เดอะเลตเตอร์...จดหมายรัก
ดิว (แอน ทองประสม) อาชีพ โปรแกรมเมอร์สาวในเมืองใหญ่ที่ต้องเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้กับบริษัทเว็บไซต์แห่งหนึ่ง ชีวิตมีเพียงจอมอนิเตอร์คอมพิวเตอร์ ซึ่งดึงเอาเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตไปเกือบหมด ยังดีที่มี เกด (สุพิชญา จุลวัฒฑะกะ) เพื่อนรักเพียงคนเดียวที่อาศัยอยู่ด้วยกัน
จนกระทั่ง ความเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิตได้เริ่มต้นขึ้น เมื่อดิวต้องเดินทางขึ้นเชียงใหม่หลังจากได้รับจดหมายแจ้งข่าวการเสียชีวิตของยายเล็ก ญาติห่างๆ ที่ทิ้งมรดกเป็นบ้านหลังเล็กที่แสนอบอุ่นและไร่กะเทียมไว้ให้ ที่นั่นดิวได้พบกับ ต้น(อรรถพร ธีมากร) นักวิจัยหนุ่มประจำสถานีวิจัยทางการเกษตรที่เชียงใหม่ให้ความช่วยเหลือดิวและเกดที่ต้องพบกับเหตุสุดวิสัยในระหว่างการเดินทางกลับกรุงเทพ ทำให้ต้องเสียเวลาอีก 6 ชม.เพื่อรอรถกลับกรุงเทพเที่ยวต่อไป เกดและดิวจึงมีโอกาสได้แวะศูนย์วิจัยซึ่งเป็นที่ทำงานของต้น นั่นทำให้ดิวได้สัมผัสถึงความอบอุ่นอ่อนโยนที่มีอยู่ในตัวต้น และยังได้รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาในชีวิตของชายหนุ่มที่แสนบอบบางคนนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่ได้ต่างอะไรไปกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอเลย โดยเฉพาะการต้องเติบโตท่ามกลางความเหงาที่แสนโดดเดี่ยวอย่างคุ้นเคย
สำหรับต้น นอกจากรุ่นพี่ รุ่นน้องและเพื่อนๆที่ศูนย์วิจัยแล้วดูเหมือนว่า ต้นบ๊วย สูงใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ในพื้นที่ของศูนย์วิจัย จะเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเดียวที่เปรียบได้กับญาติที่เหลืออยู่ของต้น ทันทีที่ลืมตามองดูโลกได้ไม่นานเขาก็ต้องสูญเสียแม่และพ่อในเวลาต่อมา
ดูเหมือนว่า ความเรียบง่ายที่แสนอบอุ่น ของดอยอ่างขางและเชียงใหม่ยังคงอยู่ในความรู้สึกในใจของดิว ถึงแม้ว่าตอนนี้ตนเองได้กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงที่เต็มไปด้วยชีวิตที่เร่งรีบและเต็มไปด้วยการแข่งขันอีกครั้ง ในขณะที่เพื่อรักอย่างเกดยังคงตื่นเต้นไปกับนัดบอดที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเพื่อนชายที่ติดต่อและแชตทางอินเตอร์เนต วันเวลาผ่านไปทั้งปีใหม่ และวาเลนไทน์ โดยมีสิ่งพิเศษเล็กๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของดิวคือการได้มีเพื่อนใหม่อย่างต้น ที่ยังคงติดต่อกันหลังจากกลับจากเชียงใหม่ในครั้งนั้น ผ่านโทรศัพท์ซึ่งเป็นสื่อกลางที่ทางคู่ได้บอกเล่าความเป็นไปที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของกันและกัน
จนกระทั่ง เกิดเซอร์ไพรส์บางอย่างขึ้นกับดิวโดยไม่ทันตั้งตัว เมื่อได้พบกับต้นที่เดินทางมาหาดิวถึงกรุงเทพ และสูญเสียเพื่อนรักอย่างเกดที่เสียชีวิตจากการนัดบอดกับเพื่อนชายที่ติดต่อกันทางอินเตอร์เนต สิ่งที่เกิดขึ้นร้ายแรงเกินกว่าที่หัวใจอันบอบช้ำของดิวจะรับได้จากความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ทำให้ดิวตัดสินใจหันหลังให้กับกรุงเทพเดินทางมุ่งหน้าสู่เชียงใหม่เพื่อพบกับ ความอบอุ่นเดียวในชีวิตที่เหลืออยู่ ดิวตัดสินใจปักหลักใช้ชีวิตอยู่ในบ้านที่ยายเล็กทิ้งไว้ให้พร้อมกับรับงานจากกรุงเทพโดยมีต้นที่คอยห่วงใย หมั่นแวะมาเยี่ยมเยียน และคอยให้กำลังใจจนดิวสามารถกลับมายืนหยั่นใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ผ่านคืนและวันที่พร้อมกลับมางดงามได้อีกครั้ง
ในที่สุดแล้ว ต้นและดิวก็ได้พบกับสิ่งที่ทั้งคู่ต่างเฝ้าตามหามาตลอดชีวิต เมื่อพรหมลิขิตได้นำให้คน 2 คนที่อาจจะอยู่ที่ใดก็ตามในโลกได้มาพบกัน ความห่วงใย และสิ่งดีๆ ที่ต่างฝ่ายต่างหยิบยื่นและเติมเต็มให้แก่กัน ล้วนเอ่อล้นไปด้วยความสุขที่ทั้งคู่สัมผัสได้ มันคือรักแท้ ที่เป็นทั้งรักแรก และรักเดียวในชีวิตของทั้งดิวและต้น
หลังจากแต่งงาน ต้นย้ายมาอยู่กับดิวในบ้านที่เต็มไปสายใยแห่งรักที่แสนอบอุ่น และไม่มีวันสูญสิ้นทั้งในเรื่องราวความรักของต้นกับดิวเอง และของยายเล็ก เมื่อต้นได้พบกับข้าวของในอดีตที่ถูกเก็บไว้ของยายเล็ก ในนั้นมีจดหมายรักที่บอกเรื่องราวในอดีตฉบับหนึ่ง ซึ่งถ่ายทอดความรู้สึกในรักที่มีอยู่อย่างเหลือล้นของชายคนหนึ่งที่มีต่อยายเล็ก ต้นประทับใจในข้อความและสิ่งที่ปรากฏอยู่ในจดหมายมาก จนมีความคิดว่าวันหนึ่งอยากเขียนจดหมายแบบนี้บ้าง
ความรักมีความหมาย และมีคุณค่าสำคัญที่เติมเต็มชีวิตให้กับหลายๆ คนรวมทั้งดิวแต่ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนถูกกำหนดไว้ และยากที่จะเปลี่ยนแปลงเหมือนการที่สวรรค์กำหนดให้ต้นมาพับกับดิว และพรากต้นไปจากดิว ไม่นานนักหลังจากความสุขที่เกิดขึ้นในชีวิตของทั้งคู่ ต้นเกิดไม่สบายอย่างหนัก จนในท้ายที่สุดพบว่าตนเองเป็นโรคร้าย และเหลือมีเวลาเหลืออยู่เพียงน้อยนิด
แล้วในที่สุด ดิวต้องพบกับความสูญเสียครั้งร้ายแรงที่สุดในชีวิตคือสูญเสียต้นไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ดูเหมือนหัวใจที่บอบช้ำของดิวมันอ่อนแอเกิดที่จะเยียวยาได้อีกครั้ง เมื่อต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังด้วยตัวคนเดียวเดียวในโลกที่แสนกว้างใหญ่ใบนี้.....
จนกระทั่ง ได้เกิดเหตุการณ์บางอย่างที่ไม่มีใครคาดคิดเกิดขึ้นกับชีวิตของดิว การมาถึงของจดหมายจาก ลายมือที่แสนคุ้นเคย จากคนเดียวในดวงใจ ผู้เป็นรักแรก รักแท้และเป็นรักเดียวของดิว.....
"มันเป็นจดหมายรักที่ต้นเขียนถึงดิว"
http://www.thelettermovie.com/main.html
โดยคุณ :
เหมือนจะไม่คิดถึง - [23:23:43 19 มิ.ย. 2547] |