..... บทสนทนา ... กับดอกไม้ .....
สงสัย ดอกไม้เจ้าเอย
เฉยเมยอยู่ใยเล่าหนา
เผยโฉมงามเด่นออกมา
มัวอายมัวช้าอยู่ใย
ตอบ ดอกไม้มิได้เฉยชา
หากว่ารอวันฟ้าใส
รอแสงตาวันเป็นใจ
เพื่อได้เติบใหญ่เบ่งบาน
บอกกล่าว นวลเจ้าดอกไม้น่ารัก
ทายทักโลกด้วยสีหวาน
พี่รอเจ้ามาแสนนาน
เพียงเพื่อพบพานชื่นเชย
ตอบ ดอกไม้มิอาจรีบเร่ง
อวดเบ่งกลีบบานผาดเผย
หลายสิ่งไม่อาจละเลย
มิได้เฉยเมยร้างรา
ต้องรอกลีบดอกเติบใหญ่
อีกก้านกิ่งใบเล่าหนา
ควรตามครรลองเวลา
เร็ว-ช้า เกินไปไม่ดี
เข้าใจ เข้าใจแล้วเจ้าดอกไม้
จะไม่รีบเร่งละคราวนี้
จะรอฤกษ์งามยามดี
วันที่เจ้าบานตามวัย.
รูปนี้ตั้งใจจะถ่ายตัวดอกไม้ไปหน่อยค่ะ .. มัวแต่เล็งกลีบและตัวดอกจนลืมมองฐานรองดอกไป .. เลยตกขอบอย่างที่เห็น -_-''
เห็นรูปแล้วให้นึกขำ พร้อมกับบ่นตัวเองว่าแย่จัง ตากล้องคนนี้ มือไม่ไว แต่ใจเร็วเกินตัว ด้วยเล็งหมุนอยู่เป็นนานสองนาน พอเห็นโฟกัสชัดปุ๊บ .. กดเลย ไม่ยอมมองรอบข้างให้ดีเสียก่อน ... แต่ชอบสีค่ะ ตัดกันสวยชัด เพียงแต่ขาด ๆ เกิน ๆ ไปนิ๊ดดดด .. ^_^
โดยคุณ :
ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [12:08:46 30 พ.ค. 2544] |