เรื่องที่ 2
ผู้แต่ง : เงื่อนไขเดิม....ไม่บอก

ที่ตรงนี้มีเรื่องราวมากมาย เป็นเหมือนเรื่องราวบนแผ่นไม้
เอามาต่อรวมกัน เป็นเฉลียง นั่งเอกเขนก เพราะรู้สึกสบายดี
ที่ตรงนี้ ฉันไม่ได้ไม่รักแต่คิดถึง แต่เพราะเรื่องราวต่างๆที่ ฝากเอาไว้
ทำให้ฉันรักที่นี่ อย่างตอนที่แม่สารภี ชอบมานั่ง ร้อยดอกมะลิ
หรือตอนที่น้องๆของฉันมานอน กิน กล้วยไข่
แล้วดูรุ้งที่เกิดจากปรากฏการณ์ฝน หรือตอนที่
ออกมานอนนับดาว แล้วนอนดูแสงวับๆแวมๆ ของหิ่งห้อย
หรือตอนที่ฉันกับคนอื่นๆอีกมากมาย มาเล่นทายปัญหากัน
“ตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้า” มีจริงไหม อยู่ที่ไหน
คำถามของเจ้าเพื่อนตัวดี เล่นเอาต้อง งัดเอากบาลออกมาแบ
แทบได้ว่า แบกบาล กันทุกคนแล้ว
ทุกวันนี้ยังสรุปไม่ได้เลยว่า ตะไคร้น้ำสุดขอบฟ้าที่ว่า
นี้อยู่ที่ไหน แล้วเธอหล่ะ ได้ ย้ำคิดย้ำฝัน
ถึงวันเก่าๆเหมือนฉันบ้างไหม ?

WOW!! ..
@^-^@

สำนวนนี้ไม่ค่อยคุ้น เดาไม่ถูกค่ะ ^_^

มายิ้มให้เจ้าของเรื่องค่ะ... ( ^^ )

ใครหนอ......เจ้าของเรื่อง ปรากฎตัวออกมาซะดีดี

ู^_^
อืม ... ใครกัน

นึกภาพตามแทบไม่ทัน

@^o^@

:)

อยากรู้ยัดใต้โต๊ะพี่สิ ฮิ ฮิ แหะ แหะ

:o)

เฮ้.....คุณพระ"คิง"
อย่าตัดทางหากินกันสิครับ

คุณหลวงฯ ทำเสื่อมเสียอีกแล้ว เฮ้อ......

เค้าเป็นใครหนอ เค้ามาจากไหน

ถ้าอ่านในใจจบแล้ว...
ลองอ่านออกเสียงเร็ว ๆ
เหมือนท้ายโฆษณาเครื่องดื่มบำรุงกำลังดูสิ
เราว่ามันสนุก และมันส์ดีจัง
ชอบค่ะ...ชอบ

ชอบอันนี้ค่ะ..

: )

@^o^@

@^v^@

(ชอบ ชอบ.......) ?
I(^o^)/