่ะ
ปล. ไม่มีใครคิดจะแก้คำผิดมั่งเหรอ อายจัง เพิ่งเห็น

จะเรียกอะไรก็ได้
ไม่เลว...ไม่เลว

(^-^) ชื่นชมในเนื้อหาค่ะ

ลื่นไหลดีจังครับ เวลาเขียนคงมันน่าดู

จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ เวลาครูสอนเรื่องโคลงสี่สุภาพ จะให้ท่อง โคลงนี้ล่ะ

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง.................อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยศใคร...................ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับไหล....................ลืมตื่น ฤาพี่
สองพี่คิดเองอ้า..........................อย่าได้ ถามเผือ

เวลาเขียนส่งครูก็ นั่งเขียนโคลงนี้ก่อน
แล้วก็แกะตาม จำง่ายกว่าแผนผังวงกลม
แต่ไม่ค่อยได้เขียนหรอก แหะแหะ ยกเว้นส่งการบ้าน

ป.ล. สงสัยอย่างหนึ่ง หลับไหล หรือหลับใหล
หลงใหล น่ะชัวร์ แต่หลับไหล ไม่แน่ใจ
ใครเอกภาษาไทย ช่วยที

@^o^@

"หลับไหล" ก็ถูกแล้วนี่เนอะ

ไปดีกว่า ไปหลับก่อนที่จะฟุบน้ำลายไหลคา keyboard : i~

เก่งมากกกกกก
อ่านเพลินเลย

นอกจาก ๒๐ ม้วนจำจงดี ... ก็ไม่มีคำไหนกล้าเป็นม้วนที่ ๒๑ แล้วหนิ ..หรือมี?

@^0^@

เก่งจังค่ะ ปรบมือให้

มาชื่นชมกับโคลง... เอ๊ะ หรือจะเรียกอะไรดีล่ะ
^o^

เก่งจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ        
    *-*-