เหตุการณ์สำคัญ 1 ธันวาคม 2543    
-วันเอดส์โลก
-เรื่องราวบนแผ่นไม้รอบซ้อมใหญ่  
-ประกาศใช้ chaliang.com


....9 ปีผ่านไป
พี่สมเล็ก
      จากเฉลียงที่ไม่มีใครรู้จัก วันนี้แกเล่นหนังเยอะกว่าพี่เจี๊ยบ
พี่ดี้
      หลังจากครองสถานะสมรส แต่ไม่มีบุตรอยู่นาน ก็ได้ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน  ปัจจุบันอายุ8ขวบ
พี่เจี๊ยบ
       วันนั้นเป็นนักแสดงอิสระ มาถึงวันนี้...อิสระกว่าเดิม
พี่แต๋ง
      วันนั้นลูกชายคนโตนุ่งขาสั้นเป่าเพลงสรรเสริญฯ วันนี้เด็กคนนั้นเป่าแซ็กอยู่CU BAND
พี่จุ้ย  
      วันนั้นอยากไปเป็นนักเขียนอาชีพ จนวันนี้...ก็พยายามดูอยู่ว่า มันเป็นอาชีพขึ้นมั่งไหมนี่...
พี่นก
      วันนั้นเป็นนักแต่งเพลงอิสระ ต่อมาอยากออกจากวงการ แต่วันนี้กำลังจะมีคอนเสิร์ตของตัวเอง
พี่เกี๊ยง
      จากน้องเกวลินวันนั้น วันนี้เป็นคุณพ่อลูกสาวสวย  เวลาอ้อนต้องไว้หนวด...
พี่จิก
      จากเพียง"ชนกลุ่มน้อย"ที่ชื่นชอบงาน  ตอนนี้มันขยายกว้างออกไป พี่จิกส่งต่อความฝันที่ยิ่งใหญ่ให้ใครหลายคน


....9 ปีผ่านไป
คนเว็บนี้ เป็นไงบ้าง?
บางคน... จากคนไม่มีแฟน ปัจจุบันลูก1
บางคน...จากคนไม่มีแฟน มีแฟน เลิกมีแฟน แล้วก็หายไปจากเว็บ -_-'
บางคน...จากเด็กกำลังจะเอนท์ วันนี้มันแก่พอจะให้พี่ๆยัดข้อหา"กินเด็ก"ได้แล้ว  -_-''

คิดถึงคนเก่าๆ อยากให้ช่วยๆกันตามมารายงานตัวหน่อย

เอนหลังนั่งพิงราว ถามถึงผู้คน อยากรู้เป็นอย่างไร...
:)

โดยคุณ :

มารายงานตัว เข้ามาอ่านบ้างอะไรบ้าง แต่ไม่ได้โพสท์

รักเหมือนเดิม...

โดยคุณ :

ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงนอกจากแก่ขึ้น :p

โดยคุณ :

ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
อ่ะ เปลี่ยนอย่างเดียว อายุเพิ่มขึ้นทุกปี

โดยคุณ :

จากเด็กกำลังจะเอ็นท์อีกคน..จนวันนี้จบป.โท แต่ก็ยังไม่มีเด็กหลงมาให้กิน !!!

เราไม่ได้ฟังเพลงเฉลียงบ่อยเท่าเก่า แต่ฟังเมื่อไหร่ก็มีความสุขเหมือนเดิม
เราไม่ได้ตามติด ไม่ได้ชิดใกล้ แต่ชอบอยู่ห่างๆ เคยห่างอยู่เท่าไหร่ ก็ห่างอยู่เท่านั้น...ไม่ใกล้ไม่ไกลกว่าเดิม

โดยคุณ :

มาร่วมวงเป่าเค๊ก ปู๊ดดดด

โดยคุณ :

จากวันที่หนีอาจารย์ที่ปรึกษา ป.โท ไปแบกหนังสือขายหน้างาน
แถมยังใจง่าย...หนีตามไปดูที่เชียงใหม่อีก
กว่าจะเรียนจบแทบกระอักเลือด

ตอนนี้ทำงานในหน่วยงานของรัฐเล็ก ๆ อันนึง
ยังหาเรื่องหนีตามไปเรื่อยๆ ถ้ายังมีโอกาส และทุนทรัพย์
และปีหน้าจะแต่งงานกับสาวที่พาไปดูคอนเสิร์ตเฉลียงที่เชียงใหม่ครับ

โดยคุณ :

9ปีที่แล้วยังเรียนหนังสืออยู่เลย
ตอนนี้ต้องทำงานแล้ว
วันเวลามันผ่านไปเร็วจริงหนอ...

โดยคุณ :

และปีหน้าจะแต่งงานกับสาวที่พาไปดูคอนเสิร์ตเฉลียงที่เชียงใหม่ครับ
โดยคุณ :สายชล - [22:04:06  30 พ.ย. 2552]

เฮ้ยยยยย
ใครอ่ะ หนูรู้จักป่ะ

โดยคุณ :

9 ปีผ่านไป ไวเหมือนโกหก
อาการป่วยดีขึ้น  อ้วนขึ้น  แก่ขึ้น สวยขึ้นด้วย (หลายคนบอก  และคิดเองด้วย)
และยังโสดเหมือนเดิม  เฮ้อ.....แย่จัง

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้วเป็นลูกจ้างร้านเนตในเมืองกรุง
ตอนนี้เป็นเจ้าของร้านเนตเล็กๆๆๆ ในอำเภอนึง ณ โคราช

และอยากกินเด็กบ้าง //แพร่บๆ อิตต๋าวุ้ย


เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ น้า
เวลาผ่านไปเร็ว...แปลว่ามีความสุขใช่ไหมคะ ^^
ตอบตัวเองไปแล้วว่า ... ใช่ล่ะ เย้


ตัวเอง เค้าอยากเล่นเกมออนบอร์ดอะ
ไม่ได้พลาดมาหลายปีดีดักแล้ว จุ๊บุ ๆ

โดยคุณ :

ตามอ่าน และอ่านต่อไป
ตั้งแต่ยังไม่เรียนหมอ จนเรียนหมอ จนจบหมอ และต่อเฉพาะทาง

งั้น เรา... ต้องมีรูปหลักฐานของพี่สายชลแน่เลย ฮาาาาา

9 ปีทีแล้ว โดนพี่ิจิกพี่ต้อง หลอกให้ขาย CD เถื่อนอย่างคลื่นเครง รวมทั้งหนังสือด้วย อิอิ
ขายกันอย่างมีความสุข ขายไม่ทันเชียว ฮา
ดูทุกรอบ ... ถ่ายรูปให้ทุกรอบ ... ขายของทุกรอบ ... อยู่จนตี 4 รอบสุดท้าย
ยังตามไปเชียงใหม่

โดยคุณ :

9ปีผ่านไป ยังรักเฉลียงเหมือนเดิม ยังคงสถานะความโสดอย่างเหนียวแน่น ยังแอบเข้ามาอ่านกระทู้ของเพื่อนๆอยู่เรื่อยๆ

วันนั้นเด็กคนหนึ่งยังฟังแต่แบกบาล
วันนี้เด็กคนนี้มาแบกบาลอยู่แถวศาลายา
ด้วยกบาลที่กว้างขึ้นเล็กน้อย
แต่ยังปริ่มไปด้วยความสุขบนเฉลียงเช่นเคย

จากคนไม่เก่า ยังไม่แก่
ปล. เมื่อกี้พี่จุ้ยมาเป็นกรรมการงานดนตรีที่ม.
ดีใจสุดๆ ได้คุยกับพี่ชายใจดี

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้ว ยังไม่รู้จักเฉลียง
จนมาถึงตอนนี้ รักเฉลียงจนโงหัวไม่ขึ้น

ขอให้ผู้คนบนเฉลียงมี สุขภาพแข็งแรง กำลังใจดีกันถ้วนหน้า

โดยคุณ :

รู้จักเฉลียงมานาน ตามห่างๆอย่างที่เด็ก ตจว.จะตามได้
9 ปีที่แล้ว เพิ่งจบ ป.ตรี วุ่นวายกะการหางานทำ
รู้ข่าวคอนเสิร์ตครั้งสุดท้าย แต่ไม่มีโอกาสมาดู
และตอนนั้นไม่รู้จักเว็บเฉลียง

จำไม่ได้ว่ารู้จักเว็บเฉลียงตอนไหน
อาจจะก่อนเหตุเกิดสัก 2-3 ปี มั๊ง
ตอนนี้เป็นบรรณารักษ์ตัวเล็กๆในห้องสมุดแห่งหนึ่ง
ที่คนทั้งสำนักงานรู้ว่า ไอ้นี่มันบ้าเฉลียงขนาดหนัก

เหตุการณ์สำคัญ 1 ธันวาคม 2543   จำได้ไม่ลืมว่ารีบต่อแถวรับบัตร(ฟรี)เพื่อดูเรื่องราวบนแผ่นไม้รอบซ้อมใหญ่ ดีใจได้ป๊ะกะพี่ซูโม่อิท(ธิสุนทร) แม้ไม่ใช่เฉลียงแต่ก็ชอบ  
9 ปีต่อมาได้ลูกสาวมา 1 คน (ชะเอิงเอิงเอย) ตอนนี้อายุ 8 ขวบ ซึ่งได้รับมรดกแห่งทายาทอสูรเรียบร้อยแล้ว คลั่งไคล้เฉลียงยิ่งกว่าแม่ซะอีก โดยเฉพาะกะลุงเจี๊ยบ ไม่รู้ปลื้มอะไรลุงแกนักหนา เราว่าเราปลื้มเกินคนปกติแล้ว ความปลื้มของคุณเธอทำเอาซะจนแม่ชิดซ้ายไปเลย
ตอนนี้แม่น้องเอยและน้องเอิงเอยกำลังรอคอยลุงเจี๊ยบมาเล่านิทานเกี่ยวกับอึ่งอ่างอยู่อย่างมีความหวังนะคะลุงเจี๊ยบขา  

โดยคุณ :

.............. .... เรื่องอื่นค่อยว่ากัน

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้ว เพิ่งจบ และน่าจะเคยเจอ chaliang.com โดย"บังเอิญ"

โดยคุณ :

ยังรักทะเล เหมือนเดิม

ขอแจมมั่ง 9 ปีที่แล้วเฉลียงมีคอนเสิร์ตใหญ่ ตอนนั้นจำได้ว่าอยู่หาดใหญ่เลยไม่ได้ดู รู้จักวงเฉลียงมานานแล้วแต่ตอนนั้นยังไม่ใช่แฟนเพลงประจำ ด้วยความไม่ได้ตั้งใจจะติดกาวสองหน้าให้กับรูปภาพในหนังสือเล่มหนึ่ง ก็ไม่รู้ว่ามันควรจะติดเอียงๆหรือตรงๆดี  ก็เลยตามเฉลียงเรื่อยมา ไม่รู้ว่าป่านนี้เจ้าของกลอนในหนังสือเล่มนั้นไปไหนแล้ว   ตอนนี้หนังสือยังอยู่ในภาพดี เทปกาวสองหน้ายังเหลืออยู่2ม้วนนนน

โดยคุณ :

ไม่ใช่รุ่นบุกเบิก แต่ก็เป็นรุ่นบากบั่น
คบกันมานาน ผูกพันไม่น้อย
เราต่างติดตามความเติบโตของกันและกันสม่ำเสมอ
ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของที่นี่...
ว่าแล้วก็คิดถึง "มีทติ้ง"ที่ไม่เหมือนใครของพวกเราจังเลย

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้ว รู้จักเฉลียงแค่..
พี่ดี้ นิติพงษ์ ที่มีชื่ออยู่บนเทปเกือบทุกม้วนที่บ้าน
พี่เจี๊ยบ วัชระ - แต่ไม่ได้รู้จักว่าเป็นเฉลียง ตอนนั้นรู้จักเพราะเป็นนักแสดง
พี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยง รู้นิดนึงว่าอยู่เฉลียง แต่รู้จักในฐานะนักเขียนมากกว่า
พี่แต๋ง พี่เกี๊ยง พี่นก ...เค้าเป็นใครหรอ?

ดูเรื่องราวบนแผ่นไม้ที่ช่อง 7 เอามาฉายต่อจากละครหลังข่าววันอาทิตย์ (ที่รุ่งขึ้นจะสอบ final และยังอ่านหนังสือไม่จบ - -") ก็ยังกวาดตามองหาแต่พี่ดี้อยู่คนเดียว เพราะรู้จักอยู่แค่นี้ (หงิ่ว !)

เว็บเฉลียงคืออะไร - ไม่รู้จัก
เด็กบ้านนอก อยู่ในที่ที่มีแต่คนฟังเพลงวัยรุ่นแบบ RS รู้จักเพลงเฉลียงก็บุญโขแล้ว

ใครจะเชื่อ เผลอแป๊บๆ เรียนจบทำงานซะแล้ว
แต่ยังไม่มีเด็กผ่านมาให้กินเหมือนคนรุ่นเดียวกันบางคน (ตึ๊ง!!!)

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้ว....จากเด็กม.ปลายที่หาซื้อบัตรคอนเสิร์ตไม่ได้ ต้องมา
นั่งร้องไห้ตอนดูวีซีดีว่าเราพลาดคอนเสิร์ตครั้งสุดท้ายของ
เฉลียงหรือนี่....จนปัจจุบันทำงานแล้วค่ะ และยังรักเฉลียงเหมือน
เดิมตั้งแต่ฟังเพลงครั้งแรกตอนอยู่ประถม

โดยคุณ :

เมื่อ ๙ ปีที่แล้ว...ฝากทีฯซื้อบัตร ๒ ใบ ข้างหน้าสุด
ได้เห็นท่าทีของพี่จุ้ยตอนกำลังอำลา
กระซิบบอกคนข้าง ๆ ว่าพี่แกร้องไห้แน่ ๆ .....
ใกล้ขนาดนั้น...คนดูข้างล่างก็ไม่เหลือ....

ตอนนี้ลูกชาย ๘ ขวบ
เวลาดูคอนเสริต์นั้นอีก
ก็จะถามตลอดว่าก้อนอิฐอยู่ไหนอ่ะ
คอนเสริต์เนี่ย....

ยังติดตามแอบอ่านอย่างสม่ำเสมอ

โดยคุณ :

เก้าปีที่แล้ว ยังไม่รู้จักเว็บนี้อ่ะ
แปดปีที่แล้ว เริ่มรู้จักละ เข้ามาอ่านๆอยู่ทุกวัน + ไปมีตติ้งที่บ้านมหาเมฆเป็นครั้งแรก
เจ็ดปีที่แล้ว พบรักกับผู้ชายแถวนี้ (เขิลลลล อิอิ)
สามปีที่แล้ว แต่งงาน
เดือนที่แล้ว ให้กำเนิดทายาทเฉลียงดอทคอม อิอิ

โดยคุณ :

เก้าปีแร้นเหรอค่ะเนี่ย..คิดถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ทำร่วมกันมา ^^
แม้ว่า เด๋วนี้ หัว และ ตัว จะหายไป อิอิ

9 ปีแล้ว ไวค่อดๆ

แวะมารายงานตัวตามกลิ่นธูป

โอ้  9 ปี ช่างไวเหมือนโกหก  เข้ามาตั้งแต่เริ่มถกเรื่องชื่อที่จะเรียกกัน(คนสนิท ชิดเฉลียง) ตามเฉลียงมาเรื่อยๆ แต่ไม่ได้ปรากฏกายออกมาในระยะหลัง แต่ก็ยังรักนิรันดร์  เข้ามาระลึกความหลัง กะน้องทีฯ(หัว)

โดยคุณ :

มารายงานตัวค่ะ ตอนนี้กำลังจะสอบเข้าม.4

โดยคุณ :

สวัสดีครับ
ชีวิตยังเป็นปกติครับ สุขเป็นบางทีทุกข์เป็นบางครั้ง ตามสมควร
รอบเอวขยายทุกปี ราวกับวงปีของต้นไม้ที่มีไว้บอกอายุ

9 ปีแล้วหรือนี่ เวลาผ่านไปไวเหมือนกระโดดหมุนรอบตัวเอง 9 รอบ

9 ปีที่แล้วเพิ่งได้ดูคอนเสิร์ตเฉลียงแบบสดๆ เห็นตัวเป็นๆ เป็นครั้งแรก
ดูจบถึงได้รู้ว่า ที่ได้ดูไปคือครั้งสุดท้ายแล้ว
แต่ความแน่นอน คือความไม่แน่นอน อีกหลายปีต่อมาก็มาได้ดูอีกหน

หลายปีหลังจากห่างหายไปจากบอร์ดก็ได้ออกท่องเที่ยวไปหลายที่ครับ
มีอยู่ช่วงหนึ่งไปแฝงกายเป็นแฟนคลับเอเอฟที่อายุผู้เข้าประกวดรวมกันทุกคน
ยังไม่เท่าอายุรวมของสมาชิกวงเฉลียง ทำให้กระปรี้กระเปร่าขึ้นเยอะเลยครับ อิอิ

ไปๆ มาๆ กลายเป็นว่า เอเอฟ มาร้อง เล่น เพลงเฉลียงซะงั้น
ของแบบนี้ ไม่เกี่ยวกับรอบเอว จริงๆ ด้วยครับ อิอิ

@^o^@

โดยคุณ :

^
^
^
เฮ้ยยยย!!!
surprise มากๆ
นึกว่าอ่านบอร์ดเก่าๆอยู่แน่ะ
อ๊อบแอ๊บไปดูคอนเสริ์ตคีตากัน

โดยคุณ :

หา!! พี่อ๊อบเป็นแฟนคลับAF!!!
อืม...ถึงวัยนึงมันก็จะไปทางนั้นอะนะพี่
ปากคอยังเหมือนเดิม ;)

อ่ะ ทยอยกันมาๆ

ใครไปลาก engineer man มาปะทะ picmee ให้ดูได้มั่ง จ่ายค่าตั๋ว300เลย

โดยคุณ :

9 ปีผ่านไป
ยังมีความสุขกับอาชีพ การงานเหมือนเดิม
แอบนั่งเล่นอยู่แถวนี้ แล้วก็ไทมุง

โดยคุณ :

เอ่ออออ 9 ปี ที่แล้ว กำลังเรียน  1+1 เป็น 2 อยู่
กว่าจะมาเป็นทุกวันนี้ได้ต้องขอบพระคุณพ่อและแม่


วันเวลา ผ่านมาเรื่อยๆ ทำให้ หนูได้รู้จักกับ เฉลียง ^^
ขอบคุณ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

โดยคุณ :

9 years flew by...
...
Being single...
Having boyfriends...
Getting married...
Delivering babies...

Changing from MaaMod Noi to MaaMod Big
LOL...

Only thing that will never change...
Good memories about this place, people here, and Cha-liang.

THANK YOU....

โดยคุณ :

สุขสันต์วัน Chaliang.com คะ
ขอให้ทุกๆคนมีความสุขสดชื่นน๊า

โตไวๆนะ  Chaliang.com

v
v
v


9 ปีแล้วเร๋อ?

เหมือนเพิ่งเข้ามาอ่านกระทู้ได้ไม่นาน
เหมือนเพิ่งเล่นเกมบอร์ดไปสักพัก
เหมือนเพิ่งไปเกาะเกร็ดเมื่อเดือนที่แล้ว
เหมือนเพิ่งไปขายเสื้อหน้าคอนเสิร์ตหลายวันก่อน
เหมือนเพิ่งมีตติ้งกันเมื่อสุดสัปดาห์นิ
เหมือนเพิ่งหนีตามกันเมื่อวาน
((.. เหมือนเพิ่งกอดแต้วเป็ดเมื่อกี้ ))


แต่ที่แน่ๆ น้ำหนักขึ้นเหมือนหมีสมองฯเลย
เค้าว่านู๋เป็นน้องอวบ
( > , < )

โดยคุณ :

เมื่อ 9 ปีที่แล้ว หนูยังอายุ 8 ขวบ

โดยคุณ :

เมื่อ 9 ปีที่แล้ว หนูยังอายุ 8 ขวบ


โดยคุณ :แชงคูสฯ - [21:44:19  1 ธ.ค. 2552]


จริง ๆ เหรอ เค้าเชื่อนะเนี่ย

โดยคุณ :

: คืนสู่เหย้า

จากนี้เหมือนเวลาได้หยุดและหมุนย้อนไปวันเก่า
เพื่อนฝูงพลัดกันไปชั่วคราวกลับคืนสู่เหย้าด้วยกัน
เชื่อไหมฉันได้ยินเหมือนเพลงดังเคว้งคว้างในอากาศ
ได้เห็นภาพดี ๆ เมื่อวาน ลอยผ่านเข้ามาในใจ
รอยยิ้มที่ลืมเลือนซะนาน ว่ายิ้มนั้นทำยังไง?
ก็ทำง่ายดาย... เมื่อพบเธอ

อิ่มรักเหมือนได้กินมื้อใหญ่ สดใสเหมือนเพิ่งแปรงฟัน
หัวเราะเหมือนเด็กอนุบาล เล่นกันเมื่อครั้งเยาว์วัย (หัวเราะงอหาย)
จะล้มลุกลงไปคลุกฝุ่น หัวซุกหัวซุนยังไง
ไม่เห็นว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ไปกว่าสุขภายในใจ
รอยยิ้มที่ลืมเลือนซะนาน ว่ายิ้มนั้นทำยังไง
ก็ทำง่ายดายเมื่อพบเธอ :)
(กอดคอกันไว้ยิ้มให้กัน)


: พี่เจี๊ยบคะ หนูชอบเพลงนี้ที่พี่เจี๊ยบร้องไว้ จริง ๆ นะ
ขอบคุณใครหลายคนที่กลับมา...

โดยคุณ :

แค่คุ้นๆว่าอยู่ในหนังสตรีเหล็ก๒
นอกนั้นจำอะไรไม่ได้เลย ร้องที่ไหน ทำนองเป็นไง
ได้ตังค์เท่าไหร่...หายวับไปเลย

แปะก๊วยก็เอาไม่อยู่แล้ว
วางไว้ไหนเนี่ย..........

ยัง "เลี้ยง-พี่-กั๊ก" เหมือนเดิมทุกประการ

มารายงานตัว ทั้งๆที่ไม่แน่ใจว่ามีคนคิดถึงหรืเปล่า

9 ปี = +10 กิโลกรัม เหมือนหมีสมองฯ

เปลี่ยนสถานภาพการทำงาน จากลูกจ้าง มาเป็นผู้จ้าง
และเปลี่ยนกลับมาเป็นลูกจ้าง เพื่อจะเปลี่ยนกลับไปเป็นผู้จ้างอีกรอบ

บางส่วนของชื่อ ได้หล่นหายไป จาก กำแพง กำปั่น บันได เหลือแค่ กำแพงฯ

ยังคงใช้นามสกุลเดิม

รักพี่ดี้ พี่แต๋ง พี่เจี๊ยบ พี่เกี๊ยง พี่นก พี่จิก เพิ่มขึ้น และยังคลั่งไคล้พี่จุ้ยที่ซู๊ดเหมือนเดิม

สรุปแล้ว ที่เพิ่มเติมขึ้น คงเป็นอายุ น้ำหนัก และความรักที่มีให้พี่ๆ เนี่ยะแหละ

โดยคุณ :

ลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวไม่ทันวันนี้

อยากฟังจังค่ะพี่หมีฯ

มาลงชื่อจอง เดี๋ยวไม่ทันวัน....

อ้าว...ไม่ทันแล้วนี่หว่า

ฟังเฉลียงครั้งแรก ปรากฏการณ์ฝน
เพลงอะไรของพี่เค้าวะ...งง แต่ชอบ เพลงชื่ออะไรน้า
มองสายตา แสนงาม ของเธอ ยิ้มมา แปลกใจนิดสะกิดใจ ฉันเอง เธอสวยนักน่ารักจริง ยิ้มมา นุ่มละมุน.....

ไปจบลงตรงที่....จนกว่าจะลงรถเมล์
อ้าวอะไรวะ เจอสาวบนรถเมลล์แล้วไม่ได้ลุกให้เค้านั่งด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้

ต่อมากับอื่นๆ อีกมากมาย ตอน ม.สี่ และ เอกเขนก ตอนม.ห้า
เนื่องจากยังเด็ก  รูปหล่อ พ่อแม่หวง เลยได้ดูคอนเสิร์ตเฉลียงจากทางทีวีเท่านั้น
ฟังยันตะไคร่น้ำ สุดขอบฟ้า ตอนมหาวิทยาลัย แล้วก็หายไปเลย
แก้คิดถึงก็ไม่ได้ไปดู เพราะเพิ่งทำงาน พ่อแม่เริ่มไม่หวงแล้ว เพราะหล่อน้อยลง
พอถึงคอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้
ก็เลยไปดูมาสองรอบ  เอาให้คุ้ม...ไม่เคยได้ดูสดเลย
ตามไปที่เชียงใหม่อีก ออกจากกรุงเทพตอนสองทุ่ม ตีหนึ่งไปรับพี่ดี้ที่โรงแรม แล้วไปกินโจ้กกับพี่ดี้
หลังคอนเสิร์ตที่เชียงใหม่เลิก รับทีหัวขึิ้นรถมาด้วยพามันไปส่งที่ไหนก็ไม่รู้ จำไม่ได้แล้ว  พลางนึกในใจว่า ไอ้เด็กเนี่ยเหรอ แฟนพันธ์ุแท้
ผจญภัยอีกนิดหน่อยที่เชียงใหม่ กับเด็กอีกคน แม่มงอแง ไม่ยอมกลับบ้าน  
ตอนนั้นหนัก แปดสิบห้า ผมยาว
มีแฟนหนึ่งคน ยังไม่ได้แต่งงาน พาแฟนไปดูเฉลียงด้วย
ทำงานรายการทีวี เป็นโปรดิวเซอร์รายการ

เก้าปีผ่านไป
ผ่านคอนเสิร์ตเฉลียงไปอีกครั้ง สองรอบเหมือนเดิม
คราวนี้ไม่มีเชียงใหม่
ทีหัว จากเด็กใสๆ ( แกเคยใสด้วยเหรอ ) กลายเป็นป้า
ไอ้เด็กงอแง วันนั้น วันนี้ น่าจะหายงอแงแล้วมั้ง
ชมพูพันทิพ จากพนักงานโรงแรม กลายมาเป็นพนักงานแกรมมี่ หนึ่งในเพื่อนร่วมงานที่สนุกที่สุดในชีวิต ( ชมพูพันทิพ รักพี่เกี๊ยง แต่แต่งงานกับหนุ่มอื่น คนหลายใจ )
ตอนนี้ตัวเองแต่งงานแล้ว กับแฟนคนที่พาไปดูคอนเสิร์ตเฉลียงนั่นแหละ จะมีใคร
ลูกสอง สี่ขวบคนนึง ขวบแปดเดือนอีกคนนึง ทั้งสองคน ไม่พยามจะรู้จักเฉลียงเลย เรียกร้องหาแต่พี่บี้ ๆ ดูรูปที่ เฟสบุ้คได้  http://www.facebook.com/album.php?aid=162290&id=734903693  อวดๆ ลูกหล่อกว่าพ่อตอนเด็กๆ
น้ำหนัก มากกว่าเดิม 10 โล ผมสั้นแล้ว  
เปลี่ยนจากทำรายการทีวี มาทำเพลงแทน เป็นโปรดิวเซอร์นักแต่งเพลงชื่อเบา ถึงเบามาก ลูกน้องพี่ดี้นี่แหละ
อ๊ะ เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันแฮะ
ที่ยังไม่เปลี่ยนก็คือ ชอบเฉลียงนี่แหละ

โดยคุณ :

ตอนนั้นอยู่ม.สี่
ตอนนี้เรียนจบแล้ว..กำลังจะเปลี่ยนงานอีกรอบ
ตัวยังเท่าเดิม..แต่อ้วนขึ้นนิ๊ดดหน่อย :P
ติดตามบอร์ดในระยะประชิดบ้าง ระยะห่างบ้างตามสมควร
แล้วก็..
ไปหาคนที่แต่ก่อนไม่มีแฟน..แต่ตอนนี้มีลูก 1 เพราะบอร์ดเฉลียงมาแล้วเรียบร้อย

โดยคุณ :

ตอนนั้นอยู่ปี 1 ..... ปัจจุบันโสด หาสามี (ดีๆ) ยังไม่ได้
อิอิ .... ถึงจะยังขายไม่ออกแต่ก็นะ  ครั้งนึง "เพลงเฉลียงทำให้มีผู้ชายมาจีบ"
แล้วก็มีความสุขในทุกห้วงของชีวิตที่ได้ฟัง
จะเศร้า จะอกหัก จะบ้าบอกระเจิดกระเจิง .... เพลงเฉลียงก็เรียกฝันคืนมาได้ทุกครั้ง

ป.ล. ถึงจะดูเหมือนเป็นแฟนใหม่...แต่เค้าเป็นแฟนมาโดยตลอดตั้งแต่ ป.6 เห็นจะได้ แล้วจะไม่แก่ได้ไงเนี่ย โอวววว!

โดยคุณ :

รู้จักเว็บ เฉลียง จาก เว็บไทยมุง
และจากการดูคอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้
และหลังจากนั้นก็พยายามติดตามข่าวสาร
ภายในเว็บนี้มาเรื่อยๆๆ มาเรื่อยๆๆ
ก็ได้เข้าไปในmeetingครั้งที่2ที่บ้านมหาเมฆ
และมีโอกาสได้ไปป่วนในเว็บพี่ดี้ ไปป่วนเขา
ขอให้เขามาเตะบอลกับเราที
ขอบคุณ อีกครั้ง

และหลังจากนั้นมา ก็พยายามเฟดตัวเองออกจากการโพส
เพราะเห็นว่า อย่าเลย อย่าไปป่วนเขา ไปทำอะไรที่อยากทำ
ในสไตล์ของตัวเอง

จนได้มีโอกาสเจอเว็บพี่โน้ส Udomteam ขึ้นมา
และครั้งนี้จึงตัดสินใจ ทำเว็บเกี่ยวกับ เรื่องราวของพี่พิง

และอาจจะเคยเห็นกระทู้ โปรโมทเว็บพี่พิง ในนี้บ้าง
อันนั้น ผมตั้งเอง ขอโทษที ที่เข้ามาผิดวัตถุประสงค์ของเว็บ
ไม่ได้ตั้งใจ แต่ตั้งใจอยากนำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟัง

ปัจจุบันนี้ มีสามเว็บหลัก ที่เข้าประจำ
1. www.chaliang.com
2. www.udomteam.com
3. www.pingweb-fc.com

สองเว็บแรก เข้าไปในฐานะคนแอบดู
เว็บที่สาม เข้าไปในฐานะคนทำ

ปล.เข้าใจแล้วการทำเว็บ ไม่ใช่เรื่องง่าย  

โดยคุณ :

งั้นเอางี้ http://www10.brinkster.com/ornja/night_alumni.mp3
copy ไปแปะเปิดเองละกันนะ เรื่องไอที สมองมันเล็กค่ะ

โอย.... ไข้ขึ้น ไปนอนละ

โดยคุณ :

ครายป้า.. เอาพี่ขุนไปประหารรรร

โดยคุณ :

หลังจากคอนเสิร์ตในวันนั้นไม่นาน

ที่แน่ๆก็แก่ขึ้น

อีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ กำลังจะช่วยทำคอนเสิร์ตให้ อีกสอง สมาชิกของวง

หลังจากที่ไปช่วยทำให้นักแต่งเพลงประจำวง มาแล้ว

หวังว่าทุกคนจะชอบกับ

ทั้งหมดนี้ ก็เพราะสารภีล้วนๆ

มองย้อนกลับไปก็ตลกดี
เพราะก่อนหน้านี้ เป็นแฟนเพลงในระยะห่างมาก ถึงมากที่สุด

โดยคุณ :

จำได้ตอนเด็กๆร้องเพลงกล้วยไข่ เพราะมันตลก แต่ไม่รู้จักเฉลียงหรอก

โตขึ้นมาหน่อยถึงรู้จักเฉลียงจากเทปยืมเพื่อนบ้าง สื่ออื่นๆบ้าง

คอนเสิร์ตแก้คิดถึง... ไม่ได้ไปดู อาศัยฟังเทปบันทึกการแสดงวนไปวนมาจนยืดยานไปหมด

คอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้ ตาดีไปเห็นในหนังสือพิมพ์ก่อน ไปต่อคิวซื้อบัตรคอนเสิร์ต(เอง)ครั้งแรกในชีวิต ทุกทีมีแต่ฝากเค้าซื้อ ไม่นึกว่ามันจะสาหัสขนาดนี้เลย แต่ความยากลำบากทั้งปวง ก็ถูกลบกลบไปกับรอยน้ำตาตอนรอบสุดท้ายที่กรุงเทพฯ

ได้ยินพี่เกี๊ยงพูดถึงไทมุง... ไม่รู้จัก...

กลับมายังบ้าไม่หาย เลยเริ่ม search หาเรื่องเฉลียง เจอเว็บเฉลียงเว้ย เฮ้ย ไหนดูซิ... มีเว็บบอร์ดด้วย หูยๆ... (เข้าใจนิดนึง สมัยนั้น webboard ยังเป็นของใหม่ 555)

เข้ามาในชื่อแรก "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" เพราะตอนนั้นแฮรี่พอตเตอร์กะลังดัง (แล้วเค้าจะรู้มั๊ยว่าตูเป็นใคร 555) เห็นคนกลุ่มนึงกะลังพยายามจะนัดเจอกันอยู่ เลยเข้าไปดู ทำไมจับพลัดจับผลู ตูเป็นคนดำเนินกิจกรรมเลยฟะ งงอยู่จนทุกวันนี้

จากคนกลุ่มเล็กๆ อิฐที่วางเรี่ยราด เริ่มจัดเรียงเป็นรูปเป็นร่างบ้าง

คนที่คุณก็รู้ว่าใคร เปลี่ยนมาเป็นไก่น้อย ไม่ได้ตั้งใจจะน่ารัก
แต่ตอนนั้นกำลังเคืองร้านข้าวมันไก่ ให้ไก่น้อย กินไม่อิ่ม!

มกราคม คอนเสิร์ตเรื่องราวฯ ออกอากาศ เกิดปรากฎการณ์เว็บแตก คนมาจากไหนไม่รู้เยอะแยะ

18 มีนา หัวเรี่ยวหัวแรงในสมัยนั้นเลยขี่กระแสจัด meeting บ้านมหาเมฆมันเลย เป็น meeting ที่คนมาเยอะเป็นประวัติการณ์ ถ้าไม่นับหนีตามเฉลียงที่เพิ่งจัดไป พี่ดี้พี่รุ่งให้เกียรติมาเยี่ยมด้วย ปลื้มใจมากๆ

วันนั้นได้เจอหน้าคนที่จะมาเป็นคู่ชีวิต.... คำแรกที่พูดด้วยคือ..ใครอ่ะ (โรแมนติกโคตรๆเล๊ยตู)
อ่อ เจอกันครั้งแรกไปจนถึงพิธีกรคู่ขวัญ พี่มะลิอ้วนอวดพระจันทร์ กับ นางฟ้าปากกว้าง ที่มาช่วยในวันงานด้วย รู้หรือยังว่าทำไมผมถึงจำวันได้แม่นมาก :)

ไล่มากับอีกหลายๆ meeting ทั้งย่อย ไม่ย่อย ใหญ่ เล็ก กลาง สลับกันไปจนจำแทบไม่ได้ ที่ไม่น่าจะกลายเป็น meeting แต่มันเป็นไปแล้วคือ งานแสดงภาพถ่ายเฉลียงของพี่คิง ที่ทำเอาคนแน่นร้าน งาน meet&think พิงแผ่นไม้ที่เชิญพี่คิงมาบรรยายบรรยากาศการถ่ายรูปในงานคอนเสิร์ต พี่เฮฮาเจ้าของร้านใจดีให้ยืมใช้ร้านแบบยกชั้น :D

งานฟุตบอลเว็บเฉลียง-นิติพงษ์ ที่ทำให้เว็บเฉลียงใช้ผู้ชายเปลืองมาก

..... พอเหอะ ร่ายมากเดี๋ยวดึก(ดำบรรพ์)

เอาเป็นว่า ทุกวันนี้แก่ขึ้น น้ำหนักไม่ขึ้น
มีเมียแล้ว คือ นู๋บิ๊ก
มีลูกสาว 1 คน อายุเดือนครึ่ง
ด้วยความที่พ่อกะแม่เจอกันเว็บนี้ น้องเลยได้ชื่อว่า "วีรันดา"
ที่มาจากคำว่า Veranda แปลว่า "เฉลียง"

ผมว่าอนาคตต่อไป ลูกผมก็คงใช้เฉลียงมาหาแฟนในนี้อีกเหมือนกัน เชื่อผมดิ...

โดยคุณ :

เพิ่งรู้ว่าชื่อ "ไก่น้อย" มาจากไหน ก็วันนี้เอง -_-"

พี่ขุนคะ หนูคิดถึงเพื่อนพี่ขุนค่ะ พี่คนที่เค้า"แฮป"เพื่อนหนูไปเป็นภรรยาน่ะค่ะ

รบกวนชวนเค้ามาตอบกระทู้นี้หน่อยจิ่คะ

9 ปีที่ผ่านมา ได้เจอโอกาสดีๆ หลายอย่าง ได้เจอคนแปลกหน้าอีกเยอะ ได้เพื่อนสนิทในเวปอีกหลายคน เห็นน้องๆ หลายคนตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ จนไปถ่ายรูปรับปริญญาให้ตั้งแต่ ป.ตรี ยัน ป.โท และงานแต่งงานของใครหลายๆ คู่ที่พบกรักกันในเวปนี้
เวลาผ่านไปเร็วจริงๆๆ

โดยคุณ :

เหมือนบรรยากาศงานmeetingเลยอ่ะ...ว่าแต่มีไรให้กินมั่ง..หิวๆๆ

โดยคุณ :

สวัสดีค่ะ
จะมีคนจำเราได้บ้างไหมหนอ...
9 ปีผ่านไป
จากวันที่เป็นนักศึกษา ป.โท ชีวิตผ่านไปตามจังหวะเวลา
สุดท้ายก็เป็นได้เพียงอดีต นักศึกษา ที่มิได้เป็น มหาบัณฑิต ตามใจหวัง
แต่ชีวิตก็ยังมีอื่นๆอีกมากมายที่ต้องทำ ชีวิตดำเนินไปมีสุขมีทุกข์สลับกัน
เปลี่ยนงาน เปลี่ยนอาชีพ เปลียนที่อยู่
แต่ที่ทำอยู่ประจำคือ ฮัมเพลงอื่นๆอีกมากมาย
เมื่อคราวที่ต้องพบกับเรื่องราวที่ไม่คิดว่าจะได้พบเจอ
เพราะต้องเตือนตัวเองว่าโลกใบนี้มีอื่นๆอีกมากมายที่เรายังไม่รู้ ยังไม่พบเจอ
และเชื่อว่าในชีวิตที่เหลือของเราคงต้องพบเจอกับ เรื่องอื่นๆอีกมากมาย...เนอะ
ยังคิดถึงและแอบมาติดตามข่าวสารอยู่เป็นระยะจ้ะ

แกงพำ  กำแพง..


พี่ก็ไม่เจอมันเหมือนกัน ไอ้คนที่แฮปเพื่อนหนูไปทำเมียอะ

คิดถึงมันเหมือนกันแหละ

โดยคุณ :

    เมื่อ 9 ปีที่แล้ว หนูยังอายุ 8 ขวบ


   โดยคุณ :แชงคูสฯ - [21:44:19  1 ธ.ค. 2552]


   จริง ๆ เหรอ เค้าเชื่อนะเนี่ย

โดยคุณ :วาสนาดี - [22:13:18  1 ธ.ค. 2552]

อ้อ ลืมบอก ว่าตอนนั้นอยู่ ป.2 ด้วยหละ ^^

โดยคุณ :

เก้าปีที่เเล้ว ไม่ได้เล่นเน็ต เเม้ว่าไฟเข้ามาถึงบ้านเเล้วก็ตาม
ไม่รู้จักเว็บเฉลียง อย่าว่าเเต่เว็บเฉลียงเลย เฉลียงคือใคร ก็เเค่พอคุ้นชื่อ เเต่ไม่ใช่คนคุ้นเคย
รู้จักพี่ดี้ที่สุด เพราะชื่อพี่เเกอยู่บนปกเทปเเกรมมี่ (ก็สมัยนั้นฟังเพลงเเกรมมี่อย่างเดียว)
รู้จักพี่เจี๊ยบ เพราะเห็นในทีวีบ่อยๆ
รู้จักพี่จุ้ย เเค่คนที่ร้องเพลงอิ่มอุ่น เพลงที่สองในชีวิตที่ฟังเเล้วน้ำตาไหล รองมาจากเพลงค่าน้ำนม  หน้าตายังไงไม่เคยรู้
ไม่รู้จักพี่เกี๊ยง พี่จิก พี่นก เลย.. อีกทั้ง ไม่รู้จักเลยว่ารายชื่อพวกนี้คือคนบนเฉลียง

ได้ดูเรื่องราวบนแผ่นไม้ ก็เพราะช่อง7มีข่าวว่าเอามาลง เเต่ก็จำได้เพียงเลาๆว่า เฉลียงจะเลิกทำเเล้ว  เค้าร้องไห้กันฟูมฟายที่งานนั่น เพราะอะไรก็ไม่รู้ เพียง เเค่นั้นเอง

ช่วงนั้น ชอบฟังเซาว์เบาท์ก่อนนอนทุกคืน วันดีคืนดี เปิดคลื่นต่างๆ ไปเจอเพลง นิทานหิ่งห้อย เเล้วดีเจก็บอกว่า นี่เพลงของเฉลียง  เราก็เเค่ฟังเห้ย เจ๋งอ่ะ เนื้อหาดีโคตร เเม้จะไม่เข้าใจทั้งหมด
เเล้วก็เคยๆ ได้ยินชื่อเพลงเเปลกๆ เด็กน้อยสารภี..อะไร?  ไข่เจียว ...เพลงไรวะ? ต้นชบากับคนตาบอด เที่ยวละไม...เพลงนี้รู้จักดีสุด เพราะมีคำว่า ตูดเเช่น้ำ อย่างเดียวเลย ...ไม่รักเเต่คิดถึง เพลงเพราะดี เคยเอาเขียนให้เพื่อนด้วยซ้ำ

ราวๆปีนั้น ไปดูรวมมิตรให้มัน เจอพี่ดี้ขอลายเซนท์ เอาหนังสือพร้อมลายเซนท์มาเเนบอก ยิ้มอยู่คนเดียว ดีใจโคตร เเต่ยังไม่รู้จักเฉลียงเลย รู้เเต่ว่า หาคณะที่อยากเข้าที่สุด เจอเเล้ว...
ก็เริ่มเติบโตมา  ประมาณ6ปีที่เเล้วก็ตามรุ่นพี่เข้าคณะไป
เปิดหูเปิดตามากขึ้นนิดนึง  รู้จักเฉลียงว่ามีพี่ดี้ พี่เจี๊ยบ พี่เกี๊ยง เพราะขึ้นบนเวที ครบเด็กสร้างบ้าน  
เริ่มรู้จักพี่จิก ในฐานะคนเบื้องหลังเเละจากหนังสือคุยกับประภาสของแก

2 ปีที่เเล้ว งานเหตุเกิดฯคอนเฉลียงล่าสุด ทำให้เราเข้าเว็บบอร์ดนี้ ตั้งเเต่นั้นเป็นต้นมา
ทำให้เริ่มค้นหา เเละพี่ๆเฉลียงคนอื่นๆก็โผล่มาจากความฝันเลือนลางในวัยเยาว์ มาสู่ความจริง
ทำให้รู้จักปู้ชายคนที่ร้องเพลงที่ทำให้เราร้องไห้ได้ เเละคอยฟังทางวิทยุทุกๆคืนตอนเด็กๆ
ทำให้เคารพเลื่อมใสพี่จิก ขึ้นมาทุกทีๆ
ทำให้รู้จักทุกๆคนบนเฉลียงนี้ ทำให้เริ่มสะสมวัตถุเฉลียงมากขึ้นๆ
ทำให้มีเพื่อนไปดูคอนเสิร์ตสักที ...เย้  (ก็เพื่อนสนิทวัยเดียวกัน ไม่มีใครสนใจชอบด้วยนี่นา)

นั่นเเหละ
ตั้งแต่วันฉันพบเธอ...ได้เจอเเต่สิ่งดีงาม

โดยคุณ :

ทำไมกดส่งข้อความแล้วมันไปโผล่เว็บตำรวจทุกทีเลยล่ะ

โดยคุณ :

หนังสือ copy ความเห็นที่ 53 ไปเปิดต่อละกันนะคะ
เพื่อนทำให้น่ะ แต่เรากดไปไม่เห็นอะไรนะ

โดยคุณ :

เฮ้อ เมื่อวานก็มีงานให้ออกจากบ้านตั้งแต่ 6 โมงเช้า กลับมาตอนเที่ยงคืน
วันนี้ ก็เพิ่งกลับมาถงบ้านตอนตี 2 ครึ่งนี่ล่ะ
แล้วยังต้องออกไปตอน 7 โมงเช้าอีก

แปะชื่อไว้ก่อนนะ
ขอนอน ขอไปทำงาน แล้วกลับมานอนใหม่ จะได้มีสติมาตอบได้

ขอบคุณพี่หมีฯ มากเลยค่ะ
หนังสือลองตัดชื่อไฟล์สุดท้ายไปก็เลยเข้าได้ค่ะ

http://www10.brinkster.com/ornja

เลยขออนุญาตเอาไปอัปโหลดไว้ที่ 4shared ด้วย
จะได้ฟังได้โหลดกันง่ายๆ
แต่กดส่งข้อความตั้งแต่บ่ายแล้วไปโผล่เว็บตำรวจทุกที เป็นงง

อันนี้ลิงก์ที่อัปโหลดไว้ใหม่ค่ะ
http://www.4shared.com/file/163916458/7fb85446/_-__.html

ท่าทางจะโพสต์ไม่ได้อีกแล้วสิ

จากคอซอง เป็นชุดเตรียม จากชุดเตรียมเป็นนศ.


กำลังจะเป็นชุดบัณฑิตละ นิดนึงๆๆ

โดยคุณ :

น้องคนข้างบน  พี่แอบเห็นน้องในขวัญเรือนเล่มล่าสุดด้วยล่ะ

โดยคุณ :

ขอบคุณน้องหนังสือนะคะ ที่ทำให้ชีวิตง่ายขึ้น (T^T)

เปิดเพลงนี้ประกอบการอ่านเรื่องราวของผู้คนที่มาคืนสู่เหย้า มันครื้นเครงดีค่ะ แล้วหนังสือชอบไหม? (^O^)

จนป่านนี้ ไอ้หมีฯ มันก็ยังไม่มาเขียนว่าชีวิตเป็นไงให้เป็นเรื่องเป็นราวอย่างใครเขา (- . -')

ถ้าตำรวจมาจับข้อหาเอาเพลงมาลิ้งค์ล่ะก็..... ไปเยี่ยมกันด้วยนะ (*_*)

โดยคุณ :

ความคิดเห็นที่ 67
น้องคนข้างบน  พี่แอบเห็นน้องในขวัญเรือนเล่มล่าสุดด้วยล่ะ
โดยคุณ :เด็กหญิงหิ่งห้อย - [8:16:29  3 ธ.ค. 2552]

***
ไหน ใคร อะไร ยังไง งง?

โดยคุณ :

จำได้ว่าเร่มรู้จักวงเฉลียงจาก เพลงต้นชบากับคนตาบอด ฟังครั้งแรกก็เพลงนี้ของใครเนี่ย อยากเห็นหน้าคนร้องเลย จำได้ว่าเพลงมันเก่ามากต้องขอให้แม่พาไปหาซื้อที่จัตุจักรเลย ตามหาฟังอยู่นานกว่าจะซื้อครบทุกม้วน ตอนนั้นยังเป็นเทปอยู่เลย แล้วก้อเริ่มติดตามผลงาน ตั้งแต่ตอนเรียน มหาวิทยาลัยจนตอนนี้ผ่านไป 9 ปี เริยนจบและทำงานมา 3 ที่แล้ว พี่ๆที่นี่เป็นกำลังใจให้ตั้งแต่สมัยเรียน เมื่อก่อนมีปัยหาอะไรก็จะมา Post ก้จะได้ข้อคิดดีๆทุกครั้ง ขอบคุณมากนะคะสำหรับความอบอุ่นและเป็นกันเองตลอดมา ขอบคุณค่ะ

โดยคุณ :

จำได้ว่า นั่งอยู่หน้าทีวี แล้วก็ได้รู้จากปากพี่ดี้ว่าจะเป็นคอนเสิร์ตครั้งสุดท้าย ตอนนั้นนั่งรอ้งไห้เลยอ่ะ น้อยใจ+เสียใจมากๆ เพราะเพิ่งจะเรียนจบ ตั้งใจไว้ว่ามีเงินเดือนเป็นของตัวเองแล้ว จะต้องดูคอนเสิร์ตเฉลียงให้ได้ ประโยคของพี่ดี้ทำให้รู้สึกว่า เราช้าไป ความฝันเล็กๆไม่ถูกเติมซะแล้ว ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรเลย หลังจากนั้นพอพี่จัดคอนเสิร์ต สถาปัตฯ ก็รีบซื้อเลยค่ะ ท้องได้7เดือน แถมต้องนั่งแท็กซี่ไปดูคนเดียวด้วย แต่คิดว่ายังไงก้ไม่ยอมแล้ว เดี๋ยวพลาดอีก เพราะศิลปินในดวงใจก็อายุเยอะแล้ว แถมวัยทองอีกต่างหาก เกิดบอกเลิกแบบไม่บอกไม่กล่าวอีกเราเองก็จะตอ้งมานั่งเสียน้ำตาอีก ......รักเฉลียง และชมชอบทุกคนที่แวะมานั่งเล่นที่เฉลียงเล็กๆแต่อบอุ่นที่นี่  ...รักนะคะ

โดยคุณ :

ช่วงนี้เมื่อเก้าปีที่แล้ว
เพิ่งหอบเสื้อผ้าเข้าเมืองกรุง
ทุนเดิมรู้จักแต่ชื่อ คุณศุ  บุญเลี้ยง
ตัวเป็นๆก็ไม่เคยเห็น
คอนเสิร์ตอะไรก็ยังไม่เคยดู
ที่รู้จักเฉลียง เพราะคุณศุ บุญเลี้ยง
รู้ข่าวเรื่องราวบนแผ่นไม้ เมื่อคอนเสิร์ตผ่านไปได้สามเดือนแล้ว
พอๆกับที่มาแอบอยู่เว็บนี้
ตอนนั้นคิดว่า ไม่ค่อยรู้จักเพลงเฉลียง
แต่ทำไมร้องได้แทบทุกเพลงก็ไม่รู้

อ้อ ตอนนั้นฝันว่าอยากเจอคุณศุ บุญเลี้ยง สักครั้ง

โดยคุณ :

ขอบคุณน้องหนังสือนะคะ ที่ทำให้ชีวิตง่ายขึ้น (T^T)

เปิดเพลงนี้ประกอบการอ่านเรื่องราวของผู้คนที่มาคืนสู่เหย้า มันครื้นเครงดีค่ะ แล้วหนังสือชอบไหม? (^O^)

จนป่านนี้ ไอ้หมีฯ มันก็ยังไม่มาเขียนว่าชีวิตเป็นไงให้เป็นเรื่องเป็นราวอย่างใครเขา (- . -')

ถ้าตำรวจมาจับข้อหาเอาเพลงมาลิ้งค์ล่ะก็..... ไปเยี่ยมกันด้วยนะ (*_*)

โดยคุณ :หมีสมองฯ - [9:05:18  3 ธ.ค. 2552]

ชอบสิคะพี่ พอฟังปุ๊บก็รู้สึกเลยว่าเพลงนี้ต้องเสียงพี่เจี๊ยบเท่านั้น
ทำนองสนุกๆ เสียงเสนาะๆ ฟังแล้วมันครึกครื้นดีจังค่ะ

อ้อ เรื่องตำหนวด พี่หมีสบายใจได้เลย
ยังไงหนังสือก็ต้องไปเป็นเพื่อนพี่ด้วยแล้วแหละ
เอ๊ะ หรือว่าจะโดนพี่เจี๊ยบเตะก้านคอก่อน

โดยคุณ :

ทำไมมีคนได้แฟนในเว็บนี้อยู่เนืองๆอะ
ทำไมเราไม่เห็นได้มั่งเลยอ้ะ

จาเอาๆๆ(งอแง)

คห.72
ครั้งแรกกับ ศุ บุญเลี้ยง จากหนังสือหรือจากเพลง
หนังสืออะไร หรือเพลงอะไร
ทำไมถึงชอบ

โดยคุณ :

9 ปีก่อน ไม่รู้จัก chaliang.com
จนกระทั่งไปดูคอนเสิร์ตคึตา back to the future ที่ siam paragon ได้ดูพี่ๆเฉลียงร้องเพลงอีกครั้ง แม้ว่าจะไม่ครบวง
แต่ก็รู้สึกเหมือนได้เจอของรักที่หายไปนาน รวมทั้งความฝันที่หลงลืม

หลังจากนั้นก็เข้าเว็บนี่ทุกวันและก็พยายามตามไปดูอะไรๆที่เกี่ยวกะเฉลียง อาทิเช่น งานถาปัดจัด เฉลียงโชว์ คอนเสิร์ตเพลงแบบประภาส เฉลียงสามฝ่าย เร่ขายฝัน-the musical งานหนีตามเฉลียง และก็กำลังรอดูคอนเสิร์ตเพลงรักยุคคีตาอย่างตั้งใจ

ขอบคุณนะคะ chaliang.com
สุขสันต์วันเกิด 9 ขวบค่ะ

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้ว เรียนอยู่เชียงใหม่ ให้พี่ซื้อบัตรรอบสุดท้ายที่ กทม ให้ พี่บอก หนึ่งพันขายหมดแล้ว ไม่ต้องดูละกัน  นั่งร้องไห้อยู่ 2 วัน
อีกสามวันถัดมา ลงมา กทม ต้องให้เพื่อนที่อยู่เชียงใหม่ซื้อบัตร ที่เชียงใหม่ให้แทน  แล้วก้ได้ดูสมใจ (ถึงต้องซึ่งรถซะรอบเมืองเพื่อไปดูให้ทัน)  

อีก สามเดือนถัดมา(มั้ง) รู้จักเวปนี้จากจอทีวี ที่เอาคอนฯมาฉาย
เข้ามาอ่านบ้าง จนมา กทม วันหยุด ได้ไปMeeting บ้านคนตาบอด

อีก2 ปีมั้ง เรียนจบ กลับมาก กทม คราวนี้เข้าบอร์ดบ่อยขึ้น meet เล็กใหญ่ไปเกือบหมด

จนปัจจุบัน จบโท ทำงาน (เริ่มหางานยใหม่) เข้าอ่าน เข้ามาทัก และยังได้รู้จักเพื่อนใหม่จากที่นี่อยู่เสมอๆ ^^

โดยคุณ :

หลังจากคอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้ฉายทางโทรทัศน์ ก็เริ่มหาข้อมูลเวบเฉลียงและก็เกาะติดมาประมาณ 8 ปี ได้แล้วละค่ะ

ช่วงนั้นกำลังเรียนปริญญาโท ต้องทำแบบสอบถามเพื่อเป็นข้อมูลในการทำวิทยานิพนธ์ ได้น้ำใจจากเพื่อนๆ พี่น้องในเวบเฉลียงทำให้งานนั้นสำเร็จลุล่วงไปได้

ไม่ว่าจะกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน เมื่อเข้ามาที่เวบนี้ก็มักได้รอยยิ้มกลับไปพร้อมข้อคิดดีๆ มากมาย . . . รักผู้คนในเวบนี้มากมายค่ะ

โดยคุณ :

ดันชงกาแฟกินตอนค่ำ ป่านนี้ยังนอนไม่หลับ
เรื่องตัวเองยังไม่เล่า
วาดรูปเล่นมาแปะก่อน
เก้าปีผ่านไป ... ส่วนใหญ่เปลี่ยนไปประมาณนี้เนอะ

เข้ามาเว็ปนี้เมื่อไหร่จำไม่ได้แล้ว  แต่รู้จักเฉลียงตั้งแต่ชุดอื่น ๆ อีกมากมาย และตามดูคอนเสิร์ตเฉลียงจากรายการโลกดนตรีและเจ็ดสีคอนเสิร์ตมาทุกครั้ง  รวมทั้งคอนเสิร์ตหลังจากเลิกวงแล้ว และจะตามดูต่อไปเรื่อย ๆ

--------- 9 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ---------

ได้รู้จัก chaliang.com ผ่านจาก web thaimung เข้ามาอ่านกระทู้ในช่วงแรก ๆ หลังจากที่ได้ไปดูคอนเสิร์ตเฉลียงรอบสุดท้าย และต่อคิวขอลายเซ็นต์พร้อมถ่ายรูปกับพี่ ๆ เฉลียง

จากนั้นไม่นานก็ได้พบสังคมคนรักเฉลียง มีโอกาสได้รู้จักผู้คนมากมาย ที่มีอัธยาศัยไมตรีอันดีต่อกัน สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ด้วยทุกคนอุดมความจริงใจ และมีความรักในสิ่งเดียวกัน พูดจาอะไรก็ดูจะคุยกันได้ยาวถึงยาวมากกกกกไปซะทุกเรื่อง เป็นกลุ่มคนที่มีความหลากหลายทางความคิด และกล้าแสดงความคิดเห็นของตัวเอง โดยไม่ก้าวก่ายสิทธิส่วนบุคคลของผู้อื่น และรุ่มรวยอารมณ์ขัน

เริ่มต้นจากการรู้จักกันทางตัวหนังสือ ต่อมาก็นัดมาเจอหน้าคาดตา หากิจกรรมทำเพื่อสังคมบ้าง แก้คิดถึงกันเองบ้าง รวมถึงแก้คิดถึงพี่ ๆ เฉลียงด้วย แล้วสุดท้ายก็รวมตัวกันเป็นชมรมคนสนิทฯ (ลำดับเวลาไม่ค่อยจะถูก มันดูเหมือนจะเป็นช่วงเวลาที่คาบเกี่ยวกันอยู่)

9 ปีที่ผ่านไป
- เรียนจบปริญญาโท
- เปลี่ยนงานไป 2 แห่ง
- ไปร่วมงานรับพระราชทานปริญญาบัตร และงานแต่งงานของคนแถวๆ นี้หลาย ๆ คน หลาย ๆ คู่
- แต่งงาน (โดยมีเพื่อน ๆ ใน web ช่วยจัดเตรียมงานหลายๆ อย่าง ยังรู้สึกขอบคุณมาจนวันนี้)
- น้ำหนักเพิ่มขึ้น 2 กก. (ยังห่างไกล 10 กก. อยู่พอสมควรนะจ๊ะ)
- สายตายังสั้นเท่าเดิม ไม่ยาวขึ้น (แต่คงใกล้ได้เวลาแล้วล่ะ)

ปัจจุบัน
- ทำงานในบริษัท IT ขนาดไม่ใหญ่ ไม่เล็ก อยู่ในเมืองกรุง แต่งานหนักพอสมควร เลยไม่ค่อยได้เข้ามาโพส แต่ก็ตามอ่านกระทู้อยู่เรื่อย ๆ
- ดีใจที่ได้อ่านความคิดเห็นของทุกคน โดยเฉพาะคนที่ห่างหายไปนาน อย่างแม่มดน้อย ช้างน้อย สายชล akejung สาวน้อยน่ารัก นายละเมอ พี่ขุน แต๋ม และอีกหลาย ๆ คน
- คิดถึงทุกคน แต่ไม่รู้เป็นยังงัยเวลานัด meeting กันทีไร เป็นวันที่ไม่ว่างสักกะที ไว้โอกาสดีดีคงได้เจอกันจ้า
- ไม่ได้ใช้ msn แล้วเพราะบริษัทไม่ให้ใช้ เปลี่ยนมาใช้ google talk แทน add กันมาได้เลย email เหมือนเดิมแต่เปลี่ยนจาก @hotmail.com เป็น @gmail.com แทนนะจ๊ะ

** รออ่านความคิดเห็นของหลาย ๆ คนนะคะ โปรดทราบคิดถึงมาก **

โดยคุณ :

เย้ยย เก้าปีแล้วเหรอ
จากเด็ก ป.ตรี ไปฝึกงานที่บ้านนอก
จนจบป.โท มาทำงาน
แล้ววางแผนเรียน ป.เอก (จะได้เรียนเปล่าวะ)
น้ำหนักจากตอนนั้น
....ตอนนี้ก็น่าจะสิบโลได้ (เป็นเลขที่น่ากลัวจริงๆ)
ครั้งแรกที่เขาเวบก็ไม่รู้จะใช้ชื่ออะไร
เลยเอาอักษรตัวแรกของชื่อกะนามสกุลมาต่อกัน
เลยได้ใช้เป็นชื่อมาถึงทุกวันนี้

ได้เจอผู้คนมากมายทีเดียว
หลายคนก็เจอทีเดียวแล้วหายไป
อีกหลายคนก็เจอกันมาถึงทุกวันนี้
มาเจอเวปนี้ครั้งแรกคือตอนนั้นที่บ้านพึ่งติดเน็ต
แล้วไม่รู้จะดูอะไรเลย หาคำว่าเฉลียง
เจอเป็นเวปเลย..แล้วเข้าไปอ่าน
แรกๆก็อ่านอย่างเดียวจนไปมิตติง
และก็ยาวมาถึงทุกวันนี้เลย น่าดีใจเนอะ

ชอบกระทู้นี้ ได้เห็นผู้คนที่คุ้นเคยแวะเวียนมาฮะ

ป.ล. พระยาขยายกำจายมูลมูกอยากได้แฟนในเวบนี้จริงเหรอฮะ
ป.ล. รอ Picmee มาปะทะ Engineerman อีกคน
ซื้อตั๋วรอเลยอะ

โดยคุณ :

เก้าปีที่รู้จัก web chaliang  ไม่ได้ค่อยได้โพสต์ แต่เข้ามาแวะอ่านบ่อยๆ
เป็นแฟนเฉลียงตั้งแต่ชุดอื่นๆอีกมากมาย จนทุกวันนี้....และก็จะเป็นต่อไป

โดยคุณ :

ชอบรูปในความคิดเห็นที่ 79 ของคุณหมีสมองฯ มากค่ะ
ตรงประเด็นสุดๆ

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้ว เรียนอยู่
ตอนนี้จบมาทำงาน
อนาคตไม่รู้เหมือนกัน

โดยคุณ :

เรียกร้องด้วย พี่ engineer man ออกมาๆๆๆ

โดยคุณ :

ชื่อดั้งเดิม "มะลิอ้วนอวดพระจันทร์"
อยู่ๆไป มีคนเรียก "คุณหลวง"
นานๆไป มีคนเรียก "นายมาลัย"

คงเหมือนคนอื่นๆ
งานมากขึ้น เวลาน้อยลง
ความรับผิดชอบมากขึ้น ความสนุกสนานน้อยลง
น้ำหนักมากขึ้น สุขภาพแย่ลง

รัก "เฉลียง" เหมือนเดิม

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้วลากชาวบ้านไปดูคอนเสิร์ตรอบบ่ายวันอาทิตย์จนได้...
9 ปีที่แล้วต่อแถวรอพี่ๆแจกลายเซ็นต์อยู่คนเดียว!

เรื่องดีๆเกิดขึ้นมากมาย..หลังจากที่เข้าบอร์ดนี้
ไม่ต้องลากใครไปเป็นเพื่อนดูคอนเสิร์ต
ไม่ต้องต่อแถวขอลายเซ็นต์อยู่คนเดียว
ไม่ต้องเสียตังค์ค่าตากล้องรับปริญญา
นอกจากความสุขในการฟังเพลง "เฉลียง" ยังมีความสุขกับเพื่อนๆ 9 ปีจากที่นี่อีกด้วย

ไม่มีน้ำหนัก 10 กิโลมาตรฐานมาอวด ได้แค่ครึ่งเดียวก็ชื่นชมพอแล้ว
เวลาว่างไม่เท่าเดิม มีเรื่องต้องคิดเยอะขึ้น และฟุ้งซ่านมากขึ้น
เข้าบอร์ดไม่เท่าเดิม เพราะต้องไปเยี่ยมบอร์ดแฟนคลับญี่ปุ่น!@#$%^&
เรื่องอื่นปกติสุขดี...ยังไม่มีสามีเหมือนเดิม

คิดถึง "มีตติ้ง" อยู่นะ

โดยคุณ :

ขอบคุณมิตรภาพที่ดีของผู้คนในเว็บบอร์ดนี้
เว็บนี้ให้อะไรมากมาย (ในความรู้สีก)
ยังคงติดตามสิ่งต่าง ๆ อย่างไม่ค่อยเสาะแสวงหามากนักของพี่ ๆ เฉลียง
อาศัยติดตามข่าวจากเว็บนี้เป็นส่วนใหญ่
เปลี่ยนที่อยู่อาศัยอย่างไม่น่าเชื่อถึงแปดครั้งตั้งแต่เข้ามาที่เว็บ
ยังฟังเพลงเฉลียงอยู่ไม่ขาด   ปีก่อนถึงตอนนี้จะมีเพลงนายไข่เจียวไว้ฟัง
เวลาที่ไปวิ่งออกกำลังกาย
..................................................................
วันที่ 1 ธันวาฯ ไม่ว่างเพราะพาเมียไปคลอด
นับตามสากลลูกจะเกิดเช้ามืดที่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นของวันที่2
แต่ถ้านับตามหลักโหรฯ ก็ถือว่าเกิดวันที่ 1 ธันวาคม 2552

ขอบคุณเว็บเฉลียง

โดยคุณ :

9 ปีผ่านแล้วหรือ ..
จำได้ว่าดูคอนเสิร์ตจบ .. แต่เหมือนเรื่องยังไม่จบ
กลับถึงบ้านก็กระโดดเข้าเนตเข้าเวปนี้ทันที

จากเคยแวะเวียนทุกวัน ค่อยๆกลายเป็นนานๆถี่ จนถึง นานๆที
แต่ถ้าว่างจากภารกิจหน้าที่ ก็ยังเข้ามาอยู่แอบอ่านอยู่เรื่อยๆ
เหมือนเดิม..

ขอบคุณทุกคนที่มีอะไรมาแบ่งปันเรื่องราวให้คนไกลๆ
ได้รับรู้ความเป็นไปของเฉลียงและคนรอบๆเฉลียง อยู่เรื่อยๆนะคะ

ดู DVD คอนเสิร์ตไปมากกว่า 9 ครั้ง และยังรักเฉลียงอยู่ไม่ขาดสาย

เก้าปีที่แล้วเพิ่งเรียนจบ
จำได้ว่าไม่มีโอกาสไปดู แอบเศร้า
วันนี้ เลิกแฟน เหงาๆ
แต่ฟังเฉลียงทีไร ก็หายทุกที
เข้าเว็บนี้ทีไร อบอุ่นทุกที
เสียดายไม่ได้ไปร่วมกิจกรรมด้วย เพราะติดเรียน
หวังว่า ปีหน้าจะเรียนจบเด้อ

ความคิดเห็นที่ 75
คห.72
ครั้งแรกกับ ศุ บุญเลี้ยง จากหนังสือหรือจากเพลง
หนังสืออะไร หรือเพลงอะไร
ทำไมถึงชอบ
โดยคุณ :ขออนุญาตสงสัยขัดจังหวะ - [21:19:40  3 ธ.ค. 2552]

ตอนนั้น เพิ่งได้อ่านหนุ่มนักโบกกับสาวขี้บ่น
ไล่เลี่ยกับได้ฟังอัลบั้มนักเดินทาง
หนังสือก็ไม่มีหน้าตาคนเขียน
อัลบั้มก็ไม่มีรูปคนร้อง
ก็ยังชอบมากอยู่ดี
จากนั้นอีกหลายเดือนได้เจอรูป
รู้สึกจะในไทยรัฐ รูปขนาดซักหนึ่งนิ้วมังคะ
ถึงได้รู้ว่า คุณศุ หน้าตาเป็นยังไง^_^

โดยคุณ :

 : )

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้ว เพิ่งอกหัก มีน้อง&เพื่อน ที่นี่เป็นเพื่อนคุย คอยปลอบใจ หายเศร้า มีคนไปดูคอนเสริ์ตเป็นเพื่อน ไม่ต้องชวนใคร มีแต่ตังค์ก็พอ
ตอนนี้ ไม่มีแฟน ลามมาจาก 9 ปีที่แล้ว คอนเสริ์ต ก็ไม่ค่อยได้ดู เพราะไม่มีตังค์
9 ปีที่แล้ว พี่เกี๊ยง ยังไม่มีลูก
ตอนนี้ น่ารักจริงเชียว (ฝันที่เป็นจริง)

คิดถึงเพื่อน และน้องๆ อาจจะหายไปนาน แต่ยังติดตามข่าวคราวตลอดจ้า

โดยคุณ :

สรุป ... งวดนี้เล่น 9 โลดดดดดด

โดยคุณ :

เคยpostเป็นประจำแต่เดี๋ยวนี้แอบเข้ามาอ่านเป็นประจำ

ไม่ได้หายไปไหน แค่เวลาน้อยลง ผกผักกับน้ำหนักที่สวนทางอย่างไม่น่าเชื่อ
แวะเข้ามาอ่านเป็นระยะ โพสท์บ้างเป็นบางหน ถ้านับย้อนไป 5 ปี ไม่น่าถึง 5 โพสท์
ไปดู Concert ถาปัดของเฉลียง ยังขำไม่หาย
เดินชน picmee เห็นหน้ากันชัดๆ แม่งไม่ทักซักคำ
ที่ขำกว่านั้น คืน วันนั้น Engineer man กระเด็น
ศูนย์ถาวงเค้าแน่ จริงๆ

ใครอยากดูการปะทะกัน ระหว่าง Engineer man กับ Picmee
คงยากหน่อย
ยักเข็ดและเจ็บอยู่จากการกระเด็นครั้งนั้น

โดยคุณ :

กร๊ากกกก มาจนได้
แล้ววันนั้นพี่ทักรึเปล่าล่ะ  หรือต่างคนต่างอ้วนจนจำกันไม่ได้
นี่ทำอะไรอยู่ไหน มีลูกเมียรึยังล่ะพี่

โดยคุณ :

กรี๊ดดดดๆๆๆไม่ทันเห็นพี่ช้างน้อย คู่ปรับเก่า ตอนนี้หนูอายุเหยียบ27แล้วนะพี่  ไอ้หนูของพี่มันแก่แล้วอ้ะ :D

.........................

อัพเดทมั่ง
คอนเนคชั่น(โดยไม่ตั้งใจ) จากเว็บนี้ มีอิทธิพลต่อชีวิตหลายอย่าง

9ปีมานี้
ทีฯดูแลเว็บ จัดมีตติ้ง ทำโครงการ ทำงานบุญ ทำของที่ระลึก เขียนข่าว ฯลฯ ให้ชมรมคนสนิทฯ ถือว่าฝึกงานไปในตัว


ปี44
- เอนท์ติดเกษตร รู้ข่าวก่อนใครเพราะป.ฟ.ล้วงข้อมูลราชการมาบอก

ปี45
-เริ่มทำเว็บจริงจัง โดยความช่วยเหลือหลักจากนายละเมอฯ

ปี47
- ร่วมกับpantipจัดโหมโรง@pantip รับใช้พี่อิทซักครั้งในชีวิต

ปี48
-เล่นกล้องอย่างหนักข้อ ส่วนนึงก็คงอิทธิพลจากพี่คิงพี่ริน

ปี 49
- เรียนจบ ฝึกงานทำแคทงานตาลอคเฟอร์นิเจอร์ไฮโซกับบีเฉยๆ

ปลายปี49
-ได้งานกองบ.ก.ที่อีคิวพลัส ไต่มาจนเป็นบก.บห.

ปี52
-ได้แฟน

แต่ 2 อย่างหลังนี่หาเองได้ ไม่ได้มาหาในเว็บ.. - -''

ขำพี่ทีฯ กับพี่ Engineer Man

(กระทู้ ๙ ขวบร้อยโพสท์แล้ว)

โดยคุณ :

9 ปีผ่านไปไวยังกะ.. (- -")

แอบอ่านแอบเข้าเวบมาตั้งแต่แรกเปิด แอบอยู่ในซอกไม่เคยพูดคุยกะใครที่นี่
ได้แต่ให้กำลังใจแบบไกลๆ จากที่ๆ ไกลมาก

เวลาผ่านไปกลับมาอยู่บ้านแล้ว รู้สึกใกล้ชิดขึ้นมานิดนุง ยังไม่รู้จักมักจี่เพื่อนๆ ที่นี่มากมายอยู่ดี (ยกเว้นทีฯ)
แต่ก็อุ่นใจว่าต่อแต่นี้คงไม่พลาดงานใดๆ ของเฉลียงแล้วล่ะ  ^_^

มีอีกอย่างที่เปลี่ยนแปลงในระยะเวลา 9  ปี..เมื่อก่อนผอมเดินส่ายเป็นว่าว แต่เดี๋ยวนี้ไปไหนใช้กลิ้งเอา อิอิ

โดยคุณ :

ตอนนั้นไม่ได้ทักวะ
ตอนนี้ยังเจ็บอยู่จากการกระเด็นครั้งนั้น
แล้วตอนนั้นจะเหลือเหรอ

พี่ Pic ออกมาแก้ข้อกล่าวหาไหม
ฮาฮา

[img]http://www.chaliang.com/Action/Bored.gif[/omg] อีคุณ Engineer man
จำแกไม่ได้จริงๆ ว่ะ พยายามคิดว่าได้เดินชนสิ่งมีชีวิตประเภทไหนล้มรีเปล่า ก็จำไม่เห็นได้
หรือว่าชนกะวัตถุรูปร่างคล้ายถังเบียร์จนล้ม แล้วลืมเก็บ ก็ไม่น่าอีก
สรุปว่าลืมไปแล้วว่ะ
ช่วยไม่ได้อยากหายหน้าหายตาไปจากเว็บ

อย่าว่างั้นงี้เลย พี่นกดุ ฉันยังลืม เพราะหายหน้าไปนานพอๆ กัน

โดยคุณ :

9 ปีแล้วหรอ บ้าน่ะ!!!! ฉันยังไม่แก่ขนาดนั้นใช่ไหม

ก่อน 9 ปีที่แล้วประมาณ 14-15 ปีที่แล้ว เป็นเด็กมัธยมธรรมดา ๆ คนหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่งเอาเทปอะไรก็ไม่รู้มาให้ฟัง ก็ลองฟังดู เหมือนโดนตีหัวอย่างแรง เพลงอะไรว่ะ ดีฉิบหาย เลย อ่านดู เค้าว่าชื่ออลบั้ม ทริบิ้ว เฉลียง ไม่รู้ว่าคืออะไร ไม่รู้ว่าเฉลียงหน้าตาเป็นอย่างไร อลบั้มนั้นไม่มีรูปคนสักกะคน ที่บ้านไม่มีอินเตอร์เนต และไม่มีหนังสือบันเทิงใด ๆ ทั้งสิ้น รายการเพลงพ่อก็ห้ามเปิด ก็ได้แต่เก็บเทปนั้นไว้ฟัง....บ่อยมากกกกกก ใช้เป็นแรงใจในการตามหาฝัน เปิดบ่อยมากตอนอ่านหนังสือเอนทรานส์ ไม่น่าเชื่อ แต่ต้องยอมรับ เพลงเหล่านั้นมีผลต่อบุคลิกภาพ และการมองโลกต่อเด็กคนหนึ่งเช่นกัน

กลับมาที่

9 ปีที่แล้ว อยู่มหาวิทยาลัยปี 3 ยังเหมือนเดิมเป็นคนไม่ค่อยรับสื่อบันเทิง อืมมม นั่งอยู่หน้าทีวี กำลังจะหลับ กดรีโมต ไปมา จนได้ยินเพลงคุ้นหู เฮ้ยยยย เพลงเฉลียงนี่หว่า......เทปบันทึกภาพเรื่องราวบนแผ่นไม้ช่องเจ็ดสี

เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าเฉลียง เพิ่งรู้ว่า ซูโม่เจี๊ยบ คือเฉลียง เพิ่งรู้ว่า ดี้ นิติพงศ์ ห่อนาค คือเฉลียง เพิ่งรู้ว่า จุ้ย ศุ บุญเลี้ยง คือเฉลียง เพิ่งรู้ว่า ภูษิต ไล้ทอง คือเฉลียง เพิ่งรู้ว่า นก ฉัตรชัย คือเฉลียง และเข้าใจผิดว่า พี่เล็กสมชาย คือพี่จิก

นั่งดูไปน้ำตาไหลพราก แล้วเข้าไปเขย่าทีวี แบบนางเอกหนังไทย ร้องว่าไม่จริง ๆๆ ตอนนี้พี่ดี้ ประกาศว่า จะเป็นคอนเสริต ครั้งสุดท้าย ..... ทำไมเราต้องเจอกันช้าไป......

หลังจากนั้น กลับมามหาวิทยาลัย พยายามสะกดคำว่าเฉลียงอยู่นาน จนเจอ ทุกวันนี้เวลาพิมพ์ ยังท่องไว้เสมอว่า ให้พิมพ์ว่า ชา ไล แอง cha-li-ang แล้วจะเข้ามาเวบนี้ได้ ใช้ชื่อเด็กน้อยไม่ยอมเรียน เพราะเป็นท่อนเพลงโปรด เด็กน้อยไม่ยอมเรียน โดดเรียนเพราะเหตุใด ใครตอบได้ไหม.......
(โตมาเพิ่งรู้ว่า เค้าร้องว่า เด็ก หนี ไม่ยอมเรียนต่างหาก)

ไปมีตติ้งครั้งแรกที่ทุกมหาเมฆ ชอบมาก ๆ สนุกดี และเป็นกลางวัน เดินทางง่าย

ช่วงแรก ๆ ก็ไปมีตติ้งบ่อย ๆ แต่ไม่ค่อยชอบที่ไม่ค่อยตรงเวลา หรือบางครั้งเป็นกลางคืน เป็นคนไม่เที่ยวกลางคืน และไม่ชอบนั่งแท็กซี่กลางคืนกลัว!!!! ก็เลยค่อย ๆ ห่าง ๆ ไป

และพอเรียนจบปริญญาตรี แล้วต่อโท แล้ว ทำงาน....ยอมรับชีวิตเปลี่ยนไป ไม่สามารถระหกระเหิน ได้เหมือนเมื่อก่อน แต่ยังแวะมาที่นี่เรื่อย ๆ เรียกว่าทุกครั้งที่เข้าอินเตอร์เนต

ที่นี่ยังเป็นเฉลียงไว้สำหรับให้พักพิงได้เสมอ........

ชอบกระทู้นี้ เหมือนที่ข้างบนเขียน เหมือนเป็นมีตติ้งบนบอร์ด
เกลียดกระทู้นี้  ทำน้ำตาซึม

โดยคุณ :

จากความเห็นข้างบน

ที่นี่ยังเป็นเฉลียงไว้สำหรับให้พักพิงได้เสมอ........

จริงที่สุดค่ะ

โดยคุณ :

เหงาๆก็เลยมามานั่งดูคนเขาคุยกัน หายเหงาแล้วจะกลับไปซุกซนต่อ  ที่เปลี่ยนชื่อจากหมูเอยก็ไม่มีอะไรมาก  น้องหมูเอยเขาไปดีนานแล้วว

ปล.กลับไปวาดรูปเล่นน่ะ ไม่ได้คิดจะมาโอ้อวดหรือแข่งกับพี่หมีสมองเล็กแต่อย่างใดบอกไว้ก่อนเด๋ยวจะหมั่นใส้ 10ปีแล้วที่ไม่เคยจับดินสอตั้งแต่ลงเรียนวาดเส้นครั้งสุดท้าย

โดยคุณ :

9 ปีที่แล้วได้รู้จักคนชื่อประภาส ชลศรานนท์ จากคอนเสิร์ตเรื่องราวบนแผ่นไม้ แต่รู้จักเฉลียงมานานแล้ว
หลังคอนเสิร์ตจบ... เสียใจมากที่ได้ดูเฉลียงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย
หลังอ่านหนังสือเรื่องราวบนแผ่นไม้จบ... เกลียดคนชื่อประภาส ชลศรานนท์ ทำไมต้องทำแบบนี้ มีสิทธิ์อะไรมาทำให้เราชอบคนแผ่นไม้ แล้วก็ทำให้เรื่องราวมันจบ
ตอนนั้นโกรธๆๆๆๆ และก็โกรธ
เริ่มรู้จักเว็บไทยมุง.. ทำไมคนในเว็บนี้พูดถึงแต่ประภาส ชลศรานนท์
ลองไปอ่านมติชนหน้า 14 วันอาทิตย์กะเค้ามั้ง
...อีตาประภาสนี่ความคิดใช้ได้แฮะ
จากนั้นก็อ่านมาเรื่อย อ่านมาเรื่อย จนประภาส ชลศรานนท์หายไปจากมติชนหน้า 14 วันอาทิตย์

ทุกวันนี้ประภาส ชลศรานนท์ เป็น idol ทางความคิดเรา แทบจะทุกๆเรื่อง
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักอะไรดีๆในชีวิต
ขอบคุณเฉลียง ขอบคุณพี่จิก ขอบคุณผู้คนในเฉลียง

รักเฉลียงตลอดไป

กรี๊ดดดดๆๆๆไม่ทันเห็นพี่ช้างน้อย คู่ปรับเก่า ตอนนี้หนูอายุเหยียบ27แล้วนะพี่  ไอ้หนูของพี่มันแก่แล้วอ้ะ :D

- - - ได้ข่าวว่ากินเด็ก   อร่อยไหมอีหนู
นึกถึงอยู่เนืองๆนะจ๊ะ
ยินดีกับก้าวย่างที่ค่อยๆดำเนินอยู่นะจ๊ะ..เป็นไงคมไหม อิอิอิ

โห บางคนไม่ได้เจอตั้งนาน มาเจอกันในทู้นี้แหล่ะว้ะ
ลงชื่อด้วย แม้จะช้าไปนิดส์

ปล. 9 ปีเหรอ เมื่อวานทำไรมั่งยังจำไม่ได้เรยฟร่ะ - -'
เป็นว่า บัดเดี๋ยวนี้มีความสุขสบายดีอยู่ละกัน ยังวนเวียนอยู่แถวๆนี้แหล่ะ

โดยคุณ :

มา Happy Birthday ช้าไปหน่อย แต่ก็ขอบคุณนะจ๊ะที่บอกข่าว Happy Borthday Chaliang jaaaaa

โดยคุณ :

บอกได้คำเดียวว่าอิจฉาคนได้ดู555

โดยคุณ :

เห็นด้วยกับคุณพระยากำจาย.....  ทำไมเค้าเป็นแฟนกันในเว็ปนี้เยอะแยะเลย  ทำไมเราไม่ได้มั่งละ  มันน่าน้อยใจนัก

โดยคุณ :

เปิดสักกระทู้เอามั้ย?... กระทู้แฟนเฉลียงหาคู่^_^'
แปะรูป บอกสรรพคุณ สรรพลักษณ์พอสังเขป
อ้อ คาดตาหน่อยนึงเน้อ.. กันอุจาด

โดยคุณ :

อาจจะไม่ได้โพสต์ข้อความทุกครั้ง แต่ก็ยังเข้ามาติดตามเรื่องราวของคนตรงนี้เสมอนะ : แบ่งปัน

โดยคุณ :

ขอบคุณทีมงานที่ก่อกำเนิดเว็บนี้มา ทำให้ได้รับข่าวสารความสุขมากมายจากที่นี่ เข้ามาแวะอ่านเรื่องราวดี ๆ อื่น ๆ อีกมากมาย เขียนไม่เก่ง แต่ขอนำเนื้อเพลงบางท่อนของเพลง "หวังดี" ของพี่จุ้ย ท่อนนี้ให้ทีมงาน
  "อยากขอบคุณที่โลกยังหมุนอยู่  และรับรู้ว่าเธอยังฝัน วันเวลาให้เรานั้นมาพบกัน ผ่านคืน ผ่านวัน ผ่านเดือน เป็นเพื่อนคุ้นเคย"   คอยร่วมติดตามเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมอยู่เสมอ

โดยคุณ :

รู้จักเฉลียงครั้งแรกจากชุดอื่นๆอีกมากมาย ตอนนั้นทำงานได้สักพัก(ใหญ่)แล้วฟังเพลงเฉลียงดูคอนเสิร์ตเฉลียง(จากทีวีและจากแผ่น)รู้สึกว่าเป็นวงที่แปลกไม่เหมือนใครและเป็นวงที่ไม่มีใครจะเหมือนได้ รักเฉลียงตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ แต่ก็เพิ่งรู้จักเว็บนี้ประมาณเรื่องราวบนแผ่นไม้นะ ไม่เคยโพสต์แต่เข้ามาอ่านเป็นพักๆเพราะอยากรู้ข่าวคราวของเฉลียงที่เรารัก อยากบอกให้รู้ว่ายังรักเฉลียงอยู่เสมอ

โดยคุณ :

มารายงานตัวด้วยคนค่ะ

โดยคุณ :

... จำได้แต่ว่า 9 ปีที่ผ่านมา
เว็บเปลี่ยนหน้าตาแค่ 2 ครั้ง !!!!

** ไม่ได้เข้ามานาน หนูทีฯ มีแฟนแล้วหรอเนี่ย **

โดยคุณ :

นอนฟัง Concert เฉลียงทุกคืน จนแทบจะจำได้ทุกคำพูด คิดถึงเฉลียงมากมาย เพิ่งหาทางเข้าบ้านเจอ

ขอเป็นส่วนหนึ่งแม้เพียงเล็กๆ ที่เฝ้ามองเฉลียงทุกวัน แม้ว่าไม่รู้ว่า จะมีโอกาสเห็น เฉลียงรวมตัวกันอีกหรือเปล่า

อย่างน้อย ก็ได้เจอเฉลียงทุกคืน ยินเสียงทุกวัน จาก concert ทั้ง 3 ชุดค่ะ..

ก็มาใหม่แต่ก็ happy birthday จ้ะ

โดยคุณ :