กระดานความรู้สึก


อีกเรื่องดี๊ ดี ที่อยากแบ่งปัน (ไปแปะข้างบ้านมาแล้วจ้ะ)
......หลังจากชายคนหนึ่งพบรังไหมของตัวอ่อนผีเสื้อเขา
เฝ้าจับตาความคืบหน้ามาตลอด
กระทั่งได้เห็นรอยปริขนาดเล็กปรากฏอยู่ที่ผิวภายนอกชายคนนั้น
จึงนั่งลงและเฝ้าจับตามอง
ความเคลื่อนไหวของตัวอ่อนผีเสื้ออยู่นานหลายชั่วโมงเขาเห็น
มันพยายามดิ้นรนจะพ้นจากช่องเล็ก ๆ
ของรังไหมให้ได้แต่เมื่อไม่สำเร็จ
เจ้าตัวน้อยก็หยุดเคลื่อนไหวเหมือนจะยอมรับว่า
ไม่อาจขืนทำอะไรได้มากไปกว่านั้น
เมื่อตัดสินใจได้ว่าจะช่วยตัวอ่อนแล้ว
...ชายคนนั้นจึงหยิบกรรไกรขึ้นมาตัดเปิดช่องรังไหม
จนกว้างพอที่ตัวอ่อนจะสามารถออกมาได้อย่างง่ายดาย
ตัวอ่อนผีเสื้อน้อยจึงออกมาเผชิญโลกทั้งสภาพร่างกาย
บวมกลมตรงข้ามกับปีกที่มีขนาดเล็กนิดเดียว !
แต่เขาก็เฝ้าจับตามองตัวอ่อนนั้นต่อไปด้วยความหวังว่า
อีกไม่ช้าปีกของมันจะขยายใหญ่ขึ้นและแข็งแรงพอ
จะพยุงร่างกายมันได้เมื่อถึงเวลาอันควร
แต่เมื่อเวลาผ่านไป...
กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง!!
ผีเสื้อน้อยต้องเดินและคลานไปมาทั้งชีวิตด้วยสภาพ
ร่างกายบวมกลมและปีกแห้งเล็กที่ไม่เคยมีโอกาสจะบิน
ได้ภายใต้การดูแลอย่างอ่อนโยนของชายผู้หวังดี
สิ่งที่ชายคนนี้ไม่เคยเข้าใจก็คือ ธรรมชาติได้กำหนดมาแล้วว่า
ตัวอ่อนจะออกไปเผชิญโลกได้ก็ต่อเมื่อของเหลวในร่างกาย
ลดน้อยลงจนลำตัวมีขนาดสมดุลกับปีกเท่านั้น
จึงจะสามารถลอดออกจากช่องว่างขนาดเล็กของรังไหมได้สำเร็จ
และถ้าตัวอ่อนได้ผ่านการดิ้นรนจนถึง
เวลานั้นมันจึงจะเติบโตเป็นผีเสื้อที่พร้อมโบกบินจากรัง
ได้อย่างอิสระโดยแท้
การมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องผ่านอุปสรรคใดๆ เลย
จึงมีแต่จะทำให้เราพิการและไม่แข็งแรง
การดิ้นรนฝ่าฟันอุปสรรคต่างหากที่เป็นหัวใจสำคัญของ
การดำเนินชีวิต ซึ่งจะช่วยให้เรายืนหยัดอยู่ได้อย่างแข็งแกร่ง
เพราะอย่างนั้นภูมิใจกับการดิ้นรนในวันนี้เถอะ
ถ้าคุณหวังจะไปให้ถึงวันดี ๆ ของชีวิตที่สามารถ
โบยบินได้อย่างเสรี!
"กำลังใจในการฝ่าฟันอุปสรรคค่ะ"
โดยคุณ : talarronlom - [10:00:10  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 1
ขอบคุณครับ :)
โดยคุณ :คนที่คุณก็รู้ว่าใคร - [10:48:03  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 2
น่าสงสารจัง ... ธรรมชาติอยู่ได้ด้วยธรรมชาติ
แต่ธรรมชาติอาจจะกำหนดให้เจ้าดักแด้น้อยตัวนั้น มาเจอผู้ชายคนนี้ก็ได้...

ขอบคุณด้วยคนค่ะ ^_^
โดยคุณ :ปุ๊กปั๊กปุ้ยป้าย - [11:21:09  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 3
กำลังเหนื่อยๆอยู่เลย อ่านแล้วรู้สึกใจชื้นขึ้น
เยอะเลย ขอบคุณด้วยคนคะ
โดยคุณ :kung - [11:35:16  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 4
อ่านแล้วรู้สึกกำลังใจมาเพียบ
โดยคุณ :โอชินจิ - [12:42:09  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 5
ขอบคุณค่ะ
โดยคุณ :พุดซา - [16:29:02  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 6
^o^
โดยคุณ :oyoyo - [17:34:16  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 7
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
โดยคุณ :ช้างหมวย - [18:19:14  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 8
เรื่องดี ๆ จริง ๆ ด้วยค่ะ พี่ Taฯ
แต่ว่าสงสารเจ้า ดักแด้ตัวนั้นจัง
โดยคุณ :หมูตุ้ม - [20:02:42  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 9
ขอบคุณนะคะพี่ Ta..
ชอบจัง..อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆจ้า..
ลืมบอกพี่ Ta ว่า..
โปสการ์ดของ pitsie ต้องรอก่อนนะ--เสร็จเมื่อไหร่จะร่อนไปหาทันทีนะจ๊ะ~~
โดยคุณ :pitsie - ICQ: 75609230 [22:41:16  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 10
อ่านแล้วรู้สึกดีที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณมากที่หามาแปะไว้ให้ได้อ่านกัน(เซี่ยๆหนี่ เป็นภ.จีน แปลว่าขอบคุณค่ะ)
โดยคุณ :นู๋บิ๊ก - [22:48:40  5 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 11
:-)
โดยคุณ :แต้ว - [11:10:04  6 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 12
อะ ริ งา โต๊ะ
โดยคุณ :เด็กน้อยไม่ยอมเรียน - [10:23:20  7 ก.พ. 2544]

ความคิดเห็นที่ 13
พอดีเลย กำลังต้องการกำลังใจอยู่ทีเดียว ขอบคุณมากค่ะ
โดยคุณ :wiya - [15:34:17  11 ก.พ. 2544]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....