ปวดหลัง
.....................................
เรื่องมันเกิดเมื่อเช้ามืดของวันก่อน
ในขณะที่กำลังนอนหลับฝันเพลิน ๆ ก็มีอันต้องลุกพรวดขึ้นมาด้วยอาการปวดหลังอย่างไม่รู้สาเหตุ
เดือดร้อนถึงคนในบ้านต้องวิ่งกันให้วุ่นวาย ชนกันโครมคราม บางคนจะวิ่งมาดูอาการ แต่โดนกระแทกล้ม...เลยแกล้งนอนหลับต่อหน้าตาเฉย
...แม่เป็นคนแรกที่มาถึงก่อน...
นวดหลังมั้ย
แม่ถามซ้ำ ๆ ตาก็หรี่เพราะง่วงจัด มือไม้ก็ก้าวก่ายไปมาบนตัวดิฉันอย่างไม่รู้ทิศทาง
แม่ ที่แม่นวดน่ะ หัวไหล่แล้ว ดิฉันบอกแม่
อ้าว จะไปรู้เรอะ
แม่สะบัดเสียงเหมือนงอน แต่ก็ยังนวดหัวไหล่ต่อ ไม่เปลี่ยนใจ
ถ้านวดไม่ได้ผล เหยียบเลยดีกว่า
ผู้ไม่ประสงค์ออกนามพูดขึ้นมาลอย ๆ น้ำเสียงเหมือนห่วงใย แต่มองไปก็เห็นขยับแข้งขยับขาเหมือนเตรียมพร้อมเต็มที่
.................................................
เช้าวันนั้น อาการเริ่มทุเลาลง มีเพื่อนฝูงที่รู้เรื่องทยอยกันโทรมาสอบถามอาการ บางคนร่ำร่ำจะมาเยี่ยมไข้
ดิฉันได้แต่ตื้นตัน ซาบซึ้ง น้ำหมากไหลย้อยเป็นทาง
เอ่อ พริ้ง มีใครเอาอะไรอร่อย ๆ มาเยี่ยมมั่งอ่ะ จะได้ไปกิน เอ๊ย ไปเยี่ยมน่ะ
ดิฉันเริ่มรู้แกว เลยบอกปัดว่าไม่มีอะไรกินหรอก เอ๊ย...ไม่เป็นอะไรมากหรอก
โฮ โฮ เสียดาย เสียดาย
ปลายสายทำน้ำเสียงเสียดายจนออกนอกหน้า แต่ดิฉันก็ไม่ยอมใจอ่อน พลางเฉไฉไปเรื่องอื่น
เรื่องปวดหลังเนี่ย เราว่าพริ้งเพลา ๆ เรื่องตะบันหมากก็ดีนะ วันละสามครั้งหลังอาหารก็พอ
เธอช่วยวิเคราะห์หาสาเหตุอย่างน่าเชื่อถือ
แหม
.เค้าชอบกินนี่
ดิฉันโอดครวญ
ว่าแต่พริ้งไม่ได้กินแค่วันละสามมื้อนี่ อาหารว่างอีกล่ะ วันนึงวันนึงก็หลายอยู่นะ ไม่ได้ ไม่ได้ ต้องเหลือแค่วันละสามมื้อพอ....
เธอออกคำสั่งประกาศิต
ไม่เกี่ยวหรอก
ดิฉันปฏิเสธเสียงแข็ง แต่ปากก็เคี้ยวหมากไม่หยุด
อีกอย่างนึงนะ...แต่พูดไปเดี๋ยวจะสะเทือนใจปล่าว ๆ โรคนี้เราเคยอ่านในหนังสือเขาบอกว่าเป็นโรคเอ่อ...แบบ เอ่อ
.
เธอทำน้ำเสียงเกรงใจสุดชีวิต จนรู้สึกได้
แบบ โรคผู้สูงวัยน่ะพริ้ง รู้จักไหม...
เพื่อนของดิฉันย้ำคำว่าสูงวัยได้สูงวัยถูกใจจริง ๆ ดิฉันฟังอย่างเงียบสนิท พลางถอนหายใจดังเฮือกใหญ่ ไม่มีแรงแม้แต่จะเถียงข้าง ๆ คู ๆ
ทำใจ..พริ้ง
ทำใจ
เธอปลอบดิฉันแบบแปลก ๆ เพราะมีเสียงหัวเราะคิกคักสอดแทรกมาเป็นระยะระยะ
จำไว้ จำไว้ ดิฉันได้แต่จดชื่อของหล่อนไว้ในบัญชีดำอย่างไม่ลังเล
..แค่นี้แหละ หายไวไวนะพริ้งเพื่อนเลิฟ...
ดิฉันฮึดฮัด แต่ก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงความห่วงใยนั้น
ก่อนวางสายไม่วายที่เจ้าหล่อนจะทิ้งข้อความให้ชวนคิดอีก
อ้อ
.ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันเปล่านะ แต่พวกความลง ความหลังน่ะ อย่านึกถึงมันมากเลย...จะปวดเปล่า ๆ
.............................................
ปวดหัว
ลองเช็ดตัว
อาจจะหาย
ปวดฟัน
ต้องหมั่นแปรงวันละกว่าสองครั้ง
เป็นใช้ได้
ปวดท้อง
เพลงที่อยากร้อง
ต้องเก็บไว้
หากวันนี้...รู้สึกปวด ห ลั ง
ขอมอง ห น้ า เธออีกสักครั้ง
กำลังใจ
.
..........................................
โดยคุณ :
ป้าพริ้ง - [14:44:06 9 ก.ย. 2544] |
