ถึงพี่เกี๊ยง..คนดี
หวัดดีจ้า...โซ้ยเอีย
บางอย่างที่ผ่านมาในชีวิต ย่อมมีอะไรที่น่าจดจำ
แต่กระนั้นก็ตาม...วัยวันที่ผ่านเลย
ไม่ว่าจะเป็นมุมมองในความคิด
ชีวิต และประสบการณ์ ที่เปลี่ยนไป
มันสะท้อนหลายๆสิ่งที่เคยทำ
ในแต่ละช่วงของเวลา
และความประทับใจเหล่านั้น
มันทำให้เราเผลอยิ้มได้อยู่คนเดียว
เพียงแค่นึกคิดถึงมัน...เราก็สัมผัสได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
บังเอิญกำลังทำบ้านใหม่จัดบ้านอยู่ไปเจอรูปพี่เกี๊ยง ตั้งแต่สมัยอื่นๆอีกมากมาย ตอนซ้อมเอกเขนก วันรับปริญญาของพี่ (ตรงกับวันที่พี่สาวลูกพี่ลูกน้องรับวันเดียวกับพี่ เราเลยมีรูปพี่ด้วย ตอนที่กำลังเฮอยู่กับพี่กิ๊กที่หัวร่ออร่อยไม่มีใครเกิน พี่ดู๋ (ตอนนั้นยังผอมเพรียวไม่มีคนรู้จักเหมือนปัจจุบัน กำลังยิ้มเขี้ยวออกมาจนหุบปากไม่ลงเลย) ที่ลานโลกดนตรี และอีกครั้งงานรับปริญญาอีกไม่ทราบว่าพี่ไปงานรับปริญญาใคร เราไปงานแฟนเพื่อนอยู่นิติฯ เลยเจอกันอีกครั้ง ในรูปพี่ใส่เสื้อสีเขียว กางเกงสแลคดำด้วยนะ
หลังจากดูภาพเก่าๆเหล่านี้แล้ว
ทำให้อยากรู้ว่า...พี่เกี๊ยงเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างมั้ย ...เหมือนอย่างที่เรารู้สึก
วันนี้ต้องเขียนแค่นี้ก่อนค่ะดึกแล้ว
หน่อไม้
โดยคุณ :
หน่อไม้ - [23:32:55 15 ม.ค. 2544] |
