. . . น ก ตั ว ห นึ่ ง . . .

กระดานความรู้สึก

. . . น ก ตั ว ห นึ่ ง . . .

.................................................

มองบนฟ้า…อันกว้างใหญ่
จะต้องบินอีกไกลแค่ไหน…จะไปถึง
ได้แต่หวัง…ว่าอาจจะมีสักที่หนึ่ง
ให้นกตัวนี้ได้พึ่ง….และพักพิง

แค่ที่ว่างเล็ก ๆ…ให้ซุกกาย
อาจเป็นแค่ปลายไม้…หรือก้านกิ่ง
แค่ให้ได้เกี่ยวเกาะ…พอแอบอิง
ก่อนจะบินไปสู่ความจริง..ที่แสนไกล

ขอแค่ที่พักสักแห่ง….บนทางนั้น
แม้ต้องโบยบินทุกคืนวัน…ยังคงไหว
ในวันที่อ่อนล้า…หรือในวันที่ไม่มีใคร
ความรู้สึกหนึ่ง….ที่เกิดขึ้นในใจ

….ยั ง มี อุ่ น ไ อ…..
ที่เคยสัมผัสได้….ระหว่างทาง….

......................................................