กระดานความรู้สึก


“เดอะเลตเตอร์...จดหมายรัก”
    ดิว (แอน ทองประสม) อาชีพ โปรแกรมเมอร์สาวในเมืองใหญ่ที่ต้องเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้กับบริษัทเว็บไซต์แห่งหนึ่ง ชีวิตมีเพียงจอมอนิเตอร์คอมพิวเตอร์ ซึ่งดึงเอาเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตไปเกือบหมด ยังดีที่มี เกด (สุพิชญา จุลวัฒฑะกะ) เพื่อนรักเพียงคนเดียวที่อาศัยอยู่ด้วยกัน

        จนกระทั่ง ความเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิตได้เริ่มต้นขึ้น เมื่อดิวต้องเดินทางขึ้นเชียงใหม่หลังจากได้รับจดหมายแจ้งข่าวการเสียชีวิตของยายเล็ก ญาติห่างๆ ที่ทิ้งมรดกเป็นบ้านหลังเล็กที่แสนอบอุ่นและไร่กะเทียมไว้ให้ ที่นั่นดิวได้พบกับ ต้น(อรรถพร ธีมากร) นักวิจัยหนุ่มประจำสถานีวิจัยทางการเกษตรที่เชียงใหม่ให้ความช่วยเหลือดิวและเกดที่ต้องพบกับเหตุสุดวิสัยในระหว่างการเดินทางกลับกรุงเทพ ทำให้ต้องเสียเวลาอีก 6 ชม.เพื่อรอรถกลับกรุงเทพเที่ยวต่อไป เกดและดิวจึงมีโอกาสได้แวะศูนย์วิจัยซึ่งเป็นที่ทำงานของต้น นั่นทำให้ดิวได้สัมผัสถึงความอบอุ่นอ่อนโยนที่มีอยู่ในตัวต้น และยังได้รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาในชีวิตของชายหนุ่มที่แสนบอบบางคนนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่ได้ต่างอะไรไปกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอเลย โดยเฉพาะการต้องเติบโตท่ามกลางความเหงาที่แสนโดดเดี่ยวอย่างคุ้นเคย

        สำหรับต้น นอกจากรุ่นพี่ รุ่นน้องและเพื่อนๆที่ศูนย์วิจัยแล้วดูเหมือนว่า “ต้นบ๊วย” สูงใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ในพื้นที่ของศูนย์วิจัย จะเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเดียวที่เปรียบได้กับญาติที่เหลืออยู่ของต้น ทันทีที่ลืมตามองดูโลกได้ไม่นานเขาก็ต้องสูญเสียแม่และพ่อในเวลาต่อมา

        ดูเหมือนว่า ความเรียบง่ายที่แสนอบอุ่น ของดอยอ่างขางและเชียงใหม่ยังคงอยู่ในความรู้สึกในใจของดิว ถึงแม้ว่าตอนนี้ตนเองได้กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงที่เต็มไปด้วยชีวิตที่เร่งรีบและเต็มไปด้วยการแข่งขันอีกครั้ง ในขณะที่เพื่อรักอย่างเกดยังคงตื่นเต้นไปกับนัดบอดที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเพื่อนชายที่ติดต่อและแชตทางอินเตอร์เนต วันเวลาผ่านไปทั้งปีใหม่ และวาเลนไทน์ โดยมีสิ่งพิเศษเล็กๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของดิวคือการได้มีเพื่อนใหม่อย่างต้น ที่ยังคงติดต่อกันหลังจากกลับจากเชียงใหม่ในครั้งนั้น ผ่านโทรศัพท์ซึ่งเป็นสื่อกลางที่ทางคู่ได้บอกเล่าความเป็นไปที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของกันและกัน

        จนกระทั่ง เกิดเซอร์ไพรส์บางอย่างขึ้นกับดิวโดยไม่ทันตั้งตัว เมื่อได้พบกับต้นที่เดินทางมาหาดิวถึงกรุงเทพ และสูญเสียเพื่อนรักอย่างเกดที่เสียชีวิตจากการนัดบอดกับเพื่อนชายที่ติดต่อกันทางอินเตอร์เนต สิ่งที่เกิดขึ้นร้ายแรงเกินกว่าที่หัวใจอันบอบช้ำของดิวจะรับได้จากความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ทำให้ดิวตัดสินใจหันหลังให้กับกรุงเทพเดินทางมุ่งหน้าสู่เชียงใหม่เพื่อพบกับ ความอบอุ่นเดียวในชีวิตที่เหลืออยู่ ดิวตัดสินใจปักหลักใช้ชีวิตอยู่ในบ้านที่ยายเล็กทิ้งไว้ให้พร้อมกับรับงานจากกรุงเทพโดยมีต้นที่คอยห่วงใย หมั่นแวะมาเยี่ยมเยียน และคอยให้กำลังใจจนดิวสามารถกลับมายืนหยั่นใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ผ่านคืนและวันที่พร้อมกลับมางดงามได้อีกครั้ง

        ในที่สุดแล้ว ต้นและดิวก็ได้พบกับสิ่งที่ทั้งคู่ต่างเฝ้าตามหามาตลอดชีวิต เมื่อพรหมลิขิตได้นำให้คน 2 คนที่อาจจะอยู่ที่ใดก็ตามในโลกได้มาพบกัน ความห่วงใย และสิ่งดีๆ ที่ต่างฝ่ายต่างหยิบยื่นและเติมเต็มให้แก่กัน ล้วนเอ่อล้นไปด้วยความสุขที่ทั้งคู่สัมผัสได้ มันคือรักแท้ ที่เป็นทั้งรักแรก และรักเดียวในชีวิตของทั้งดิวและต้น

        หลังจากแต่งงาน ต้นย้ายมาอยู่กับดิวในบ้านที่เต็มไปสายใยแห่งรักที่แสนอบอุ่น และไม่มีวันสูญสิ้นทั้งในเรื่องราวความรักของต้นกับดิวเอง และของยายเล็ก เมื่อต้นได้พบกับข้าวของในอดีตที่ถูกเก็บไว้ของยายเล็ก ในนั้นมีจดหมายรักที่บอกเรื่องราวในอดีตฉบับหนึ่ง ซึ่งถ่ายทอดความรู้สึกในรักที่มีอยู่อย่างเหลือล้นของชายคนหนึ่งที่มีต่อยายเล็ก ต้นประทับใจในข้อความและสิ่งที่ปรากฏอยู่ในจดหมายมาก จนมีความคิดว่าวันหนึ่งอยากเขียนจดหมายแบบนี้บ้าง

        ความรักมีความหมาย และมีคุณค่าสำคัญที่เติมเต็มชีวิตให้กับหลายๆ คนรวมทั้งดิวแต่ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนถูกกำหนดไว้ และยากที่จะเปลี่ยนแปลงเหมือนการที่สวรรค์กำหนดให้ต้นมาพับกับดิว และพรากต้นไปจากดิว ไม่นานนักหลังจากความสุขที่เกิดขึ้นในชีวิตของทั้งคู่ ต้นเกิดไม่สบายอย่างหนัก จนในท้ายที่สุดพบว่าตนเองเป็นโรคร้าย และเหลือมีเวลาเหลืออยู่เพียงน้อยนิด

        แล้วในที่สุด ดิวต้องพบกับความสูญเสียครั้งร้ายแรงที่สุดในชีวิตคือสูญเสียต้นไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ดูเหมือนหัวใจที่บอบช้ำของดิวมันอ่อนแอเกิดที่จะเยียวยาได้อีกครั้ง เมื่อต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังด้วยตัวคนเดียวเดียวในโลกที่แสนกว้างใหญ่ใบนี้.....

        จนกระทั่ง ได้เกิดเหตุการณ์บางอย่างที่ไม่มีใครคาดคิดเกิดขึ้นกับชีวิตของดิว การมาถึงของจดหมายจาก ลายมือที่แสนคุ้นเคย จากคนเดียวในดวงใจ ผู้เป็นรักแรก รักแท้และเป็นรักเดียวของดิว.....


"มันเป็นจดหมายรักที่ต้นเขียนถึงดิว"
 


http://www.thelettermovie.com/main.html
โดยคุณ : เหมือนจะไม่คิดถึง - [23:23:43  19 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 1
ดูรอบพิเศษมาเรียบร้อยแล้ว....
น้ำตาท่วมโรงเลย
กระซิก กระซิก

(ไม่ใช่เสียดายตังค์นะ  แบบว่า...หนังเค้ากะเอาคนดูให้ตายไปเลย)
โดยคุณ :เป็ดขาว - [20:04:27  20 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 2
อยากดูจัง
โดยคุณ :แต้ว - [20:32:18  20 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 3
พี่เป็ดขาว (พี่รึเปล่า อิอิ) ดูแล้วเหรอ เป็นไงบ้างค่ะ ดีมั้ยอ่ะ
พิกว่าจะไปดูเหมือนกัน แต่ขอเก็บข้อมูลก่อนว่าคุ้มเงินมั้ย
มันคล้ายๆ กับหนังญี่ปุ่นเรื่อง Love Letter รึเปล่าคะ
โดยคุณ :PiggY - [22:18:49  20 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 4
ได้ยินมาว่าหนังดีจริงๆจ้ะ ถึงขั้นไม่ร้องไห้ให้ถีบกันเลยเชียว  (ตอนนี้กำลังหาตัวคนท้าอยู่) แหะ แหะ ใจไม่แข็งพอควรเตรียมผ้าเช็ดตัวไว้ซับน้ำตา
โดยคุณ :นางฟ้าปากกว้าง - [16:12:18  21 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 5
พอดีไม่เคยดูหนังญี่ปุ่นเรื่องนั้น เลยไม่รู้ว่าเหมือนรึเปล่า
คนสร้างบอกว่า เอาเรื่องมาจากหนังเกาหลี.... ก็น่าจะเป็นแนวเกาหลีมากกว่า
แต่ได้บรรยากาศแบบไทยๆ นะ วิวก็สวยดี

ปรกติแล้ว ไม่ค่อยชอบดูหนังรัก ... นาน น๊าาาาานนนนน จะดูซักเรื่องนึง
เลยชอบเรื่องนี้เป็นพิเศษ ทั้งพระเอก นางเอก เล่น โค-ตะ-ระ ดี
บทพูดจะดูเชยๆ... เนื้อเรื่องแนวรักหวานซึ้ง แบบเดิมๆ
คนที่ดูหนังญี่ปุ่น เกาหลี แนวนี้บ่อยๆ อาจจะเฉยๆ
แต่เราไปดูมาแล้วรู้สึกคุ้มมากๆ

คำแนะนำในการดู : ควรทำสมองว่างๆ ทิ้งส่วนที่ใช้ตรรกะ เหตุผลต่างๆ ไว้หน้าโรง ไม่ใช้เอฟเฟค ไม่ใช้สลิง ใช้อารมณ์ล้วนๆ

ปล. เล่นเหมาเราเป็นพี่เลยเรอะ..... -_-"
โดยคุณ :เป็ดขาว...มาเป็นหน้าม้าอีกรอบ - [17:57:41  21 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 6
ทำยังไง...ดีคนที่อยากไปดูด้วยเค้าไม่ยอมไปดู
โดยคุณ :เด็กน้อยตัวจ้อย - [18:25:50  21 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 7
อยากไปดูจัง แต่คนที่จะไปดูด้วย เค้ายังไม่กลับมาเลย...
โดยคุณ :มะลิ - [7:23:00  22 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 8
สงสัยเป็นขาวจะ in love เลยไปดู ....

ไว้ไปดูบ้าง แต่ไม่มีใครให้ไปดูด้วยเนี้ยะอ่ะดิ ทำไงดีอ่ะ.....
โดยคุณ :ทานตะวัน - [9:32:12  22 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 9
อิอิ ขอโทษค่ะคุณเป็ดขาว
ขอบคุณมากค่ะ ไว้จะลองไปดูนะคะ
โดยคุณ :PiggY - [10:33:00  22 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 10
ขำคำโฆษณาทางโทรทัศน์

"วันนี้ ทุกโรงภาพยนตร์
..ยกเว้นเมเจอร์ซีนีเพลกซ์"

เสี่ยเจียงแกมันส์ดี
โดยคุณ :ทีฯ - [1:31:39  27 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 11
ไปดูมาแล้วเหมือนกัน เราว่าหนังเกาหลีดีกว่านะ
เหมือนหนังเขายังไม่สมบูรณ์ยังไงก็ไม่รู้
โดยเฉพาะฉากที่ ต้น ล้างเท้าให้ ดิว เนี่ย เกินไปหน่อย
เราเป็นผู้หญิงยังไม่เคยคิดให้ใครทำให้เลย
โดยคุณ :ไอริ - [21:00:12  30 มิ.ย. 2547]

ความคิดเห็นที่ 12
ซึ้งมากและสงสารคู่นี้มากดูทีไรร้องไห้ทุกทีเลยย เศร้ามาก
โดยคุณ :บ๋อม - [13:38:44  4 พ.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 13
ร้องไห้จนตาบวมเลยอ่ะซึ้งมากๆอินกับเรื่องนี้มากเลยอยากให้มีภาค2
โดยคุณ :โอ๊ด - [13:43:19  4 พ.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 14
อยากดูจัง ดูกี่รอบก็ร้องไห้ทุกรอบ
โดยคุณ :กอหญ้า เด็กรัษฎา - [11:58:48  14 ส.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 15
อยากดูจัง ดูกี่รอบก็ร้องไห้ทุกรอบ
โดยคุณ :กอหญ้า เด็กรัษฎา - [12:01:24  14 ส.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 16
อาราย หนังออกหลายปีแล้ว ดันมาได้ดู ปี51 กำ -*- 555 เพิ่งดู
โดยคุณ :PTM - [12:30:10  8 ต.ค. 2551]

ความคิดเห็นที่ 17
โหอยากดูจังเลยหาซื้อแผ่นม่ายด้ายซักที
ได้ดูครั้งเดียวคือตอนดูตัวอย่างหนัง
(เปล่าหรอกหาคนเลี้ยงหนังไม่ได้ตังหาก)
เพื่อนเค๊าไปดูมาบอกว่า
บ่อขี้ตาแตกเป็นระยะระยะเลย
จิงป้ะ
อยากรู้
และอยากดู
โดยคุณ :รักจัง - ICQ: 254036[17:23:46  19 ก.ย. 2553]

ขอเชิญร่วมเสนอแนะความคิดเห็นครับ
จาก :
email :
icq :
รูปภาพ :

รายละเอียด

อาการ :



กรุณาคลิก "ส่งข้อมูล" เพียงครั้งเดียวครับ....