ชุมนุมแม่นมคนสนิทฯ
ณ บ้านเด็กอ่อนพญาไทฯ
22 ธันวาคม 2545

…เกิดสงครามพันครั้ง เด็กก็ยังสวยงาม...

ณ บ้านเด็กอ่อนพญาไท เวลาบ่ายอ่อน ๆ เหล่าบรรดาคนสนิท ฯ (ที่ปลอมตัวเป็นแม่นม) ก็ทยอยตบเท้ากันเข้ามา เท่าที่ติดอยู่ในความทรงจำ ก็มี นายกอกิ้ม  พี่เฌอ นางฟ้าปากกว้างงงงง Oakland ไก่น้อย นู๋บิ๊ก pitsie~~ เด็กน้อยไม่ยอมเรียน ปราง เนฌา หมีสมองเล็ก ปลายฟ้า  ทีหัว ตัวพลาด(ขาดใครไปก็คิดซะว่าไม่ค่อยนึกถึงแล้วกัน) และนี่ยังเป็นการปรากฏตัวครั้งแรกของ marmalade(ทีแรกเห็นแว้บๆนึกว่าminkyใส่ชุดนิสิต) แค่อยู่ในวงล้อมคนสนิท พวกเราก็ยิงกันไม่หยุด  บางคนเพิ่งนึกได้ว่าไม่ได้เอาของขวัญจับฉลากมาก็พยายามหาเอาแถวนั้น “จับเด็กผูกโบว์เลยมั้ย”  “ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรามอบใจเป็นของขวัญ” “ง่ะ งั้นหนูสละสิทธิ์ไม่จับฉลากแล้วกัน” …….พวกที่สืบรู้ว่าใครใช้ชื่ออะไรเล่นบัดดี้ ก็ทำสายตากรุ้มกริ่มใส่กันอยู่เนืองๆ และประโยคยอดฮิตก็คงไม่พ้น  “ตัวป่วนนี่ใคร(วะ)” “รู้ป่ะ ใครเป็นตัวป่วน” “มันเป็นใครคะ มันเป็นใครกัน” ด้วยแรงอาฆาตนี้ อาจทำให้ตัวป่วน (ซึ่งไม่ยอมมา) สะดุ้งตกเก้าอี้ได้….. หลังจากที่พวกเรายิงกันจนหอบ  เราก็เริ่มทำงาน โดยอุ้มของบริจาค+เงินสดที่ผู้มีจิตศรัทธาบริจาคกันเข้ามา มีรายละเอียดดังนี้
เงินบริจาค 2,700 บาท
นมไวตามิลค์ 19 แพ็ค
นมผงเอนฟาโปร 12.5 กิโลกรัม
รวมมูลค่า 7,800 บาท
(ปรบมือ….)
นายกอกิ้มและปรางนั่งเซ็นชื่อบริจาคกับเจ้าหน้าที่ตรงเคาน์เตอร์ …  ไก่น้อยปากคันแซวว่า“นั่นจดทะเบียนสมรสกันเหรอ”  ปรางสวนทันควัน ”ทะเบียนหย่าย่ะ!”

หลังจากนั้นก็ถึงเวลาทำหน้าที่แม่นมที่ดี พวกเราเคลื่อนขึ้นไปชั้น 2 และเราก็ได้พบกับเด็กๆ ประมาณ 20 กว่าคนได้ ตัวเท่ากันหมดเหมือนโคลนนิ่งกันออกมา ดูแววตาแต่ละคนไร้เดียงสา น่ารัก น่าชัง บางคนหน้าเหมือนไก่น้อย บ้างสีผิวเหมือนปราง(กรรมของเด็ก)  เดินเตาะแตะคล้ายฝูงนกเพนกวิน (เหตุเพราะใส่แพมเพิร์ส) marmalade(ถือว่าเป็นตัวแทนของเรา) เพราะเป็นคนเดียวที่ได้อุ้มน้อง ไก่น้อยทำหน้าที่ตากล้องแต่โดนพี่เลี้ยงเด็กเอ็ดเอา เค้าห้ามถ่ายภาพน้องๆค่ะ ส่วนพวกเราที่เหลือก็อุ้มชูกันด้วยสายตา อย่างมีความสุข และอิ่ม.....อก อิ่มใจ อิ่มบุญตัวเรืองกันถ้วนหน้า

ได้เวลาบ่ายแก่ ๆ ก็ได้มี ตัวพาพลาด (ชื่อนี้ผู้สื่อข่าวตั้งให้เอง จริง ๆ แล้วคือ ปล.) ตามมาสมทบ เมื่อ ปล.มา เนฌาก็ลากลับ (เอ๊ะ..ยังไง) เมื่อ เนฌา ลากลับ ใบหม่อน ที่น่ารักก็ตามมา (จริง ๆ แล้วหาคำลงไม่ได้ต้องจำใจใช้คำว่าน่ารัก) ด้วยความละอายที่มาช้า เธอทำเป็นหลบหลังเสา มีเสียงปรางบอกว่า  ต้องใช้ตึกบังถึงจะมิดย่ะ

ณ ร้านบ้านอาจารย์ ซ.รางน้ำ เรายึดชั้นสองของร้านเป็นที่มั่วสุม ไปถึงเห็นพนักงานจัดโต๊ะไม่ถูกใจ เราก็โครมครามๆจัดโต๊ะกันใหม่ เพื่อให้คุยกันทั่วถึงและตะลุมบอนกันได้สะดวก * พออาหารมา เราก็แบ่งโซนจัดวางตำแหน่งอาหารกันอย่างดี  เรียกว่าไม่ยอมให้มุมตัวเองเสียเปรียบในการตัก  กินไปก็ยิงกันไปไม่ให้เสียเวลา เสียงหัวเราะไม่มีขาดห้วง เวลาผ่านไปนานโข ทุกคนจึงโงหัวขึ้นจากจาน เพื่อปรบมือต้อนรับ ม่อนฝ้าย และ พู่ไหม (ซ้ำ * อีกรอบ) แล้วทุกคนก็โงหัวขึ้นมาจากจานอีกครั้ง เพราะกับข้าวหมด...เป็นธรรมเนียมปฏิบัติ ที่เราต้องมีการเล่นเกมเอ่ยนามจอทุกๆคนที่นั่งรอบโต๊ะ เพื่อกระตุ้นความทรงจำ แก่ผู้สูงอายุที่ร่วมโต๊ะ... นามจอบางคนถูกเปลี่ยนไปตามความมั่วนิ่มของผู้เล่น เช่น “หม่อนฝ้าย นางกว้าง พี่กอกิ๊ม“ เล่นเกมกันครบรอบโต๊ะแล้ว ทุกคนต่างก็เฝ้ารอว่าเมื่อไรทีหัวจะเลิกกินมาเฉลยบัดดี้ซะที ด้วยสายตาและเท้าทั้ง 17 คู่เหล่านั้น บีบให้ทีหัวจำต้องวางช้อนส้อมเพื่อปฏิบัติภาระกิจที่ลุงหนวดมอบหมายมา(ด้วยความไว้วางใจ) อุ้ย ! ทีหัวควักอะไรบางอย่างออกมา อุ้ย ! จดหมาย 3 ฉบับ เป็นสิ่งที่ทุกคนรอคอย นั่นคือ โพยเฉลยบัดดี้นั่นเอง อุ้ย ! ตื่นเต้น ๆ ตื่นเต้น... ตื่น…เต้น...  ตื่น…….. คร่อกกกก… ผ่านไปปีกว่า ทีหัวยังตีความในจดหมาย ไม่แตก อันเนื่องจากสำนวนที่ยากต่อการเข้าใจ ต้องมีล่ามผิวสีที่นั่งข้าง ๆ ช่วยตีความให้ การเฉลยบัดดี้จึงเริ่มขึ้น ณ บัดนั้น ... อุ้ย !อ๊าคคคคค...วู้...เฮ้ย...ว้าก...หุย...เหวอ...ป้าด... (เป็นคำอุทานระหว่าง เฉลยบัดดี้).. เฮ้ย ! ผิดคาดว่ะ...เฉลยผิดป่าว.. เชื่อไหมว่าบางคนเฉลยแล้วก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าเป็นใคร ”ขโมยชื่อ“นึกไม่ออก”  ตัวจริงของเขาคือ…”เยอะ” …..“ ใครวะ!!!” …….<<<เนื่องจากช่วงนี้ ชุลมุนมาก ใครอยู่ในเหตุการณ์ อยากเสริมทัพ อนุญาตให้เสริมได้>>> สรุปใครเป็นตัวป่วน ? ยัง ยังไม่เลิกถาม ยังเป็นคำถามยอดฮิตอยู่ ผ่านไปได้สักครึ่งทาง ป้าพริ้งก็มาร่วมวงอีกคน ป้าแกก็ไปสะดุดตาที่สาวน้อยmarmalade ก็เลยให้ป้าทายว่าเป็นใคร (จ้างให้ก็ทายไม่ถูก ทายถูกให้เตะ marmalade ท้า) พวกเราอยากเห็นคนโดนเตะ เลยช่วยกันใบ้สุดฤทธิ์ ในที่สุดป้าก็ทายถูก ตอนนี้ marmalade หลังหักรักษาตัวอยู่บ้าน... โทษฐานที่ป้ามาช้า ก็เลยให้ป้าแกทายว่ารอบโต๊ะนี้ ใครปลอมตัวเป็นใครบ้าง ทายไม่ถูกไม่ต้องกินข้าว แต่เราใบ้นิดๆหน่อยๆป้าก็ทายถูก(เหมือนที่คนอื่นเขาทายป้าถูก) น่าเซอร์ไพรส์ที่สุดก็ตรงตัวจริงของน้องหนูข้าวกล่องนี่แหละ!! อุ้ย ! ทีหัวควักจดหมายฉบับที่สองขึ้นมาล่ะ (ลึกลับจริง จริ๊ง) เนื้อความในจดหมายเป็นพิธีกรรม ในการเวียนจดหมายลูกโซ่ ซึ่งเป็นจดหมายฉบับที่สามพร้อมตุ๊กตาขอขมา จาก ตัวป่วน ถ้อยคำในจดหมายประมาณว่า “...ผิดไปแล้ว ไม่ได้ตั้งใจ ให้อภัยด้วย ถ้าแค้นจัด ให้ระบายที่ตุ๊กตาหมาน้อยขอขมา…” ซึ้งกินใจ จนน้ำหู น้ำตาไหล หลายคนที่โดนป่วน พอได้อ่านจดหมายนี้แล้วทำให้โกรธตัวป่วนไม่ลง......แต่แค้นเป็นทวีคูณ...<<<ช่วงนี้ใครอยากระบาย...เชิญ!>>> อุ้ย !ได้เวลาจับฉลากของขวัญปีใหม่กันแล้วค่ะเด็กๆ  ล่ามผิวสีคนเดิม ใจเดิม ทำฉลากชื่อพวกเราทุกคน ทั้งคนที่เอาของขวัญมา และขอแปะไว้ก่อน (เฮ้อ ไม่รู้จักเตรียมพร้อม ก็รู้อยู่ว่าต้องจับฉลาก ยังไม่เตรียมของขวัญมาอีก ซึ่งก็มีไม่กี่คน :P…) ไอ้ตอนจับฉลากเนี่ยนะ ลุ้นอะไรไม่เท่าลุ้นว่าจะได้ของขวัญหรือจะได้ยินคำว่า”แปะ!”……….. ไก่น้อยดูจะเริงร่าออกนอกหน้าที่สุด ตรงที่จับได้วิดิโอคอนเสิร์ตแก้คิดถึงไป(แต่ไม่มีเครื่องเล่น อิอิ) จับสลากกันเรียบร้อย ไอศกรีมหลากรสก็ตามมาเสริ์ฟ ……“ทุกถ้วยต้องผ่านเราก่อน!!” ทีหัวประกาศกร้าว...ถ้วยไอติมจะลอยไปลอยมาสลับกันชิมทั่วโต๊ะ … เมื่อกวาดไอติมเข้าปากคำสุดท้าย หารค่าเสียหายกันเสร็จสรรพ บางคนก็ลากลับเลย พอพี่กว้างลุกขึ้นเท่านั้น น้องๆยกมือไหว้กันพึ่บพั่บ เล่นเอาพี่กว้างเข่าอ่อน ”โอย เอาผ้าสามสีมาพันพี่เลยดีกว่า” …ส่วนคนที่เหลือส่วนใหญ่เป็นกกช.ยังอยู่ประชุมกันต่อ แต่ว่าย้ายที่ดีกว่า เดี๋ยวเจ้าของร้านจะค้อนเอา เราเลยไปมั่วสุมยังสวนสันติฯ ไปถึงก็มีคนร่ำร้องจะขึ้นไปประชุมบนศาลาซุ้มกระดานลื่น แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะไม่มีใครเล่นด้วย ……คราวนี้เราคุยกันบรรยากาศเคร่งเครียดผิดกับตะกี๊ เอ..พวกเขาคุยเรื่องอะไรกัน มีแผนอะไรกันอีก อยากรู้ต้องติดตามข่าวคราวกันต่อไป…

ของแถม  ณ สวนสาธารณะ เวลาประมาณ 3 ทุ่ม ขณะเคลื่อนขบวนออกจากสวน เราก็เดินผ่านโรงหนัง (สด) หลายโรง มีพระ-นาง หลายคู่ตามริมสระและใต้ต้นไม้...จุ๊ก...กรรรรรรู่ ปรางแผดเสียงทักทาย อย่างร่าเริง จุ๊ก...กรรรรรรู่ เอาอีก ปรางยังไม่เลิก (ทักแล้วทำเป็นหลบ ไม่ต้องหลบหรอก เค้ามองไม่เห็นปรางหรอก) แล้วยังมีหน้ามาชวนคนอื่นช่วยส่งเสียงด้วยนะ อุ้ย ! คนอื่นที่ว่าก็บ้าจี้ ทักมั่ง........อั๊บ...แอ้ ........อั๊บ...แอ้……พระ-นาง บางคู่ทนไม่ได้ บังเกิดความอับอาย กระโดดลงสระน้ำแถวนั้น ว่ายหนีไป พวกเราก็กระโดดขึ้นรถเมล์ กลับบ้านกันตามยถากรรม...

สุดท้าย..
อยากจะบอก
ว่าคืนวันนั้นกลับมาปั่นงานที่บ้านอย่างมีความสุขมาก
เออหนอ  คนสนิท
รักกันให้มันได้ยังนี้สิ

…เป็นเพียงแค่สงคราม ความเดียงสาเท่าเดิม…

โดยคุณ :

นมคนสนิทฯ แบบกองพื้น

โดยคุณ :

นมคนสนิทฯ แบบตั้งโต๊ะ

ชูสองนิ้วตรงกลางภาพ คนขวาคือmarmalade คนซ้ายคือเด็กน้อยไม่ยอมเรียน

โดยคุณ :

พี่กิ้มกับปรางจดทะเบียน

โดยคุณ :

เพนกวินน้อย

โดยคุณ :

คนเดียวที่ได้สัมผัสเด็ก

โดยคุณ :

วิวเดิมๆของพวกเรา .. โต๊ะ จานข้าว ของกิน

โดยคุณ :

งาบๆๆ ฉอดๆๆ ก๊ากๆๆ งาบๆๆๆ

โดยคุณ :

ป้าพริ้งมาสาย ทายไม่ถูกไม่ให้กินข้าว

โดยคุณ :

บัดดี้ที่ได้เจอกันในงาน

โดยคุณ :

ยังมีรูปเด็ดๆอยู่อีกนา..
ทั้งรูปที่บ้านเด็กอ่อน
ตอนจับฉลาก
และก็ตอนประชุมกลางสวน

แต่ว่าต่อพอร์ทเข้าคอมพ์ไม่ได้ง่ะ TT

ถ้ามีบุญคงได้ดูกัน

โดยคุณ :

โอย........










อิ่มบุญ โอย โอ่ย โอ้ย โอ๊ย โอ๋ย...อิ่มบุญจังเลย

โดยคุณ :

ตกลง ฉันเปลี่ยนนามจอแล้วเหรอ ???

โดยคุณ :

เพิ่มเติมและแก้ไขข้อมูลนิหน่อย
นมไวตามิลค์ 19 แพ็ค หรือ 19 โหลนั่นเอง
นมผงเอนฟาโปร 13.5 กิโลกรัมขอรับ เจ้านาย

> นายกอกิ้มและปรางนั่งเซ็นชื่อบริจาคกับเจ้าหน้าที่ตรงเคาน์เตอร์ …  ไก่น้อย
> ปากคันแซวว่า“นั่นจดทะเบียนสมรสกันเหรอ”  ปรางสวนทันควัน ”ทะเบียน
> หย่าย่ะ!”

พี่ไม่ชอบดูทีวีขาวดำครับ

โดยคุณ :

vatamilk 1 pack = 6 กล่อง 1/2 โหลไม่ใช่เหรอครับท่าน

โดยคุณ :

....ขอเป็นพยายานเขียนได้เห็นภาพพจน์มากก.....มาก


.....โอ้ย..เสียดายมากที่กลับก่อนไม่ได้ไปร่วม.....จุ๊ก...กรรรรรรู่.... กับปรางด้วย
มีตติ้งคราวหน้า นัดสวนสาธารณะตอนสามทุ่มกันไหมพี่

ปล....
"สุดท้าย..
อยากจะบอก
ว่าคืนวันนั้นกลับมาปั่นงานที่บ้านอย่างมีความสุขมาก
เออหนอ  คนสนิท
รักกันให้มันได้ยังนี้สิ.."

คืนนั้นเราไม่มีงานต้องปั่น เพิ่งได้ร่วมกินข้าวด้วยครั้งแรก แต่รู้สึกหลับอย่างมีความสุขเช่นกัน
"เออหนอ...คนสนิทรักกันมันดีอย่างนี้นี่เอง เนอะ.."

ฝากถึงใครยังไม่เคยมาร่วมแจมกัน  มาม่ะ  มีความสุขกันจริง....

..โอ้ย ...รักเว็บนี้จังเลย.....

โดยคุณ :

@^____^@

โดยคุณ :

> vatamilk 1 pack = 6 กล่อง 1/2 โหลไม่ใช่เหรอครับท่าน

คงสับสนกันในเรื่องคำว่า "pack" กระมัง

ถ้าใช้หน่วย 1 pack เท่ากับ 6 กล่อง ก็จะมีทั้งหมด 38 packs ครับท่าน
ในกล่องใหญ่จะมี 36 กล่อง (6 packs) และมีทั้งหมด 6 กล่องใหญ่ รวมกับ
2 packs ของ pitsie~ เป็นทั้งหมด 38 packs

โดยคุณ :

โปรดสังเกตรูปในความเห็นที่ 10

เพราะเข้าใจว่าบัดดี้เป็นหญิงงาม
เลยให้เป็นขนมกล่องสีชมพูหวานแหวว

ดูหน้าคนรับกับคนให้สิ
บ่งบอกความรู้สึกได้ดีเยี่ยม

เหอะ เหอะ

โดยคุณ :

แหม ป้าดุกดุ๋ยเจ้าคะ ป้าไม่เอาเสื้อคอกระเช้ามาให้ข้าวกล่องก็ดีใจจะแย่แล้วเจ้าค่ะ คิก คิก :D

โดยคุณ :

จากรูปเดียวกะคุณพี่ดุ๊กดุ๋ย .... น่าอิจฉา ข้าวเม่าเป็นที่สุด ทั้งท่านเซี่ยง ทั้งกระทะ มาครบหมดเยยเนอะ

ครั้งหน้าจะไม่พลาด(meeting)

อย่างอื่น ไม่รู้

เอ๊ะโอ.....ถ้าเราไปงานนี้ด้วยนะมีหวังพวกพี่ๆจะคิดว่าเราเป็นเด็กที่บ้านเด็กอ่อนพญาไทชัวว์เลยง่ะคราวหน้าไปบ้านพักคนชราบ้างสิคะเเล้วเดี๋ยวจะไปด้วย

โดยคุณ :

คิดถูกที่ไปงานวันนั้น
ก่อนไปเกิดอาการไม่แน่ใจ ไปดีมั้ยหว่า
กลัวไปแล้วเก้อไม่รู้จักใครเลย
แต่แล้วชั่วพริบตาเดียวเราก็ร่วมกัดกับเค้าได้
ไม่น่าท้าป้าเลย ใครจะรู้ล่ะว่าจะแม่นขนาดนี้
ดีใจที่มีเวปนี้ค่ะ ทุกคนน่ารักมากกกก

โดยคุณ :

> นายกอกิ้มและปรางนั่งเซ็นชื่อบริจาคกับเจ้าหน้าที่ตรงเคาน์เตอร์ …  ไก่น้อย
> ปากคันแซวว่า“นั่นจดทะเบียนสมรสกันเหรอ”  ปรางสวนทันควัน ”ทะเบียน
> หย่าย่ะ!”

พี่ไม่ชอบดูทีวีขาวดำครับ

โดยคุณ :คนซื้อเองเข็นเองกับมือ - [7:55:54  26 ธ.ค. 2545]

ทีวีรุ่นหนูก็สำหรับเด็กดูเท่านั้นค่ะ!!!
อย่างพี่เก็บไว้บูชาก็ดีแล้ววววววว

โดยคุณ :

นั่งอ่านไปจามไป
ใครเกิดอาการผิดปกติอย่างไรกันไหมนี่???

โดยคุณ :

ให้นม แล้วเกี่ยวอะไรกับทีวีอะ งง

โดยคุณ :

ทักทาย ๆๆๆ ไปเรียนก่อนละจ้า

โดยคุณ :

ถ้าปีหน้าเล่น บัดดี้อีก
จะพลาด(ไหมวะ) อีกไหมเนี่ย
ปีนี้อุตสาห์ไม่พลาดแล้วนะ

โดยคุณ :

จากรูปเดียวกับ พี่ดุกดุ๋ย และพี่แต้ว

รูปนั้นน่ะ ประจานกันชัดๆว่าข้าวเม่ารับของอย่างเดียว
แล้วแปะเอาไว้ T-T

: )

อิอิ